SOMEONE ฉันรักเธอ

ตอนที่ 10

“555555555 จิงเหรอวะ” ตอนนี้ทุกคนพากันหัวเราะเรื่องที่ฉันให้อาสอนขับรถแล้วค่ะ รู้ได้ไงหนะเหรอ พี่สมหมายไงละ!!

“โอ้ยย เลิกหัวเราะกันได้แล้วฉันไม่ตายคาน้ำพลุก็บุญแล้ว!” ตอนนี้ฉันหัวร้อนมากกก เพราะยังโกรธอาไม่หายเลย หึ้ยย!

“555555555 เฮ้ย! อย่าไปหัวเราะมันดิวะ! 55555555” เกลบอกทุกคนว่าห้ามหัวเราะแต่ตัวเองนี่หัวเราะดังกว่าเพื่อนเลย อี่บ้าเอ้ยยย

“หุบปากมึงก่อนเหอะเกล” ฉันแขวะมันคืนบ้างแต่มันก็ยังไม่หยุดหัวเราะกัน

“เกลๆ ดูนั่นดิ” พวกเราหันไปมองตามที่นิลบอกก่อนจะช็อคไปตามๆกันโยเฉพาะเกล ภาพที่ฉันเห็นคือ พี่แพทกับพี่โจเดินจับมือกันมาหน้าแผนกแต่ที่แปลกคือก่อนจะเดินพ้นประตูเข้ามาพวกเค้าก็ปล่อยมือกันแล้วทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เหมือนที่พี่เม่นบอกจิงด้วย

“เหมือนฉันจะเห็นว่าจับมือกันนะ หรือว่าฉันตาฝาดว่ะ” อิมบ่นออกมาอย่างงงๆ จิงๆฉันเห็นมากกว่านี้อีกแต่ไม่อยากบอกเกลเดียวจะทะเลาะกันเปล่าๆถ้ามันไม่ใช่เรื่องจิง

“มันจับมือกันนั่นแหละ” เกลเริ่มสังเกตุความผิดปกติแล้วสินะ เอาไงดีวะ บอกหรือไม่บอกดี

“เกล...คือว่า...ฉันหิวแล้วไปกินข้าวกันเถอะ” สุดท้ายฉันก็ไม่กล้าจะบอกมัน เฮ้อออ

“เกล” อยู่ๆคนที่พวกเราพึ่งนินทาเมื่อกี้ก็มาสะกิดเรียกเกลที่แขนทำเอาพวกฉันตกอกตกใจกันยกใหญ่ไม่รู้ว่างนางจะได้ยินรึเปล่า

“มีอะไรเหรอ” เกลถามเสียงเย็น ด้วยความที่ฉันรู้ทุกอย่างฉันเลยเลือกที่จะลุกออกไปจากตรงนั้นไม่อยากเห็นคนสองหน้าที่รู้จักกันดีมาพูดจาตลบตะแลงใส่กัน

“ดรีม แกจะไปไหนเนี้ยยย” อิมกับนิลเดินออกมากับฉันทิ้งเกลอยู่กับพี่แพทตามลำพัง

“ฉันมีอะไรจะบอก แต่ต้องเป็นความลับนะรู้กันแค่สามคน เกรซก็ห้ามให้รู้ โอเคมั้ย” ฉันฉุดทั้งสองคนเข้าไปที่ห้องน้ำในแผนกแล้วเล่าทุกอย่างที่ฉันเห็นเมื่อวานใก้ทั้งสองคนฟัง อิมนี่อึ้งไปเลย

“พี่แพททำแบบนี้ทำใมวะ เกลก็เคยบอกว่าชอบพี่โจไม่ใช่เหรอ” นิลพูดขึ้นหลังจากที่ฉันพูดจบ

“แล้วแบบนี้ จะมองหน้ากันยังไงวะ” อิมพูดขึ้นบ้างหลังจากที่เงียบไปนาน

“ห้ามบอกเกลเด็ดขาด ฉันจะรอให้เกลเห็นเองกับตา เห็นภาพที่มันชัดเจนกว่านี้” ถือซะว่าให้เพื่อนตาสว่างเองว่าคนที่มันเคารพเป็นพี่มานานมันทำให้มันทรมานแค่ไหน

ด้านเกล

“พี่แพทมีไรรึเปล่าคะ” ฉันถามกลับไปอีกรอบเนื่องจากพี่แกเงียบไปหลังจากที่ทุกคนออกไปพี่แกก็เอาแต่เงียบจนตอนนี้ใจฉันสั่นแปลกๆ รู้สึกไม่อยากเจอหน้าพี่เค้าเลย

“คือพี่มีอะไรจะบอก” บอกอะไรว่ะ ขออย่าให้เป็นอย่างที่ฉันคิดเล้ยย

“อะไรละ พี่ก็บอกมาเล้ย” ไม่ได้อยากรู้นะแค่มันอึดอัดอะ

“พี่...กับโจ” อึก! ใช่อย่างที่ฉันคิดจิงๆเหรอเนี้ย

ปึก!!

“พี่เกลเกรซมีเรื่องจะคุยด้วยมานี่หน่อย” อยู่ๆเกรซน้องสาวฉันก็เดินมาทุบโต๊ะแล้วทำท่าจะลากฉันไปที่อื่นแต่ว่ามีเสียงหนึ่งทำให้ฉันหยุดชะงัก

“พี่กับโจเราคบกัน” คบ....เหรอ? อะไรกัน!

ด้านดรีม

“เฮ้ยดรีม พี่แพทพูดเองเลยหว่ะ” อิมพูดขึ้นหลังจากที่พวกเราแอบดูสองคนนั้นคุยกัน ฉันเห็นเกรซลงมาจากตึกพอดีเลยให้ไปดึงเกลออกมาแต่พี่แพทดันพูดความจิงออกมาซ่ะก่อน เกรซหันหน้ามามองฉันแล้วทำหน้าเลิกลักเหมือนทำอะไรไม่ถูกฉันเลยเดินออกไปดึงเกลออกมาจากตรงนั้น โดยไม่ลืมสงสายตาผิดหวังให้พี่แพทไป

“เกล ไม่เป็นไรนะผู้ชายแบบนั้นอย่าไปเสียดายเลยเดี๋ยวฉันหาให้ใหม่” นิลนั่งปลอบเกลมาเป็นชั่วโมงแล้วแต่เกลก็ไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมาเลย

“เอาไงดีวะดรีม” อิมที่ยืนมองเพื่อนเศร้าโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยเอ่ยถามฉันซึ่งตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ออกจิงๆอะ ทำไงดีละเนี้ย

“ถ้าเป็นเกรซ” เกรซเดินมาคล้องแขนฉันแล้วพูดขึ้นมาลอยๆเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรแต่เปลี่ยมไปด้วยพลังแห่งการแก้แค้น

“เกรซจะเอาคืน” พูดแล้วก็หันมามองฉันยิ้มๆ เหมือนชี้ทางให้ฉันเลยแหละเอาตรงๆ

“หึ คิดออกแล้ว” ฉันหันไปพูดกับอิมอย่างนึกสนุกแล้ว แล้วพวกเราสองคนก็เหยียดยิ้มออกมาพร้อมกัน

ทางลงดาดฟ้า

ฉันกับอิมขอตัวลงมาซื้อของไปปลอบใจเพื่อนเกลที่กำลังอกหักที่ร้านขายของนอกวิลัยแต่ก็ต้องพากันชะงักเมื่อได้เสียงของคนสามคนกำลังสนทนากันอย่างออกรสออกชาด แต่สิงทำทำให้ฉันประหลาดใจเอามากๆคือมีเสียงนึงเป็นเสียงของผู้หญิงที่ฉันจำได้แม่นว่ามันคือเสียงของยัยกี้ ฉันมั่นใจว่าต้องเป็นเสียงยัยนั่นแน่ๆ

“เป็นไง วิธีฉัน บอกแล้วว่ามันได้ผล” เสียงนี้มัน... ฉันค่อยก้นลงไปมองที่ช่องบันไดกว้างๆทำให้เห็นหน้าบุคคลทั้งสามคนได้อย่างชัดเจน

“พี่..แพท?!” คนแรกที่ฉันเอ่ยชื่อทำให้อิมทำตาโตอย่างไม่เชื่อหู

“นังกี้” อิมเมื่อได้ยินก็ดึงฉันที่กำลังช็อคหนักขึ้นไปแทนที่มันแล้วก็ลงไปดูแทน

“พี่แพท กี้....พี่...โจ!?” ทำใมสามคนนี้ถึง....บ้าหน่า!!