ทำไมต้องเธอ?
5.0
เขียนโดย Vilo
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 08.37 น.
17 ตอน
0 วิจารณ์
17.86K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2560 16.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ พาร์ทไวน์ @ซีเลคPub
"เฮ้ย...กลับมาเมื่อไหร่ว่ะไวน์" เจนถามเพื่อนหลังจากออกมาจากห้องทำงาน กลุ่มของไวน์ตอนนี้ก็มี เจน พีท กันต์ ซึ่งก็คบกันมาตั้งแต่ตอนเรียนจนถึงตอนนี้
"อาทิตย์นึงและพอดีเครียร์งานที่โรงแรมด้วยนี่เพิ่งว่างเลยแวะมา" ผมตอบพร้อมกับยิ้มเล็กน้อยให้เพื่อน เจนเป็นเจ้าของผับนี้ครับ และก็บริหารเองมาตั้งแต่เรียนมหา'ลัยเพราะพ่อมันสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง มันเป็นลูกคนเดียวเลยต้องรับช่วงไป
"เดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็คงตามมา ไอ้พีทมันโทรมาบอกแล้ว"เจนบอกผม
"แล้วมึงเจอพี่เซย์บ้างป่ะ"เจนถามผม ผมชงักนิดนึงพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดขึ้น
"ไม่ กูไม่ได้เจอพี่เขาเลยว่ะ แต่โคตรอยากเจอ"ผมตอบแล้วยิ้มนิดๆ ขณะที่พวกเพื่อนๆเดินเข้ามา
"ไม่ได้เจอกันนานนะครับ ผู้บริหารโรงแรมสุดหล่อ"กันต์เอ่ยทักไวน์ กันต์เป็นคนกวนๆขี้เล่น แต่ออกไปทางแบดบอย และหวงชีวิตโสดที่สุด
"ครับ พ่อคาสโนว่า สบายดีมึง"ผมตอบกลับตามแบบของผม "ขอโทษนะโว้ยพีท วันหมั้นกูไม่ได้มา"ผมหันไปพูดกับพีท พีทเป็นหมอครับนิสัยก็หมอทั่วไปนี่แหละ
"ไม่เป็นไรไว้แต่งทีเดียวเลย เออ เมื่อวานกูไปบ้านแบมที่กาญอ่ะกูเจอ....พี่เซย์"พีทบอกเสียงเนือยๆ
"เจอแถวไหนว่ะมึง บังเอิญหรอ"กันต์ถามขึ้น
"พอดีแบมแวะซื้อเค้กอ่ะ บังเอิญเป็นร้านของพี่เขา ก็เลยได้คุยกันนิดหน่อย"ผมนั่งฟังนิ่งๆ
"ตกลงไงมึง บอกเลิกเขาไม่พอเสือกหนีไปเมืองนอกอีก"เจนถามพร้อมยกยิ้มให้ผม
"กูบอกตรงๆตอนนั้นโคตรสับสนว่ะ รักก็รักนะโว้ยแต่กูก็แคร์ป๊ากับม๊าว่ะ แต่กูก็อยากเครียร์กับพี่เซย์ด้วย แต่ดูแล้วแม่งยากกว่าบริหารโรงแรมอีก"ผมบ่น
"จะไม่ยากได้ไงมึง ก็เสือกบอกเลิกเขาแล้วยังจะมีหน้าไปเจอเขาไหม ถ้างั้นก็เท่ากับว่ามึงต้องเริ่มจีบพี่เขาใหม่ แล้วความรู้สึกเขาล่ะ กูว่าเหนื่อยมึงงานนี้"เจนพูดพลางยกแก้วดื่ม
"มึงต้องเครียร์ตัวมึงก่อนไวน์ ถ้ามึงแน่ใจค่อยไปหาพี่เขา แต่พี่เขากูก็ไม่แน่ใจนะว่าจะรู้สึกเหมือนเดิมกับมึงรึเปล่า"พีทพูดเสริม
"งานนี้ต้องวัดกันมึง งานวัดใจไอ้ไวน์โว้ย...."กันต์หัวเราะ
ผมคงต้องเสี่ยงจริงๆอ่ะครับ ขอกำลังใจด่วนๆเลยครับ
"เฮ้ย...กลับมาเมื่อไหร่ว่ะไวน์" เจนถามเพื่อนหลังจากออกมาจากห้องทำงาน กลุ่มของไวน์ตอนนี้ก็มี เจน พีท กันต์ ซึ่งก็คบกันมาตั้งแต่ตอนเรียนจนถึงตอนนี้
"อาทิตย์นึงและพอดีเครียร์งานที่โรงแรมด้วยนี่เพิ่งว่างเลยแวะมา" ผมตอบพร้อมกับยิ้มเล็กน้อยให้เพื่อน เจนเป็นเจ้าของผับนี้ครับ และก็บริหารเองมาตั้งแต่เรียนมหา'ลัยเพราะพ่อมันสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง มันเป็นลูกคนเดียวเลยต้องรับช่วงไป
"เดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็คงตามมา ไอ้พีทมันโทรมาบอกแล้ว"เจนบอกผม
"แล้วมึงเจอพี่เซย์บ้างป่ะ"เจนถามผม ผมชงักนิดนึงพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดขึ้น
"ไม่ กูไม่ได้เจอพี่เขาเลยว่ะ แต่โคตรอยากเจอ"ผมตอบแล้วยิ้มนิดๆ ขณะที่พวกเพื่อนๆเดินเข้ามา
"ไม่ได้เจอกันนานนะครับ ผู้บริหารโรงแรมสุดหล่อ"กันต์เอ่ยทักไวน์ กันต์เป็นคนกวนๆขี้เล่น แต่ออกไปทางแบดบอย และหวงชีวิตโสดที่สุด
"ครับ พ่อคาสโนว่า สบายดีมึง"ผมตอบกลับตามแบบของผม "ขอโทษนะโว้ยพีท วันหมั้นกูไม่ได้มา"ผมหันไปพูดกับพีท พีทเป็นหมอครับนิสัยก็หมอทั่วไปนี่แหละ
"ไม่เป็นไรไว้แต่งทีเดียวเลย เออ เมื่อวานกูไปบ้านแบมที่กาญอ่ะกูเจอ....พี่เซย์"พีทบอกเสียงเนือยๆ
"เจอแถวไหนว่ะมึง บังเอิญหรอ"กันต์ถามขึ้น
"พอดีแบมแวะซื้อเค้กอ่ะ บังเอิญเป็นร้านของพี่เขา ก็เลยได้คุยกันนิดหน่อย"ผมนั่งฟังนิ่งๆ
"ตกลงไงมึง บอกเลิกเขาไม่พอเสือกหนีไปเมืองนอกอีก"เจนถามพร้อมยกยิ้มให้ผม
"กูบอกตรงๆตอนนั้นโคตรสับสนว่ะ รักก็รักนะโว้ยแต่กูก็แคร์ป๊ากับม๊าว่ะ แต่กูก็อยากเครียร์กับพี่เซย์ด้วย แต่ดูแล้วแม่งยากกว่าบริหารโรงแรมอีก"ผมบ่น
"จะไม่ยากได้ไงมึง ก็เสือกบอกเลิกเขาแล้วยังจะมีหน้าไปเจอเขาไหม ถ้างั้นก็เท่ากับว่ามึงต้องเริ่มจีบพี่เขาใหม่ แล้วความรู้สึกเขาล่ะ กูว่าเหนื่อยมึงงานนี้"เจนพูดพลางยกแก้วดื่ม
"มึงต้องเครียร์ตัวมึงก่อนไวน์ ถ้ามึงแน่ใจค่อยไปหาพี่เขา แต่พี่เขากูก็ไม่แน่ใจนะว่าจะรู้สึกเหมือนเดิมกับมึงรึเปล่า"พีทพูดเสริม
"งานนี้ต้องวัดกันมึง งานวัดใจไอ้ไวน์โว้ย...."กันต์หัวเราะ
ผมคงต้องเสี่ยงจริงๆอ่ะครับ ขอกำลังใจด่วนๆเลยครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ