Zone D Hunter

Chapter 8

คนปริศนา

--------------------

               ณ ห้องขังเล็กๆในฐานชั้นหนึ่งของเมือง อาลิซ คูเปอร์และโทมัสอาจารย์คนนั้น

ได้ถูกมาตินนำมาจับขังไว้ในห้องแสงสว่างจากโคมไฟดวงเดียวกับโต๊ะยาวๆสีขาว

มาตินยืนอยู่ที่หัวโต๊ะโดยมีทฟารสองคนยืนคุ้มกัน "บอกมาซะ...แกมาที่นี้ทำไม?"

อาลิซนั่งเงียบพอได้ยินสิ่งที่เขาถามเธอก็เงิยหน้ามองและรีบลุกกระโจนใส่เขา

"เพราะแกฆ่าเพื่อนฉัน!" แต่เธอก็ขยับไปใหนไม่ได้เพราะที่โต๊ะเก้าอี้ได้ล็อคข้อมือไว้

"สิ่งที่ฉันทำไปก็เพราะมันจะขัดขวางฉัน!" "รู้อะไรมั้ย...แกมันก็เหมือนเพื่อนของแก"

มาตินหันมองคูเปอร์ "ไอ้หนู..." คูเปอร์หันมาหาตามเสียงเรียก "เอ่อ~...ครับ"

"นายโดนลดตำแหน่งแล้ว ไปทำงานที่ฐานชั้นหนึ่งซะ" "และก็ห้ามพูดจากับคนชั้นอื่น..."

เขาพูดจบก็หันกลับเดินไปที่ประตูเหล็กบานใหญ่ "ไปได้แล้ว" เขาบอกทหารรอบข้าง

ทั้งหมดเดินออกนอกประตูและสั่งให้ทหารล็อคประตูพร้อมกับยืนเฝ้าไว้อีกทีนึง

"เฝ้าไว้ อย่าให้ใครเข้าออกแม้แต่ฉัน"

"ครับท่าน" ทหารสองคนตอบ

               ในระหว่างที่มาตินเดินกลับออกไป ในระหว่างทางที่เขากำลังเดิน มีคนบางคน

แอบยืนอยู่บนกรวงท่อน้ำเหล็กสีดำสูง คนปริศนายืนมองมาตินอยู่อย่างเงียบๆ หลังจากที่

เขาเดินลับสายตาไป คนแปลกหน้าคลุมผ้าคลุมกระโดดลงมาจากท่อเดินไปแอบ

ที่หัวมุมทางเดินเอียงหัวมองซ้ายขวา

"ฉันไม่น่ามาเป็นภาระทุกคนเลย"

โทมัสอาจารย์พูดบอกกลับพร้อมเอื้มมือไปวางจับหลังมือของเธอ "มันไม่ใช่ความผิดเธอ"

อาลิซเหลือบมองด้วยสีหน้าเศร้า "ขอบคุณคะ"

               ทั้งสามคนนั่งอยู่ในห้องเงียบๆท่ามกลางโคมไฟเก่าๆดวงเดียวที่กำลังส่อง

และแกว่งไปมา คูเปอร์ล้มตัวนอนหลับลงที่พิ้นโต๊ะ โทมัสนั่งก้มหน้ากุมมือเงียบๆ

"เฮ้อ~" อาลิซถอนหายใจพร้อมกับเอนตัวพิงเก้าอี้ จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงชกต่อยกันอยู่ด้านนอก

"ทุกคน..." อาลิซได้ยินเสียงบางอย่าง คูเปอร์และโทมัสบืมตาตื่นขึ้นจากเวียงเรียกของเธอ

"มีอะไรเหรอ?" คูเปอร์ถาม

"มีคนกำลังสู้กันด้านนอก"

มุกคนหันไปมองที่ประตู เสียงชกต่อยของทหารสองคนดูดุดัน เสียงล้มตัวดัง ตุบ!!!

เสียงกระแทกประตู ปั้ง!!! ทั้งสามคนตกใจสะดุ้ง ที่ช่องหน้าประตูอาลิซและคนอื่นๆเห็น

คนปริศนาคลุมผ้าคนสีน้ำตาลเดินมาที่ประตูพร้อมกับเสียงบิดลูกกุญแจ ประตูได้เปิด

ออกช้าๆแสงสว่างด้านนอกส่องผ่านหน้าเธอ แสงสะท้อนตัวของคนปริศนาจน

มองไม่เห็นใบหน้า

"คุณเป็นใคร?" อาลิซถามคนปริศนาคนนั้น คนๆนั้นก็ไม่รีรอที่จะตอบคำถาม

"...ตอนนี้รีบออกมาก่อนเถอะ" เสียงคนปริศนาพูดพร้อมกับเดินเข้ามาไขตัวล็อคข้อมือ

ให้กับทุกคน

"คุณเป็นใครกัน" โทมัส อาจารย์ของพวกเขาถาม แต่ดูถ้าทีจะยังไม่ตอบ "เรื่องนั้นไว้ก่อน

อย่างเพิ่งถามตอนนี้" เมื่อทุกคนได้ปลดกุญแจมือ คนปริศนาก็ได้เดินนำหน้าพาพวกเขา

ทั้งสามหนีออกไป

"วิ่งตรงไปทางนั้น..." คนปริศนาชี้บอกสั่งทั้งสามคนวิ่งไป คนปริศนามองดูลาดลาวก่อน

ตัวจะวิ่งตามไป ทหารคนหนึ่งเดินผ่านมาเห็นทหารสองคนนอนนิ่งบนพื้น ทหารคนนั้น

ก็รีบวิ่งเข้าไปดูและหยิบวอกี้ทอกี้ขึ้นมาพูดบอก แต่ระหว่างนั้นคนปริศนาก็ค่อยๆเดิน

เข้ามาด้านหลัง มือข้างหนึ่งล็อกคอ และอีกข้างหยิบมีดที่เอวขึ้นมาแทกหลัง "อ๊าก!"

เสียงทหารร้องจนอาลิซหันมาดู "รีบไป...ไม่ปลอดภัยแล้ว" ทั้งสามคนวิ่งตามคนปริศนา

ไปเรื่อยๆจนมาถึงฐานเมืองชั้นสอง เป็นเมืองชั้นที่มีความแออัดทางด้านผู้คนอย่างมาก

"ตามมา...!" คนๆวิ่งนำหน้าไปอย่างรวดเร็วจนทั้งสามคนวิ่งฝ่ากลุ่มคนตามไปไม่ทัน

"เขาไปใหนแล้ว?" คูเปอร์ถามและมองหา

"เกาะกลุ่มกันไว้" อาลิซบอก

               จู่ๆเสียงปืนดังขึ้น อาลิซหันไปดูปรากฏเห็นแสงไฟฟ้าพุ่งผ่านรอบๆตัว

"หลบเร็ว!" อาลิซพูดจบก็รีบดึงมือคูเปอร์หนี คูเปอร์ก็จับมือดังอาจารย์หนีเช่นกัน

"จับพวกมันให้ได้!" ทหารตนหนึ่งสั่งพร้อมกับยิงปืนไล่ตามพวกเขา "บุกเข้าไป~!"

คนในบริเวณนั้นตกใจแตกตื่นวิ่งหนีหายกันไปหมด อาลิซกับคนอื่นๆได้วิ่งหนีมากัน

ที่ขอบระเบียงเมือง เมื่อเธอวิ่งมาถึงก็หยุดชงัก "ไม่นะ..." เธอก้มมองดูความสูง

ของเมือง ดูท่าแล้วไม่มีทางอื่นนอกจากจะโดนจับตัวกลับไป

"ยกมือขึ้น...!" ทหารคนหนึ่งตะโกนสั่งพร้อมกับเล็งปืนมาที่พวกเธอ อาลิซ คูเปอร์ โทมัส

มองหน้ากันและค่อยๆยกมือขึ้นช้าๆ

               ทันใดนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้นมายิงใส่กลุ่มทหาร บางคนหลบทันและตั้งท่ายิง

ตอบโต้กลับ อาลิซและคนอื่นๆหันหลังกลับไปมอง ยานบินดัดแปลงลำใหญ่ที่จอดเทียบ

อยู่ในฐานเมืองชั้นหนึ่งบินขึ้นมารับพวกเขา

"ขึ้นมา...!" คนปริศนาตะโกนเรียกทั้งสามคนขึ้นยานบิน ทั้งสามทยิยกันขึ้นไปโดยมี

ตนปริศนายิงสกัดให้

"บุกเข้าไปให้ได้!" ทหารแต่ละคนค่อยๆขยับเข้าที่ละนิดๆ เมื่อทุกคนขึ้นยานกันครบแล้ว

คนปริศนาก็ได้บิดประตูยาน "เกาะแน่นๆ"

เขาหันไอพ่นพุุ่งบินออกไปด้วยความเร็วสูง ไอพ่นข้างละสองท่อหมุนด้วยใบพัดและเปลี่ยน

ถ่านพลังงานไปเป็นไฟไอพ่น

               อาลิซมองดูเมืองลอยดอนอยู่ที่กระจกกลมๆบานเล็กๆ จากฐานเมืองชั้นสอง

บินห่างออกมาหน่อยก็เห็นฐานเมืองชั้นหนึ่งถึงชั้นบนสุด ถัดออกมาอีกอาลิซเห็นตัวเมือง

ลอนดอนขนาดใหญ่ที่กำลังเคลื่อนที่เสียงคลึกคลื้น

เสียงสายพลานดังกว้างไกลมาก

จนพวกเข้าได้ยินกันทั่วหน้า

               บินขึ้นไปไม่ทันไรเสียงระเบิดก็ดังขึ้นท้ายยาน เสียงเตือนและสั่นสะเทือน

จากแรงระเบิดทำให้พวกเขาตกใจ "เกิดอะไรขึ้น!?!"

ป้อมปืนด้านหน้าสุดของเมืองกำลัง

ยิงใส่ยานพวกเข้า ป้อมปืนป้อมละสองกระบอกใหญ่ๆกำลังยิงใส่รัวๆ ถ้าเกิดโดนมา

สัดนัดนึงทันก็ทำให้ยานระเบิดเป็นผุยผงได้ เสียงยิง ตูมๆๆ ยิงไล่หลังมาจิดๆ

"เกาะไว้~!" ยานบินพุ่งลงพื้น คนปริศนาตะโกนเตือน หลังจากนั้นยานก็กระแทกลง

ลากไปกับพื้นดิน ทุกคนหน้ามืดดำสนิทเสียงเงียบดับไปหมด

               ณ ห้องควบคุมเมือง มาตินส่องกล้องมองดูผลงานจากการยิง ยานของพวกเขา

ไฟลุกโชนไปทั่วทั้งลำ "เยี่ยมมากทุกคน"

********************