Restart Himitsu no keikaku แผนการลับรีโลก
เขียนโดย 
บุคคลไร้สมอง
วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.01 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 19.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เรื่องระหว่างเราสอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่พวกนายคิดจะทำอะไรฉันห้ะ!!"ชายแปลกหน้าเอ่ยขึ้น
"ไม่ต้องแปลกใจหรอก เดี๋ยวก็รู้เองว่ามาทำอะไรที่นี่ แล้วก็..ตรงนี้"ไซกะเอ่ยขึ้นพรางลับ
มีด
"เฮ้ย จะไปขู่ให้เขากลัวทำไมวะ"ฮารุเอ่ยขึ้นพรางเช็ดปืนคู่ใจของเขา
"นายนั่นแหละที่ขู่เขาอ่ะ!"ไซกะตะคอกใส่หน้าฮารุ
"นี่พวกนายจะทะเลาะกันไปถึงไหนห้ะ -_-*"
เสียงเล็กและร่างบางๆเอ่ยขึ้น และได้เดินลงมานั่นก็คือ คาเรน พร้อมเอ่ยขึ้นอีกว่า
"พวกนายน่ะ ไปได้แล้ว ทางนี้ฉันจัดการเอง"
"เฮ้อ~งั้นพวกเราก็ไปกันเหอะ"ไซกะหันหน้าไปพูดกับฮารุ
"นั่นสินะ ถึงเวลาที่พวกเราต้องไปแล้ว"ฮารุเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบปืนของเขาไป
"ค้างคาวน้อยนอนอยู่ในห้องน่ะ ไม่ไปดูหน่อยรึไง"คาเรนเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบมีดผ่าตัดขึ้น
มาถือ
"ไม่ล่ะ เดี๋ยวยัยนั่นจะนอนไม่หลับเอา" ฮารุพูดพร้อมเดินออกไป
"นี่แกจะไม่ไปดูหน่อยรึไง เหนื่อยมาทั้งวันนะนั่น" ไซกะเอ่ยขึ้นมา
"ดูพูดเข้า หยั่งกะฉันเป็นอะไรกับยัยนั่นงั้นแหละ - -" ฮารุตีสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
"หน้าบูดเป็นตูดลิงเลย -_- แกน่ะไม่เคยเข้าใจตัวเองเลย-----"
"เอาเถอะ ไปล่ะเข้าห้องก่อนไว้เจอกัน"ฮารุพูดตัดบทสนทนาแล้วเดินไปทางห้องของเขา
'ใครว่าไม่เข้าใจกัน'
ฮารุพึมพำอยู่ในใจคนเดียว
"เฮ้อ~ยัยบ้าเอ้ย นอนแล้วก็ปิดประตูไม่สนิทอีก"
ฮารุเอ่ยขึ้นก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องของนาชิ
"คงจะเหนื่อยสินะ เล่นวิ่งซะขนาดนั้นไม่ให้เหนื่อยได้ไงล่ะ"
ฮารุพึมพำคนเดียว พรางเอื้อมมือไปลูบหัวนาชิเบาๆ(คงจะระแวงว่านางจะตื่นอ่ะนะ)
"แล้วนี่จะแกล้งหลับไปถึงไหนน่ะ ห้ะ!!"
"รอนายลูบหัวเสร็จแล้วออกไปถึงจะนอนไงล่ะ อีตาบ้า!"
นาชิเอ่ยขึ้นหลังจากที่ถูกลูบหัว
"เอาเถอะ เอาเป็นว่านอนพักไปเถอะนะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอกนอนๆยัยบ้า ไปล่ะมาดู
อาการค้างคาวก่อนตายแค่นี้แหละ"ฮารุเ่อยขึ้นพลางหยิบปืนของเขา แล้วตีสีหน้าเรียบเฉย
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป
"แล้วก็ นอนหลับให้สบายล่ะยัยค้างคาวบ้า"ฮารุทิ้งท้ายไว้
"ตาบ้า!! จะไม่ให้นอนเลยรึไงนะ เฮ้อ~~~~ จะไปไหนก็ไป ไปปปป!!!!!!!! -*-"
นาชิบ่นกับตัวเองแล้วหน้าก็เริ่มแดงขึ้นหลังจากที่ทิ้งตัวลงบนที่นอน พร้อมเอามือก่ายหน้า
ผาก (เพราะตาบ้านั่นแน่นอน เราเลยนอนไม่หลับ) นาชิยังคงบ่นพึมพำอยู่เหมือนเคย
---------------------------------------------(ตัด)--------------------------------
"นี่นายจะยอมเป็นพวกเราได้รึยัง ชักจะโมโหแล้วนะ -_-* " คาเรนเอยถามชายแปลก
หน้า ทั้งๆที่ชายคนนั้น ทั้งๆที่ยังมีบาดแผลเต็มร่างกาย จากการที่ฮารุและไซกะไปลักพา
ตัวมา
จากในตัวเมือง เพราะพวก Master x เป็นแก็งค์ที่มีอำนาจมากที่สุดในเมือง
"ถึงไม่พานายมาพวกมันก็ฆ่านายอยู่ดีนั่นแหละ"
คาเรนเอ่ยไปเรื่อยๆพลางทำแผลที่เป็นรอยกระสุนให้กับชายแปลกหน้า
"นี่พวกเธอเป็นใครกันแน่"ชายแปลกหน้าเอ่ยถามคาเรนถึงแม้จะกลัวๆอยู่นิดหน่อย
"พวกเราก็คือคนที่ช่วยชีวิตนายไง"คาเรนเอ่ยบอกอีกฝ่าย
"งั้นผมเชื่อใจ แล้วจะเชื่อใจผมได้ใช่มั้ย"
"ได้แน่นอนค่ะ เพราะพวกเรามาช่วยคุณและโลกใบนี้ยังไงล่ะคะ งั้นคุณก็นอนพักที่นี่นะคะ
เพราะห้องข้างบนไม่ต่อยจะปลอดภัยซักเท่าไหร่หรอกค่ะ ถ้าคุณอยู่ในนี้จะปลอดภัยกว่า
นะคะ
"ครับ....ขะ....ขอบคุณครับ"
ชายเเปลกหน้าเอ่ยขึ้นเสียงสั่นๆติดขัดไม่ค่อยเป้นคำ
************************************************
ขอบคุณที่ติดตามมาจนถึงบทที่1นะขอรับ//กราบแบบเบญจจางค์ประดิษฐ์
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
