ผู้กล้าตายด้าน แต่เขาเป็นนักบวช

ตอนที่ 11 โดนหลอกครั้งแรก
        “สรุปแล้ว นายยังซิงอยู่ใช่ไหม” ทำไมหล่อนถามฮาร์ดคอร์จังวุ้ย
        “ยังซิงคร้าบบบบ” ผมตอบลากสียงยาวกลับไป โดยหวังไว้ว่าเธอคงจะไม่ทำอะไรลงไปนะ
        “งั้นเองเหรอเนี่ย งั้นฉันขอเปิดซิงนายจะเป็นอะไรไหมนะ ถ้าเป็นนายฉันยินดีทุกเมื่อเลยนะ” ทำไมหล่อนพูดแบบนั้นล่ะคร้าบ ตอนนี้เราเรียนเวทมนตร์กันอยู่ไม่ใช่เรอะคร้าบ
        “ขอปฏิเสธครับ เพราะว่าวันนี้ผมมีธุระต่อ งั้นผมขอยืมหนังสือเล่มนี้นะครับ เอ่อ งั้นผมไปล่ะครับ” ผมรีบวิ่งออกมาจากประตู
        “งั้นเหรอ ไว้ฉันจะรอครั้งหน้าก็ได้นะ” ทำไมหล่อนทิ้งท้ายได้น่ากลัวแบบนั้นล่ะครับเฮ้ย อะ เอ่อ รีบไปที่กิลด์ดีกว่าแฮะ เผื่อไว้ก่อนดีกว่าไปสายด้วย ยังไงก็นัดกับพวกคุณคองไว้แล้วด้วย
        เมื่อผมเดินไปถึงที่กิลด์ สรุปแล้วพวกของคุณคองยังไม่มา ผมจึงไม่มีทางเลือกนอกจากไปที่เคาน์เตอร์
        “สวัสดีค่ะ ที่สมาคมยินดีให้บริการค่ะ” คุณฟลาเนียยิ้มต้อนรับ
        “สวัสดีครับ คือ อยากจะให้ลองเช็คประวัติหน่อยน่ะครับ”
        “อ๊ะ ได้ค่ะ เอ่อ รอสักครู่นะคะ” คุณฟลาเนียรับคริสตัลไปจากผม เธอนำมันเข้าไปด้านหลังของประตูเหมือนเคย แล้วไม่นานนักเธอก็เดินจากออกมา
        “ยินดีด้วยนะคะ ระดับของคุณรีเชอร์เพิ่มขึ้นเป็นระดับ D แล้วนะคะ” เธอแสดงสีหน้าดีใจเล็กน้อยให้
        “ขอบคุณครับ งั้น คุณฟลาเนีย ผมขอสอบถามหน่อยนะครับ เรื่องของเผ่าพันธุ์น่ะ”
        “อ๊ะ ได้ค่ะ”
        “คือ ผมสงสัยเกี่ยวกับบอสน่ะครับ มันแตกต่างกับมอนสเตอร์ทั่วไปยังไงงั้นเหรอครับ”
        “อ๋อ พวกบอสมอนสเตอร์น่ะเหรอคะ น่าจะเรียกว่าแข็งแกร่งมากจนน่าตกใจเลยค่ะ เพราะบอสตัวเดียวมีพลังพอ ๆ กับกลุ่มนักพจณภัยเลยก็ว่าได้นะคะ แต่ถ้าเป็นบอสมอนสเตอร์ประจำชั้นของเขาวงกตล่ะก็ มันมีพลังมากพอที่จะบดขยี้หลายกลุ่มได้เลยล่ะ เพราะฉะนั้น ถ้าเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยงนะคะ” ดูเหมือนว่ามันจะอันตรายมากเลยสินะ แบบนี้นี่เอง ว่าแต่สีหน้าของคุณฟลาเนียตอนนี้น่ารักแปลก ๆ แฮะ เหมือนเธอจะพยายามแนะนำเราว่าอย่าเข้าไปยุ่งด้วยนี่นา
        “ขอบคุณมากครับ วันนี้ขอบคุณมากนะครับ ไว้ผมจะมาใช้บริการอีกนะครับ”
        “ได้เลยค่ะ” เธอยิ้มให้อีกครั้ง ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกแปลก ๆ แล้วนะ ว่าผู้หญิงอย่างเธอ เข้าขั้นสวยมากเลยล่ะ ผมล่ะแปลกใจจริง ๆ ที่เธอขยันทำงานขนาดนี้เลยนะ เพราะเรื่องของบอสมอนสเตอร์นั้นมีเขียนบอกอยู่ในคริสตัลแล้ว แต่ก็เอาเถอะ ข้อมูลจากปากของเธอดูน่าเชื่อถือกว่านี่นา
        “นี่รีเชอร์ เอ็งมาเร็วมากเลยไม่ใช่เรอะ” คุณคองตะโกนเรียกผมมาจากทางประตูทางเข้า
        “อ๊ะครับ พอดีมีธุระที่ต้องทำนิดหน่อยที่สมาคมพอดีเลยครับ”
        “งั้นก็ดีแล้ว วันนี้กลุ่มมีทั้งหมด 6 คนรวมนาย พวกเรามีนักรบถึกสองคน คือข้าและกาลาทีน แล้วก็ยังมีนักสำรวจชื่อคาลดีร์ นักรบคลั่งที่นายน่าจะรู้จักดีอย่างชิวาโด้ ส่วนอีกคนเป็นจอมเวทย์ชั้นสูงที่ทางเราภาคภูมิใจอย่างกาลู และคนสุดท้ายคือนาย วันนี้ต้องมาทำหน้าที่ของนักบวช” คุณคองแนะนำทุก ๆ คนให้ฟัง
        “ยินดีที่ได้รู้จักครับ นักบวชรีเชอร์ครับ ตำแหน่งคือ ได้ทั้งหมดครับ เพราะผมเองก็ไม่ค่อยจะอยู่เฉย ๆ ให้คอยเอาแต่รักษาอยู่แนวหลังหรอกครับ”
        “งั้นก็คงไม่มีปัญหาแล้วนะ ถ้างั้น บุกเข้าเขาวงกตกันเลย” คุณคองกล่าวขึ้นเพื่อปลุกขวัญกำลังใจของทุกคน แต่ก็เงียบกริบ ทุกคนนั้นเดินไปอย่างไม่รีบไม่ร้อน
        เมื่อมาถึงเขาวงกตเราเสียเวลากับการเดินทางนานเล็กน้อย ไม่สิ เพราะว่าแทบไม่คุยอะไรกันเลยมากกว่าถึงได้ไม่มีอะไรทำ เวลามันก็เลยผ่านมานานแปลก ๆ
        กลุ่มของพวกเราเดินกรูกันเข้าไปด้านในอย่างระมัดระวัง มอนสเตอร์มากมายนั้นถูกพวกเราจัดการลงได้ในทันที
        เหตุการณ์ทั้งหมดผ่านไปอย่างราบรื่น จนถึงด้านหน้าประตูแห่งหนึ่ง ทุกคนต่างในเขาวงกต บรรยากาศรอบ ๆ กลับตาลปัตรไปทันที
        “ถึงแม้ว่าที่นี่จะไม่คณามือพวกเราก็ตามที แต่นายน่ะ ชื่ออะไรนะ รีเชอร์ใช่ไหม ลองเข้าไปสู้ในนี้แล้วชนะให้พวกเราดูหน่อยจะได้รึเปล่า” คุณคาลดีร์กล่าวขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง
        “ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ” เอ่อ ว่าแต่ห้องนี้มันคืออะไรกันล่ะเนี่ย
        “ไม่ต้องห่วงไปหรอกนะ เพราะที่นี่น่ะเป็นห้องบอส แต่ก็เป็นแค่บอสระดับล่างนะ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องกังวลไป” เขายิ้มให้ผมเล็กน้อยก่อนที่พวกเขาจะเปิดประตูขึ้น
        ผมกวาดสายตาเข้าไปด้านในด้วยความตั้งใจ ผมรีบชักดาบออกมาเพื่อความแน่ใจ และเพิ่มความระมัดระวังให้สูงจนถึงขีดสุด แต่กลับไม่เห็นอะไรเลยอยู่ดี
        “เอาล่ะ โชคดีนะรีเชอร์ ถ้าไม่ไหวจริง ๆ พวกข้าจะลงไปช่วย” คุณคองกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้น เขาก็ถีบผมลงไปด้านใน และแล้วผมก็พบกับหลุมขนาดมหึมาทันที และแน่นอน เนื่องจากโดนถีบเข้าไป ฉะนั้น เลยตกหลุมไปด้วยเลยทันที
        “เอ่อ โดนเล่นแล้วไง <Night Vision>” ผมกล่าวเวทมนตร์ขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง แต่สิ่งที่ผมพบเห็นนั้นกลับทำให้ผมรู้สึกได้ในทันทีว่า ตายแน่ ๆ เพราะมันคือมอนสเตอร์ขนาดยักษ์ รูปร่างคล้ายหมี แต่กลับมีหัวคล้ายกับหนู มันสวมใส่เกราะอกและแขน โดยที่แขนซ้ายนั้นมีโล่เล็ก ๆ สวมอยู่ ในมืออีกข้างนั้นมีดาบคาตานะขนาดเล็ก ด้วยแรงกายสีเขียวของมัน ทำให้ดูอัปลักษณ์มากกว่าที่ควรจะเป็น
        “ซวยสุด ๆ เลยแฮะ” ผมบ่นแล้วใช้สกิลประเมินเพื่อตรวจสอบมัน

 
ชื่อ        : เจเนรัล โคบัลต์ ออฟ เมอร์เดอร์(บอส)
เผ่าพันธุ์ : โคบัลต์
เลเวล : 20
สเตตัส :
HP:26900/26900
MP:490/490
STR:2700         VIT:2800          INT:430           
DEX:700           AGI:700           LUCK:740(-1400)
สกิล :
            คลื่นแตกทลาย = โจมตีศัตรูรอบตัวรัศมี 5 เมตร
            เสียงคำรามจากนรก = ทำให้ตนเองติดสตั้น 3 วินาที กับศัตรูถูกลดค่าสถานะลง 10 %
            สัญชาตญาณดิบ = มีสัมผัสที่ไวต่อจิตสังหาร

 
        รู้สึกว่าเราจะซวยเกินไปแล้วนะ เจ้านี่มันบอสมอนสเตอร์ของชั้นแรกไม่ใช่รึไงวะครับ
จบตอนที่ 11