ตลกร้ายใต้สะดือ

“ เอ๊ะ!...ปะ…เปล่าครับ ผะ…ผมสะ…สาบานเลยว่ามอง เฮ้ย! ไม่ได้มอง ” บุญกอบรีบปฏิเสธ เขาตอบผิดตอบถูก แถมยังตะกุกตะกักจนแทบฟังไม่เป็นคำ ส่วนสายตายังเหลือบมองแตงโมลูกโตที่ซ่อนตัวอยู่ในเชิ้ตขาวบาง

           

 

       ใบหน้าเรียวของผู้จัดการสาวคลายความขมึงตึง และแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มน้อยๆเป็นเชิงยั่วเย้า จากนั้นก็เอื้อมไปกุมมือหยาบกร้านของหนุ่มอีสานร่างล่ำ พร้อมกล่าวเสียงใส 

 

“ เอาเถอะ ชั้นไม่ว่าอะไรหรอก ว่าแต่เธออยากดูอย่างเดียวเหรอ….” 

         

 

       คำถามดังกล่าวฟังดูประหลาดและตีความหมายได้หลายทางจนบุญกอบอดคิดลึกไม่ได้ เขานิ่งตรึกตรองอยู่นาน ก่อนตอบตรงๆ 

 

“ เอ่อ…ไม่ได้อยากมองอย่างเดียวครับ อยากจับด้วย ” 

          

 

       มันเป็นคำตอบที่อุกอาจและจาบจ้วงจนไม่น่าจะมีผู้หญิงคนใดรับฟังได้ แต่ผู้จัดการสาววัยสะคราญกลับส่งยิ้มหวานให้ พร้อมชายตาอย่างมีนัยยะ 

 

“ ตอบตรงไปมั้ย นายบุญกอบ อย่าลืมซิ….เธอเป็นเพียงคนที่มาสมัครงานเท่านั้น ” 

         

 

       สีหน้าของบุญกอบเจื่อนลงถนัดตา เขาอยากตบกะโหลกตัวเองซักล้านที โทษฐานที่ตอบตรงเกินไป แต่ไม่ทันได้ลงทัณฑ์ สาวใหญ่วัยสะคราญก็สร้างเซอร์ไพรส์ด้วยการจับมือของหนุ่มหน้ามนไปแตะที่ทรวงอกอวบใหญ่

 

“ อ้าว…..เฮ้ย! นะ…..นี่มัน….อะ…ไรกัน ” 

           

 

       หัวใจของบุญกอบเต้นไม่เป็นส่ำ เพราะเนินเนื้อที่สัมผัส ช่างแน่นสู้มือ ส่วนทางด้านผู้จัดการสาวดูเหมือนจะตื่นเต้นไม่แพ้กัน ใบหน้าเรียวเริ่มแดงซ่าน ดวงตาคมจับจ้องไปทั่วเรือนกายล่ำสัน ท่าทางพอใจ ส่วนปากอวบอิ่มก็เผยอออกเล็กน้อย เพื่อไถ่ถามหนุ่มรุ่นน้อง 

 

“ รู้สึกยังไงบ้าง ใจเต้นแรงมั้ย ” 

 

“ เต้นแรงสุดๆเลยครับ ” บุญกอบตอบซื่อๆ พร้อมกลืนน้ำลายลงคอหลายเฮือกใหญ่ 

 

“ หัวใจของเธอเต้นแรงขนาดนี้ จะหยุดแค่สัมผัสเล็กน้อยเท่านั้นเหรอ ” สาวสวยมองหนุ่มร่างล่ำ แววตาหวานซึ้งเปล่งประกายยั่วเย้า

           

 

       แม้บุญกอบจะเป็นเพียงหนุ่มบ้านนอกซื่อๆ แต่การแสดงออกอย่างเปิดเผยของเมย่า ย่อมทำให้เข้าใจได้ไม่ยาก จึงตอบสนองด้วยการกระโจนเข้าไปซุกไซ้ซอกคออย่างเมามัน 

 

“ ว้าย! บุญกอบจะทำอะไร ปล่อยชั้นนะ ” นายสาวร้องห้ามเสียงหลง ทว่าการผลักไสกลับดูไร้กำลัง 

          

 

      เสียงร้องห้ามและการขัดขืนเล็กน้อย ทำให้ไฟอารมณ์ของหนุ่มร่างล่ำยิ่งโหมแรง เขารุกคืบไปข้างหน้าด้วยการทะยานขึ้นไปประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม 

 

“ อื้อ……อา….” 

           

 

       รสจูบที่ดุดันและเร่าร้อนของบุญกอบ ทำให้ว่าที่นายสาวถึงกับอ่อนระทวยอย่างรวดเร็ว สองมือที่เกาะกุมแตงโมคู่งาม ก็บีบเคล้นแรงจนร่างบางสั่นสะท้าน 

 

“ อืม……” 

          

 

       เมื่อบุญกอบเริ่มได้ที่ เขาก็ดันนายสาวให้นอนลงบนโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดขืนเลย แถมยังให้เป็นฝ่ายตะกายขึ้นไปเสียเอง 

           

 

      บุญกอบตามไปประกบปากจูบ เพื่อเติมเชื้อไฟ ส่วนสองมือเริ่มปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง แต่สาวเจ้าไม่ทันใจ จึงผุดลุกขึ้นมาช่วยเปลื้องอาภรณ์อีกแรง 

 

“ เอ๊ะ!....คุณเมย่า ” 

          

 

       หนุ่มบ้านนอกอุทานออกมาเบาๆ แต่เมย่ากลับเปลื้องผ้าต่อ โดยไม่สนหนุ่มอีสานร่างล่ำ ปากก็ร้องเร่งรัวเร็ว 

 

“ เอ้า รีบถอดเร็วๆซิ ชั้นอยากเห็นร่างเปลือยของเธอเต็มแก่แล้ว ” 

           

 

      บุญกอบพยักหน้าหงึกๆเป็นเชิงรับคำ เขาพยายามเร่งมือ ไม่นาน เสื้อที่รัดเข้ารูปก็หลุดจากเรือนร่าง เผยให้เห็นกายกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม

 

“ ว้าว…..หุ่นเท่บาดใจ ราวกับพวกนายแบบเลยนะ นี่ถ้าหล่อกว่านี้อีกนิด เข้าวงการมายาได้อย่างสบาย ” เมย่าอุทานดังด้วยความดีใจ มือไม้เอื้อมไปลูบคลำมัดกล้ามที่แผงอก หัวไหล่และหน้าท้อง 

         

 

       บุญกอบรู้สึกปลื้มใจที่ถูกผู้จัดการคนสวยชื่นชม แต่ในยามนี้ เขามีสิ่งที่สนใจมากกว่า นั่นก็คือการถอดเสื้อเชิ้ตขาวของสาวงาม

 

“ ว้าย…..อย่าใจร้อนซิ นายบุญกอบ ” เมื่อเห็นบุญกอบเริ่มปลดกระดุมเสื้อ ผู้จัดการสาวก็ร้องห้าม แต่แทนที่จะหยุดมือ หนุ่มที่ราบสูงกลับเร่งร้อนยิ่งกว่าเดิม 

           

 

       กระดุมสามเม็ดหลุดจากขั้วอย่างเชื่องช้า เพราะมันมีขนาดเล็กและแกะยากกว่าปกติ บุญกอบจึงอยากกระชากให้รู้แล้วรู้รอด แต่ความเกรงใจที่ยังเหลืออยู่เล็กน้อย คอยฉุดรั้งมิให้แสดงการกระทำที่ป่าเถื่อน 

          

 

       การปลดกระดุมเป็นไปอย่างทุลักทุเลจนผู้จัดการสาวอยากเข้ามาช่วยอีกแรง สุดท้าย มันก็หลุดหมด ส่งผลให้เชิ้ตขาวแบะออก 

           

 

       สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาของบุญกอบก็คือ……..ทรวงอกอวบใหญ่สไตค์ยุโรปที่อัดแน่นอยู่ในบราเซียร์ลายลูกไม้สีเลือดหมู เนินเนื้อนั้นทั้งกลมกลึง แน่นเนียนและขาวผ่อง ไม่ผิดไปจากทรวดทรงของนางแบบชุดชั้นในฝรั่ง ที่พบเห็นได้บนปกนิตยสาร 

 

“ วะ….ว้าว…..นะ…นี่มัน ” บุญกอบอุทานดังโดยไม่รู้ตัว และผู้จัดการสาวก็นึกขำในรีแอคชั่นของหนุ่มบ้านนอกจนหัวเราะเสียงใส 

 

“ หึ หึ หึ ไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนเลยเหรอ นายบุญกอบ ” 

 

“ อะ….เอ่….ใช่ครับ สาวที่เคยเจอ มีแต่คนไทยไซส์ธรรมดา ไม่เคยเจออะไรที่ทั้งขาวและใหญ่แบบนี้มาก่อน ” บุญกอบตอบซื่อๆ สายตาจับจ้องความมโหฬารเบื้องหน้า

 

“ ฮะๆ…..แล้วจะรออะไรอยู่ล่ะ เข้ามาจัดการสิ ” นายสาวร้องเร่ง 

           

 

        คำเชื้อเชิญดังกล่าว เสมือนเป็นสัญญาณไฟเขียวที่ปลุกเร้าให้หนุ่มร่างล่ำพุ่งเข้าใส่ และเมื่อถึงเป้าหมาย บุญกอบก็ซุกไซ้ซาลาเปาคู่โตที่แสนเนียน

 

“ ฮ้า……ใจเย็น บุญกอบ ใจเย็นก่อน ” สาวสวยร้องห้ามเบาๆ แต่ใบหน้างามที่โฉบเฉี่ยวกลับดูเปี่ยมสุข 

          

 

        ไฟอารมณ์ที่ร้อนแรงท่วมท้นดวงใจของบุญกอบ เพราะทุกสิ่งที่สัมผัสล้วนยียวนกวนราคะ ไม่ว่าจะเป็นความนิ่มนวล ขนาดที่อวบใหญ่และขาวผ่อง มิหนำซ้ำ ยังอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของอิสตรี เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาจึงเร่งระดมปากลิ้นไปทั่วภูเขาไฟคู่งามแบบไร้ความปรานี 

 

“ ซี้ด……เบาๆ นายบุญกอบ อา….” ดวงตาคมของผู้จัดการสาวเริ่มปรือลอย กายบางบิดส่ายไปมา ปากอวบอิ่มอ้ากว้าง เพื่อครวญครางระบายอารมณ์ 

          

 

        บุญกอบติดอกติดใจในเนื้อนุ่มที่อุ่นร้อนเป็นอันมาก ลิ้นสากโลมไล้ไปทั่วฟักแฟงลูกโต บางครั้งก็แปรเปลี่ยนมาดูดปลายติ่งเต้าที่ปูดโปน สองมือขย้ำภูเขาสูงจนผิวขาวผ่องเริ่มแดงช้ำ

            

 

       บุญกอบโรมรันเนินเนื้ออวบใหญ่อยู่หลายอึดใจ จากนั้นก็ลากลิ้นไปยังหน้าท้องเรียบเนียนไร้ไขมัน แต่การรุกเร้ายังไม่หยุดเพียงแค่นี้ เขาลดกายลงต่ำไปอีก ในที่สุด ชิวหาพาเพลินก็ไปบรรจบที่กึ่งกลางลำตัว 

 

“ อึ้ย…..”  

            

 

       แม้ลิ้นสามนิ้วจะได้สัมผัสเนินสวาทที่นอกร่มผ้า เพราะมีกระโปรงทรงเอขวางกั้น แต่เธอก็รับรู้ถึงความอุ่นร้อนของชิวหาสากใหญ่ได้เป็นอย่างดี แน่นอนว่ายังมีความระทึกใจที่มากกว่ารอคอยอยู่ ด้วยอสรพิษร้ายกำลังลากเลื้อยไปที่โคนขาอ่อนอันขาวผ่อง 

 

“ อืม……” นายสาวห่อปากสลับฮัมในลำคอเบาๆ เธอพึงใจในลีลาของหนุ่มบ้านนอกพอสมควร แม้เขาจะดูตะกละตะกลาม แต่ก็ชำนาญเชิงรักเป็นอย่างดี 

          

 

        บุญกอบลากลิ้นไปถึงโคนขาอ่อน สองมือลูบไล้เรือนกายของหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง และเมื่อถึงจุดหนึ่ง ก็ถลกชายกระโปรงสั้นให้ร่นสูง

 

“ อืม…..เยี่ยมมาก ” นายสาวเอ่ยชม เพราะสัมผัสได้ว่าบุญกอบกำลังรุกคืบไปอีกขั้น