คิไมระ
6.3
เขียนโดย 
หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
26.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
4) อสรพิษตัวสุดท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สเนลได้พาโซระไปยังที่ๆ หนึ่งห่างจากถิ่นของสไลม์ใกลออกไปเพียง 2 เมตร ที่นั้นเป็นถิ่นของอสรพิษที่มีงูหลากหลายสายพันธุ์
(( ฆ่าให้หมดและเหลือตัวที่แข็งแกร่งที่สุดให้ข้า ))
ไม่เอาอ่ะ เนื้อของมันขมไม่อร่อยทำไมผมต้องฟังคำสั่งคุณด้วย
หน็อยเจ้าเด็กนี่ไม่ทันไรก็ปีกกล้าขาแข็งแล้ว รู้สึกผิดจริงๆที่ดันอัญเชิญผิดพลาดแล้วมาได้เจ้าเด็กเวรนี่
คงต้องใช้กลลวงสักหน่อยแล้ว
(( ถ้าเจ้าทำตามที่ข้าสั่ง ข้าอาจจะบอกวิธีชนะหมูมีเขาก็ได้นะ ))
จริงหรอ คงไม่โกหกผมหรอกนะ
(( อึก! เออ จะเอาไหมล่ะถ้าไม่เอาข้าก็จะไม่บอกอะไรอีก ))
ก็ได้ แต่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะที่ผมจะเชื่อคุณ
โซระเดินเข้าไปกลางฝูงอสรพิษแบบไม่เต็มใจ
เมื่อพวกมันได้ยินเสียงเท้าเดิน มันก็ส่งเสียงขู่ฟ่อๆ ทันที
(( อย่าลืมล่ะ เหลือตัวที่แข็งแกร่งที่สุดให้ข้า ))
เออ รู้แล้วล่ะน่าไม่ต้องมาย้ำ
โซระใช้ทักษะของสไลม์ทำให้ร่างกายของตนเองกลายเป็นแอ่งน้ำกระจายทั่วพื้นที่ที่พวกอสรพิษอยู่
จากนั้นก็กลืนทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกันและเริ่มย่อยสลาย
บุ๋ง บุ๋ง
แหวะ! กินอีกกี่ครั้งก็ยังขมอยู่ไม่มีแม้แต่รสชาตที่ดี
(( เฮ้ยเดี๋ยวก่อน! ทำยังงี้ได้ไง เล่นกินมันทั้งหมดแล้วร่างงูที่ข้าต้องการล่ะ? ))
เออ จริงด้วยลืมไปเลย แหะๆ
(( นี่เจ้ากล้าล้อเล่นกับข้าหรอ นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายเลยนะ ))
เอาน่า ยกโทษให้ผมเถอะเดี๋ยวผมค่อยหาตัวใหม่ให้
(( เจ้าบ้าเอ๊ย! นี่มันฝูงสุดท้ายที่เหลืออยู่แล้วนะ ))
ฮะๆ งั้นหรอ ถ้างั้นหยุดย่อยสลายเอาไว้ก่อน คงจะเหลือล่ะมั้งสักตัวสองตัว
โซระกลับคืนสู่ร่างมนุษย์
- ต้านพิษ เลเวล 2 + 3 + 4 + 5 เปลี่ยนเป็น - ควบคุมพิษ
ตราเพิ่มสัญลักษณ์ เขาสามเขางอกออกจากหัวกะโหลกสีม่วง
ตราเปลี่ยนแปลงสัญลักษณ์ สองตากลวงของหัวกะโหลกรวมเป็นตาเดียว
ตราเปลี่ยนแปลงสัญลักษณ์ ตาเดียวกลวงเพิ่มลูกแก้วสีแดงเลือด
โซระมองซากศพที่เหลือที่ยังย่อยสลายไม่หมด
พอมองดูดีๆ แล้วน่าขยะแขยงเป็นบ้า นี่หรอสิ่งที่ข้ากลืนลงไปในร่างกาย
(( มองอะไร! หาสักทีสิ ))
ครับๆ
โซระพินิตมองไปรอบๆ จนสะดุ้งที่จุดๆ หนึ่งที่ขยับยุบยับ
เหวอ! ยังมีที่ไม่ตายจริงๆ ด้วย
(( ดี! ข้าเริ่มมีความหวังแล้ว ))
จุดๆ นั้นได้มีงูสีเผือกโผล่ออกมา ตัวของมันเล็กเท่างูแรกเกิด
งูสีขาวรึเนี่ย?
เมื่อมันออกมาจากซากศพได้ เจ้างูเผือกก็รีบเลื้อยเพื่อเอาตัวรอด
(เสียงเหยียบหญ้า)
(( มันจะหนีแล้ว จับมันให้ได้ ))
ละ แล้วจะจับมันยังไงล่ะ? มันมีพิษนะ! ผมกลัวโดนกัด
(( อย่างเจ้าจะกลัวอะไรอีก ลืมไปแล้วหรือว่าตอนนี้เจ้าเป็นอะไร ))
..........เออ..จริงด้วยผมลืมอีกแล้ว แหะๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
