คิไมระ
6.3
เขียนโดย หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
26.22K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) จอดด้วยหมัดเดียว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เบื้องหน้าของโซระได้มีหมูมีเขายืนอยู่ ลักษณะของมันเหมือนตือโป๊ยก่ายแต่มีเขาแนวนอนงอกออกมาจากเหนือหูทั้งสองข้าง ปลายแหลมของเขาชี้มาทางโซระ
โซระใช้ทักษะของสไลม์ทำให้ตนเองกลายเป็นของเหลว จากนั้นก็จู่โจมไปทั้งอย่างนั้นพร้อมกับใช้กรงเล็บพิษไปด้วย
ยังไม่ทันจะได้สะกิดหมูมีเขา เจ้าหมูมีเขาก็ต่อยเข้าไปที่โซระเต็มๆ หนึ่งครั้ง ทำให้ร่างของเขาแตกกระจายบนพื้นหญ้า
แผละ!
พอคู่ต่อสู้หายไปแล้วหมูมีเขาก็กลับป่าในทันที
เมื่อหมูมีเขาไปแล้ว โซระก็หลอมรวมตนเองและกลับเป็นร่างเดิม
เกือบไปแล้วไหมล่ะ ไม่นึกเลยว่าระดับพลังจะต่างกันมากขนาดนี้
สงสัยต้องไปหาโจทย์เก่าซะแล้วล่ะมั้ง
พอคิดได้ดังนั้นโซระก็ไปไล่ฆ่าสไลม์ ณ ที่แห่งเดิมซ้ำไปซ้ำมาหลายๆ วันจนทักษะสไลม์อัพไปหลายขั้น
- ต้านกรด เลเวล 2 + 3 + 4 + 5 เปลี่ยนสกิลเป็น - ควบคุมกรด
ตราจากบวกสีเขียวอ่อนเป็นดาวกระจายสีเขียวอ่อน
ตราดาวกระจายสีเขียวอ่อนเพิ่มดาวสีขาวบนใบมีดสีด้าน
ตราดาวกระจายสีเขียวอ่อนปานดาวสีขาวเปลี่ยนกลายเป็นดาวสีเหลือง
(( ทำได้ดีหนิเจ้าลูกศิษย์ ))
ใครน่ะ! ใครคุยกับผมอยู่
(( เจ้าไม่สามารถมองเห็นข้าได้หรอกนะ เจ้ายังมีพลังไม่พอ ))
แล้วต้องทำยังไงล่ะครับ? ผมอยากสู้กับหมูมีเขาให้ได้
(( หมูมีเขายังห่างใกล เจ้ายังไม่สามารถเอื้อมถึงหรอกถ้าสู้ได้พอสูสีคงจะเป็นผึ้งหวานล่ะมั้ง ))
ผึ้งหวาน? ชื่อขนมรึครับ แล้วมันอร่อยไหม?
(( เดินตามที่ข้าบอกเดี๋ยวเจ้าก็จะได้รู้เอง ))
โซระเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ตามคำแนะนำของสเนลจนได้พบกับรังผึ้งพวงหนึ่งที่แขวนห้อยลงมาจากต้นแอปเปิ้ล
(( ล่าเหยื่อในแบบของเจ้าซะ! ))
โซระใช้ทักษะของสไลม์ทำให้ตนเองกลายเป็นของเหลว จากนั้นก็กระโดดเข้าหารังผึ้งทันที
พอกลืนเข้าไปทั้งพวง รังของผึ้งหวานก็ละลายด้วยกรดจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม
แหวะ! นี่มันอะไรกัน ไม่เห็นจะมีน้ำผึ้งอย่างที่พูดเลยมีแต่อะไรก็ไม่รู้รสชาติเหมือนยาง
- ต้านเหล็กใน
(( พอแค่นี้ก่อนดีกว่า ข้าดูพลังของเจ้ามามากพอแล้ว ))
อะไรกัน? ไม่เห็นจะมีประโยชน์สำหรับในการต่อสู้ของผมเลย
ตรารูปข้าวหลามตัดสีแดงได้โผล่ออกมาบนแขนข้างขวาหนึ่งอันโดยที่โซระไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่ทะเลาะกับสเนล
(( เอาเถอะ คงถึงเวลาที่ข้าจะปรากฏแล้วล่ะ เจ้าศิษย์โง่! ตามข้ามาเร็วๆ อย่าช้า ))
ครับๆ ขี้บ่นจัง คราวนี้คงจะมีประโยชน์สำหรับผมไม่มากก็น้อยละนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ