ไร้เดียงสา

      ระหว่างที่เม้าท์กับเพื่อนๆ ในไลน์ก็มีอีกไลน์เด้งมา
ม่อน : มึงนอนยังว่ะ
เราเปิดอ่านและตอบทันที 5555
ขิง : เออ กำลังจะนอนแล้ว
ม่อน : พน. ไปรร. ยังไง
ขิง : ก็เดินกับมะปรางไง กูก็เดินทุกวันป่ะ
ม่อน : มึงไม่อยากเดินแล้วใช่มั้ย
ขิง : อะไรของมึง
ม่อน : กูไปรับนะ

ใจเต้นอีกแล้ว ตุบๆตุบๆ ยังไงดียังไงดีว่ะเรา 

ขิง : ไม่ต้องหรอก เกรงใจมึง
ม่อน : ไม่ต้องเกรงใจ พน. กูไปรับเดี๋ยวทักหา
ขิง : กูไปก่อนมึงแน่
ม่อน : อย่ากวนตีนนะมึง
ขิง : นอนค่ะ บาย
ม่อน : ครับ ฝันดีนะขิง (ใส่อีโมจิส่งจุฟ)

อร๊ายยยย !! บ้าบอ มาคงมาครับอะไรเนี่ย กูทำตัวไม่ถูกแล้วนะ 555

เขินหนักมาก ยิ่งเห็นอีโมจินี่แบบ ทำไมใจเต้นรัวขนาดนี้ว่ะ ....

เอาๆ ได้เวลานอนค่ะ เช้าต้องตื่นไวไปรร. เร็วขึ้น จะได้ไม่ต้องเจอมัน 

7:20 แต่งตัวเรียบร้อย พร้อมไปรร. ทักหามะปรางด่วนจี๋

ขิง : มึงเสร็จยังกูกำลังจะออกไปแล้วนะ

มะปราง : มึงกูลืมบอก ขอหยุดวันนึงนะ

ขิง : อ้าว ทำไมว่ะ

ขิง : มึงทิ้งกูหรอ ??

มะปราง : กูจะไปทะเล พ่อพาไปอ่ะ นานๆจะว่างทั้งครอบครัว

ขิง : แม๊ อิจฉาไปอีก

มะปราง : มึงไปป่ะล่ะ เดี๋ยวกูขอแม่มึงให้

ขิง : ไม่ต้องๆ ไปเถอะ ของฝากด้วย

มะปราง : ได้ค่ะ 

คุยกับเสร็จเราก็เดินออกมาจะถึงปากทางและว่าจะรอรถประจำทาง แต่ก็มีรถมอไซต์

เลี้ยวขวับเข้ามาหา เราตกใจมาก ยืนนิ่ง นึกว่าจะโดนชนแล้ว พอเงยหน้าไปก็ทำหน้าไม่ถูกเลยจ้า

ม่อน มันมารับเราจริงๆ มันทำหน้านิ่งๆ 

ม่อน : ทำไมไม่รอที่บ้านหรือว่าจะหนีกูจริงๆ

ขิง : ป่าว หนีอะไร กูจะออกไปรอมะปรางหรอก

ม่อน : งั้นขึ้นรถไปรอมะปรางที่บ้าน

ขิง : อ่อ ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันจะออกจากบ้านมันก็ทักมาเองอ่ะ

ม่อน : เคร งั้นกูก็รอกับมึงเนี่ยล่ะ

ขิง : ไปเถอะ วันนี้มะปรางน่าจะสาย

ม่อน : มึงยังไง ไม่อยากให้กูไปส่ง บอกกูเลยตรงๆ (ทำหน้าแบบนิ่งๆไม่ยิ้มเลย)

ขิง : ป่าว งั้นก็ไปเลย (ขึ้นรถ)

ม่อนทำหน้านิ่งๆ หรือไม่พอใจว่ะ แต่เราก็ไม่ถามอะไร

ม่อน : ไปรับมะปรางป่าว

ขิง : ไม่ต้องๆ 

ม่อน : ทำไมว่ะ จะปล่อยเพื่อนเดิน ??

ขิง : มันหยุด 

ม่อนหันมามองหน้าเราและเริ่มบิดแรงขึ้น เรารีบจับเสื้อมันแน่น สงสัยจะโมโหที่เราไม่บอกเรื่องมะปราง 

ขิง: เบาหน่อยมั้ย ฉิบหายกระโปรงจะเปิด 

ม่อน : ก็ดี เผื่อมึงอยากโชว์

ไอ่เวร กวนตีน กูไม่ได้อยากโชว์สะหน่อย ไม่น่าหลงมานั่งรถมึงเลยจริงๆ ไอ่โรคจิต !!!