SOMEONE ฉันรักเธอ
8.0
เขียนโดย domdy
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 เวลา 01.11 น.
20 ตอน
1 วิจารณ์
21.63K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 01.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) ตอนที่ 11
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 11
“ไอ่คนพวกนั้น ทำใมมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้หล่ะ” อิมหันมาพูดกับฉันอย่างงงงวย ซึ่งฉันก็งงไม่แพ้กัน
“อย่าบอกเรื่องนี้ให้เกลรู้เด็ดขาด” ฉันพูดแล้วเดินลงไปที่คนทั้งสามยืนคุยกันอยู่พอดี พวกนั้นดูตกใจกันมากโดยเฉพาะพี่โจ
“ไม่สำนึกสินะ” อิมที่เดินตามลงมาพูดกับกี้ ยัยนั่นหลบตาลงเพราะกลัวอิม
“แหมมม ไม่เอาสิจ้ะน้องๆอย่าทะเลาะกันเลยนะพี่ไม่อยากให้พวกเรามีเรื่องกันนะ” พี่แพทพูดจบอิมก็ตะคอกสวนไปอย่างมีน้ำโห
“อย่ามาตอแหลให้มากเลยพี่แพท!!” อิมโมโหมากจิงๆเพราะมันพูดแล้วจะเดินไปหาพี่แพทแต่ฉันดึงมันไว้ก่อน
“ใจเย็นสิ อย่าเสียงดังไปเดียวเกลมันได้ยิน” ฉันบอกอิมเสียงค่อยเพราะชั้นนี้มันใก้ดาดฟ้า ขืนเสียงดังไปเกลได้ยินแน่ๆ
“บ้าเอ้ย!” อิมสบทออกมาอย่างหัวเสียแล้วเดินตึงตังลงไปก่อนและฉันที่กำลังจะเดินตามไปโดนดักด้วยคำพูดที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากปากพี่ที่พวกเราเคยนับถือมากๆอย่างพี่แพท
“น่าสงสารเกลนะดรีมแต่ก็นะ ผู้ชายเค้าชอบของสวยๆงามๆ ไม่ใช่ของสกปรก” ฉันกำหมัดแน่นแล้วค่อยๆหันไปยิ้มให้นาง แต่เป็นรอยยิ้มเหยียดเหมือนรังเกียจมากกว่า
“อ้อ ของสวยๆงามๆที่พี่ว่าเนี้ย ดรีมคิดว่าคงไม่ใช่พี่อะค่ะ เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวพี่เนี้ย....” ฉันเดินเข้าไปใกล้นางแล้วพูดใส่หน้าอย่างเดือดดาน
“มันสกปรกไปหมดแล้ว!!” ฉันถูกมันผลักออกอย่างแรงจนเกือบตกบันได ดีนะคว้าราวไว้ทัน
“รอดูความชิบหายของเพื่อนแกไว้ได้เลย!” พี่มันพูดแล้วเดินลงบันไดไปแล้วพวกที่เหลือก็ค่อยๆเดินผ่านฉันไป
“ใครกันแน่ที่จะชิบหาย...” ฉันพูดออกมาเสียงเบาพร้อมกับยิ้มร้ายที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ร้านขายของ
“ฉันจะต้องใจเย็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่วะ ทำใมอะ ทำใมพี่แพทมันถึงทำแบบนี้กับเกลทั้งๆที่เกลสนิทกับพี่แพทมาตั้งนานอะ” อิมร่ายยาวจนฉันฟังไม่ทัน ฉันเลยเลือกที่จะเงียบแล้วคิดหาวิธีเอาคืนแทนเพื่อนอย่างสาสม
“เอางี้” ฉันนึกอะไรออกแล้วหันไปมองอิม หึหึ คงต้องใช้ตัวช่วยพิเศแล้วหล่ะ
“อะไรของแกทำหน้าเหมือนมีแผนชั่วๆอยู่ในหัวเลย” ฉันทำเอื่อมใส่มันเลยทีเดียว นี่มันหลอกด่ากันชัดๆอะ ฉันมีแผนชั่วก็จิงแต่ยัยบ้านี่ด่าเวอร์เกิ้นน
“เรียกพี่มาแบบนี้ คิดถึงอะดิ้” ตอนนี้ฉันกับอิมนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งซึ้งหลังจากเลิกเรียนแล้วฉันก็ให้เกรซขับรถพานิลแล้วก็เกลที่หอ แต่เกรซดื้อดึงจะมากับฉันให้ได้แต่โชคดีที่นิลมันโน้มน้าวใจคนเก่งเกรซเลยยอมกลับ
“อย่ามาเพ้อเจ้อหน่า มาเข้าเรื่องเลยละกันนะ ดรีมมีไรให้พี่ช่วยหน่อย” ฉันเปิดประเด็นพูดอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้
“เรื่องไอ่โจกับแพทตี้อะนะ” ชิ! รู้ดีจิงๆ
“เอ่อเรื่องนั้นแหละ” ฉันพูดพลางจิบกาแฟไปด้วย
“จะให้ช่วยยังไง” พี่มันถามกลับอย่างสงสัยแต่ฉันไม่ได้เป็นคนบอกมันหรอกฉันให้อิมเป็นคนบอก
“คือว่า เราสองคนอยากให้พี่เนี้ยทักแชทไปจีบพี่แพทหน่อยอะค่ะ” อิมพูดออกไปแบบจิงจังฉันก็มองพี่มันแบบจิงจังเช่นกัน พี่มะนทท่านึกอะไรบางอย่างแต่ก็ยอมตกลงช่วย
“หมดธุระแล้ว พี่กลับเลยก็ได้นะ เดี๋ยวเรามีนัดกับพี่ทอยต่อ” ฉันทำท่าจะลุกออกจากเก้าอี้แต่ก็โดนดึงแขนเอาไว้ก่อน
“พี่ไปด้วยดิ ยังไงเราสองคนก็ไม่ได้เอาเอรถมาอยู่แล้วหนิ ไปด้วยกันดิ” อื้มม ถือซะว่าจะได้ไม่เปลืองตังค้าแท๊กซี่ละกัน
“ก็ได้” ฉันตอบตกลงแล้วแกะมือพี่แกออกแล้วเดินไปรอหน้าร้านกับอิน
ณ มหาลัย B
“นี่เรานัดพี่เค้าไว้ที่นี่เหรอ” พี่เม่นถามฉันตอนที่เราเดินเข้ามาที่คณะนิเทศฯ
“ใช่ฉันนัดพี่เค้าไว้ที่นี่ พี่เค้าเรียนที่นี่ไง” ฉันคิดว่าถ้ามาหาพี่เค้าเองจะดีกว่าเพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปเจอกันข้างนอก
“อ้ออ งั้นเรียกออกมาสิ” อิมบอกฉันให้เรียกพี่แกออกมาคุย เพราะถ้าเราเข้าไปข้างในเดี๋ยวจะมีคนหาว่ามาหาเรื่อง
“ฮโหลพี่ทอย พวกดรีมมาถึงแล้วนะอยู่หน้าคณะนี่แหละ....โอเครแล้วเจอกันคะ” ฉันวางสายแล้วยั้กคิ้วให้อิมหนึ่งที
“พี่เค้าจะลงมาแล้วใช่ป้ะ ตอนนี้ฉันเริมหิวแล้วนะ” อิมเริ่มโอดครวญยกใหญ่
“พี่เค้าบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงก็เลิกเรียนแล้ว” อิมพอรู้อย่างนั้นก็ร้องดังกว่าเดิมทำเอาเหล่านักศึกษาล่าฝันทั้งหลายหันมามองที่พวกเรากันเป็นตาเดียว
“เฮ้ยยย อย่าเสียงดังดิว่ะ” ฉันบอกอิมพร้อมกับหันไปหาไอ่พี่เม่น
“มองใม” พี่มันที่พึ่งรู้ตัวว่าโดนมองก็เอ่ยถามฉันอย่างประหม่า
“พี่ช่วยไปซื้อขนมมาให้หน่อยได้มั้ย” ฉันขอพี่แกด้วยสีหน้าแววตาที่น่าสงสารที่สุดแล้วนะเนี้ยจะยอมไปมั้ยว่ะ
“พี่..เฮ้ยย” ยังไม่ทันที่พี่เม่นมันจะพูดจบก็มีรองเท้าบินมาเกลือบโดนหัวพี่แกแหนะแต่ดีที่หลบทัน แล้วก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากในตึกนิเทศฯ ทำเอาคนที่อยู่แถวนั้นหันไปมองกันอย่างสนอกสนใจ
“ไอ่ผู้ชายเฮงซวย!! แกกล้าทิ้งฉันงั้นเหรอ!! มานี่เดี๋ยวนี้นะเว้ย!!” เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้นพร้อมกับภาพผู้ชายที่วิ่งออกมาจากตึกในสภาพมอมแมมเอามากๆที่หน้ามีรอบเล็บข่วนด้วย ไอ่หมอนั่นกำลังวิ่งมาทวกพวกฉันซึ่งเค้าวิ่งเอาแต่มองคนที่ไล่ตามโดยที่ไม่สนใจคนข้างหน้าเลย
“เฮ้ยๆๆๆ!!” อิมร้องเสียงหลงเพราะหมอนั่นวิ่งชนไอ่อิมจนล้มไปทั้งคู่
ผลัก! ตุ๊บ!!
“เอ่ออ ขอโทษนะคับ” พี่คนนั้นขอโทษอิมแต่ก็ไม่ได้ลุกไปจากตัวของเพื่อนฉัน เอ่ออฉันเหมือนดูหนังรักโรแมนติกอยู่เลยอะ ฉันมองสองคนนั้นนอนจ้องตากันไปมาจนลืมไปว่ามีคนกำลังไล่ฆ่าคุณพี่ผู้ชายอยู่
“พี่มังกร!!!” นั่นไง!นรกมาเยือนถึงที่
“ต่อหน้ามิ้นพี่ก็ยังจะทำตัวเจ้าชู้อีกเหรอ!! แก! ตายย!!” ยัยนั่นหยิบรองเท้าบนพื้นขึ้นมาจะไล่ตีพี่คนนั้น พี่แกเลยลุกขึ้นจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่วายหันมาขยิบตาให้ไอ่อิม ไอ่อิมนี่เขินจนหน้าแดงหูแดงไปหมด
“เห้ยๆ เนียนไปละ” รู้สึกตัวอีกทีฉันก็เห็นว่าฉันถูกไอ่พี่เม่นมันก่อน
“เอ้อโทดที55” พี่แกก็ปล่อยฉันฉันเลยเดินไปหาอิมที่ยืนนิ่งเป็นหุ่น
“แกเป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนเปล่า” ฉันเดินเข้าไปถามอย่างเป็นห่วง
“เจ็บตรงนี้” นางชี้นิ้วไปที่หัวใจทำเอาฉันตกใจมากเลยนึกว่านางเป็นอะไรมาแต่คำตอบกลับทำเอาฉันเหวอมาก
“มันเต้นแรงจนน อร้ายย” เห้ยยย อย่าบอกน่ะะว่าชอบไอ่พี่คนเมื่อกี้อะ หื้ยย ขนลุกแต่ว่าาา ก็หล่ออยู่น้ะะะ 55555
..............................................................................................................................................
ฟังเพลงกันด้วยน้ะคร้าา ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ