เกาะกินคน

"เฮ้ เธอเป็นอะไรไหมน่ะ"
"ให้ตายเถอะ คุณเองเหรอ?"เธอจ้องหน้าผมพลางเหลือบไปมองไอ้เจ้าของเกาะที่ผมพึ่งจะยิงมันไป แต่มันน่าจะยังไม่ตายหรอก เพราะ ร่างของมันตอนนี้กำลังค่อยๆคลานไป แล้วเลือดก็ไหลออกมาตามทาง
"เออสิ! จะเป็นใครไปได้ล่ะ รีบๆลุกขึ้นมาเร็วเข้า!"ผมดึงมือเพียงข้างเดียวที่เหลืออยู่ของเธอขึ้นมา เอาจริงๆ ไม่ต้องบอกก็พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแขนของเธอ
"ขอบใจที่มาช่วยนะ"เธอพูดโดยไม่หันมามองผมตาของเธอจ้องไปที่ชายคนนั้นที่คลานอยู่ที่พื้น
"แต่ว่า....."เธอเดินไปหาค้อนที่แขวนอยู่ที่กำแพงแล้วหยิบมันขึ้นมาด้วยมือข้างเดียวที่เหลืออยู่
"นั้นเธอคิดจะทำอะไรน่ะ"
"มันทำให้เพื่อนฉันกลายเป็นสัตว์เดรัจฉาน และฉันเอง.....ก็จะทำให้มันเจ็บ......แบบที่เพื่อนของฉันโดน"แล้วเธอก็ออกแรงใช้ค้อนนั้นทุบเข้าไปที่ขาข้างซ้ายของเขาอย่างแรง ชายคนนั้นร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด แต่นั้นมันคงไม่สาแกใจเท่าไร เธอเริ่มทุบไปที่หน้าท้องของเขาจนเครื่องในทั้งหมดในตัวลุดกระจายออกมา เธอยิ้มและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะวางค้อนลงกับพื้น
"นี่...."เธอหันมาพูดกับผมด้วยสภาพเนื้อตัวเปื้อนเลือด
"ฉันอยากกลับบ้านแล้วล่ะ..."เธอเดินเข้ามาแขนตัวผม พร้อมกับมองหน้าผมด้วยรอยยิ้ม
"ฉันเห็นตรงโน้น มีโทรศัพด้วยนะ...."เธอชี้ไปที่โทรศัพที่ติดตั้งอยู่ด้านหลังของผม
"รีบโทรไปหาใครสักคน.........
 
ให้มาช่วยเราสิคะ....."