The Red Eye Blood ดวงตาแดงเลือด

8.2

เขียนโดย Bloodlas

วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 13.32 น.

  51 ตอน
  6 วิจารณ์
  49.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2561 00.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

46) ผู้สูญเสียแสงสว่าง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

  "เฮ้ไหนรองบอกมาสิคาสึเมะ" คาสึเทะคุกเข่าลงตรงหน้าแล้วกลับร่างเป็นราฟาเอล

  "แต่งงานกับเราได้รึป่าว" เล่นเอาอึ้งไปเลย

  "ไม่ แต่ง....

              .....กา........กา

  "จนกว่าเธอจะพาฉันไปเจอแม่กับน้องสาวเธอ

  "งั้นฉันขอเวลาซักอาทิตย์นะมิซาเนะ

          ร่างกายเค้ากลับร่างเป็นคาสึเมะ แล้วลุกหันหลังกลับไปชั่วพริบตาฉันสังเกตุเห็นสีหน้าแววตา ที่เศร้าลงในทันทีแล้วคาสึเมะเธอเดินกลับเข้าหอพัก มันทำเอางสัยหนักอีกเรื่องครอบครัวคาสึเมะ ฉันเดินเข้าในหอเอเรนอก็มาลากไปอาบน้ำ เราลงแช่น้ำด้วยกันแม่ลูก

  "แม่ หนูอยากถามนานแล้ว วันนั้นที่พ่อคาสึเมะไม่สิแม่คาสึเมะทำมันคืออะไร

  "ท่าตามที่ คาสึเมะบอกแม่คือการสับเปลี่ยนเลือด

  "สับเปลี่ยนเลือด? คืออะไรยังไง

  "อย่างที่ลูกพอจะรู้ แม่กับคาสึเมะมีสายเลือดเผ่าพันธ์ที่ต่างกัน

  "ออที่แม่เป็นซัคคิวบัส

  "ถูกต้องแต่คาสึเมะเป็นเผ่าพันธ์แวมไพร์ เท่ากับตอนนี้ลูกเป็นลูกผสม

  "หูวสูดยอด 

  "อย่าหลงดีใจมากไป พลังที่มากย้อมมีภาระที่มากขึ้นเดียวคาสึเมะจะสอนวิธีใช้พลังให้เอง

  "แล้วเมื่อกี้ก่อนเข้าหอ คาสึเมะมีอะไร

  "แม่ไม่บอก แม่ไปดีกว่า

       เหอการเป็นแม่เด็กที่โตมาแล้วยังลำบากขนาดนี้ แล้วคนในท้องนี้จะขนาดไหน ฉันเอามือลูบท้องแล้วพูด "ขอให้ในท้องนี้เป็นลูกสาวด้วยเถอะ" หลังจากนี้คงต้องงดกิจกรรมที่รุนแรงซักหน่อยและต้องดูแลการกินอาหาร ฉันแต่งตัวเดินไปสำรวจของในตู้เย็นเพื่อวางแผนการซื้อของ ฉันจดโน๊ตแล้วไปนั่งอ่านหนังสือเพื่อตามเนื้อหาการเรียนให้ทันส่วนเอเรนอ ก็ปีนซ้ายปีนขวาฉันจนโดนดุให้ไปทำการบ้าน แล้วฉันก็เข้านอน

  "แม่ช้วงนี้มีคน แปลกๆเต็มไปหมดเลย

  "ไม่จำเป็นอย่าเข้าไปยุ้ง หากมีปัญหาใช้ถุงมือ

  "ค่ะ แม่ว่าหนูสวยไหม เพื่อนๆในห้องบอกว่าหนูสวย

  "ในฐานะผู้หญิง ลูกนะสวยมากเลยโดยเฉพาะหน้าอกที่เกินวัยนี้" ฉันเอามือบับหน้าอกเอเรนอ

  "แม่พอได้แล้ว หนูจักจี๋แทมรู้สึกแปลกๆ

  "จ้านอนได้แล้ว 

                เช้าต่อมา

         ออย ฉันตื่นขึ้นเพราะรู้สึกหนักพอลืมตาขึ้นเจอเอเรนอ ขึ้นมานอนกอดอยู่บนตัวฉัน พอปลุกเธอก็ลุกงัวเงียไปเดินชนประตูกอนที่จะเปิดมันออกไป เล่นเอาอดอมยิ้มไม่ได้ วันนี้ฉันเดินไปโรงเรียนคนเดียว ก่อนเพราะจะไปแจ้งอาจารย์เรื่องที่หายไป ถูกอาจารย์ดุแหงเซะเหอ และแล้วพอถึงห้องพีกครู หูดับเลยทีเดียวเชียว ฉันเดินเอามือกดหูตัวเองพรางเดินไปห้องเรียน เข้ามานั่งในห้องซักพักคาสึเมะก็ตามมาถึง กริ่งเรียนดังขึ้นอาจารย์ประจำชั้นเดินเข้า ฉันสัมผัสพลังเวทย์มาจากถุงมือ ฉันขึ้นมาสวม จดหมายเวทย์จากหอกลาง ฉันเปิดมันออกดู

       หมายล่าหัว

  รูป

 ชื่อ eye hunter (นักล่าดวงตา)

 ความผิด ทำร้ายคนแย่งชิงดวง

 ข้อมูลลักษณะเวทย์ ผลึกไร้ทางแก้

 ลักษณะเหยื่อ ผู้หญิงที่อายุต่ำกว่า20ปี จะเอาดางตาออกมาสาปในผลึก แต่จะไม่ฆ่าเหยือ

            หลังจากอ่านฉันหันไปมองหน้าอาจารย์ เค้าพยักหน้า ฉันลุกไปหน้าห้องเขียนเนื้อหาจนหมายและอธิบายให้คนในห้องฟังทันที ระหว่างอธิบาย ติด......ติด.......ติด ฉันหยิบมือถือขึ้นมาอาจารย์มองหน้าขวาง ฉันบอกเธอเบอร์ฉุกเฉิน ฉันรับสาย "คุณแม่ของเอเรนอใช่ไหมค่ะ เธอหายไปเพื่อนในห้องบอกเห็นเธอถูกจับไป" ฉันหันไปมองคาสึเมะ

  "ไปเลยฉันจัดการทางนี้เอง

           พอคาสึเมะบอกแบบนั้นฉันกระโดดออกจากห้องทางหน้าต่าง ลงที่สนามโรงเรียนแต่ไม่ทันได้ไปต่อ ก็มีคนที่ตอนนี้ฉันอยากเจอที่สุดมาปรากฎตรงหน้า ตอนนี้คาสึเมะที่มองตามหลังตอนนี้กระโดดตามลง และบรรดาอาจารย์ของโรงเรียนคลาสwizard ออกมาออกันที่ด่านหลัง

  "อยากนี้ของคือนสินะ" เค้าเอามือล้วงไปในอากาศ แล้วดึงบางอย่างออกมา เอเรนอเค้าโยนร่างนั้นมาทางฉัน

  "ลูกตาเธอสีสวยรสดี" เค้าหยิบดวงตาของเด็กออกมาพอมองดูเอเรนอ ก็เข้าใจว่านั้นมันของเธอมันเลียดวงตาเอเรนอที่อยู่ในผลึก

  "แกกล้ามาก

  "แม่ค่ะนั้นเสียงแม่ใช่ไหม แม่อยู่ไหนหนูมองไม่เห็น" เสียงของเอเรนอเรียกหาฉันปนร้องให้ ฉันเดินเข้าไปหาเธอแล้วอุ้มร่างเธอขึ้นมา แล้วหันหลังให้เดินกลับไปหาคาสึเมะ

  "คาสึเมะบอกทุกคนว่าอย่ายุ้ง และทันที ที่ฉันเดินพ้นเธอ5ก้าว กลางเวทย์ป้องกันพื้นที่ ที่แข็งแกร่งที

  "ได้เลยเราจัดการให้ เต็มที่เหลือฉันจัดการเอง" เธอยื่นมือไปด้านหน้าแล้วร่ายบทเวทย์

            ฉันหันหลังเดินมุงหน้าหา eye hunter พอฉันเดินพ้นคาสึเมะมา5ก้าว "จักรพรรดิไร้ขอบเขต" เวทย์คุมขังระดับ5 ที่ห้ามเข้าห้ามออกและแข็งแกร่งที่สุด เท่าที่มีตอนนี้

  "แกไร้ทางหนีเว้นแต่จะฆ่าฉัน

  "ก็ไม่คิดหน้อยู่แล้ว องค์หญิงน้ำแข็ง

           ในหัวตอนนี้ฉันไม่สนใจ อะไรซักอย่างแล้วตอนนี้ ฉันไม่สนว่าไครจะคิดยังไงกับตัวเองหลังจากนี้ เราจะกลับคืนสู้สิ่งที่เราเป็น ฉันคืนร่างเป็นซัคคิวบัสเต็มรูปแบบ

          ฟุบ......ตูมมมมมม เสียงพุงดีดตัวพื้นแตกกระจายเข้าใส่eye hunter ต่อยเข้าไปแต่มันสร้างผลึกมาเป็นโล้กันเอาใว้ ฉันถอยออกมาโจมตีด้วยเวทย์ แต่มันก็ไรผลมันใช่เวทย์ระยะไกลสกัดทำให้เป็นผลึกและทำลายทิ้งทั้งหมด เค้าสู้ระยะประชิดได้ดีมากแทมทุกอย่างที่เค้าสัมผัส สามารถถูกทำให้เป็นผลึกได้ในทันที พุ้งเข้าหยังเชิงเป็นระยะระยะ "แม่ค่ะน้ำแข็ง" เสียงเอเรนอตะโกนมาฉันคิดอยู่แปบ ก็เข้าใจว่าที่เธอพูดฉันสร้างนิดแข็งคุมมือเท้าคล้ายๆสนับมือ ฉันพุ้งเข้าไปต่อยเค้าสร้างโล้ขึ้นมากันอย่างที่คิด แต่พอหลุดไปได้มันเปลี่ยนน้ำแข็งเป็นผลึกไม่ได้ ฉันรัวหมัดใส่ตัวมันแล้วเตะตัดขาแล้วเตะงัดรอยขึ้นกลางอากาศ

          บทร่าย : เราจะแปลเปลี่ยน ทุกสรรพสิ่งให้กลายเป็นฝุ่นทุรี เฉกพืนดินและเถ้าถ่าน ลบล้างมิติละกันเทรีย

     ละกันเทรีย

  รูปแบบความเสียหาย สิ่งถูกมันชนจะกลายเป็นฝุ่น และลบหายไป

  รูปแบบโจมตี คือการสร้างหลุมดำด้วยพลังเวทย์ แล้วยิงออกไปเป็นคลื่นพลังด้วยพลังซัคคิวบัส

          ฉันยิงออกไปชนตัวeye hunter แล้วชนเข้ากำแพงเวทย์จนกำแพงเวทย์แตกสลายไป ร่างของeye hunter หายไป ฉันเดินไปหาเอเรนอ อุ้มร่างเธอมาฉันสยายปีกออกแล้วบินขึ้นฟ้า

   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา