Restart Himitsu no keikaku แผนการลับรีโลก

6.3

เขียนโดย บุคคลไร้สมอง

วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.01 น.

  2 ตอน
  6 วิจารณ์
  4,661 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 19.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เรื่องระหว่างเราสอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
       "นี่พวกนายคิดจะทำอะไรฉันห้ะ!!"ชายแปลกหน้าเอ่ยขึ้น
"ไม่ต้องแปลกใจหรอก เดี๋ยวก็รู้เองว่ามาทำอะไรที่นี่ แล้วก็..ตรงนี้"ไซกะเอ่ยขึ้นพรางลับ
มีด
"เฮ้ย จะไปขู่ให้เขากลัวทำไมวะ"ฮารุเอ่ยขึ้นพรางเช็ดปืนคู่ใจของเขา            
"นายนั่นแหละที่ขู่เขาอ่ะ!"ไซกะตะคอกใส่หน้าฮารุ
"นี่พวกนายจะทะเลาะกันไปถึงไหนห้ะ -_-*"
เสียงเล็กและร่างบางๆเอ่ยขึ้น และได้เดินลงมานั่นก็คือ คาเรน พร้อมเอ่ยขึ้นอีกว่า
"พวกนายน่ะ ไปได้แล้ว ทางนี้ฉันจัดการเอง"
"เฮ้อ~งั้นพวกเราก็ไปกันเหอะ"ไซกะหันหน้าไปพูดกับฮารุ
"นั่นสินะ ถึงเวลาที่พวกเราต้องไปแล้ว"ฮารุเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบปืนของเขาไป
"ค้างคาวน้อยนอนอยู่ในห้องน่ะ ไม่ไปดูหน่อยรึไง"คาเรนเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบมีดผ่าตัดขึ้น
มาถือ
"ไม่ล่ะ เดี๋ยวยัยนั่นจะนอนไม่หลับเอา"  ฮารุพูดพร้อมเดินออกไป
"นี่แกจะไม่ไปดูหน่อยรึไง เหนื่อยมาทั้งวันนะนั่น"  ไซกะเอ่ยขึ้นมา
"ดูพูดเข้า หยั่งกะฉันเป็นอะไรกับยัยนั่นงั้นแหละ - -"  ฮารุตีสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
"หน้าบูดเป็นตูดลิงเลย -_- แกน่ะไม่เคยเข้าใจตัวเองเลย-----"
"เอาเถอะ ไปล่ะเข้าห้องก่อนไว้เจอกัน"ฮารุพูดตัดบทสนทนาแล้วเดินไปทางห้องของเขา
'ใครว่าไม่เข้าใจกัน'
ฮารุพึมพำอยู่ในใจคนเดียว
"เฮ้อ~ยัยบ้าเอ้ย นอนแล้วก็ปิดประตูไม่สนิทอีก"
ฮารุเอ่ยขึ้นก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องของนาชิ
"คงจะเหนื่อยสินะ เล่นวิ่งซะขนาดนั้นไม่ให้เหนื่อยได้ไงล่ะ"
ฮารุพึมพำคนเดียว พรางเอื้อมมือไปลูบหัวนาชิเบาๆ(คงจะระแวงว่านางจะตื่นอ่ะนะ)
"แล้วนี่จะแกล้งหลับไปถึงไหนน่ะ ห้ะ!!"
"รอนายลูบหัวเสร็จแล้วออกไปถึงจะนอนไงล่ะ อีตาบ้า!"
นาชิเอ่ยขึ้นหลังจากที่ถูกลูบหัว
"เอาเถอะ เอาเป็นว่านอนพักไปเถอะนะ  เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอกนอนๆยัยบ้า ไปล่ะมาดู
อาการค้างคาวก่อนตายแค่นี้แหละ"ฮารุเ่อยขึ้นพลางหยิบปืนของเขา แล้วตีสีหน้าเรียบเฉย
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป
"แล้วก็ นอนหลับให้สบายล่ะยัยค้างคาวบ้า"ฮารุทิ้งท้ายไว้
"ตาบ้า!! จะไม่ให้นอนเลยรึไงนะ เฮ้อ~~~~ จะไปไหนก็ไป ไปปปป!!!!!!!! -*-"
นาชิบ่นกับตัวเองแล้วหน้าก็เริ่มแดงขึ้นหลังจากที่ทิ้งตัวลงบนที่นอน พร้อมเอามือก่ายหน้า
ผาก (เพราะตาบ้านั่นแน่นอน เราเลยนอนไม่หลับ) นาชิยังคงบ่นพึมพำอยู่เหมือนเคย
---------------------------------------------(ตัด)--------------------------------
"นี่นายจะยอมเป็นพวกเราได้รึยัง ชักจะโมโหแล้วนะ -_-* " คาเรนเอยถามชายแปลก
หน้า   ทั้งๆที่ชายคนนั้น ทั้งๆที่ยังมีบาดแผลเต็มร่างกาย  จากการที่ฮารุและไซกะไปลักพา
ตัวมา
จากในตัวเมือง เพราะพวก Master x เป็นแก็งค์ที่มีอำนาจมากที่สุดในเมือง
"ถึงไม่พานายมาพวกมันก็ฆ่านายอยู่ดีนั่นแหละ"
คาเรนเอ่ยไปเรื่อยๆพลางทำแผลที่เป็นรอยกระสุนให้กับชายแปลกหน้า 
"นี่พวกเธอเป็นใครกันแน่"ชายแปลกหน้าเอ่ยถามคาเรนถึงแม้จะกลัวๆอยู่นิดหน่อย
"พวกเราก็คือคนที่ช่วยชีวิตนายไง"คาเรนเอ่ยบอกอีกฝ่าย
"งั้นผมเชื่อใจ แล้วจะเชื่อใจผมได้ใช่มั้ย"
"ได้แน่นอนค่ะ  เพราะพวกเรามาช่วยคุณและโลกใบนี้ยังไงล่ะคะ งั้นคุณก็นอนพักที่นี่นะคะ
เพราะห้องข้างบนไม่ต่อยจะปลอดภัยซักเท่าไหร่หรอกค่ะ ถ้าคุณอยู่ในนี้จะปลอดภัยกว่า
นะคะ
"ครับ....ขะ....ขอบคุณครับ"
ชายเเปลกหน้าเอ่ยขึ้นเสียงสั่นๆติดขัดไม่ค่อยเป้นคำ
 
************************************************
ขอบคุณที่ติดตามมาจนถึงบทที่1นะขอรับ//กราบแบบเบญจจางค์ประดิษฐ์

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา