ด้วยใต้เงาแห่งรัก
เขียนโดย GreenBerry
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 16.39 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ยามเมื่อหมอกเข้ามาปกคุม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ:: ด้วยใต้เงาแห่งรัก ::
ตอนที่ 1
ยามเมื่อหมอกเข้ามาปกคุม สายลมแสนอบอุ่นใจพัดผ่านเข้ามายังบ้านบนเขาของหนูนาเธอยืนมองออกไปสุดลูกหูลูกตาแต่แววตาเศร้าๆปรากฎชัดเจนเรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ2เดือนที่แล้ว
"ผมรักหนูนามากนะ..."ภาคภูมิพูดแล้วค่อยๆกุมมือของหนูนาขึ้นมาระหว่างอกจากนั้นภาคภูมิหย่อนตัวลงช้าๆเขาปล่อยมือของหนูนาลงแล้วค่อยๆหยิบแหวนขึ้นมาสวมนิ้ว
"พี่ภูมิ...เอาจริงเหรอคะ"
"พี่รอไม่ไหวแล้วพี่แค่กลัวหนูนาจะหนีพี่ไปแต่งงานกันนะ"ภาคภูมิบอกหนูนายิ้มแล้วพยักหน้ารับข้อเสนอของภาคภูมิ
"ไม่ได้!..แกจะแต่งไม่ได้!"
"แม่!"ภาคภูมิร้องเสียงหลง "แกจะแต่งงานกับหนูนาไม่ได้มันเป็นลูกคนใช้เอามาเป็นเมียได้ไงและแม่ก็ไม่มีวันยอมเด็ดขาด!"
"แม่ก็ไม่ยอมให้นาแต่งกับคุณภาคภูมิเด็ดขาด!.."
"ภูมิกับบ้าน!..ถ้ายังดื้อลั้นอย่างงี้แม่จะส่งแกไปเรียนที่อังกฤษ!"
"แม่ให้โอกาสพวกเราเถอะนะ"ภาคภูมิร้องของ คุณนายสมใจมองหน้าหนูนาอย่างเหยีดๆเขานึกเสียดายที่เลี้ยงนังขี้ข้าพวกนี้อย่างดีแต่กับคิดจะคอยจ่องจับลูกชายเขา
"นี่แม่สมอน!.."
"คะคุณนาย"
"ดูลูกสาวหล่อนดีๆละอย่าคิดจะจับลูกชายฉันคนใช้อย่างพวกแกมันคนชั้นต่ำคนชั้นสูงอย่างลูกชายฉันมีผู้หญิงให้คู่ควรอีกเพียบ"
เพี้ยะ!!
คุณหญิงสมใจง้างมือตบเข้าลงใบหน้าของแม่เซล้มไปกองกับพื้น
"แม่!"หนูนาวิ่งเข้าไปประครองร่างของแม่ซึ่งบริเวณปากมีกลิ่นคราวเลือดคลุ้งเธอร้องไห้ที่ทำอะไรไม่ได้แม่เธอทำผิดอะไรขนาดนี้ถึงได้ทำร้ายกันได้ลงคอ
"ภูมิไปเก็บกระเป๋า!..แกต้องไปอังกฤษกับพ่อแก!!"
"แม่ครับผมไม่ไป!"
เพี้ยะ!!
"อย่ารองดีกลับฉัน!..ฉันให้แกไปก็ต้องไปเข้าใจไหมภูมิแกไม่เคยดื้อกับแม่ใช่ไหม"
"ครับ..."ภาคภูมิตอบอย่างเลียงไม่ได้เขาเดินเข้าไปในรถตู้ของบ้านตามด้วยคุณหญิงสมใจแต่ก่อนที่แกจะขึ้นรถยังหันมาบอกอีกว่า
"อย่าคิดจะลาออกพวกแกติดหนี้ฉันอยู่ตั้งหลายสิบล้านพวกแกควรสำนึกบุญคุณของฉันบ้างนะ!"
"คะคุณหญิง!"
สมอนก้มกราบกรานคุณนายใจเหี้ยมโดยมีลูกสาวของเขานั้งมองแม่ของตนเองก้มกราบแบบไม่มีศักศรี
"แม่...นาขอโทษ"
"หนูนาของแม่ไปอยู่เชียงใหม่กับน้าข้าวเถอะทางนี้แม่ดูแลเองได้"
"แต่แม่แม่จะอยู่คนเดียวได้ไงคนพวกนั้นทำร้ายแม่อีกใครจะค่อยปกป้องแม่แม่ป่วยอยู่นะ"
"แม่สบายดีนาอยู่เชียงใหม่แม่ยิ่งหายห่วงคุณท่านเขาจะไม่ต้องระแวงในตัวนา"
#บ้านกิตติ
ภาคภูมิถูกลากตัวเข้ามาในบ้านโดยมีคุณหญิงสมใจเดินตามมาติดๆ "ไปเก็บกระเป๋าของภูมิมาชะแล้วส่งตัวไปอังกฤษ!"
"แม่...ผมไม่ไปได้ไหมครับ"ภาคภูมิก้มกราบแม่แล้วคานไปกอดเขาของท่านแววตาเศร้าบ่นร้องไห้กำลังอ้อนวอนขอผู้มีพระคุณ
"ถ้าแกไม่ไปก็อย่าคิดอะไรกับนังลูกคนใช้นั่น!"
"ครับ...ผมจะไม่คิดอะไรกับลูกคนใช้นั่นแม่อย่าไล่ผมไปไกลจากบ้านเลยนะครับ"ภาคภูมิคงต้องตัดใจจากหนูนาจริงๆเขากับเธอมีความทรงจำร่วมกันมากมาย
ฝากติดตาม ฝากไลด์ ฝากแชร์ ด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ