first love รักแรกของสองเรา

             อัปสรสวรรค์นั่งเงียบๆอยู่กับวสุธา จนบัณฑิตาเดินเข้ามาทักทายทั้งสอง โดยบัณฑิตามาชวนทั้งคู่ไปเที่ยวกันก่อนจะกลับบ้าน แต่อัปสรสวรรค์ปฏิเสธเนื่องจากไม่มีเงิน วสุธาเองก็เลยปฏิเสธด้วย บัณฑิตาจึงไปกับเพื่อนคนอื่นๆ
              เมื่อถึงเวลากลับ วสุธาและอัปสรสวรรค์เดินทากลับด้วยรถโรงเรียน อัปสรสวรรค์เลือกที่นั่งติดหน้าต่าง วสุธาเองก็นั่งข้างเธอ อัปสรสวรรค์ง่วงจากการตื่นเช้าและต้องเหนื่อยทั้งวัน เธอจึงเผลอหลับ วสุธาจึงจับให้เธอนอนซบไหล่ แม้เป็นเวลาเพียงไม่นาที มันก็เป็นเวลาที่น่าจดจำของเขาเอง
              ปิดภาคเรียนแรกของชีวิตมัธยม อัปสรสวรรค์ใช้เวลาว่างทำงานพิเศษที่บ้านนายฝรั่งกับยายในตอนเช้า ก่อนจะช่วงตาขายผักที่ตลาดเย็น บางวันเธอก็ทำงานปลูกผักที่บ้าน
              และในคืนหนึ่งของช่วงปิดเทอม อัปสรสวรรค์นั่งอ่านหนังสือนิยายวัยรุ่น และอยู่ๆโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น เธอจึงปิดหนังสือนิยายแล้วเอื้อมไปรับโทรศัพท์
              “สวัสดีคะ”
              “ครับ” เสียงตอบรับปลายสายที่ฟังดูคุ้นเคย
              “ดิน”
              “ดีใจจัง จำเสียงฉันได้ด้วย”  วสุธาพูดด้วยท่าทางที่ร่าเริง
              “มีธุระอะไร รึจะโทรมากวนประสาทไรอีกตอนดึกๆแบบนี้”
              “ไม่มีอะไรแค่จะบอกว่าคิดถึง”
              “เฮ้ย...เสียเวลาจะนอนจริงๆ แค่นี้นะ”
              “เดี๋ยว เดี๋ยว ชอบสีอะไร” วสุธาถาม
              “แล้วฉันชื่ออะไรล่ะ” อัปสรสวรรค์ตอบ
              “ฟ้าสินะ แค่นี้นะ” วสุธาบอก ก่อนจะวางสายไปดื้อๆ อัปสรสวรรค์มองอย่างงงๆ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ เดินไปปิดไฟห้องนอน ล้มตัวลงนอน
              นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา        
              “ดิน จะซื้อไปฝากแม่หรอ ป้าว่ามันจะดูเด็กไปหน่อยนะ”  เรวดีทักหลานชายที่กำลังเลือกดูกระเป๋า
              “เปล่าครับ”
              “แล้วจะเอาไปฝากใคร แฟนหรอ อายุแค่นี้ริอาจมีแฟนนะเรา”
              “อย่าเรียกว่าแฟนเลยครับ เรียกว่ารักข้างเดียวจะดีกว่า” วสุธาบอก
              “เรื่อนี้สินะ ที่ทำให้หลานป้าปฏิเสธที่จะมาเรียนที่นี้”
              “ป้าดี ผมก็แค่อยากสร้างความรงจำดีๆเกี่ยวกับรักครั้งแรกแค่นั้น เดี๋ยวจบมอสาม ดินจะมาเรียนที่นี้ตามสัญญา อีกสองปีเอง” วสุธาพูด