SOMEONE ฉันรักเธอ

ตอนที่ 5

“ปล่อย!!” ตอนนี้ฉันเริ่มจะหัวร้อนเอามากๆ เพราะไอ่พี่เม่นเนี้ยไม่ยอมปล่อยฉันหนีไปไหนได้เลยอะ โอ้ยยย

“อย่าเสียงดังดิคะ ไม่น่ารักเลยนะแบบเนี้ย” พี่มันบ่นออกมาแบบเซ็งๆ

“เรื่องของหนู พี่อะปล่อยได้แล้วจะไปเรียนแล้ว” ฉันก็พูดใส่หน้าพี่มันด้วยความโมโห

“อ้ะ ปล่อยก็ได้” พี่มันพูดและปล่อยทันทีซึ้งตอนนั้นฉันก็ยังไม่ทันได้ตั้งตัวฉันกำลังดึงแขนออกพอดีมันทำให้ฉันล้มลงไปกองกับพื้นทันที

“โอ้ยย!! พี่บ้าป้ะจะปล่อยทำใม!” ฉันลุกขึ้นยืนชี้นิ้วด่าพี่มันฉอดๆเลย

“เอ้า ก็น้องบอกพี่ปล่อย พี่ก็เลยปล่อย” มันย้อนค่ะ มันย้อนนน

“อะ เอ่อออ ครั้งนี้ฝากไว้ก่อนเหอะ!!” พูดเสร็จฉันก็วิ่งขึ้นห้องเรียนทันที คือไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะวิ่งเพื่ออ

ณ ห้างแห่งหนึ่ง

“พากูมาทำใมที่นี่วะ” ฉันถามเกลอย่างสงสัยที่จู่ๆนางก็พาฉันมาที่ห้างบ้านี่ทำใม เพราะว่ามันไกลจากหอพวกฉันเอามากๆเลยหล่ะ

“มาซื้อของเข้าหอ” มันบอกฉันแล้วเดินไปโซนของตกแต่งห้อง มันก็จะมีพวกก แจกัน โต๊ะอาหาร โคมไฟ อะไรประมาณนี้แหละค่ะแต่ประเด็นคืออ ของพวกเนี้ยเรามีครบกันหมดแล้วหน่ะสิ

“อะไรของแกว่ะ ของเต็มห้องยังมีไรขาดอีกเหรอวะ” ฉันเดินตามมันไปนั่นบ้างนี่บ้างแล้วก็บ่นไปด้วยแต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรอะค่ะมันคงชินกับนิสัยขี้บ่นของฉันไปแล้ว

“โอ้ยยย จะบ่นไรนักหนาเนี้ยย เดินตามมาเหอะ!” คือด้วยความที่มันอะพูดเสียงดังอยู่แล้ว พอมันรำคานแล้วระดับเสียงก็จะเพิ่มขึ้นแบบปรอทแตกก

“เบาหน่อยก็ได้อี่ห่าาา” ฉันบ่นมันอีกรอบแล้วก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าคุ้นเอามากๆฉันจึงเดินออกไปหน้าร้านเพราะอยากเห็นหน้านางชัดๆ

“กี้...” อะไรกัน! เมื่อวานไม่ใช่ไอ่ผู้ชายคนนี้นิหน่า!! โห!! ยอมในความแรดเลยหว่ะ ไม่ไหวละ!!

“อ้าวว น้องกี้” ฉันเดินไปทักนางนางก็ค่อยๆหันมาหาฉันและไอ่ผู้ชายที่ยืมหันหน้ามาทางฉันอยู่แล้วก็ทำหน้าสงสัยว่าฉันเป็นใครแต่อี่นังน้องกี้สิ หน้าซีดไปเลย หึ กลัวฉันจะพูดแฉละสิว่าตัวเองมีแฟนแล้ว ชิ!

“พะ พี่ดรีม มาได้ไงคะเนี้ยหอพี่อยู่แถวนี้เหรอค่ะ” นางถามฉันเสียงอ่อนเสียงหวาน แหวะ!! จะอ้วกคะ!!

“อ้ออ พอดีพี่มาซื้อของกับเพื่อน ว่าแต่...น้องกี้ มากับใครกันจ้ะ?” ฉันถามกลับไปพร้อมรอยยิ้มเหี้ยม

“อ้อ นี่พี่ทอยค่ะพี่ชายกี้เอง” น้องมันพูดพร้อมกับกระตุ๊ดเสื้อไอ่หมอนั่นทีหนึ่งเป็นเชิงรู้กัน คิดว่าตาบอดรึไงย่ะ!!

“555 คับ ชื่อทอยนะคับ เรียนที่ม.B คับ ปี2” โอ้โห เล่นรุ่นใหญ่ซะด้วยย

“แหมม น้องกี้เล่นซ่ะแก่เลยนะค่ะ ไม่รู้ศึกละอาย เอ้ย อึดอัดบ้างเหรอค่ะ”

“อึดอัดอะไรกันค่ะพี่ดรีม นี่พี่ชายกี้ ไม่เห็นต้องอึดอัดอะไรหนิค่ะ” นางพูดแล้วก็ยิ้มให้ฉันแบบเหยียดๆ แหมม นางคงรู้ว่าฉันหลอกด่านางว่าาา

“แรด” อ้ะะ ฉันว่าฉันคิดในใจนะไม่ได้พูดออกมา

“พี่เกลด่ากี้เหรอค่ะ!!” อ้อ รู้ละ เกลเดินมาอยู่อยู่ข้างฉันแล้วเหยียดยิ้มแบบนางร้ายในละครทีวีเลยหล่ะ

“ถ้าใช่ แล้วจะทำใมเหรอจ้ะ” เอาแล้ววว เกลเริ่มเข้าโหมดดาร์กแล้ว

“พี่ว่ากี้ทำใม กี้ไปทำอะไรให้กันค่ะ ฮึก” นางน้องกี้เริ่มบีบน้ำตาแล้วหันหน้าซุกอกอี่พี่ทอยนั่นอย่างหน้าสงสาร

“อย่ามาปลูกสตอเบอร์รี่ที่นี่จะดีกว่านะจ้ะกี้ พี่ว่ามันคงไม่เหมาะอะ” ฉันเดินไปไกล้ๆน้องมันแล้วดึงมันออกมาจากอ้อมอกผู้ชายของมัน ไอ่ผู้ชายก็ยอมปล่อยด้วยนะ ดูท่าจะรู้แจ้งแล้วว่านางน้องกี้ไม่ใช่คนใสๆอย่างที่มันคิด 555555

“อ้ะ! ปล่อยนะกี้เจ็บนะค่ะ!!” ยัยน้องกี้เริ่มตะคอกใส่ฉัน ฉันเลยบีบแขนนางให้แน่นกว่าเดิม

“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน นังเด็กเมื่อวันซืน อยากโดนประจานที่นี่รึไงว่ามั่วผู้ชายไปทั่ว!” ฉันขึ้นเสียงใส่นางเป็นเชิงขู่ให้นางหุบปากลงเพราะคนที่เดินผ่านไปมาเริ่มจะสนใจพวกเรากันแล้ว

“หมายความว่าไง ที่บอกว่ามั่วไปทั่ว...” นายที่ชื่อทอยที่เงียบไปนานพูดขึ้นอย่างสงสัย

“หึ นายก็แค่ตัวเลือกของยัยนี่แหละ เพราะยัยเนี้ยมันคั้วหลายคน รู้ไว้ก็ดีนะพี่” เกลพูดขึ้น

“หึ งั้นก็ดีฉันจะได้ตัดขาดกับยัยนี่แบบจิงจังซักที” นายทอยพูดอย่างจิงจังดูจะดีอกดีใจไม่น้อยแหะที่รู้ความจิงของยัยนี่

“พี่ทอย!! พี่จะทิ้งกี้ไม่ได้นะคะ กี้ไม่ยอมอะ!!” นางน้องกี้เริ่มโวยวายเมื่อผู้ชายของนางบอกว่าจะเลิกยุ้งนางดูโมโหเอามากๆเลยหล่ะ5555

“พี่ว่าเราอย่าเจอกันเลยบอกตรงๆพี่ไม่อยากเป็นตัวเลือกใครหว่ะ” หมอนั่นพูดแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

“ปล่อย!!!” นังน้องกี้สลัดแขนออกจากการเกาะกุมของฉันได้นางตะโกนด่าพวกฉันสองคนชุดใหญ่

“พวกพี่พอใจแล้วใช่ป้ะ พี่ทอยเค้าเลิกกับกี้เพราะพวกพี่!!” อะไรนะ!! เลิกเหรอ!! แล้วเพื่อนฉันละย่ะนังเด็กบ้าเอ้ย!!

“นี่แกกล้าโทษว่าเป็นความผิดพวกฉันเหรอ ทั้งที่แกเองนั่นแหละที่ทำตัวร่านไปทั่วมั่วทุกที่อะ แกคบกับเพื่อนฉันอยู่ไม่ใช่รึไงแล้วแกมีสิทธิไรไปคบซ้อนกับคนอื่นต่อ หน้าด้านที่สุด!!!” เกลโมโหมากกร่นด่านังเด็กนั่นจนเถียงไม่ออกเลย

“มันก็เรื่องของกี้!!” นังเด็กนั่นตะคอกใส่พวกฉันแล้วเดินหนีไป

“ฉันจะประจานมัน!!” เกลขึ้นเสียงอย่างโมโหแล้วเดินออกไปฉันจึงเดินตามนางออกมาแล้วพวกเราก็กลับหอกันมือเปล่า แต่ได้ความสะใจแบบเต็มอิ่ม ฮิฮิ สะใจโว้ยยย แต่ว่าาาาา พรุ่งนี้สิสะใจกว่า คิคิ

“อิม เอาเมมกล้องมา” เกลเดินเข้ามาในห้องฉันกับอิมพร้อมกับเอ่ยขอเมมกล้องจากอิม ฉันก็พอรู้นะว่านางจะทำอะไร

“อืมม อะนี่เมม ว่าแต่....เอาไปทำใมอะเกล” อิมถามอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่กลับมาจากห้างฉันและเกลม่ได้เล่าอะไรให้ทุกคนฟังเลยแม้แต่น้อยเพราะเกลบอกว่าห้ามบอกเกลอยากจะจัดเซอร์ไพรท์

“พรุ่งนี้เดี๋ยวก็รู้เอง” สนุกแน่งานนี้ คิคิ