GHOST

10
                ยามอัสดงที่เพิ่งผ่านพ้นไปจนเข้าสู่ช่วงพลบค่ำ ณ ถนนเปลี่ยวเป็นทางลัดที่เชื่อมระหว่างมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งกับถนนหลัก เส้นทางที่นักศึกษาจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี ความเงียบสงัดเข้าปกคลุมทางเปลี่ยวที่มีเพียงตึกร้างเรียงรายอยู่สองข้างทาง เส้นทางนี้ถูกใช้ในการสัญจรเฉพาะช่วงเวลากลางวันเท่านั้นจึงไม่มีใครกล้าเดินผ่านในเวลากลางคืนเพราะมันเปลี่ยวมากและอันตราย
“ฟลึบ ฟลึบ ฟลึบ” เสียงย่ำเท้าของนักศึกษาชายรูปหล่อ รูปร่างสูงล่ำ อกผ่ายไหล่ผึ่ง หน้าตาของเขาดูนิ่งเฉยไม่แสดงสีหน้าใดๆ แต่การก้าวเดินแต่ละก้าวค่อนข้างเร็วและถี่ราวกับว่าเขาอยากจะไปให้พ้นจากถนนเส้นนี้เต็มที ถึงจะเป็นอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้กังวลกับบรรยากาศเท่าไหร่
“เดน จอห์น ดู คือชื่อของนายสินะ” เสียงผู้หญิงดังมาจากบนดาดฟ้าตึกแถวทางขวามือของนักศึกษาหนุ่ม เขาจึงแหงนหน้าขึ้นมองตามเสียง สิ่งที่นักศึกษาหนุ่มเห็นคือร่างของหญิงสาว ผอมบาง ผมสีบลอนด์ม่วง สวมใส่ชุดรัดรูป เธอยืนอยู่บนริมดาดฟ้าทำท่ากอดอกและจ้องมองมาที่เขา เดนยังคงสงสัยว่าทำไมเธอถึงรู้จักกับเขา คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก
“Niantuwawa” สิ้นเสียงของหญิงสาว ร่างพลังงานคล้ายเด็กทารกพร้อมกับรูปร่างหน้าตาสยดสยองของมันปรากฏตัวขึ้นข้างกายเธอ ก่อนที่มันจะกระโจนมาจากบนดาดฟ้าตรงเข้ามาหาหนุ่มนักศึกษาอย่างรวดเร็ว
“โอ๊ยยย” เดนถูกมันจู่โจมด้วยการกัดและกระชากจิกตามแขนขาจนบาดแผลเล็กน้อย เขาพยายามจะสะบัดทารกปีศาจตัวนี้ให้กระเด็นออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล
“Madalyegiza! ...ผัวะ!” สิ้นเสียงของเดน ฝ่าเท้าเรียวยาวถีบยันทารกปีศาจกระเด็นออกไปทันที ร่างพลังงานชุดนักมวยเต็มไปด้วยมัดกล้ามยืนประกบข้างกายร่างทรงของมัน สาวร่างบางมองดูเหตุการณ์ข้างล่างจากบนดาดฟ้า เธอเพียงแค่ยิ้มมุมปากเล็กๆ
“จัดการมันเลย!” เดนออกคำสั่งกับร่างพลังงานของเขา การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ ทันใดนั้นเอง Niantuwawa ฉีกแขนขวาของตัวเองออกต่อหน้าต่อตาอีกฝ่ายทำเอาเดนถึงกับอึ้งในการกระทำสุดสยองของมัน และเมื่อแขนขวาของ Niantuwawa เริ่มงอกอวัยวะต่างๆออกมาจนกลายเป็นทารกปีศาจอีกตัวนั้น เดนจึงเริ่มตั้งสติและรับรู้ถึงความสามารถของฝั่งตรงข้ามได้ทันที ทารกปีศาจจับแขนกันและกัน มันเหวี่ยงร่างแยกเข้าใส่ร่างพลังงานในชุดนักมวย Madalyegiza กระโดดสูงหลบการจู่โจมของอีกฝ่ายทันที Niantuwawa ยังไม่หยุดเพียงแค่นี้มันเหวี่ยงร่างแยกหมุนไปมาเป็นลูกข่าง Madalyegiza ได้แต่หลบการโจมตีไปเรื่อยๆ ในที่สุดมันก็สามารถรับมือกับร่างแยกของทารกปีศาจได้แล้วใช้ร่างแยกเป็นแรงเสริมดันตัวของมันกระโดดข้ามศีรษะของทารกปีศาจเข้าหาร่างหลักทันที Niantuwawa รู้ว่าตัวเองกำลังถูกโต้กลับจึงปล่อยแขนของร่างแยกแล้วกระโดดถอยออกมาทิ้งระยะจากอีกฝ่ายเช่นกัน มันวิ่งอ้อมกลับมาประสานแขนกันใหม่แล้วเข้าจู่โจมอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว มันเรียนรู้และเข้าใจในรูปแบบการต่อสู้ของอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี สำหรับ Madalyegiza คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเอาชนะซะแล้ว มันกลับมาเป็นฝ่ายหลบการจู่โจมท่าประสานของทารกปีศาจไปเรื่อยๆ เดนที่กำลังยืนดูการต่อสู่เริ่มทำสีหน้าร้อนรน Madalyegiza คว้าท่อนไม้ยาวจากข้างทางขึ้นมาถือเป็นอาวุธ การต่อสู่เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ร่างพลังงานหล่อล่ำฟาดไม้เป็นท่วงท่าใส่ทารกปีศาจทั้งสองตัวอย่างต่อเนื่อง พวกมันกลายเป็นฝ่ายถูกโต้กลับภายในชั่วพริบตา ร่างแยกของมันพยายามจะให้มือสั้นป้อมคอยจับไม้ของอีกฝ่ายเอาไว้เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของร่างพลังงานฝั่งตรงข้าม Niantuwawa ใช้โอกาสนี้กระโจนเข้าไปดึงขาของ Madalyegiza จนล้มลงไปกับพื้น ร่างแยกของมันใช้โอกาสนี้กระโจนเข้าตะครุบอีกฝ่ายพร้อมแยกเขี้ยวที่น่าขยักแขยงของมันแต่ดันถูก Madalyegiza แท่งไม้สวนเข้าไปในปากแทน ร่างหลักของทารกปีศาจใช้โอกาสนี้เพื่อพลิกสถานการณ์ มันกระชากอีกฝ่ายจนลอยขึ้นกลางอากาศ Madalyegiza พยายามทรงตัวแล้วสวนหมัดเข้าใส่ทารกปีศาจจนกระเด็นลงไปกองกับพื้นแทน มันหยิบไม้ขึ้นมาแล้วไล่ฟาดทารกปีศาจทั้งสองตัวจบด้วยการเอาไม้เสียบทะลุตัวพวกมันทั้งสองราวกับลูกชิ้นเสียบไม้ก่อนที่มันจะพุ่งตัวกลับไปหาร่างทรงของมันที่กำลังวิ่งมุ่งตรงกลับไปที่มหาวิทยาลัย สาวร่างบางกัดปากและกำหมัดแน่น สีหน้าของเธอดูเจ็บใจไม่ใช่น้อย
                “ปึ้ง!” เสียงประตูบานใหญ่ของโรงยิมในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งถูกเปิดออก
“แฮร่ แฮร่... แฮร่” หนุ่มหล่อนักศึกษาหายใจเสียงดังด้วยความเหนื่อยล้า เหงื่อแตกเต็มตัว เขาเอามือทั้งสองข้างชันหัวเข่าเอาไว้ หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากทรวงอกหนาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออยู่แล้ว เดนยืนงอตัวก้มหน้าอยู่สักพักหนึ่งก่อนที่เขาจะยืดตัวขึ้นและค่อยๆเดินตรงเข้าไปบริเวณจุดพักนักกีฬา โชคยังดีที่โรงยิมยังไม่ปิดไฟเพราะอาจจะมีนักกีฬาของทางมหาวิทยาลัยมาฝึกซ้อมกันช่วงดึก หนุ่มหล่อยังตกใจไม่หายกับเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ การจู่โจมของผู้หญิงตัวเล็กกับร่างพลังงานน่าสยดสยองของเธอ อะไรคือเหตุผลที่ทำให้เธอต้องมาเล่นงานเขาทั้งที่พวกเขาไม่เคยพบหน้ากันมาก่อนเลยด้วยซ้ำ วันนี้คงเป็นวันซวยของเขาจริงๆที่เขาต้องเจอเรื่องราวประหลาดๆของผู้ใช้จินถึงสองครั้งสองคราว จู่ๆเหมือนมีใครดลใจให้เดนหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเป้ของเขา เหรียญสีดำโบราณที่เขาพกติดตัวไว้ไม่ห่างกายนับตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นขึ้น
“เดน จอห์น ดู” เสียงทุ่มของผู้ชายวัยกลางคนที่ฟังแล้วคุ้นหูหนุ่มนักศึกษาเอามากๆ เขารีบหันตามเสียงทันที ผู้ชายหัวโล้นคิ้วเข้มดูน่าเกรงขามยืนอยู่ที่หน้าประตูของโรงยิมพร้อมกับหญิงสาวร่างบางผมบลอนด์ม่วงที่เขาเพิ่งเผชิญหน้าไปเมื่อครู่นี้เอง
“เดร็ก ซูชี!” เดนตกใจจนแสดงออกทางสีหน้าอย่างชัดเจน
“ตกใจอะไร ฉันไม่ใช่ผีนะ” ชายหัวโล้นเดินเข้ามาในโรงยิมพร้อมกับสาวร่างบาง
“ออกมาจากคุกตั้งแต่เมื่อไหร่?” เดนถามคำถามโง่ๆออกไปเพราะในหัวของเขาตอนนี้มีแต่ความมึนงง เขาไม่คิดว่าจะได้พบกับหน้าผู้ชายคนนี้อีกเป็นครั้งที่สอง
“นั่นไม่ใช่ประเด็นหรอก ประเด็นตอนนี้คือฉันต้องการเหรียญ เดน ส่งมันคืนให้กับฉัน” เดร็กแบมือพร้อมกับยืนแขนซ้ายไปทางเดน
“นายพูดเรื่องอะไร!” เดนกำกระเป๋าเป้ของเขาแน่น สาวร่างบางยิ้มมุมปากแสดงออกถึงความเจ้าเล่ห์อย่างชัดเจน
“แกอย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน 7 COIN เหรียญสุดท้ายมันอยู่ที่แกและฉันไม่ใช่เพื่อนเล่น” เดร็กสีหน้าจริงจังมากขึ้น สายตาของเขาจ้องเขม่งไปที่หนุ่มนักศึกษา เดนตอบกลับด้วยการกำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดที่แขนอย่างชัดเจน
“ฆ่ามัน” ชายหัวโล้นยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะออกคำสั่งกับสาวร่างบาง เธอดูพึ่งพอใจกับคำสั่งที่ได้รับมาไม่น้อย
“Niantuwawa” สิ้นเสียงของเธอร่างพลังงานทารกปีศาจปรากฏตัวขึ้นข้างกายเธอทันที
“Madalyegiza!” เดนตัดสินใจเผชิญหน้ากับความจริง ร่างพลังงานในชุดนักมวยปรากฏตัวขึ้นข้างกายเขาเช่นกัน Niantuwawa แสดงออกทันทีถึงความโกรธเกรี้ยวเมื่อได้เผชิญหน้ากับ Madalyegiza
                ทารกปีศาจเริ่มฉีกร่างกายของตัวเองออกเป็นชิ้นๆ ทั้งแขน ขา นิ้วมือ นิ้วเท้า Madalyegiza ใช้โอกาสนี้อุ้มร่างทรงของมันหลบไปที่อีกฝั่งของโรงยิมเพื่อให้ห่างจากการต่อสู้อันแสนดุเดือดที่กำลังจะเกิดขึ้น ทารกปีศาจนับสิบตัวที่กลายร่างออกมาจากชิ้นส่วนต่างๆของ Niantuwawa ลุกขึ้นยืนส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความสยดสยองราวกับภูติผีในนรกอเวจี พวกมันทั้งหมดกรูเข้าหาฝั่งตรงข้ามทันที Madalyegiza เข้าต่อสู้ทั้งเตะและต่อยอย่างดุเดือด ทารกปีศาจโอบล้อมมันในทุกๆด้าน ร่างพลังงานในชุดนักมวยต่อสู้อย่างสุดกำลัง ยิ่งสู้ไปเรื่อยๆจำนวนของทารกปีศาจยิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อพวกมันล้มพวกมันฉีกแขนขาของตัวเองเพื่อเพิ่มจำนวนทันทีจากสิบตัวเป็นห้าสิบตัว กองทัพ Niantuwawa ที่ไม่มีวันตายสร้างความอึ้งตะลึงให้กับเดนเป็นอย่างมาก เขาเริ่มกังวลว่าร่างพลังงานของเขาจะต้านทานพวกมันไม่ไหวในขณะที่หญิงสาวร่างบางยืนยิ้มเล็กๆให้กับชัยชนะอันใกล้ของเธอ
“Magus” ชายหัวโล้นพูดชื่อบางอย่าง ร่างพลังงานที่มีใบหน้าของมันเป็นหัวกะโหลก ดวงตาส่องแสงสีส้มจ้า สวมชุดโบราณเก่าแก่ ถือไม้เท้าที่น่าสะอิดสะเอียนมีแต่หัวกะโหลกของสัตว์ต่างๆเต็มยอดไม้เท้าปรากฏตัวขึ้นทันที Madalyegiza รับรู้ได้ว่ากำลังถูกรุมอย่างหนักหน่วง Magus ยื่นไม้เท้าออกไปเกิดเป็นแสงเจิดจ้าสีส้มก่อนที่ลูกกระสุนพลังงานสีส้มจะพุ่งออกมาจากไม้เท้าของมันอย่างรวดเร็ว ร่างพลังงานในชุดนักมวยต้องเปลี่ยนแผนเป็นการตั้งรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันคอยหลบกระสุนพลังงานที่พุ่งเข้ามาหามันและต้องคอยรับมือกับกองกำลังทารกปีศาจไปพร้อมๆกัน
“พวกแกรู้ใช่ไหมว่าเจ้าพวกนี้ไม่ใช่จิน มันคือลิธ!!” เดนตะโกนสุดเสียง ชายหัวโล้นตอบกลับด้วยการชักสีหน้าเหยียดหยามราวกับว่าหนุ่มนักศึกษาคนนี้เป็นแค่เด็กวัยประถมที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
“พูดมาก” เสียงพูดของหญิงสาวร่างบาง เธอใส่อารมณ์แกมรำคาญเขานิดๆ ขณะที่ร่างพลังงานของทั้งสามคนต่อสู้กันอย่างชุลมุนวุ่นวาย ในที่สุด Madalyegiza ก็เสียท่าให้กับ Niantuwawa จนได้ ทารกปีศาจใช้ความได้เปรียบเรื่องจำนวนสามารถเข้าถึงตัวและจู่โจมอีกฝ่ายได้อย่างเลือดเย็น ร่างพลังงานในชุดนักมวยเริ่มมีอาการบาดเจ็บจากเล็บและฟันของทารกปีศาจมันเริ่มอ่อนแรงลง จังหวะนี้ Magus กระโจนเข้าไปหวังใช้ไม้เท้าฟาดไปที่อีกฝ่ายแต่ Madalyegiza กลับคว้าไม้เท้าไว้ได้ทันและสวนกลับจน Magus กระเด็นออกไป กองทัพทารกปีศาจของ Niantuwawa เริ่มเกมบุกอีกครั้ง ร่างพลังงานในชุดนักมวยสู้สุดใจแต่ก็ไม่อาจต้านทานกองกำลังสุดสยองที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆได้ Madalyegiza ถูกทารกปีศาจจำนวนมากถาโถมเข้าใส่ราวกับฝูงผึ้งแตกรังจู่โจมหมีตัวใหญ่ ความพ่ายแพ้เข้าใกล้มันมากขึ้นทุกวินาทีแต่แล้วจู่ๆร่างพลังงานของ Madalyegiza ค่อยๆสลายหายเข้าไปในร่างของเดน เขารู้ว่ากำลังจะแพ้จึงรีบดึงตัวร่างพลังงานกลับมาอย่างรวดเร็ว หนุ่มหล่อไม่รอช้าใช้โอกาสนี้วิ่งหนีอย่างสุดชีวิตออกจากโรงยิมตรงไปที่แปลงเพาะชำคณะเกษตรศาสตร์ทันที
                “ตู้ม!!” เสียงกำแพงของโรงยิมถูกพังทลายออกมาด้วยลำแสงเจิดจ้าสีส้มจากไม้เท้าของ Magus มันยังคงเจิดจ้าอย่างต่อเนื่อง ร่างพลังงานส่องแสงสีส้มจ้าออกมาจากดวงตาทั้งสองของมัน ร่างกายของเดร็กค่อยๆลอยขึ้นกลางอากาศราวกับลูกโป่งอัดก๊าซ
“แยกกัน อาจะเอาเหรียญเตรียมทำพิธี ...ฆ่ามันซะ” ชายหัวโล้นที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศหันไปออกคำสั่งกับสาวร่างบางก่อนที่เขาจะเหาะออกไปอย่างช้าๆตรงไปทิศทางเดียวกับหนุ่มนักศึกษา สาวร่างบางค่อยๆเดินออกจากกำแพงของโรงยิมที่ถูกทำลายพร้อมกับฝูงทารกปีศาจน่าขยะแขยงที่คืบคลานออกมาราวกับมดแตกรัง
แปลงเพาะชำคณะเกษตรศาสตร์เป็นพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับการปลูกเพาะชำพันธุ์พืชเพื่อใช้ในการศึกษาของนักศึกษาในคณะ โอบล้อมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ใกล้สวนของทางมหาวิทยาลัย หนุ่มหล่อหลบซ่อนอยู่ท่ามกลางต้นไม้โดยใช้เงามืดของมันเป็นที่กำบังกายอีกที เขากำลังเฝ้ารอการเคลื่อนไหวของอะไรบางอย่าง อย่างใจจดใจจ่อโดยที่ไม่ละสายตาเลยแม้แต่น้อย สภาพของเขาดูเลอะเทอะมอมแมนไปทั้งตัว
“ฟลึบ ฟลึบ ฟลึบ…” เสียงฝีเท้าของใครบางคน ด้วยสีผมบลอนด์ม่วงทำให้สะดุดตาได้ง่าย หนุ่มหล่อรู้ทันทีว่าแผนการของเขาเป็นไปอย่างที่หวังไว้
“ฟลึบ!”
“โอ๊ะ!” เสียงสะบดของสาวร่างบาง เธอถูกจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัวด้วยการล็อคแขนของเธอไว้ที่ด้านหลัง เธอพยายามดิ้นอย่างสุดกำลังแต่พละกำลังของเธอไม่สามารถต่อต้านแรงมหาศาลของอีกฝ่ายได้เลย เธอจึงต้อง
“Nian…”
“ถ้าตะโกนฉันหักแขนเล็กๆของเธอแน่!” เสียงทุ้มของผู้ชายแทรกขึ้นมา
“นายจะทำร้ายสุภาพสตรีอย่างนั้นเหรอ?” สาวร่างบางยียวนกวนประสาท
“ไม่มีสุภาพสตรีดีๆที่ไหนเขามาทำอะไรแบบนี้หรอก บอกมาเธอเป็นใคร?” หนุ่มหล่อใส่อารมณ์กับเธอพร้อมกับออกแรงที่แขนขึ้นเล็กน้อย
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ!” สาวร่างบางเริ่มโวยวาย เธอพยายามดิ้นอยู่ตลอดเวลา
“ก็ได้ๆๆ นายอย่ารุนแรงกับฉันนักสิ” หญิงสาวขอยอมแพ้ เดนเบาแรงลงแต่ยังคงล็อคแขนเธอไว้เหมือนเดิม ศีรษะของเธอถึงแค่หัวไหล่ของเขาเท่านั้นเอง
“ฉันชื่อ เมนิเลี่ยน ซูชี เป็นหลานแท้ๆของอาเดร็ก มีอะไรจะถามอีกไหม?” สาวร่างบางแนะนำตัวเองตามความต้องการของเขา
“แปลว่าเธอเป็นคนช่วยเขาอออกมาจากคุกอย่างนั้นเหรอ?” เดนถามต่อ
“ใช่ อาเดร็กบอกว่ามีของต้องมาเอาและมันอยู่ที่นาย นี่ไม่รู้เหรอว่า 7 COIN ทั้งเจ็ดเหรียญมันสื่อถึงกันได้ หึ งี่เง่าชะมัด!” เมนิเลี่ยนประชดประชันใส่อารมณ์
“ลืมแล้วเหรอว่าฉันล็อคแขนเธออยู่ อยากให้ฉันออกแรงอีกไหม ยัยเตี้ย!” หนุ่มหล่อแหย่เธอกลับ
“ก็อยากอยู่นะ แต่นายคงไม่มีโอกาสแล้วแหละ” สิ้นประโยคนี้กองทัพทารกปีศาจปรากฏตัวขึ้นพุ่งตัวเข้าใส่หนุ่มหล่อจนเขาล้มลงไปกองกับพื้นโดยที่ไม่ทันตั้งตัว พวกมันถาโถมเข้าใส่เขาราวกับว่าเดนคืออาหารมื้อค่ำอันโอชะของพวกมัน
“Madalyegiza!” สิ้นเสียงตะโกนของหนุ่มหล่อ ร่างพลังงานของเหล่าทารกปีศาจกระเด็นกระจัดกระจายออกไปทันที ร่างพลังงานหน้าตาหล่อเหลาในชุดนักมวยอุ้มร่างทรงของมันวิ่งหนีเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว เดนใช้โอกาสนี้รีบคว้ากระเป๋าเป้ที่ตกอยู่ที่พื้นขึ้นมาด้วย ตอนนั้นเองลำแสงเจิดจ้าสีส้มส่องสว่างเข้าผ่านมาทางด้านหลังของเมนิเลี่ยน เดร็กเหาะเข้ามาอย่างช้าๆพร้อมกับร่างพลังงานของเขา
“ตามมันไปสิ ยืนรออะไร!” เขาหันไปพูดกับหลานสาวด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เธอแค่ยิ้มตอบเขากลับมาเท่านั้น
“จะตามไปทำไมคะ ในเมื่อเหรียญอยู่ที่หนู” เมนิเลี่ยนพูดขณะที่ชูเหรียญออกมาให้อาของเธอเห็น เหรียญสีดำลวดลายโบราณ ขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือของเธอเล็กน้อย มันส่องแสงเป็นพักๆบัดนี้อยู่ในมือเธอและอาของเธอในที่สุด
                ร่างพลังงานในชุดนักมวยอุ้มร่างทรงของมันพาดไว้ที่บ่าข้างขวา มันวิ่งด้วยความเร็วอย่างต่อเนื่อง หนุ่มหล่อเริ่มตั้งสติ เขาสังเกตเห็นว่ากระเป๋าเป้ของเขาถูกเปิดออกตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ความรู้สึกกังวลวิ่งเข้าสู่ความคิดของเขาอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มค้นกระเป๋าเป้ของเขาทันทีและสิ่งที่เขากังวลก็เป็นจริง
“Madalyegiza! เหรียญ..”
“คิดไปคิดมา หนูน่าจะฆ่ามันทิ้งซะ หงุดหงิดจริงๆ” สาวร่างบางพูดกับชายหัวโล้น ทั้งคู่ยืนอยู่บนดาดฟ้าของตึกเรียนคณะครุศาสตร์ เป็นตึกที่ใหญ่และสูงที่สุดของทางมหาวิทยาลัย มีทั้งหมด 7 ชั้น ร่างพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวของเดร็กยังคงอยู่ข้างกายเขาพร้อมกับดวงตาสีส้มจ้าของมัน
“ไม่ต้องหรอก เรามีงานสำคัญต้องทำ อย่าลืมสิ” เดร็กพูดขณะที่เขาหยิบเหรียญโบราณทั้งเจ็ดออกมาจากกระเป๋าเสื้อ Magus ฉีกยิ้มกว้างดวงตาสีส้มจ้าของมันส่องแสงเพิ่มขึ้น
“อีกไม่นานเหล่าพันธมิตรจินจะได้ผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำคนใหม่ หลานทั้งสองคนของหมอนั่น ไม่ว่าคนไหนที่ชนะการประลองครั้งนี้ ตระกูลของมันก็ยังเป็นผู้นำของกลุ่มอยู่ดี” ชายหัวโล้นพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย เหรียญโบราณทั้งเจ็ดถูกห่อหุ้มด้วยพลังงานสีส้มจ้า พวกมันลอยขึ้นกลางอากาศ
“7 COIN หากนำมาหลอมรวมกันเราก็ได้ The First COIN ที่สิงสถิตของ The ONE หนึ่งในจินโบราณที่มีอายุมากที่สุด ตระกูลของเราจะต้องถูกเลือกให้เป็นผู้นำของกลุ่ม และถ้าอาได้เป็นร่างทรงของ The ONE เมื่อไหร่ ฉันจะยก Magus ให้กับแก การครอบครองลิธถึงสองตัวจะทำให้แกไร้เทียมทาน เมนิเลี่ยน” เดร็กพูดต่อขณะที่เหรียญโบราณทั้งเจ็ดลอยขึ้นสูงและเรียงกันเป็นวงกลม จู่ๆท้องฟ้าก็วิปลาสมีลมพัดแรง มีเสียงฟ้าร้องดังพร้อมกับสายฟ้าฟาดราวกับว่ากำลังจะเกิดภัยธรรมชาติครั้งใหญ่
“น่าสนใจดีนิ่ หนูเบื่อขี้หน้าสองพี่น้องอิราโบโลสนั่นจะแย่อยู่แล้ว มันจะได้รู้สักทีว่าใครเป็นใคร” เมนิเลี่ยนพูด สายตาของเธอบ่งบอกถึงความเจ้าเล่ห์จากข้างในตัวเธอได้อย่างชัดเจน
“อย่าไปใส่ใจสองพี่น้องสติแตกนั่นเลย ...เรามาเริ่มกันเถอะ Magus” ชายหัวโล้นหันไปพูดกับหลานสาวก่อนที่เขาจะพูดชื่อบางอย่างออกมา ร่างพลังงานของเขาชูไม้เท้าอันน่าสะอิดสะเอียนขึ้นสูงเหนือศีรษะของมันก่อนที่ยอดไม้เท้าจะส่องแสงเจิดจ้าสีส้มออกมา เหรียญโบราณทั้งเจ็ดเริ่มหมุนเป็นวงโคจรไปเรื่อยๆด้วยความเร็ว ทันใดนั้นท้องฟ้าแปรปรวนมากขึ้นทวีคูณ มันส่งเสียงร้องคำรามมาจากกลุ่มก้อนเมฆทมิฬราวกับเสียงคำรามของสัตว์ขนาดมหึมา สายลมพัดแรงขึ้นกระชากเป็นระลอกๆราวกับคลื่นยักษ์ในมหาสมุทร สายฟ้ามากมายฟาดลงมาที่พื้นดินอย่างต่อเนื่องจนเกิดเสียงคล้ายกับเสียงแส้หนังอาบเกลือฟาดลงไปบนผิวหนังของนักโทษ ความวิปลาสครั้งนี้บ่งบอกถึงบางสิ่งที่น่ากลัวค่อยๆคืบคลานเข้ามา เหรียญโบราณทั้งเจ็ดภายใต้การควบคุมของ Magus หมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆจนมองเห็นเป็นแสงวงกลมสีส้มกลางท้องฟ้า ไม่นานนักแสงสีส้มก็ถูกย้อมจนเป็นสีเขียว อักขระโบราณมากมายโผล่ออกมาจากวงแหวนกลางอากาศ พวกมันเรียงตัวกันเป็นวงกลมอีกชั้นห้อมล้อมวงแหวนสีเขียวเอาไว้ วงแหวนที่เกิดการหมุนของเหรียญโบราณด้วยความเร็วสูงอย่างต่อเนื่องค่อยๆบีบตัวเองให้เล็กลงเรื่อยๆจนเหลือเพียงแค่จุดสีเขียวสว่างจ้ากลางวงล้อมของอักขระโบราณเท่านั้น เดร็กยิ้มปริ่มด้วยความดีใจอย่างแท้จริง ในที่สุดเขาก็กำลังจะได้ครอบครองสิ่งที่ตนหมายปองเอาไว้ เหล่าอักขระโบราณเริ่มจางหายไปในอากาศขณะที่จุดสีเขียวสว่างจ้าค่อยๆตกลงมาอย่างช้าๆ ท้องฟ้าที่เกิดความวิปลาสก่อนหน้านี้ค่อยๆสงบลงเช่นกันหลงเหลือเพียงแค่กลุ่มเมฆทมิฬที่แผ่ขยายอยู่บนฟ้าเท่านั้นเอง ชายหัวโล้นรีบแบมือรอรับทันที จุดสีเขียวสว่างจ้าบัดนี้ค่อยๆเปลี่ยนรูปเป็นเหรียญโบราณสีดำที่เต็มไปด้วยอักขระสีแดงสลักไว้ทั่วเหรียญ มันค่อยๆตกลงมาอย่างช้าๆ
“ฟลึบ!” หนุ่มนักศึกษาม้วนเหินตีลังกาคว้าเหรียญโบราณนี้ไปได้โดยที่ไม่มีใครตั้งตัว เดร็กอารมณ์เปลี่ยนอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาดูโกรธอย่างเห็นได้ชัดเช่นเดียวกับหลานสาวของเขา
“ไอ้เหรียญนี่เองสินะ หน้าตาน่ากลัวชะมัด” เดนขยับไปยืนที่มุมตึก เขาเท้าเอวชูเหรียญขึ้นและจ้องมองมันพลิกไปพลิกมา
“Niantu...”
“เฮ้ย! อย่านะ ถ้าเธอเรียกกุมารของเธอออกมา ฉันจะทำลายเหรียญนี่ซะ” เดนชูเหรียญออกไปนอกอาคารเตรียมโยนมันทิ้งนั่นทำให้เมนิเลี่ยนต้องหยุดชะงักทันที
“แต่ถึงเธอจะไม่เรียกมันออกมาฉันก็ทำลายมันอยู่ดี!!!!”
“ไม่!!!!” เดร็กสะบดเมื่อเห็นหนุ่มหล่อขว้างเหรียญกระเด็นออกไปนอกอาคารอย่างสุดกำลัง
“Madalyegiza!!!!!!” ร่างพลังงานของเขาปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศและทิ้งเข่าของมันลงมาเป็นแนวดิ่งเหนือเหรียญโบราณ ทั้งสองกำลังตกลงมาสู่พื้นด้วยความเร็ว
“เพล้ง!!” เหรียญโบราณที่ยังไม่เซ็ทตัวดีพอเมื่อตกลงมาถึงพื้นและถูกอัดกับหัวเข่าที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างสุดกำลังจึงทำให้มันแตกเป็นชิ้นๆในที่สุด เหล่าทะเลเมฆทมิฬบนท้องฟ้าค่อยๆสลายหายไปเช่นกัน
“ไอ้เด็กเวร!!!! วันนี้มึงตายแน่!” ชายหัวโล้นตะโกนสุดเสียงด้วยความเกรี้ยวกราด เดนผงะเล็กน้อยเพราะตกใจ
“Magus!” สิ้นเสียงของเขา ร่างพลังงานชูไม้เท้าของมันขึ้นอีกครั้งแสงเจิดจ้าสีล้มส่องออกมาแผ่ขยายไปทั่วทั้งอาคารครุศาสตร์
“ตู้ม!!!!!!!!!” แรงระเบิดมหาศาลในชั่วพริบตาทำให้อาคารพังทลายลงมาอย่างรวดเร็ว เดนตกลงมาด้วยความเร็วจนน่ากลัว แรงระเบิดที่เกิดขึ้นทำให้เขาถูกผลกระทบเต็มๆจนแทบจะหมดสติ
“ฟลึบ!” อ้อมแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามโอบอุ้มรับเขาเอาไว้ได้ทันเวลาพอดี มันคือ Madalyegiza ร่างพลังงานของเขา เดนหมดสติไปในที่สุด ร่างพลังงานในชุดนักมวยค่อยๆสลายหายเข้าไปในร่างของหนุ่มหล่อก่อนที่ซากตึกจะถล่มลงมาทับถมกลบร่างของเขาจนมิด ไม่นานนักมีเสียงหวอเตือนภัยจากรถดับเพลิง รถเจ้าหน้าที่ตำรวจและหน่วยกู้ชีพดังสนั่นลั่นไปทั่วทั้งมหาลิทยาลัย พวกเขาเข้าควบคุมสถานการณ์ ดับไฟ เคลียร์เศษซากและกั้นอาณาเขต
“ตรงนี้มีคนบาดเจ็บ!”