ทำไมต้องเธอ?

      พาร์ทเซย์

     Say'day

     กลิ่นหอมของขนมอบอวลไปทั่วร้าน ร้านนี้นอกจากมีขนมแล้วยังมี กาแฟ ชาต่างๆ น้ำปั่น เด็กๆและนักเรียน นักศึกษาชอบมานั่งเพราะบรรยากาศสบาย ต้นไม้ดอกไม้ก็เยอะ

      "สวัสดีค่ะ say'day ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ"

      "ม็อคค่าปั่น กับชีสเค้ก2ชิ้นครับ วันนี้พี่เซย์ไม่อยู่หรือครับ"

     "นั่นไงคะมาพอดี"บีตอบ

     "สวัสดีครับพี่เซย์"พีทยกมือไหว้ทักทาย เซย์รับไหว้พร้อมยิ้มให้

     "พี่เซย์ อย่าลืมไปงานแต่งผมนะครับ" พีทบอกพร้อมยื่นการ์ดให้ 

     "ครับ แล้วนี่เจ้าสาวไปไหนล่ะ" เซย์ถาม

     "กำลังคุยกับแม่เขาน่ะครับเรื่องงาน นี่ผมจะกลับกรุงเทพฯ ต้องลางานด้วย"พีทตอบ "ผมกลับก่อนนะพี่"  พีทบอกพร้อมยกมือไหว้

     "พี่เซย์ หน้านิ่งจังยิ้มหน่อยซิคะ"บีแซว "ปกติหน้าพี่ก็เป็นงี้ป่าวบี"เซย์ตอบแล้วส่ายหัวเดินไปหลังร้าน

     เซย์นั่งเอนหลังพิงเก้าอี้พร้อมกับหลับตา ทำไมต้องคิดถึง เขาถามตัวเองแล้วมองดูแหวนที่ห้อยติดกับสร้อยที่เขาใส่ติดตัวตลอด 

     "พี่เซย์ เก็บไว้นะนี่ใจผม"ไวน์พูดกับเขาขณะที่สวมสร้อยให้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วซินะ ใจเขาก็ต้องอยู่ที่เขาซิ

     นายเจ็บเกินไปแล้วเซย์

     พาร์ทไวน์

     ไวน์ นั่งลูบแหวนที่นิ้วตัวเอง "พี่เซย์ ผมคิดถึงพี่ อยากเจออยากอธิบาย พี่จะฟังผมไหม"ไวน์พึมพำกับตัวเอง

     "ไวน์ ตื่นได้แล้วมีเรียนเช้าเดี๋ยวสาย"

     "ขอสิบนาทีนะพี่"  "ถ้างั้นพี่ไม่มาค้างด้วยแล้ว"

     "โอเคสิบนาทีเสร็จ"ไวน์เด้งตัวจากที่นอนรีบหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ   

     "กินนมกับแซนวิชก่อนพี่ทำไว้ให้ วันนี้พี่มีเรียนบ่ายเดี๋ยวพี่กลับหอก่อน"ไวน์พยักหน้า 

     มันจะมีแบบนี้อีกครั้งไหมนะ 

     "บอสคะ ถึงเวลาประชุมแล้วค่ะ"

     "ครับ คุณนันเตรียมรายงานการประชุมให้ผมด้วย"

     "เดี๋ยวประมาณบ่ายสอง คุณสิรินทร์จะเข้ามานะคะ ท่านเพิ่งโทรบอกเมื่อสักครู่นี้ค่ะ"

     "โอเค ครับ"