หวานใจของนายซุปตาร์

     " พี่ซัน  พี่ซัน  น่ารัก" " พี่ซัน" โอ๊ยจะกรี๊ดไปถึงไหน  ก็แค่ดาราปากเสียคนนึง
      " เฮ้ย .... เราจะสู้เพื่อจะได้แสดงกับพี่ซัน" สาวข้างๆฉันดูท่าน่าจะคลั่งหนัก
     " เห้ย...เขายิ้มมาทางนี้ด้วย   ใจจะละลาย" หนักแล้วอาการ เมื่อมีสาวที่ยืนข้างฉันเขย่าแขนฉันใหญ่เลย  อาการแบบนี้เรียกว่าคลั่งหรือเปล่าว๊ะ ฉันอยากขอถอนตัวมากเลย  ทำไงดีว๊ะ  ถ้าถอนก็เสียฟอร์มเป็นอีขี้แพ้  เอาไงดี  เอาไงดี งั้นแสดงไม่ดีจะได้ตกรอบแล้วกัน แบบนี้จะสมศักดิ์ศรีมากกว่า 
     " ตอนนี้น้องซันของเรากำลังเดินให้กำลังใจผู้เข้าแข่งขันน่ะครับ"  เอาแล้วไงพี่ซันเดินตรงมาที่ฉัน พร้อมกับกระซิบข้างหูฉันกับคำที่แสนกวนหรือคำที่รู้ว่าใจฉันคิดยังไง
      " จะถอนตัว หรือแกล้งแพ้ล่ะ"ฉันได้แต่หันมองที่พี่ซัน รู้ความคิดฉันได้ไงว๊ะ  
 
กรี๊ด ๆ  
     สาวๆจะกรี๊ดอะไรเบอร์นั้น  
     " เห้ยกระซิบข้างหูกันด้วย" 
      "  อิจค๊า  อิจฉาโว๊ย "ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงแก้วกับพริ้งหน้าม้าของฉัน  ที่ฉันสังเกตุพี่ซันก็คุยกับทุกคนนิ
       " กลัวที่ไหน" ฉันได้แต่กัดฟันพูดเพราะกลัวคนอื่นได้ยิน 
       " เมื่อน้องซันเดินให้กำลังใจเสร็จแล้ว  ก็จะให้ผู้เข้าแข่งขันไปเลือกบทที่ตัวเองจะเล่น ในขณะที่รอ เราจะให้น้องซันร้องเพลง " 
 
     กรี๊ด 
 
     "น่าร๊าก " 
" เพลงนี้น่ะครับอยากให้ทุกคนเลยน่ะครับ"
 
                                         @&$^&
          และแม้ว่ามัน  คือฉันหรือเธอในใจฉันคิดจะเจอ 
          หรือรักจริงๆณ ตอนนี้คือฉันชอบเธอ   
   ฉันตั้งใจจะบอกชอบเธอและฉันมั่นใจจะบอกชอบเธอ 
                              @$$&/&^* 
 
กรี๊ด  ๆ
           " เพลงนี้ก็จบลงแล้วน่ะครับ  เดี๋ยวให้น้องซันไปนั่งรอด้านล่างเลยครับ "  
 
               นี่เวลาก็ผ่านไปนานแล้วแต่ละคน แสดงดีฉิบหายเลย  แล้วฉันละจะเข้ารอบ 5 คนสุดท้ายไหม
 
           "  คนสุดท้าย คือริกะ  ข้อความของเธอที่ได้คือ  ยิ้ม  โกรธ  ดูท่าน่าจะไม่เข้ากันเลย " 
 

     เมื่อฉันได้ยินชื่อฉัน ฉันออกมาเป็นคนสุดท้าย  แล้วสิ่งที่เห็นคือ พี่ซันนั่งในพื้นที่ วีไอพี  ยิ้มให้ฉัน พร้อมชูสองนิ้ว สื่อถึงว่าสู้ๆ  ฉันเจ้าแม่มโนอยู่แล้วสบายมาก ฉันเป็นคนที่ดูการ์ตูนเยอะเลือกเอาเรื่องที่ฉันเคยดูแล้วกัน  เอาเรื่องของ เกอร์ด้าดีกว่า

 (การแสดงและ จินตนาการของริกะ)
     ฉันจินตนาการว่าเบื้องหน้าฉันเปรียบเหมือนทุ่งดอกไม้ที่สวยงามมาก และเต็มไปด้วยดอกไม้นานาๆชนิด ฉันเปรียบฉันเหมือนเกอร์ด้า หญิงสาวที่ใสซื่อบริสุทธิ์ที่ตามหาเพื่อนสนิท "ฉันไม่เคยเห็นดอกไม้ที่สวยงามแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต มันสวยงามมาก" นั่นไงการแสดงฉันเริ่มขึ้นแล้ว  ฉันดีใจแล้วค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาก ทุกคนในห้องต่างก็ยิ้มไปกับจินตนาการของฉัน 
     " หวัดดีจ๊ะสาวน้อย เธอมาหาใครจ๊ะ"ฉันยังแสดงเป็นอีกคน และทำเสียงต่างกันออกไป
     " ฉันมาตามหาเพื่อนค่ะ คุณเห็น เคย์ไหมค่ะ"
     " ไม่เห็นหรอกจ๊ะ "
      "งั้นหนูขอตัวน่ะค่ะ"ฉันก็ทำท่าทีหมุนตัวหนี

      " เดี๋ยวก่อนสิจ๊ะหนู  ฉันว่าฉันเห็นน่ะ งั้นหนูตามฉันมาฉันจะเล่าให้ฟัง " 

          ฉันดีใจแล้วเผยยิ้มออกมาเพราะจะได้เจอคนที่ตามหา ฉันไปนั่งฟังหญิงคนนั้นเล่าให้ฉันฟังว่าเคย์โดนจับตัวไปทำให้ฉันโกรธมาก แย่แล้วฉันโกรธไม่ออกอ๊ะ  ทำไงดี มันไม่มีอารมณ์ร่วม

           “  เกิดอะไรขึ้น  ทำไมเธอไม่แสดงต่อ”
นั่นคือเสียงของผู้ชมที่อยู่ด้านล่าง ฉันได้แต่มองไปรอบๆห้องประชุม สะดุดกับไอ้พี่ซันหัวเราะเย๊าะฉัน

      " หนูจะไปตามหาเคย์ให้เจอ " อยู่ๆเพราะรอยยิ้มเย๊าะเย้ยของพี่ซันทำให้ฉันโกรธแต่ฉันคิดว่าพี่ซันช่วยฉัน
      " เยี่ยมเลยริกะ " เพื่อนๆฉันตะโกนออกมาก แล้วฉันหันไปทางพี่ซันอีกรอบ  แล้วเขาก็ยกมือให้ฉันแสดงถึงความยอดเยี่ยม ในที่สุดฉันก็ผ่านเข้ารอบห้าคนสุดท้าย  แล้วค่อยมาต่ออีกสองวันข้างหน้า
          
     " ยังไงวันนี้ต้องขอบคุณน้องซันมากที่ให้เกียรติมาที่โรงเรียนเรา"

     " ไม่เป็นไร ครับยินดีครับ" 
     "โอ๊ยโล่งใจฉิบหายเลย "หลังจากคัดเลือกเสร็จฉันก็ไปเลี้ยงเพื่อนๆ
     " นี่ ริกะ  เธอไม่ชอบการแสดงทำไมเธอแสดงล่ะ"เพื่อนๆฉันรู้ดีว่าทำไมฉันไม่ชอบการแสดงเอามาก

" มีคนท้าฉันไว้"

" ใครท้า..บอกมานะ  นอกจากพวกฉันแล้วเธอก็ไม่สุงสิงกับใครนิ" พริ้งจะมาสงสัยอะไรตอนนี้เนี้ย

" ผู้ชาย..ปากเสียคนนึง"

" ห๊ะ  ผู้ชายด้วย    ใครๆ " แก้วกับพริ้งเขย่าแขนฉันใหญ่เลยเพราะคาดคั้นเอาความจริง 

" เฮ้ยๆแก..พี่ซันมากับใครหล่อเชียว" ทุกคนหันไปตามมือของพริ้ง"แก...ๆ..ตรงมาทางนี้แล้ว " แก้วอาการยิ่งลุกลี้ลุกลนใหญ่ 

" สวัสดีครับสาวๆ" แหมเจ้าชู้นะ หว่านเสน่ห์ไปทั่ว
" อ้าว..น้องที่คัดเลือกนักแสดงนิ"
" ค่ะ  สวัสดีค่ะ" เรามีข้อตกลงกันว่า เราจะทำเป็นไม่รู้จักกันเมื่อเราอยู่ข้างนอก 
" พี่ซันคะ...พี่ผู้ชายคนนี้ใครอ๊ะค่ะ"แก้วม้วนไปม้วนมา เพราะอายพี่ทั้งสองคน

     " สวัสดีครับน้อง ริกะ  กับ.."แย่แล้วพี่เฟริ์สเรียกชื่อฉันทำไมเนี้ย

     " แก้ว พริ้ง" ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน โอ๊ยโล่งนึกว่าสองคนนี้จะสงสัยแล้ววว่าพี่เฟริ์สรู้จักชื่อฉันได้ไง
" แต่เอ๊ะ..พี่รู้จักริกะได้ไงค่ะ" เอาแล้วไงนึกว่าโล่ง

" อ๋อ..พี่เล่าให้เฟริ์สฟังตอนเดินมาอ๊ะ"
"แล้วไป  ชื่อเฟริ์ส อยากมาเป็น เดอะเฟริ์สในใจพริ้งไหมค่ะ" แรงว๊ะเพื่อนกู
" งั้นพวกพี่ไปก่อนน่ะ"

"เดี๋ยวค่ะพี่  พริ้งจะบอกว่า อยากมีรักแท้ให้รีบส่งยิ้ม  อยากมีรักจริงให้รีบทักแชท " เน่าได้อีกเพื่อนกู  แต่ก็ทำให้พี่ๆเขายิ้มกับมุกเสี่ยวๆ

" ถามจริงพริ้งมึงอายป๊ะเนี้ย" แก้วที่คิดว่าแรงแล้วยังสู้พริ้งไม่ได้หลังจากที่สนทนาภาษาเพื่อนกับเหล่าเพื่อนซี้แล้วเราก็แยกย้ายกลับบ้าน  

 
 
 
 
 


 " แม่ค่ะ  พี่ซันยังไม่กลับมาเหรอค่ะ" ปกติแล้วฉันจะเห็นพี่ซันต้องนั่งคุยกับพ่อแม่ฉัน

     " ไม่จ๊ะลูก..เห็นพี่เขาบอกว่ามีถ่ายโฆษณาน่ะลูก" เอ๊ะถ่ายโฆษณาหรือจะเป็นที่ห้างนั้นน๊าเมื่อฉันรู้ว่าพี่เขายังไม่กลับ แต่ทำไมมีพี่เฟริ์สไปด้วยล่ะ