มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

แสงแดดอ่อนๆยามเช้าปกคลุมไปด้วยหมกที่ไม่หนามากนักเพียงพอที่จะมองเห็นข้างนอกหน้าต่าง
แสดงให้เห็นถึงสภาพอากาศที่ค่อนข้างหนาวในเช้าอันเงียบสงบมีเพียงเสียงนกร้องขับขานยามอรุณเบิกฟ้า ชินทาโร่เด็กหนุ่มผู้สวมเสื้อฮูทดำตื่นจากห้วงนิทราเพื่อต้อนรับวันไหม่ก่อนจะยกก้นออกจากเตียงสีดำพลางกวาดสายตาหาใครบางคนที่เมื่อคืนนี้ยังอยู่กับเขาอยู่เลยแต่เมื่อตื่นมาหายไปไหนไม่รู้มีเพียงผ้าพันคอสีแดงที่อยู่บนเตียงของเขา
ฝันไปหรอกเหรอ...
...อายาโนะ...ยัยบ้า...
ชินทาโร่พึมพำเบาๆก่อนจะส่ายหน้าเรียกสติตนเองให้กลับมาเข้าที่เข้าทาง
แก่ก
เสียงหมุนลูกบิดดังชึ้นหลังจากที่เปิดประตูห้องออกเพื่อเผชิญหน้ากับความเป็นจริง
แต่ก็ต้องสดุ้งเมื่อเป้ดประตูห้องก็ได้พบกับเจ้าเด็กแสบทั้ง3กับเคนจืโร่ผู้เป็นพ่อของอายาโนะ
อ่ะ...ปล่อยนะ!
จะทำอะไรน่ะ
หลังจากที่ประจันหน้ากันได้10วิบุคคลทั้ง4ก็มาจับตัวชินทาโร่ทีนที
กรี้ดดดด!!..คุณพ่อปล่อยโผมมมมม
เสึยงร้องโหยหวนดังออกมาจากห้อง
มาเริ่มสอบสวนกันเถอะ!
เคนจิโร่พูดพลางสั่งให้เด็กทั้ง3เตรียมใช้พลังดวงตาเพื่อทดสอบและสอบสวน
อ๊ากกก!!