สงครามเขตแดนซากศพ
8.0
เขียนโดย Bloodlas
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.50 น.
51 chapter 1 hunter
7 วิจารณ์
55.64K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2561 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) วันธรรมดาๆและการฝึกพิเศษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าต่อมา ณ หน่วยแพทย์ :เมื่อเช้าฉันตื่นมาก่อนฮานะริทสึริงโกะ ฉันเลยออกมาทำงานก่อนพวกเธอและเขียนโน้ตแปะเอาไว้ก่อนออกมา แต่ฉันตื่มาไม่เจอชู เจอแต่โน๊ตเขียนไว้ว่าไปทำงานก่อนนะ
"กิง: ไงมาทำงานแต่เช้าเลย
"ฟูกะ: อรุณสวัสดิ์ หัวหน้า
"กิง: ออกมาทำงานเช้าขนาดนี้ ไม่ได้ทำอาหารเช้าไห้คุณสามีหลอจะ
"ฟูกะ: หัวหน้าอย่าแกล้งหนูสิ
ปัง(เปิดประตู)
"ฮานะ: ฟูกะจังใจร้าย ไม่ปลุกกันเลย
"ฟูกะ: ปลุกแล้วนะไม่มีไครตื่นเลย
"ริทสึ: สงสัยจะหลับลึกไปหน่อย
"ริงโกะ: เมื่อคืนหลังฟูกะหลับเราคุยกันต่อนิดหน่อย
"ฟูกะ: เรื่องอะไรคุยกันเรื่องอะไรบอกหน่อย
"ริงโกะ: เธอกับชูอายุเท่าไหร่
"ฟูกะ: 17ทั้งคู่
"ริทสึ: จริงดิ ตามกฎหมายจะจดทะเบียนฝ่ายชายต้องมีอายุ18ปีขึ้นไปฝ่ายหญิง16ปีขึ้นไป
"ฟูกะ: อ้อเรื่องนี้เดี๋ยวเล่าไห้ฟัง ตอนฉันไปยื่นที่สำนักงานทะเบียนตอนแรกเค้าบอกไม่สามารถทำได้เพราะอายุไม่ถึงเหมือนกัน แต่พอเจ้าหน้าที่เขตเห็นเครื่องแบบเค้าก็เลยถามว่าฉันทำงานอยู่Gใช่ไหม ฉับเค้าว่าใช่ตำแหน่งรองผบ. G hunter เขตL13 ตอนแรกเค้าทำหน้าไม่เชื่อแต่พอเอาชื่อของฉันเช็ค หลังตรวจสอบฉันและถามว่าฝ่ายชายเป็นไคร ฉันบอกตรวจสอบเองเลยจะไวกว่านะค่ะ พอรู้ว่าเป็นชูคงเค้าก็จัดการไห้เลย
"ฮานะ: คนมีตำแหน่งนี้ดีจังเลย
"กิง: ป่าวเลยไม่เกี่ยวกับตำแหน่งหน่วยงานเรามีอภิสิทธิ์นิดหน่อย พวกเราออกไปทำภารกิจม่รู้ครั้งไหนจะไม่ได้กลับมา
"ฮานะ: นั้นสินะ
"ฟูกะ: หัวค่ะแล้วเรื่องสอบเลื่อนคลาสเอาไง
"กิง: ของฉันผ่านอยู่แล้วพวกเธอต่างหากที่น่ากังวล
"ริทสึ: นี้ฟูกะพวกเราขอให้ชูฝึกพิเศษให้จะได้ไหม
"ฟูกะ: เดี๋ยวโทรเรียกมาให้
ผมที่ถูกโทรเรียกไปหาที่ห้องหน่วยแพทย์ ผมก็มาตามที่เธอเรียก แต่ผมพอเดาออกมาน่าจะเกี่ยวกับอะไร หลังจากเข้ามาห้องหน่วยแพทย์
"ชู: มีอะไรที่เรียกฉันมาฟูกะ คิดถึงฉันหลอ
"ฟูกะ: คิดถึงทำไมกลับบ้านกะเจอกันยุดี มีเรื่องขอให้ช่วยหน่อย
"ชู: อะไรที่ต้องการให้ช่วย
"ริงโกะ: ฝึกพิเศษให้พวกเราที
"ชู: ได้สิมีข้อแม้อย่างนึง
"ริงโกะ: อะไรละ
"ชู: ฟูกะคุณกิง 2คนต้องฝึกด้วย
"กิง: ฉันไม่มีปัญหา
"ฟูกะ: ฉันด้วย
"ชู: ตามมาสิไปเอาอุปกรณ์
ฉันและพวกฮานะและหัวหน้าที่กำลังเดินตามชูไปเอาของที่ ห้องอุปกรณ์ฉันคิดว่ามีเวลาประมาน1อาทิตย์ ชูจะฝึกยังไงให้เรานะ พวกเราเดินมาถึงห้องอุปกรณ์ ชูบอกให้รอก่อน หลังจากนั้นชูก็หอบของ มาแจกให้แต่ละคน
"ฟูกะ: ชูนี้คืออะไร
"ชู: ชุดถ่วงน้ำหนัก อันใหญ่ใส่ลำตัว อันเล็กแขนและขา
"ฮานะ: ทำไมฉันกับริงโกะเกินมา2อันละ
"ชู: อันที่เกินใส่ที่แขน พวกคุณสายNormal ใส่เสร็จแล้ว หยิบกระเป๋าตรงนั้นแล้วตามมา
ฉันที่ใส่อุปกรณ์ถ่วงน้ำหนักแล้ว เดินตามชูไปจนถึงที่จอดรถทำให้ฉันสงสัยว่าจะไปไหนกัน ฉันหันไปมองหน้าคนอื่น ทุกคนทำสีหน้าสงสัย ฉันตัดสินใจถาม
"ฟูกะ: ชูพวกเราจะไปไหนกัน
"ชู: พวกเราจะไปเขตภัยพิบัติรอบประตู โซนL13
ฮานะ: ฉันนั้งอยู่บนรถที่กำลังไปที่เขตภัยพิบัติ ฉันนั้นเป็นพวกขี่กลัวมากมาก ท่าไม่มีริงโกะหรือเพื่อนคนอื่นก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งสั่นอยู่กับที่ ฉันหันไปมองฟูกะจังเธอทำปากพูดว่าไม่เป็นไร
ณ เขตภัยพิบัติประตูตะวันออก
"ชู: จากนี้จะอธิบายการฝึก พวกเธอทุกคนต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี้เป็นเวลา7วันโดยห้ามถอดอุปกรณ์และห้ามตาย ผมไปละขอไห้โชคดี
ฟูกะ: หลังจากชูหันหลังเดินขึนรถขับออกไป พวกฉันรีบหันไปปลอบฮานะทันทีกับริงโกะ ส่วนริทสึกับหัวหน้า เฝ้าละวังทันที หลังจากปลอบใจฮานะสงบลง เราเริ่มปรึกษากันทันที
"ริทสึ: เอาไงดีเราเริ่มจากตรงไหนดี
"กิง: ก่อนอื่นต้องหาทีพักที่ปลอดภัยให้ได้ก่อน
"ฮานะ: ที่ปลอดภัยจะหาได้ที่ไหน สำหลับที่นี้ไม่มีคำว่าปลอดภัย
"ฟูกะ: เงื่อนไข ของที่พักคือ เฝ้าละวังได้ง่ายและเป็นที่สูงเข้าออกได้ทางเดียวเพราะจะกันได้ง่ายกว่า และกำแพงต้องแข็งแรงด้วย
"กิง: รีบหาเถอะอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
"ริงโกะ: ไหวรึป่าว ไปกันเถอะ
"ฮานะ: ไหว จะ
ผมที่ขับรถออกไปได้ละยะนึง จอดรถและรีบกลับมาเฝ้าดูพวกเธอ สิ่งที่พวกเธอจะได้จากการฝึกนี้คือประสบการและการตัดสินใจที่ดีขึ้น ฮานะ ค่อนข้างขี่กลัวจะต้องแก้ส่วนนี้ให้ได้ ไม่จะพาคนอื่นตายหมด ริงโกะจิตใจเข้มแข็ง แต่ขาดความรอบในการตัดสินใจ ริทสึเป็นพวกร่าเริง แต่ปัญคือเธอทำอะไรคิดน้อยเกินไปใจร้อนและได้ใจในพลังตนเองเกินไป ท่าเป็นแบบนี้จาลากทุกคนไปตาย ฟูกะ เป็นพวกรอบคอบใช้ความแต่ขาดประสบการและบางครั้งคิดมากเกินไป อย่างสุดท้ายยัยนั้นยังมีแผลในใจเรื่องเบเฮมอทอยู่ คุณกิง เธอมีประสบการมากที่สุดแต่ชอบขาดความละวังเวลาสู้ตัวต่อตัว เวลา7วันจะแก้ได้แค่ไหนนะ
ติดตามตอนต่อไป
"กิง: ไงมาทำงานแต่เช้าเลย
"ฟูกะ: อรุณสวัสดิ์ หัวหน้า
"กิง: ออกมาทำงานเช้าขนาดนี้ ไม่ได้ทำอาหารเช้าไห้คุณสามีหลอจะ
"ฟูกะ: หัวหน้าอย่าแกล้งหนูสิ
ปัง(เปิดประตู)
"ฮานะ: ฟูกะจังใจร้าย ไม่ปลุกกันเลย
"ฟูกะ: ปลุกแล้วนะไม่มีไครตื่นเลย
"ริทสึ: สงสัยจะหลับลึกไปหน่อย
"ริงโกะ: เมื่อคืนหลังฟูกะหลับเราคุยกันต่อนิดหน่อย
"ฟูกะ: เรื่องอะไรคุยกันเรื่องอะไรบอกหน่อย
"ริงโกะ: เธอกับชูอายุเท่าไหร่
"ฟูกะ: 17ทั้งคู่
"ริทสึ: จริงดิ ตามกฎหมายจะจดทะเบียนฝ่ายชายต้องมีอายุ18ปีขึ้นไปฝ่ายหญิง16ปีขึ้นไป
"ฟูกะ: อ้อเรื่องนี้เดี๋ยวเล่าไห้ฟัง ตอนฉันไปยื่นที่สำนักงานทะเบียนตอนแรกเค้าบอกไม่สามารถทำได้เพราะอายุไม่ถึงเหมือนกัน แต่พอเจ้าหน้าที่เขตเห็นเครื่องแบบเค้าก็เลยถามว่าฉันทำงานอยู่Gใช่ไหม ฉับเค้าว่าใช่ตำแหน่งรองผบ. G hunter เขตL13 ตอนแรกเค้าทำหน้าไม่เชื่อแต่พอเอาชื่อของฉันเช็ค หลังตรวจสอบฉันและถามว่าฝ่ายชายเป็นไคร ฉันบอกตรวจสอบเองเลยจะไวกว่านะค่ะ พอรู้ว่าเป็นชูคงเค้าก็จัดการไห้เลย
"ฮานะ: คนมีตำแหน่งนี้ดีจังเลย
"กิง: ป่าวเลยไม่เกี่ยวกับตำแหน่งหน่วยงานเรามีอภิสิทธิ์นิดหน่อย พวกเราออกไปทำภารกิจม่รู้ครั้งไหนจะไม่ได้กลับมา
"ฮานะ: นั้นสินะ
"ฟูกะ: หัวค่ะแล้วเรื่องสอบเลื่อนคลาสเอาไง
"กิง: ของฉันผ่านอยู่แล้วพวกเธอต่างหากที่น่ากังวล
"ริทสึ: นี้ฟูกะพวกเราขอให้ชูฝึกพิเศษให้จะได้ไหม
"ฟูกะ: เดี๋ยวโทรเรียกมาให้
ผมที่ถูกโทรเรียกไปหาที่ห้องหน่วยแพทย์ ผมก็มาตามที่เธอเรียก แต่ผมพอเดาออกมาน่าจะเกี่ยวกับอะไร หลังจากเข้ามาห้องหน่วยแพทย์
"ชู: มีอะไรที่เรียกฉันมาฟูกะ คิดถึงฉันหลอ
"ฟูกะ: คิดถึงทำไมกลับบ้านกะเจอกันยุดี มีเรื่องขอให้ช่วยหน่อย
"ชู: อะไรที่ต้องการให้ช่วย
"ริงโกะ: ฝึกพิเศษให้พวกเราที
"ชู: ได้สิมีข้อแม้อย่างนึง
"ริงโกะ: อะไรละ
"ชู: ฟูกะคุณกิง 2คนต้องฝึกด้วย
"กิง: ฉันไม่มีปัญหา
"ฟูกะ: ฉันด้วย
"ชู: ตามมาสิไปเอาอุปกรณ์
ฉันและพวกฮานะและหัวหน้าที่กำลังเดินตามชูไปเอาของที่ ห้องอุปกรณ์ฉันคิดว่ามีเวลาประมาน1อาทิตย์ ชูจะฝึกยังไงให้เรานะ พวกเราเดินมาถึงห้องอุปกรณ์ ชูบอกให้รอก่อน หลังจากนั้นชูก็หอบของ มาแจกให้แต่ละคน
"ฟูกะ: ชูนี้คืออะไร
"ชู: ชุดถ่วงน้ำหนัก อันใหญ่ใส่ลำตัว อันเล็กแขนและขา
"ฮานะ: ทำไมฉันกับริงโกะเกินมา2อันละ
"ชู: อันที่เกินใส่ที่แขน พวกคุณสายNormal ใส่เสร็จแล้ว หยิบกระเป๋าตรงนั้นแล้วตามมา
ฉันที่ใส่อุปกรณ์ถ่วงน้ำหนักแล้ว เดินตามชูไปจนถึงที่จอดรถทำให้ฉันสงสัยว่าจะไปไหนกัน ฉันหันไปมองหน้าคนอื่น ทุกคนทำสีหน้าสงสัย ฉันตัดสินใจถาม
"ฟูกะ: ชูพวกเราจะไปไหนกัน
"ชู: พวกเราจะไปเขตภัยพิบัติรอบประตู โซนL13
ฮานะ: ฉันนั้งอยู่บนรถที่กำลังไปที่เขตภัยพิบัติ ฉันนั้นเป็นพวกขี่กลัวมากมาก ท่าไม่มีริงโกะหรือเพื่อนคนอื่นก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งสั่นอยู่กับที่ ฉันหันไปมองฟูกะจังเธอทำปากพูดว่าไม่เป็นไร
ณ เขตภัยพิบัติประตูตะวันออก
"ชู: จากนี้จะอธิบายการฝึก พวกเธอทุกคนต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี้เป็นเวลา7วันโดยห้ามถอดอุปกรณ์และห้ามตาย ผมไปละขอไห้โชคดี
ฟูกะ: หลังจากชูหันหลังเดินขึนรถขับออกไป พวกฉันรีบหันไปปลอบฮานะทันทีกับริงโกะ ส่วนริทสึกับหัวหน้า เฝ้าละวังทันที หลังจากปลอบใจฮานะสงบลง เราเริ่มปรึกษากันทันที
"ริทสึ: เอาไงดีเราเริ่มจากตรงไหนดี
"กิง: ก่อนอื่นต้องหาทีพักที่ปลอดภัยให้ได้ก่อน
"ฮานะ: ที่ปลอดภัยจะหาได้ที่ไหน สำหลับที่นี้ไม่มีคำว่าปลอดภัย
"ฟูกะ: เงื่อนไข ของที่พักคือ เฝ้าละวังได้ง่ายและเป็นที่สูงเข้าออกได้ทางเดียวเพราะจะกันได้ง่ายกว่า และกำแพงต้องแข็งแรงด้วย
"กิง: รีบหาเถอะอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
"ริงโกะ: ไหวรึป่าว ไปกันเถอะ
"ฮานะ: ไหว จะ
ผมที่ขับรถออกไปได้ละยะนึง จอดรถและรีบกลับมาเฝ้าดูพวกเธอ สิ่งที่พวกเธอจะได้จากการฝึกนี้คือประสบการและการตัดสินใจที่ดีขึ้น ฮานะ ค่อนข้างขี่กลัวจะต้องแก้ส่วนนี้ให้ได้ ไม่จะพาคนอื่นตายหมด ริงโกะจิตใจเข้มแข็ง แต่ขาดความรอบในการตัดสินใจ ริทสึเป็นพวกร่าเริง แต่ปัญคือเธอทำอะไรคิดน้อยเกินไปใจร้อนและได้ใจในพลังตนเองเกินไป ท่าเป็นแบบนี้จาลากทุกคนไปตาย ฟูกะ เป็นพวกรอบคอบใช้ความแต่ขาดประสบการและบางครั้งคิดมากเกินไป อย่างสุดท้ายยัยนั้นยังมีแผลในใจเรื่องเบเฮมอทอยู่ คุณกิง เธอมีประสบการมากที่สุดแต่ชอบขาดความละวังเวลาสู้ตัวต่อตัว เวลา7วันจะแก้ได้แค่ไหนนะ
ติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ