The Red Eye Blood ดวงตาแดงเลือด

               โอ้ย...โอ้ย ตัวกระเด็นมากระแทกต้นไม้ มองไปดูสาเหตุที่ฉันกระเด็นมันคือ...หินขนาดใหญ่พอตัว มันมาจากไหน ไหนไหน มองหันไปรอบๆ เจอเยติ ยืนจังก้าอยู่6ตัว เท่าที่เห็นอาการฉันตอนนี้พกช้ำเล็กน้อย โชคดีที่ฉันจะร่ายเวทย์ชีลไว้ทุกวัน แต่ตอนนี้ต้องหนีก่อน วิ่งล่ะตอนนี้แย่มากพวกมันวิ่งไล่ 
          ตุบบบบบบบบบบ
           แย่ๆ แบบนี้แย่แน่ ฉันเยติตัวเหวี่ยงแขนกระแทกเข้าเต็มตัวกระเด็นอีกแล้ว แต่ที่ฉันว่าแย่คือฉันไม่เวทย์ชีลแล้ว สภาพฉันตอนนี้หัวแตกนิดหน่อย แขนซ้ายหัก มีแผลชีกที่ผิวหนังตรงท้อง ฉันชักปืนที่พกมา ปัง...ปัง...ปัง ฉันสาดกระสุนใส่เยติที่ทำร้ายฉัน มันล้มลงฉันลุกขึ้นวิ่งหนี ฉันหาที่หลบ แล้วใช้เวทย์ hing hel ผสานต่อกระดูกทันที แต่ไม่หายในทันทีแต่การใช้เวทย์ ทำให้พวกเยติรู้ที่ซ้อน   เยติตัวนึงกระโดดมาดักหน้า ฉันใช่ระเบิดประจุไฟฟ้าหยุดมันใว้ แล้วยิ่งกระหน่ำใส่มันจนล้มลง ต้องวิ่งหนีตัวที่เหลือ ฉันคอยทิ้งระเบิดประจุไฟฟ้าระหว่างทาง เพื่อแบกพวกมัน แต่ตอนนี้ฉันเสียเปรียบเต็มประตู ฉันบาดเจ็บมากเกินไปฉันต้องจบการหนีนี้คือฉันต้องฆ่าพวกมันที่เหลืออีก5ตัว สินะ
    โฮกกก....โฮกกกกก
          มะกี้เสียงสื่อสารของพวกเยติ พวกมันฉลาดมากมันวิ่งแยกกันเพื่อไม่ให้โดนระเบิดประจะไฟฟ้า และเสียงเมื่อกี้คือมันสื่อสารกัน ฉันต้องค่อยเก็บมันที่ละตัว ฉันใช้เวทย์ลดน้ำหนักสะสารกับตัวเอง แล้วปีนขึ้นต้นไม้ด้วยแขนข้างเดียว ฉันนั่งรอจนมีเยติเดินมาไต้ต้นไม้ ฉันเอามีดกระโดดลงมาแทงจนมันล้มลง ฉันชักปืนยิงซ้ำที่หัวมันอีก3นัด แย่ล่ะ
        ตุบ.........
          ฉันโดนเยติอีกตัวโยนอันลงกับพื้นโชคดีหิมะหนาเลยไม่เจ็บมาก เอาล่ะ เหอ....เหอ ตอนนี้ฉันเหนื่อยมากและเจ็บด้วย เอาล่ะฉัน โดนนี้ "บึบ" ฉันโยนระเบิดประจุไฟฟ้าใส่มัน ตอนนี้ฉันเอามีดเล่มที่2ออกมา ฉันวิ่งเอามีดวิ่งกระโดดโถมหมดตัวเอามีดแทง มันล่มลงมีดเล่มนึงปักลงอกมันแต่อีกเล่มอีกมันปัดได้ ฉันเลยทุ้มกำลังเอามีดกดให้ลึกที่สุด แต่มันพลักฉันกระเด็นไปหน้าคว่ำตอนฉันพยุงตัวขึ้น เวนเอ่ย มีดที่ถูกปัดมันแทงเข้าที่ท้องฉัน ดีที่เข้าไม่ลึกจนโดนอวัยวะภายใน แต่ขอเอาคืนมันหน่อย
              :ตัวเราจะหล่อผสาน อัสนีบาดนะตัวเรา และจะใช้ทำลายศัตรู อีเล็กทริกชับเตอร์
         ฉันร่ายเวทย์ ใส่มีดที่ปักหน้าอกเยติตัวนั้น ตอนร่างกายแย่มากฉันต่อสู่กับพวกมันที่ล่ะตัวฉันคงตายก่อนแน่ต้องกำจัดมันทั้งหมดพร้อมกัน คงต้องใช้ตัวล่อ
             :ตัวเราจะโยกย้ายแบ่งเป็นเงา ตัวเราจะชักใยในเงามืด เงานั้นจะจะเป็นเรา Doll wizard     
        เวทย์ตุกตาชักใย มันจะโยกการรวบรวมกระแสเวทย์ไปที่ตุกตา ฉันเอาระเบิดประจุไฟฟ้าใส่ให้ตุกตาพกใว้ระควบคุมมันวิ่งล่อ พวกเยติ พอพวกมันเห็นครบทุกตัวฉันล่อมันไปที่โล่งแล้วจุดระเบิดประจุไฟฟ้า สตันพวกมันที่เหลือใว้ แล้วก็
              :พวกท่านนั้นร่ายรำอยู่ในม่านหมอกและหมู่เมฆ และเกรี้ยวกราดกว่าสิ่งได และจะพุ่งผ่านและทำลายอย่างที่กีดขวางสู่ปัฐพีปัดตะพี ทันเดอร์ดราก้อน
        ฉันร่ายเวทย์สายฟ้าระดับ4 ใส่พวกเยติ มันทำให้ฉันเหนื่อยมากฉันตัดสินใจที่จะพักที่นี้ฉันรีบกางเวทย์คุ้มกัน ร่ายเวทพื้นที่ฟื้นฟูระยะยาว และทำที่พักจุดไฟ แล้วกำลีงจะทำแผลแต่zZzZ   
        ประมาน15ชัวโมงต่อมา
         ไคร ไครกำลังทำอะไรกับฉัน ฉันลืมตาขึ้นมองเห็นเป็นเด็ก เด็ก? เด็กมาทำอะไรที่นี้ตอนนี้เธอกำลังทำอะไร กันฉัน ฉันเอามือไปขว้ามือเล็กๆนั้น
  "เธอเป็นไครมาทำอะไรกับฉัน" ฉันถามสาวน้อยตัวเล็กออกไป
  "ก่อนถามหนูเนะนำตัวเองก่อนสิพี่สาว" สาวหันมาถามและหันกลับไปทำแผลที่ท้องฉัน
  "ขอโทษ พี่ชื่อมิซาเนะ
  "ชื่อแปลกจัง หนูชื่อเอเรนอ
  "เอเรนอ หนูมาทำอะไรที่นี้
  "เมืองของเรามีประเภนีที่จะทดสอบเด็กที่อายุครบ8ปีโดย ให้ออกมาใช้ชีวิต7วันนอกเมืองและต้องอยู่ห่างเมือง30กิโลเมตร
  "โอ่แย่จัง แล้วเธอเจอฉันได้ยังไง
  "เสียง มันดังมากหนูตามเสียงมาแล้วเจอพี่สาวบาดเจ็บเลยช่วยรักษา
  "แล้วเธอเอเรนอ ไม่โดนพวกเยติโจมตีหรือ
  "พวกจะถูกร่ายเวทย์โบราณให้เราไม่ถูกโจมตีพี่สาว
  "เธอหิวรึป่าวเอเรนอ กินข้าวกัน
  "ค่ะขอบคุณ
        ฉันแบ่งอาการกระป๋องให้เอเรนอกินด้วย ฉันโชคดีมากเพราะเมืองที่ฉันต้องการจะไปอยู่ห่างอีกแค่วันเดียว แล้วที่โชคดีอีกอย่างคือสาวน้อยเอเรนอกำลังกลับไปที่เมืองพอดี คืนนี้ต้องพักให้เต็มที่ เอาเถอะถึงจะยังระแวงเด็กคนนี้ก็เถอะ แต่ตอนนี้สภาพร่างกายฉันไม่พร้อมทำอะไรทั้งสิ้นzZzZ 
                   เช้าวันต่อมา
        แสบตาจัง แสงที่ส่องตาฉัน ฉันมองไปตรงข้ามฉันเอเรนอ หลับเธอหลับอยู่ฉันปลุกเธอเธอลุกมางัวเงีย หน้ารักเชียว ฉันบอกให้เธอเก็บของแล้วรีบเดินทาง แล้วในตอนนั้น "เพล้ง" เกิดอะไรขึ้นเวทย์คุ้มกันแตก
  "เกิดอะไรขึ้นค่ะ พี่สาว
  "เวทย์คุ้มกัน ของพี่ถูกทำลายไม่น่าเป็นไปได้
  "เป็นฝีมือของหมีหิมะน่ะ
  "หมีหิมะหลอ เป็นไปได้นังไง
  "เท่าที่พ่อบอกมาหมีหิมะที่อายุเยอะจะสามารถทำร่ายเวทมนต์ได้บางอย่าง
  "งั้นเราต้องรีบหนีแล้ว
            ฉันร่ายเวทย์บัฟใส่ตัวเองตามปกติ พอร่ายครบแล้วก็แบกเอเรนอขึ้นไหล่แล้ววิ่ง "พี่สาวร่ายกายหายแล้วหลอ" ฉันตอบกลับเธอว่าไม่เป็นไรแล้ว ฉันถามเธอกลับว่าเมืองไปทางไหนเธอชีมือไป
        ติดตามตอนต่อไป