มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

แสงแดดอ่อนๆยามเช้าปกคลุมไปด้วยหมกที่ไม่หนามากนักเพียงพอที่จะมองเห็นข้างนอกหน้าต่าง

แสดงให้เห็นถึงสภาพอากาศที่ค่อนข้างหนาวในเช้าอันเงียบสงบมีเพียงเสียงนกร้องขับขานยามอรุณเบิกฟ้า ชินทาโร่เด็กหนุ่มผู้สวมเสื้อฮูทดำตื่นจากห้วงนิทราเพื่อต้อนรับวันไหม่ก่อนจะยกก้นออกจากเตียงสีดำพลางกวาดสายตาหาใครบางคนที่เมื่อคืนนี้ยังอยู่กับเขาอยู่เลยแต่เมื่อตื่นมาหายไปไหนไม่รู้มีเพียงผ้าพันคอสีแดงที่อยู่บนเตียงของเขา

ฝันไปหรอกเหรอ...

...อายาโนะ...ยัยบ้า...

ชินทาโร่พึมพำเบาๆก่อนจะส่ายหน้าเรียกสติตนเองให้กลับมาเข้าที่เข้าทาง

แก่ก

เสียงหมุนลูกบิดดังชึ้นหลังจากที่เปิดประตูห้องออกเพื่อเผชิญหน้ากับความเป็นจริง

แต่ก็ต้องสดุ้งเมื่อเป้ดประตูห้องก็ได้พบกับเจ้าเด็กแสบทั้ง3กับเคนจืโร่ผู้เป็นพ่อของอายาโนะ

อ่ะ...ปล่อยนะ!

จะทำอะไรน่ะ

หลังจากที่ประจันหน้ากันได้10วิบุคคลทั้ง4ก็มาจับตัวชินทาโร่ทีนที

กรี้ดดดด!!..คุณพ่อปล่อยโผมมมมม

เสึยงร้องโหยหวนดังออกมาจากห้อง

มาเริ่มสอบสวนกันเถอะ!

เคนจิโร่พูดพลางสั่งให้เด็กทั้ง3เตรียมใช้พลังดวงตาเพื่อทดสอบและสอบสวน

อ๊ากกก!!