The Red Eye Blood ดวงตาแดงเลือด
เขียนโดย Bloodlas
วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 13.32 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2561 00.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
22) ช่วงเวลาแห่งการลอคอย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ6ชั่วโมงผ่านไป
เฮอ...เฮอ...เฮอ ฉันหยุดหอบหลังจากวิ่งไม่หยุด แล้วออกวิ่งต่อตอนนี้ฉันอยู่บนเนินเขาเล็กๆ มองเห็นเมืองอยู่ไกลมากๆฉันหยิบแผนเพื่อยืนยันว่านั้นคือเมืองที่เป็นจุดหมายปลายทาง มันใช่ที่นั้น ฉันออกวิ่งต่ออย่างสุดฝีเท้า เมืองค่อยๆใกล้เข้ามาตามเอเรนอจังเกาะฉันแน่น
"พี่สาวเราใกล้ถึงแล้ว
"นั้นอะไรทำไมมีคนยืนอยู้เยอะแยะ" ฉันถามเอเรนอจังกลับไปเพราะมีคนยืนอยู่มากกว่า10
"วันนี้ครบกำหนดที่พวกเราที่ออกมาใช้ชีวิตนอกเมืองกลับไง
ฉันเองสงสัยนะแต่พอเข้าใกล้ในระยะที่พอจะเห็นชัด พบว่าเป็นชาวบ้านทั่งหมดและมีขายหญิงคู่นึงยิ้มดีใจ ทันทีที่เห็นเอเรนอจังกับฉัน ฉันหยุดวิ่งห่างจากคนกลุ่มนั้นประมาน5เมตร ฉันอุ่มเอเรนอจังลงพื้น "รอนี้นะค่ะพี่สาว" พอมองไปที่คนกลุ่มนั้นทุกคนหน้าดุขึ้นมาทันทีอ่านจากสายที่มองสิ่งที่ทำให้สีหน้าเปลี่ยน คือถุงมือฉัน โอแย่ล่ะ ฉันก้มมองที่ท้องตัวเองแล้วเอามือจับดู เลือด...ทุกอย่างเริ่มมืดลงฉันกำลังจะเป็นลมเพราะอาการเสียเลือด
"พี่สาวเป็นอะไรค่ะพี่สาว" ภาพของเอเรนอจังวิ่งเข้าหาฉันก่อนที่จะสลบไป
ที่นี้ทีไหน ฉันลืมตาขึ้นมาในบ้านหลังนึง เสื้อฉันถูกถอดออกฉันเห็นเอเรนอจังนั่งเฝ้าอยู่ ที่นี้ที่ไหนเอเรนอจัง "บ้านหนูเอง" ฉันลุกหยิบเสื้อคลุม แล้วเดินออกมาจากบ้าน ฉันยิงไฟบอลขึ้นฟ้าทันทีแล้วมุ้งหน้า ไปที่ประตูเมืองแต่ล่ะที่แล้วเขียนสัญลักษณ์ทิ้งใว้
"พี่สาวมาทำอะไรที่นี้
"พี่มาทิ้งเครื่องหมายให้แฟน
"พี่มีแฟนด้วย แต่เดียวค่อยคุยกันคุณแม่ให้มาตามไปทานอาการเย็น
"พี่หลับไปนานแค่ไหน
"ประมาน2-3ชั่วโมงค่พี่สาว
"งั้นกลับกันเถอะ
ฉันเดินกลับไปที่บ้านเอเรนอจัง คนในเมืองมองฉันแล้วคุยกัน ก็นะจากที่มอแลนบอกว่าที่นี้ถูกปิดกันจากคนภายใน ฉันเดินกลับมาถึงบ้านเอเรนอจัง เธอพาฉันไปที่ห้องทานอาหารฉันนั่ง
"เธอชื่อมิซาเนะสินะ ฉันฟานส่วนนี้คือซาร่าภรรยาฉันขอบคุณที่ช่วยลูกสาวเรา" ฟานพ่อของเอเรนอแนะนำ คนในครอบครัว
"ไม่ค่ะ เอเรนอจังต่างหากที่ช่วยฉันใว้
"แล้วเธอมาทำอะไรที่นี้" แม่เอเรนอถามฉัน
"หนูมาตามหาแม่ค่ะมากับแฟนอีกคน
"แล้วแม่เธอมาทำอะไรที่นี้" แม่ของเอเรนอถาม
"ไม่รู้ค่ะพิดีได้ข้อความยอกว่าอยู่ใกล้นี้
เราทานอารกันแล้สพอแม่ของเอเรนอจังให้ฉันพักที่บ้านเธอจนกว่าจะไปก็ได้ ฉันออกมายิงไฟบอลขึ้นฟ้า แล้วนั่งตรงนั้นประมาชั่วโมงแล้วค่อยกลับเข้าบ้าน เจอเอเรนอจังนั่งอยู่ที่หน้าเตาผิงคนเดียว
"พี่สาวนั่งนี้สิค่ะ" เอเรนอจังเอามือตบข้างเธอ
"มีอะไรเอเรนอจัง" ฉันนั่งลงข้างๆ
"พี่สาวเป็นจอมเวทย์หลอค่ะ
"ใช่พี่เป็นwizard มีอะไรหลอจ๊ะ
"หนูอยากเป็นจอมเวทย์ แต่พ่อแม่บอกว่ามันเหลวไหลพ่อหนูเป็นหมอ
"อ้อมิน่าถึงทำแผลเป็น แต่เวทย์มนต์เป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนน่ะและหากไม่เรียรู้อย่างถูกต้องมันจะอันตราย
"พี่สาวสอนหนูสิ
"พี่มีเวลาที่จะสอนเธอแค่สามวันน่ะ
"3วัน เอาเท่าที่สอนได้มาเลยค่ะ
ในตอนนั้นที่ฉันตัดสินใจสอนเวทมนตร์เธอ เพราะแววตาเธอจริงจังมันเป็นแววตาที่มุ่งมั่นแล้วตั่งใจจริง ฉันรู้ว่าแค่3วันฉันสอนได้แค่พื้นฐานเท่านั้น ดีกว่าให้เธอไปค้นหาเอาเอง
"พี่สอนได้แค่พื้นฐานเท่านั้นน่ะ
"แค่นั้นก็พอแล้ว
"เธอต้องตั่งใจน่ะ งั้นคืนนี้ไปนอนได้แล้วเอเรนอจัง
ฉันพาเอเรนอไปนอน แล้วก็เข้านอน เช้าวันต่อมากลางวันพ่อแม่เอเรนอจังไปทำงานที่โรงพยาบาลประจำเมือง ฉันสอนเวทมนต์ให้เอเรนอจังพอพ่อแม่เธอกลับมาฉันก็ออกไปเดินรอบเมืองเพื่อคิดว่าอาจจะเจอคาสึเมะเดินอยู่ ฉันทำตามที่ตกลงกับคาสึเมะในทุกวันวันแรกผ่านไปวันที่2ผ่านไปวันที่3ค่อยๆผ่านไป อย่างไร้วี่แววของคาสึเมะ พรุ้งนี้ฉันต้องไปจากเมืองนี้แล้ว หลังจากที่ฉันมาถึงที่นี้แผนที่ฉันขึ้นจุดหมายใหม่ ฉันเองก็ยังไม่เข้าใจว่ามันมายังไง ฉับสอบถามเกียวกับแผนที่แล้วว่าที่นั้นคือเมืองหลวงของเขตแดนน้ำแข็งรัตติกาล เอาล่ะนอนคืนสุดท้ายที่บ้านนี้ก่อนที่จะต้องจากมันไป
เช้าวันต่อมา
ฉันตื่นขึ้น แล้วเดินไปที่ประตูเมืองแล้วลบสัญลักษณ์ที่ทำใว้ แล้วเดินกลับมาบ้านเก็บของลงเป้ ฉันเดินออกจากบ้านมาเจอเอเรนอจังกับแม่เธอ
"ถึงเวลาที่ต้องจากกันแล้วนะ" ฉันก้มลงพูดกับเธอแล้วลูบหัว
"พี่สาวต้องไปจริงๆหลอค่ะ" เธอน้ำตาซึม
"เอเรนอเธออยากมีพี่สาวมานานแล้ว" ซาร่าแม่ของเอเรนอเอ่ยขึ้น
"พี่ไปแล้วนะดูแลตัวเองดีดี สิ่งที่เรียนรู้จากพี่หมั่นฝึกในนะ
ฉันเดินจากมา แล้วหันกลับไปโบกมือบอกลา ฉันเดินมาเรื่อยๆจนถึงประตูเมืองฉันลังเลใจที่จะเดินต่อไปคนเดียว ฉันหันไปมองด้านหลังมันไม่เห็นสิ่งที่ต้องการเห็น ฉันตัดสินใจยิงไฟบอลขึ้นฟ้าแล้วหันกำลังจะก้าวเดินต่อ
มิซาเนะ!!!!!!!!!!!!
ติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ