ด้วยใต้เงาแห่งรัก

:: ด้วยใต้เงาแห่งรัก ::
 
ตอนที่ 1

 
     ยามเมื่อหมอกเข้ามาปกคุม สายลมแสนอบอุ่นใจพัดผ่านเข้ามายังบ้านบนเขาของหนูนาเธอยืนมองออกไปสุดลูกหูลูกตาแต่แววตาเศร้าๆปรากฎชัดเจนเรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ2เดือนที่แล้ว
     "ผมรักหนูนามากนะ..."ภาคภูมิพูดแล้วค่อยๆกุมมือของหนูนาขึ้นมาระหว่างอกจากนั้นภาคภูมิหย่อนตัวลงช้าๆเขาปล่อยมือของหนูนาลงแล้วค่อยๆหยิบแหวนขึ้นมาสวมนิ้ว
     "พี่ภูมิ...เอาจริงเหรอคะ"
     "พี่รอไม่ไหวแล้วพี่แค่กลัวหนูนาจะหนีพี่ไปแต่งงานกันนะ"ภาคภูมิบอกหนูนายิ้มแล้วพยักหน้ารับข้อเสนอของภาคภูมิ
     "ไม่ได้!..แกจะแต่งไม่ได้!"
     "แม่!"ภาคภูมิร้องเสียงหลง "แกจะแต่งงานกับหนูนาไม่ได้มันเป็นลูกคนใช้เอามาเป็นเมียได้ไงและแม่ก็ไม่มีวันยอมเด็ดขาด!"
     "แม่ก็ไม่ยอมให้นาแต่งกับคุณภาคภูมิเด็ดขาด!.."
     "ภูมิกับบ้าน!..ถ้ายังดื้อลั้นอย่างงี้แม่จะส่งแกไปเรียนที่อังกฤษ!"
     "แม่ให้โอกาสพวกเราเถอะนะ"ภาคภูมิร้องของ คุณนายสมใจมองหน้าหนูนาอย่างเหยีดๆเขานึกเสียดายที่เลี้ยงนังขี้ข้าพวกนี้อย่างดีแต่กับคิดจะคอยจ่องจับลูกชายเขา
     "นี่แม่สมอน!.."
     "คะคุณนาย"
     "ดูลูกสาวหล่อนดีๆละอย่าคิดจะจับลูกชายฉันคนใช้อย่างพวกแกมันคนชั้นต่ำคนชั้นสูงอย่างลูกชายฉันมีผู้หญิงให้คู่ควรอีกเพียบ"
     เพี้ยะ!!
     คุณหญิงสมใจง้างมือตบเข้าลงใบหน้าของแม่เซล้มไปกองกับพื้น
     "แม่!"หนูนาวิ่งเข้าไปประครองร่างของแม่ซึ่งบริเวณปากมีกลิ่นคราวเลือดคลุ้งเธอร้องไห้ที่ทำอะไรไม่ได้แม่เธอทำผิดอะไรขนาดนี้ถึงได้ทำร้ายกันได้ลงคอ
     "ภูมิไปเก็บกระเป๋า!..แกต้องไปอังกฤษกับพ่อแก!!"
     "แม่ครับผมไม่ไป!"
     เพี้ยะ!!
     "อย่ารองดีกลับฉัน!..ฉันให้แกไปก็ต้องไปเข้าใจไหมภูมิแกไม่เคยดื้อกับแม่ใช่ไหม"
     "ครับ..."ภาคภูมิตอบอย่างเลียงไม่ได้เขาเดินเข้าไปในรถตู้ของบ้านตามด้วยคุณหญิงสมใจแต่ก่อนที่แกจะขึ้นรถยังหันมาบอกอีกว่า
     "อย่าคิดจะลาออกพวกแกติดหนี้ฉันอยู่ตั้งหลายสิบล้านพวกแกควรสำนึกบุญคุณของฉันบ้างนะ!"
      "คะคุณหญิง!"
     สมอนก้มกราบกรานคุณนายใจเหี้ยมโดยมีลูกสาวของเขานั้งมองแม่ของตนเองก้มกราบแบบไม่มีศักศรี
     "แม่...นาขอโทษ"
     "หนูนาของแม่ไปอยู่เชียงใหม่กับน้าข้าวเถอะทางนี้แม่ดูแลเองได้"
     "แต่แม่แม่จะอยู่คนเดียวได้ไงคนพวกนั้นทำร้ายแม่อีกใครจะค่อยปกป้องแม่แม่ป่วยอยู่นะ"
     "แม่สบายดีนาอยู่เชียงใหม่แม่ยิ่งหายห่วงคุณท่านเขาจะไม่ต้องระแวงในตัวนา"
     #บ้านกิตติ
     ภาคภูมิถูกลากตัวเข้ามาในบ้านโดยมีคุณหญิงสมใจเดินตามมาติดๆ "ไปเก็บกระเป๋าของภูมิมาชะแล้วส่งตัวไปอังกฤษ!"
     "แม่...ผมไม่ไปได้ไหมครับ"ภาคภูมิก้มกราบแม่แล้วคานไปกอดเขาของท่านแววตาเศร้าบ่นร้องไห้กำลังอ้อนวอนขอผู้มีพระคุณ
     "ถ้าแกไม่ไปก็อย่าคิดอะไรกับนังลูกคนใช้นั่น!"
     "ครับ...ผมจะไม่คิดอะไรกับลูกคนใช้นั่นแม่อย่าไล่ผมไปไกลจากบ้านเลยนะครับ"ภาคภูมิคงต้องตัดใจจากหนูนาจริงๆเขากับเธอมีความทรงจำร่วมกันมากมาย
 
 

 
 
ฝากติดตาม ฝากไลด์ ฝากแชร์ ด้วยนะ