The Demola Phase 4 มหากาพย์มนุษย์เหนือโลก เฟส 4

          แสงแดดยามเช้าส่องลงผ่านมาจากหน้าต่างบ้านชั้นสอง ตกกระทบไปบนใบหน้าของหญิงสาวคนหนึ่ง

         

 

         เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้า เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาและมองไปรอบ เธอพบว่าตอนนี้ที่ ๆ เธออยู่นั้น มันเหมือนกับเพื่อนสนิทของเธอ เคยพาเธอมาบ่อย ๆ

 

" อ๊ะ ! เธอฟื้นแล้วเหรอ "

 

เธอได้ยินเสียงเรียกของใครบางคนที่ดังมาจากทางหน้าประตู

 

" เรย์จัง..? "

 

เธอพยายามที่จะอื้มมือไปที่เรย์ด้วยความทุลักทุเล เรย์ที่เห็นดังนั้น จึงรีบเข้าไปประคองเพื่อนของเธออย่างฉับไว

 

" นี่ อย่าเพิ่งขยับสิ เธอเพิ่งจะฟื้นเองนะ "

 

เรย์พูดชิฮิโระไปในขณะที่เธอคอยจับใหล่พยุงเพื่อนเธออยู่

 

" มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเหรอ ? "

 

" อะ..เอ่อ เรื่องนั้น.. "

 

เรย์มีท่าทีที่แปลกไปทันทีที่ชิฮิโระถามแบบนั้น

 

" ฉันจะเป็นคนอธิบายเอง ! "

 

เสียงทุ้มใหญ่ที่ดังขึ้นพร้อมกับเอกที่ปรากฏตัวมาอยู่ที่หน้าประตู

 

" เอ๊ะ ! ทำไมนาย ? "

 

ชิฮิโระถึงกับตกใจที่เอกมาอยู่ที่บ้านของเรย์ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะถามคำถามอื่น ก็มีเสียงคนวิ่งขึ้นมาที่ห้องที่เธออยู่

 

" เธอฟื้นแล้วเหรอ ?! " 

 

" คาวาระคุงก็ด้วย !! "

 

เธอรู้สึกสับสนมากที่มีคนมากมายมาอยู่ในบ้านเพื่อนสาวของเธอ

 

" นี่มันหมายความว่ายังไงกันเรย์จัง ? "

 

" นี่ ! "

 

ชิฮิโระถูกเอกใช้มือทั้งสองข้างมาจับเข้าที่หน้าเธอทั้งสองด้าน ราวกับว่ามันเป็นการสื่อสารของเอกไป ที่เธอว่า ' ช่วยสงบสติก่อน ' ตอนนี้เธอกับเอกกำลังสบตากับอยู่ ฝ่ายชิฮิโระนั้นจ้องด้วยสายตาที่หวาดระแวงและสงสัยในขณะที่สายตาของเอกกลับเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและกดดัน

 

" ฉันขอถามหน่อยนะ ชิฮิโระ....ถ้าฉันเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิด เธอจะเอามันไปเล่าให้คนอื่นฟังรึเปล่า ? " 

 

" ทำไมถามฉันแบบนี้ ? "

 

เรย์ไม่ตอบคำถามของเอกแต่เลือกที่จะถามถึงเหตุผลกับเขา

 

" ก็เพราะว่าเรื่องที่ฉันจะเล่ามันจะส่งผลกระทบใหญ่โตแน่หากรับรู้กันในวงกว้าง นี้ไม่ใช่เรื่องเด็กแว้นมีปัญหา หรือ เรื่องการลักทรัพย์ แต่นี้คือเรื่องสำคัญที่พวกเราที่อยู่ที่นี้รับรู้...เอาล่ะ ที่นี้ก็ตอบคำถามที่ฉันเคยถามไปได้แล้ว "

 

เอกถามชิฮิโระพลางมองเธอด้วยสายตาที่กดดันมากขึ้น

เรย์ก็ได้แต่มองอยู่ห่างเพื่อนของเธอ

 

" ชิจัง... " 

 

เรย์เรียกอเธอไปด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง

 

" อืม ! ฉันจะเก็บมันไว้เป็นความลับ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

เวลา 08.10 น.

ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่งในเมืองทัตสึมิ

 

 

 

 

 

     หญิงสาวสวมเสื้อฮู้ดสีเทากำลังยืนเลือกแยมผลไม้อยู่ด้วยสีหน้าที่ดูสับสนและไม่รู้ว่าจะซื้อแบบใหนดี จนกระทั่งเธอเหลือบไปเห็นแยมยี่ห้อที่เธอชอบยี่ห้อ ' ริงโกะบัตเตอร์' แต่ว่าไไม่รู้ด้วยความโชคร้ายอะไร แยมยี่ห้อโปรดของเธอดันถูกตั้งวางไว้ที่ชั้นที่สูงมาก เธอพพยายามเขย่งตัวเพื่อเอื้อมหยิบแต่ก็หยิบไม่ถึง ด้วยความสูงของเธอที่มีไม่มาก แต่ในขณที่เธอกำลังเอื้อมหยิบอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีใครบางคนยื่นมือมาคว้ามันแล้วมายื่นให้เธอ

 

" ทาคุยะคุง ? "

 

 

 

 

 

 

 

เวลา 10.14 น.

บ้านของเรย์

 

 

 

 

 

 

          " โรงเรียนมาฮาระกุชิมีเรื่องเล่าที่เล่ากันมาตั้งแต่ช่วง 15 ปีก่อน ว่ากันว่าทุก ๆ ตี 3 จะมีสิ่งมีชีวิตลึกลับออกมาคอยจับผู้คนละแวกนั้นมาดูดกินความ ' กลัว ' ของคน ๆ นั้น และนามของสิ่งมีชีวิตนั้นคือ Fear 

      ในช่วงที่หลาย ๆ วันก่อน ฉันมีโอกาศได้เจอกับ Fear ตัวต่อตัว และฉันก็สามารถจัดการมันลงได้ และเหตุการณ์นั้น ทำให้ฉันได้พบกับ ฟูโกะ ซาราดะ... "

 

" ฟูโกะ !! นี่นายหมายถึงนักเรียนตัวท็อปที่หายตัวไปก่อนหน้านี้งั้นเหรอ ?? "

 

ชิฮิโระถามด้วยความตกใจ ที่ว่าคนที่หายตัวไปตอนนี้พบตัวแล้ว

เอกตอบรับคำถามของชิฮิโระเพียงแค่การพยักหน้าอ่อน ๆ และเริ่มเล่าต่อไป 

     " เหตุผลที่ฉันเลือกพวกนาย ก็เพราะแต่ละคนต่างมีประสบการเผชิญหน้ากับเฟียร์มาแล้ว อีกทั้งยังมีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความเสี่ยงอีกด้วย...

เฟียร์ถือเป็นตัวอันตรายต่อคนรอบข้างโรงเรียน หรือไม่ก็อาจจะอันตรายกับคนทั้งเมืองเลยก็ได้ ทางฉันจึงได้จัดตั้งกลุ่มทำลายเฟียร์ขึันมา

เอาล่ะ...ต่อจากนี้จะเป็นคำถามแทนล่ะนะ " 

 

" อะไรงั้นเหรอ ? "

 

ชิฮิโระถามกลับเอกที่ยืนอยู่ด้านหน้าเธอที่กำลัง ค่อย ๆ ยื่นมือออกไปหาชิฮิโระ

 

'" สนใจจะเข้าร่วมกับพวกเรามั๊ย ? "

 

" หา !! ..อะ..เอ่อ เรื่องแบบนี้ 

 

" เธอเคยเจอเฟียร์มาแล้ว ใหนจะความเก่งในเกือบทุกด้านนั้นเอก เธออาจจะเป็นประโยชน์กับพวกเรามากก็ได้ "

 

" แต่ว่า...เรื่องแบบนั้นมัน "

 

ยังไม่ทันที่ชิฮิโระจะเถียงเอกออกไป เรย์จู่ ๆ ก็วิ่งเข้าไปสวมกอดชิฮิโระทันที

" ชิจัง...มาอยู่กับพวกเราเถอะนะ...ฉันไม่อยากเกือบเสียเธอไปเมื่อคืนอีกแล้วนะ "

 

ชิฮิโระที่ได้ยินอย่างนั้น ก็พลันชุดคิดถึงเหตุการเมื่อคืนนี้ที่โรงเรียน เธอก้มลงไปมองเรย์ที่ตอนนี้กำลังกอดเธอแน่น ชิฮิโระพยายามคิดทบทวนครั้งแล้วครั้งเล่าถึงการตัดสินใจที่แสนจะสำคัญ

 

" ได้ !! ฉันจะอยู่กับพวกนาย "

 

 

 

 

 

เวลา 13.31 น. 

ณ ร้าน Ice cream garden 

 

 

 

 

 

 

เด็กหนุ่มสาว 4 คนกำลังนั่งทานไอศกรีมที่หน้าร้าน เอก เรย์และชิฮิโระ ต่างก็รู้สึกเครียดและกังวล    ผิดกับชายหนุ่มผมตั้งคนหนึ่งที่กำลังสวาปามไอศกรีมสุดโปรดปราน 

ในระหว่างที่เฟย์กำลังกินไอศกรีมอยู่ เขาพยายามหาบทสทนา ที่สามารถคลายเครียดได้  แต่ก็นึกไม่ออกสักที

 

" นี่เอก " 

 

" แล้วเวลาต่อสู้ นายกับพวกเรย์จังทำยังไงกัน เพราะดูจากตามหลักแล้ว การโจมตีธรรมดาแถบไม่สามารถทำอะไรเจ้าพวกนั้นได้เลย " 

 

 

" นั่นล่ะคือสิ่งสำคัญที่เธอก็ต้องมีด้วย..."