ไร้เดียงสา

           ถึงโรงเรียนแล้ว 7:45 ช้าเพราะมัวแต่เถียงกับมันและแกล้งรอมะปราง 

เราเดินเช้ารร. มันไปจอดรถ สวัสดีอาจารย์ที่รับหน้ารร. อาจารย์ยังเอ่ยขึ้นมา

อาจารย์ : มาด้วยกันได้ไง

ขิง : อ่อ หนูเดินมาค่ะ เจอมันมันเลยรับมาด้วย

อาจารย์ : อ่อ โอเคจ้ะ ไปเลยเร็วๆ จะเข้าแถวแล้ว

ขิง : ค่ะๆ

เราเดินเข้าพร้อมกับเสียงมาร์ชเพลงรร. ผู้คนวุ่นวาย เตรียมเข้าแถวกัน

แล้วเราก็ได้นั่งคนสุดท้ายของห้อง เหลือบไปแถวมอต้น เจอน้องบอสมอ3 นั่งหลังเช่นกัน อาจเพราะบอสสูงด้วย และก็ดันไปเจอไอ่ม่อน มันก็นั่งหลังเหมือนกัน เราทำเป็นไม่เห็นมัน

เคารพธงชาติสวดมนต์เสร็จ ก็นั่งฟังอาจารย์พูด เราก้มหน้า ได้ยินเหมือนเสียงก้อนหินกะทบกับกระเป๋า เราหันไปทันที ไอ่ม่อน ทำหน้าทำตาแอ็คๆเหมือนว่ามันไม่ได้ทำ

เราก็เฉยๆ หันกลับมาไม่ใส่ใจมัน มันก็เขวี้ยงมาอีก เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  ทีนี้คนนั่งหน้าเราก็เพื่อนในห้องอ่ะ หันหลังมาบอกว่า 

เพื่อน : ขิงแกหันไปบอกเพื่อนแกสิ ว่าเรารำคาญ เลิกโยนมาสะทีก้อนหิน

ขิง : ใครว่ะ ๆ 

เพื่อน : ม่อนอ่ะ มันให้เราเลือกแกอ่ะ แกหันไปคุยกับมันหน่อยเถอะ

ขิง : (หน้าเราเริ่มหงุดหงิด) หันขวับไปทางม่อนและพูดว่า / กวนตีนเนอะ

ม่อนมันขำเราที่เราจริงจังและเริ่มโกรษ 

ม่อน : ก็หันมาคุยก็จบและ ทำหยิ่ง

ขิง : ไม่หยิ่ง กูจะฟังอาจารย์

ม่อน : แม๊ แม่เด็กดี (หัวเราะ)

แยกแถวพอดีไม่งั้นเราคงปวดกบาลมาก  ไม่รู้ว่าจะโดนจีบหรือโดนแกล้งกันแน่

ห้องเรียนคาบแรก เพื่อนๆนั่งเม้าท์มอยกันดังลั่นห้อง

เราเดินเข้าห้องไปคนเดียว เพื่อนเรานั่งมอง และรีบทัก

น้ำฝน : มาคนเดียวง่ะมึง มะปรางล่ะ

ขิง : ไม่มาว่ะ ไปทะเล

ปัด : จริงดิ ไปกับใคร

ขิง : กับที่บ้านมันแหละ ค้างคืนด้วยนะ

ปัด : อยากไปบ้างจัง

น้ำฝน : บุญน้อยก็ต้องอิจฉาเขาเป็นธรรมดา 555

3คาบเรียนจบ พักกันสะที หิวแล้วจ้าาาาา 

เราเดินไปพร้อมกัน 3 คน และก็มีคนมาดึงกระเป๋าเราไป เรารีบหันไปทันที

เจ้าเก่าเจ้าเดิม ไอ่ม่อน มาแกล้งเราอีกแล้ว 

ขิง : เอามานี่เลย

ม่อน : มึงก็เดินมาเอาเองดิ

และมันก็เดินหนีไป เราไม่ตามมัน และเดินไปโรงอาหารเพราะหิว