first love รักแรกของสองเรา

วันเปิดเทอม

              อัปสรสวรรค์เดินไปโรงเรียนเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้จะไม่เหมือนทุกครั้งเล็กน้อย เนื่องจากเธอบังเอิญเจอคิมหันต์ เธอจึงเร่งฝีเท้าเข้าไปเดินเคียงคู่กับรุ่นพี่สุดหล่อของเธอ และดูเหมือนทุกกสายตาในโรงเรียนก็จับจ้องมาที่เธอ ไม่เว้นแม้แต่วสุธา

              “พี่คิมคะ ฟ้าไปหาเพื่อนก่อนนะคะ” อัปสรสวรรค์บอก ก่อนจะวิ่งไปหาบัณฑิตา โดยไม่รอฟังคิมหันต์จะพูดกับเธอ พายุเพื่อนของคิมหันต์จึงเดินไปหาเพื่อน

              “ไง เดินมาโรงเรียนกับเด็กใหม่หรอว่ะ”

              “ไอ้บ้า พูดยังกับกูมีเด็กที่ไหน แล้วนั้นก็แค่บังเอิญเจอหน้าโรงเรียน” คิมหันต์บอก

              “น่ารักดี ตัวเล็กผิวขาวน่าทะนุถนอม” พายุมองดูอัปสรสวรรค์พร้อมกับบรรยายลักษณะตัวเธอ “ดูเหมือนไอ้เด็กมอหนึ่งขวัญใจสาวๆจะชอบด้วยสินะ” พายุมองเห็นสุธาเดินเข้าไปคุยกับเธอ

              “ดิน เป็นเพื่อนกันหรือเปล่า เห็นรายนั้นเฟรนลี่กับทุกคน” คิมหันต์พูด แต่ก็นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันแข่งทักษะ “แต่บางครั้งมันก็อาจจะจริงก็ได้นะ”

              “ใช่ไหมว่ะ ถ้านายสนใจเด็กคนนี้ก็รีบๆทำคะแนนล่ะ ช้าอดไม่รู้ด้วยนะ”

              วสุธาเดินเข้าไปทักทายอัปสรสวรรค์และบัณฑิตา แต่ดูเหมือนอัปสรสวรรค์จะไม่พอใจกับการเข้ามาของเขาเท่าไร แม้เข้ามาทีไม่ชวนทะเลาะแทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ จนเธอเองก็เบื่อที่ต้องคอยมาต่อปากต่อคำกับวสุธามากๆ

              “”ไง วันนี้มาโรงเรียนกับพี่คิมหรอ” วสุธาถาม

              “ใช่ ทำไงนะ พรหมลิขิตมันขีดให้เราสองคนมาเจอกัน” อัปสรสวรรค์ตอบ

              “พรหมลิต หรือความพยายามอ่อย เอ้ย...ความบังเอิญจ้า”

              “มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับนายนี่”

              “อะไรกันของสองคนนี่ ชอบทะเลาะกันอยู่เรื่อย” บัณฑิตาพูดแทรก

              “ก็ดินมาหาเรื่องก่อนนี่”

              “แกก็พอกันแหละ นี่ก็ไม่คิดจะยอมพูดดีๆกัน ดินมาคุยทีไรก็ชอบเหวี่ยงใส่”

              “บีบี นี่เพื่อนนะ” อัปสรสวรรค์บอก

              “ก็เพื่อนทั้งสองนั้นแหละ รำคาญ” บัณฑิตาพูดก่อนจะเดินหนี

              “บีบี รอด้วย” อัปสรสวรรค์เรียกเพื่อน ก่อนจะหันไปยกกำปั้นใส่วสุธา แล้ววิ่งตามบัณฑิตาไป