ไร้เดียงสา

           ถึงโรงเรียนแล้ว 7:45 ช้าเพราะมัวแต่เถียงกับมันและแกล้งรอมะปราง 
เราเดินเช้ารร. มันไปจอดรถ สวัสดีอาจารย์ที่รับหน้ารร. อาจารย์ยังเอ่ยขึ้นมา
อาจารย์ : มาด้วยกันได้ไง
ขิง : อ่อ หนูเดินมาค่ะ เจอมันมันเลยรับมาด้วย
อาจารย์ : อ่อ โอเคจ้ะ ไปเลยเร็วๆ จะเข้าแถวแล้ว
ขิง : ค่ะๆ
 
เราเดินเข้าพร้อมกับเสียงมาร์ชเพลงรร. ผู้คนวุ่นวาย เตรียมเข้าแถวกัน
แล้วเราก็ได้นั่งคนสุดท้ายของห้อง เหลือบไปแถวมอต้น เจอน้องบอสมอ3 นั่งหลังเช่นกัน อาจเพราะบอสสูงด้วย และก็ดันไปเจอไอ่ม่อน มันก็นั่งหลังเหมือนกัน เราทำเป็นไม่เห็นมัน
เคารพธงชาติสวดมนต์เสร็จ ก็นั่งฟังอาจารย์พูด เราก้มหน้า ได้ยินเหมือนเสียงก้อนหินกะทบกับกระเป๋า เราหันไปทันที ไอ่ม่อน ทำหน้าทำตาแอ็คๆเหมือนว่ามันไม่ได้ทำ
เราก็เฉยๆ หันกลับมาไม่ใส่ใจมัน มันก็เขวี้ยงมาอีก เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  ทีนี้คนนั่งหน้าเราก็เพื่อนในห้องอ่ะ หันหลังมาบอกว่า 
เพื่อน : ขิงแกหันไปบอกเพื่อนแกสิ ว่าเรารำคาญ เลิกโยนมาสะทีก้อนหิน
ขิง : ใครว่ะ ๆ 
เพื่อน : ม่อนอ่ะ มันให้เราเลือกแกอ่ะ แกหันไปคุยกับมันหน่อยเถอะ
ขิง : (หน้าเราเริ่มหงุดหงิด) หันขวับไปทางม่อนและพูดว่า / กวนตีนเนอะ
 
ม่อนมันขำเราที่เราจริงจังและเริ่มโกรษ 
ม่อน : ก็หันมาคุยก็จบและ ทำหยิ่ง
ขิง : ไม่หยิ่ง กูจะฟังอาจารย์
ม่อน : แม๊ แม่เด็กดี (หัวเราะ)
 
แยกแถวพอดีไม่งั้นเราคงปวดกบาลมาก  ไม่รู้ว่าจะโดนจีบหรือโดนแกล้งกันแน่
 
ห้องเรียนคาบแรก เพื่อนๆนั่งเม้าท์มอยกันดังลั่นห้อง
เราเดินเข้าห้องไปคนเดียว เพื่อนเรานั่งมอง และรีบทัก
น้ำฝน : มาคนเดียวง่ะมึง มะปรางล่ะ
ขิง : ไม่มาว่ะ ไปทะเล
ปัด : จริงดิ ไปกับใคร
ขิง : กับที่บ้านมันแหละ ค้างคืนด้วยนะ
ปัด : อยากไปบ้างจัง
น้ำฝน : บุญน้อยก็ต้องอิจฉาเขาเป็นธรรมดา 555
 
3คาบเรียนจบ พักกันสะที หิวแล้วจ้าาาาา 
เราเดินไปพร้อมกัน 3 คน และก็มีคนมาดึงกระเป๋าเราไป เรารีบหันไปทันที
เจ้าเก่าเจ้าเดิม ไอ่ม่อน มาแกล้งเราอีกแล้ว 
ขิง : เอามานี่เลย
ม่อน : มึงก็เดินมาเอาเองดิ
และมันก็เดินหนีไป เราไม่ตามมัน และเดินไปโรงอาหารเพราะหิว