สงครามเขตแดนซากศพ

          เช้าต่อมา ณ หน่วยแพทย์ :เมื่อเช้าฉันตื่นมาก่อนฮานะริทสึริงโกะ ฉันเลยออกมาทำงานก่อนพวกเธอและเขียนโน้ตแปะเอาไว้ก่อนออกมา แต่ฉันตื่มาไม่เจอชู เจอแต่โน๊ตเขียนไว้ว่าไปทำงานก่อนนะ

  "กิง: ไงมาทำงานแต่เช้าเลย

  "ฟูกะ: อรุณสวัสดิ์ หัวหน้า

  "กิง: ออกมาทำงานเช้าขนาดนี้ ไม่ได้ทำอาหารเช้าไห้คุณสามีหลอจะ

  "ฟูกะ: หัวหน้าอย่าแกล้งหนูสิ

      ปัง(เปิดประตู)

  "ฮานะ: ฟูกะจังใจร้าย ไม่ปลุกกันเลย

  "ฟูกะ: ปลุกแล้วนะไม่มีไครตื่นเลย

  "ริทสึ: สงสัยจะหลับลึกไปหน่อย

  "ริงโกะ: เมื่อคืนหลังฟูกะหลับเราคุยกันต่อนิดหน่อย

  "ฟูกะ: เรื่องอะไรคุยกันเรื่องอะไรบอกหน่อย

  "ริงโกะ: เธอกับชูอายุเท่าไหร่

  "ฟูกะ: 17ทั้งคู่

  "ริทสึ: จริงดิ ตามกฎหมายจะจดทะเบียนฝ่ายชายต้องมีอายุ18ปีขึ้นไปฝ่ายหญิง16ปีขึ้นไป

  "ฟูกะ: อ้อเรื่องนี้เดี๋ยวเล่าไห้ฟัง ตอนฉันไปยื่นที่สำนักงานทะเบียนตอนแรกเค้าบอกไม่สามารถทำได้เพราะอายุไม่ถึงเหมือนกัน แต่พอเจ้าหน้าที่เขตเห็นเครื่องแบบเค้าก็เลยถามว่าฉันทำงานอยู่Gใช่ไหม ฉับเค้าว่าใช่ตำแหน่งรองผบ. G hunter เขตL13  ตอนแรกเค้าทำหน้าไม่เชื่อแต่พอเอาชื่อของฉันเช็ค หลังตรวจสอบฉันและถามว่าฝ่ายชายเป็นไคร ฉันบอกตรวจสอบเองเลยจะไวกว่านะค่ะ พอรู้ว่าเป็นชูคงเค้าก็จัดการไห้เลย

  "ฮานะ: คนมีตำแหน่งนี้ดีจังเลย

  "กิง: ป่าวเลยไม่เกี่ยวกับตำแหน่งหน่วยงานเรามีอภิสิทธิ์นิดหน่อย พวกเราออกไปทำภารกิจม่รู้ครั้งไหนจะไม่ได้กลับมา

  "ฮานะ: นั้นสินะ

  "ฟูกะ: หัวค่ะแล้วเรื่องสอบเลื่อนคลาสเอาไง

  "กิง: ของฉันผ่านอยู่แล้วพวกเธอต่างหากที่น่ากังวล

  "ริทสึ: นี้ฟูกะพวกเราขอให้ชูฝึกพิเศษให้จะได้ไหม

  "ฟูกะ: เดี๋ยวโทรเรียกมาให้

        ผมที่ถูกโทรเรียกไปหาที่ห้องหน่วยแพทย์ ผมก็มาตามที่เธอเรียก แต่ผมพอเดาออกมาน่าจะเกี่ยวกับอะไร หลังจากเข้ามาห้องหน่วยแพทย์

  "ชู: มีอะไรที่เรียกฉันมาฟูกะ คิดถึงฉันหลอ

  "ฟูกะ: คิดถึงทำไมกลับบ้านกะเจอกันยุดี มีเรื่องขอให้ช่วยหน่อย

  "ชู: อะไรที่ต้องการให้ช่วย

  "ริงโกะ: ฝึกพิเศษให้พวกเราที

  "ชู: ได้สิมีข้อแม้อย่างนึง

  "ริงโกะ: อะไรละ

  "ชู: ฟูกะคุณกิง 2คนต้องฝึกด้วย

  "กิง: ฉันไม่มีปัญหา

  "ฟูกะ: ฉันด้วย

  "ชู: ตามมาสิไปเอาอุปกรณ์

       ฉันและพวกฮานะและหัวหน้าที่กำลังเดินตามชูไปเอาของที่ ห้องอุปกรณ์ฉันคิดว่ามีเวลาประมาน1อาทิตย์ ชูจะฝึกยังไงให้เรานะ พวกเราเดินมาถึงห้องอุปกรณ์ ชูบอกให้รอก่อน หลังจากนั้นชูก็หอบของ มาแจกให้แต่ละคน

  "ฟูกะ: ชูนี้คืออะไร

  "ชู: ชุดถ่วงน้ำหนัก อันใหญ่ใส่ลำตัว อันเล็กแขนและขา

  "ฮานะ: ทำไมฉันกับริงโกะเกินมา2อันละ

  "ชู: อันที่เกินใส่ที่แขน พวกคุณสายNormal ใส่เสร็จแล้ว หยิบกระเป๋าตรงนั้นแล้วตามมา

       ฉันที่ใส่อุปกรณ์ถ่วงน้ำหนักแล้ว เดินตามชูไปจนถึงที่จอดรถทำให้ฉันสงสัยว่าจะไปไหนกัน ฉันหันไปมองหน้าคนอื่น ทุกคนทำสีหน้าสงสัย ฉันตัดสินใจถาม

  "ฟูกะ: ชูพวกเราจะไปไหนกัน

  "ชู: พวกเราจะไปเขตภัยพิบัติรอบประตู โซนL13 

      ฮานะ:  ฉันนั้งอยู่บนรถที่กำลังไปที่เขตภัยพิบัติ ฉันนั้นเป็นพวกขี่กลัวมากมาก ท่าไม่มีริงโกะหรือเพื่อนคนอื่นก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งสั่นอยู่กับที่ ฉันหันไปมองฟูกะจังเธอทำปากพูดว่าไม่เป็นไร 

     ณ เขตภัยพิบัติประตูตะวันออก

  "ชู: จากนี้จะอธิบายการฝึก พวกเธอทุกคนต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี้เป็นเวลา7วันโดยห้ามถอดอุปกรณ์และห้ามตาย ผมไปละขอไห้โชคดี

        ฟูกะ: หลังจากชูหันหลังเดินขึนรถขับออกไป พวกฉันรีบหันไปปลอบฮานะทันทีกับริงโกะ ส่วนริทสึกับหัวหน้า เฝ้าละวังทันที หลังจากปลอบใจฮานะสงบลง เราเริ่มปรึกษากันทันที

  "ริทสึ: เอาไงดีเราเริ่มจากตรงไหนดี

  "กิง: ก่อนอื่นต้องหาทีพักที่ปลอดภัยให้ได้ก่อน

  "ฮานะ: ที่ปลอดภัยจะหาได้ที่ไหน สำหลับที่นี้ไม่มีคำว่าปลอดภัย

  "ฟูกะ: เงื่อนไข ของที่พักคือ เฝ้าละวังได้ง่ายและเป็นที่สูงเข้าออกได้ทางเดียวเพราะจะกันได้ง่ายกว่า และกำแพงต้องแข็งแรงด้วย

  "กิง: รีบหาเถอะอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา

  "ริงโกะ: ไหวรึป่าว ไปกันเถอะ

  "ฮานะ: ไหว จะ

       ผมที่ขับรถออกไปได้ละยะนึง จอดรถและรีบกลับมาเฝ้าดูพวกเธอ สิ่งที่พวกเธอจะได้จากการฝึกนี้คือประสบการและการตัดสินใจที่ดีขึ้น ฮานะ ค่อนข้างขี่กลัวจะต้องแก้ส่วนนี้ให้ได้ ไม่จะพาคนอื่นตายหมด ริงโกะจิตใจเข้มแข็ง แต่ขาดความรอบในการตัดสินใจ ริทสึเป็นพวกร่าเริง แต่ปัญคือเธอทำอะไรคิดน้อยเกินไปใจร้อนและได้ใจในพลังตนเองเกินไป ท่าเป็นแบบนี้จาลากทุกคนไปตาย ฟูกะ เป็นพวกรอบคอบใช้ความแต่ขาดประสบการและบางครั้งคิดมากเกินไป อย่างสุดท้ายยัยนั้นยังมีแผลในใจเรื่องเบเฮมอทอยู่ คุณกิง เธอมีประสบการมากที่สุดแต่ชอบขาดความละวังเวลาสู้ตัวต่อตัว เวลา7วันจะแก้ได้แค่ไหนนะ

   ติดตามตอนต่อไป