SOMEONE ฉันรักเธอ

8.0

เขียนโดย domdy

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 เวลา 01.11 น.

  20 ตอน
  1 วิจารณ์
  21.63K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 01.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ตอนที่ 11

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ตอนที่ 11
 
“ไอ่คนพวกนั้น ทำใมมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้หล่ะ” อิมหันมาพูดกับฉันอย่างงงงวย ซึ่งฉันก็งงไม่แพ้กัน
“อย่าบอกเรื่องนี้ให้เกลรู้เด็ดขาด” ฉันพูดแล้วเดินลงไปที่คนทั้งสามยืนคุยกันอยู่พอดี พวกนั้นดูตกใจกันมากโดยเฉพาะพี่โจ
“ไม่สำนึกสินะ” อิมที่เดินตามลงมาพูดกับกี้ ยัยนั่นหลบตาลงเพราะกลัวอิม
“แหมมม ไม่เอาสิจ้ะน้องๆอย่าทะเลาะกันเลยนะพี่ไม่อยากให้พวกเรามีเรื่องกันนะ” พี่แพทพูดจบอิมก็ตะคอกสวนไปอย่างมีน้ำโห
“อย่ามาตอแหลให้มากเลยพี่แพท!!” อิมโมโหมากจิงๆเพราะมันพูดแล้วจะเดินไปหาพี่แพทแต่ฉันดึงมันไว้ก่อน
“ใจเย็นสิ อย่าเสียงดังไปเดียวเกลมันได้ยิน” ฉันบอกอิมเสียงค่อยเพราะชั้นนี้มันใก้ดาดฟ้า ขืนเสียงดังไปเกลได้ยินแน่ๆ
“บ้าเอ้ย!” อิมสบทออกมาอย่างหัวเสียแล้วเดินตึงตังลงไปก่อนและฉันที่กำลังจะเดินตามไปโดนดักด้วยคำพูดที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากปากพี่ที่พวกเราเคยนับถือมากๆอย่างพี่แพท
“น่าสงสารเกลนะดรีมแต่ก็นะ ผู้ชายเค้าชอบของสวยๆงามๆ ไม่ใช่ของสกปรก” ฉันกำหมัดแน่นแล้วค่อยๆหันไปยิ้มให้นาง แต่เป็นรอยยิ้มเหยียดเหมือนรังเกียจมากกว่า
“อ้อ ของสวยๆงามๆที่พี่ว่าเนี้ย ดรีมคิดว่าคงไม่ใช่พี่อะค่ะ เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวพี่เนี้ย....” ฉันเดินเข้าไปใกล้นางแล้วพูดใส่หน้าอย่างเดือดดาน
“มันสกปรกไปหมดแล้ว!!” ฉันถูกมันผลักออกอย่างแรงจนเกือบตกบันได ดีนะคว้าราวไว้ทัน
“รอดูความชิบหายของเพื่อนแกไว้ได้เลย!” พี่มันพูดแล้วเดินลงบันไดไปแล้วพวกที่เหลือก็ค่อยๆเดินผ่านฉันไป
“ใครกันแน่ที่จะชิบหาย...” ฉันพูดออกมาเสียงเบาพร้อมกับยิ้มร้ายที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ร้านขายของ
“ฉันจะต้องใจเย็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่วะ ทำใมอะ ทำใมพี่แพทมันถึงทำแบบนี้กับเกลทั้งๆที่เกลสนิทกับพี่แพทมาตั้งนานอะ” อิมร่ายยาวจนฉันฟังไม่ทัน ฉันเลยเลือกที่จะเงียบแล้วคิดหาวิธีเอาคืนแทนเพื่อนอย่างสาสม
“เอางี้” ฉันนึกอะไรออกแล้วหันไปมองอิม หึหึ คงต้องใช้ตัวช่วยพิเศแล้วหล่ะ
“อะไรของแกทำหน้าเหมือนมีแผนชั่วๆอยู่ในหัวเลย” ฉันทำเอื่อมใส่มันเลยทีเดียว นี่มันหลอกด่ากันชัดๆอะ ฉันมีแผนชั่วก็จิงแต่ยัยบ้านี่ด่าเวอร์เกิ้นน
“เรียกพี่มาแบบนี้ คิดถึงอะดิ้” ตอนนี้ฉันกับอิมนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งซึ้งหลังจากเลิกเรียนแล้วฉันก็ให้เกรซขับรถพานิลแล้วก็เกลที่หอ แต่เกรซดื้อดึงจะมากับฉันให้ได้แต่โชคดีที่นิลมันโน้มน้าวใจคนเก่งเกรซเลยยอมกลับ
“อย่ามาเพ้อเจ้อหน่า มาเข้าเรื่องเลยละกันนะ ดรีมมีไรให้พี่ช่วยหน่อย” ฉันเปิดประเด็นพูดอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้
“เรื่องไอ่โจกับแพทตี้อะนะ” ชิ! รู้ดีจิงๆ
“เอ่อเรื่องนั้นแหละ” ฉันพูดพลางจิบกาแฟไปด้วย
“จะให้ช่วยยังไง” พี่มันถามกลับอย่างสงสัยแต่ฉันไม่ได้เป็นคนบอกมันหรอกฉันให้อิมเป็นคนบอก
“คือว่า เราสองคนอยากให้พี่เนี้ยทักแชทไปจีบพี่แพทหน่อยอะค่ะ” อิมพูดออกไปแบบจิงจังฉันก็มองพี่มันแบบจิงจังเช่นกัน พี่มะนทท่านึกอะไรบางอย่างแต่ก็ยอมตกลงช่วย
“หมดธุระแล้ว พี่กลับเลยก็ได้นะ เดี๋ยวเรามีนัดกับพี่ทอยต่อ” ฉันทำท่าจะลุกออกจากเก้าอี้แต่ก็โดนดึงแขนเอาไว้ก่อน
“พี่ไปด้วยดิ ยังไงเราสองคนก็ไม่ได้เอาเอรถมาอยู่แล้วหนิ ไปด้วยกันดิ” อื้มม ถือซะว่าจะได้ไม่เปลืองตังค้าแท๊กซี่ละกัน
“ก็ได้” ฉันตอบตกลงแล้วแกะมือพี่แกออกแล้วเดินไปรอหน้าร้านกับอิน
ณ มหาลัย B
“นี่เรานัดพี่เค้าไว้ที่นี่เหรอ” พี่เม่นถามฉันตอนที่เราเดินเข้ามาที่คณะนิเทศฯ
“ใช่ฉันนัดพี่เค้าไว้ที่นี่ พี่เค้าเรียนที่นี่ไง” ฉันคิดว่าถ้ามาหาพี่เค้าเองจะดีกว่าเพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปเจอกันข้างนอก
“อ้ออ งั้นเรียกออกมาสิ” อิมบอกฉันให้เรียกพี่แกออกมาคุย เพราะถ้าเราเข้าไปข้างในเดี๋ยวจะมีคนหาว่ามาหาเรื่อง
“ฮโหลพี่ทอย พวกดรีมมาถึงแล้วนะอยู่หน้าคณะนี่แหละ....โอเครแล้วเจอกันคะ” ฉันวางสายแล้วยั้กคิ้วให้อิมหนึ่งที
“พี่เค้าจะลงมาแล้วใช่ป้ะ ตอนนี้ฉันเริมหิวแล้วนะ” อิมเริ่มโอดครวญยกใหญ่
“พี่เค้าบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงก็เลิกเรียนแล้ว” อิมพอรู้อย่างนั้นก็ร้องดังกว่าเดิมทำเอาเหล่านักศึกษาล่าฝันทั้งหลายหันมามองที่พวกเรากันเป็นตาเดียว
“เฮ้ยยย อย่าเสียงดังดิว่ะ” ฉันบอกอิมพร้อมกับหันไปหาไอ่พี่เม่น
“มองใม” พี่มันที่พึ่งรู้ตัวว่าโดนมองก็เอ่ยถามฉันอย่างประหม่า
“พี่ช่วยไปซื้อขนมมาให้หน่อยได้มั้ย” ฉันขอพี่แกด้วยสีหน้าแววตาที่น่าสงสารที่สุดแล้วนะเนี้ยจะยอมไปมั้ยว่ะ
“พี่..เฮ้ยย” ยังไม่ทันที่พี่เม่นมันจะพูดจบก็มีรองเท้าบินมาเกลือบโดนหัวพี่แกแหนะแต่ดีที่หลบทัน แล้วก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากในตึกนิเทศฯ ทำเอาคนที่อยู่แถวนั้นหันไปมองกันอย่างสนอกสนใจ
“ไอ่ผู้ชายเฮงซวย!! แกกล้าทิ้งฉันงั้นเหรอ!! มานี่เดี๋ยวนี้นะเว้ย!!” เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้นพร้อมกับภาพผู้ชายที่วิ่งออกมาจากตึกในสภาพมอมแมมเอามากๆที่หน้ามีรอบเล็บข่วนด้วย ไอ่หมอนั่นกำลังวิ่งมาทวกพวกฉันซึ่งเค้าวิ่งเอาแต่มองคนที่ไล่ตามโดยที่ไม่สนใจคนข้างหน้าเลย
“เฮ้ยๆๆๆ!!” อิมร้องเสียงหลงเพราะหมอนั่นวิ่งชนไอ่อิมจนล้มไปทั้งคู่
ผลัก! ตุ๊บ!!
“เอ่ออ ขอโทษนะคับ” พี่คนนั้นขอโทษอิมแต่ก็ไม่ได้ลุกไปจากตัวของเพื่อนฉัน เอ่ออฉันเหมือนดูหนังรักโรแมนติกอยู่เลยอะ ฉันมองสองคนนั้นนอนจ้องตากันไปมาจนลืมไปว่ามีคนกำลังไล่ฆ่าคุณพี่ผู้ชายอยู่
“พี่มังกร!!!” นั่นไง!นรกมาเยือนถึงที่
“ต่อหน้ามิ้นพี่ก็ยังจะทำตัวเจ้าชู้อีกเหรอ!! แก! ตายย!!” ยัยนั่นหยิบรองเท้าบนพื้นขึ้นมาจะไล่ตีพี่คนนั้น พี่แกเลยลุกขึ้นจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่วายหันมาขยิบตาให้ไอ่อิม ไอ่อิมนี่เขินจนหน้าแดงหูแดงไปหมด
“เห้ยๆ เนียนไปละ” รู้สึกตัวอีกทีฉันก็เห็นว่าฉันถูกไอ่พี่เม่นมันก่อน
“เอ้อโทดที55” พี่แกก็ปล่อยฉันฉันเลยเดินไปหาอิมที่ยืนนิ่งเป็นหุ่น
“แกเป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนเปล่า” ฉันเดินเข้าไปถามอย่างเป็นห่วง
“เจ็บตรงนี้” นางชี้นิ้วไปที่หัวใจทำเอาฉันตกใจมากเลยนึกว่านางเป็นอะไรมาแต่คำตอบกลับทำเอาฉันเหวอมาก
“มันเต้นแรงจนน อร้ายย” เห้ยยย อย่าบอกน่ะะว่าชอบไอ่พี่คนเมื่อกี้อะ หื้ยย ขนลุกแต่ว่าาา ก็หล่ออยู่น้ะะะ 55555
..............................................................................................................................................
ฟังเพลงกันด้วยน้ะคร้าา ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา