The Demola Phase 4 มหากาพย์มนุษย์เหนือโลก เฟส 4
เขียนโดย Geoner
วันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 11.59 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565 12.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ความกลัวของ ทันดะ คาวาระ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ความเก่งกาจ "
แม้แต่เมืองชนบทอย่าง ' ทัตสึมิ '
ที่มีผู้อยู่อาศัยไม่ถึงหนึ่งพันคน ก็ยังคงมีปัญหาที่แก้ไม่หายคือ
'กลุ่มนักเลง '
ณ โรงเรียน มาฮาระกุชิ ที่เป็นโรงเรียนมัธยมแห่งเดียวของเมือง ก็ยังมีกลุ่มนักเลงและเด็กมีปัญหาอยู่เช่นกัน...
ในวันที่ฝนตกพรำ มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังวิ่งไล่ตามนักเรียนอีกกลุ่ม ต่างคนต่างมีสิ่งของที่สามารถใช้เป็นอาวุธได้อยู่ในมือเกือบทุกคน
จนกระทั่งกลุ่มที่ถูกไล่ตามตัดสินใจหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับกลุ่มที่ตามมา การเข้าปะทะกันเป็นไปอย่างดุเดือดต่างฝ่ายต่างงัดทั้งกำลังพุ่งเข้าใส่อีกฝ่าย และผลลัพธิ์ที่ได้ ฝ่ายที่ไล่ตามมาค่อนข้างเสียเปรียบ สมาชิกส่วนใหญ่ หมดสภาพ
ฝ่ายที่ถูกไล่มาในตอนแรก เริ่มออกอาการดีใจที่อีกฝ่ายมีกำลังที่น้อยลง
" วู้ว !! เด็กมาฮาระกุชิมีน้ำยาแค่นี้เหรอฟ่ะ ? "
หัวโจกของอีกกลุ่มพูดพร้อมจ้องมองอีกกลุ่มด้วยสายตาที่ดูถูกและเหยียดหยาม
" หนอย !! พวกแก !!! "
เด็กมาฮาระกุชิได้แต่กัดฟันเจ็บในขณะที่ยังนอนกองอยู่กับเพื่อนคนอื่น ๆ
" มันยังไม่รู้ผลชัดเจนสักหน่อย "
" !!?? "
เสียงพูดปริศนาดังมาจากด้านหลังของกลุ่มนักเรียนมาฮาระกุชิ ก่อนจะปรากฏเป็นภาพของชายคนหนึ่งเดินออกมาจากมุมมืดของถนน โดยที่มือข้างขวาของเขานั้นถือกระบองเหล็กตำรวจไว้อยู่
" ทันดะ คาวาระ !! "
" ว่าไงนะ !!??? "
เหล่าเพื่อน ๆ ของเขาโห่ร้องด้วยความดีใจในขณะที่อีกฝ่ายนั้นได้แต่ยืนผวา เกี่ยวกับการมาของทันดะ !!
" ทันดะ คาวาระ ...ใช่คนที่สามารถเอาชนะนักเลง 10 คนพร้อม ๆ กันรึเปล่า "
หนึ่งในลูกกระจ็อกของอีกฝั่งถามไปถึงนักเรียนโรงเรียนมาฮาระกุชิ
" แหม่ เป็นเกียร์ตินะเนี่ยที่เด็กอย่างพวกนายรู้ ใหน ๆ ก็ใหน ๆ แล้ว ฉันขอตอบแทนที่ทำกับเพื่อน ๆ ฉันให้สาสมเลย... "
สิ้นคำพูดของคาวาระ เข้าก็เดินตรงเข้าไปที่คู่อริอย่างไม่รีรอ
เวลา 16.25 น.
ณ ร้าน Ice cream garden
ร้าน Ice cream garden. เป็นร้านไอติมข้างทางที่ตกแต่งให้เข้ากับบรรยากาศเหมือนอยู่ในป่า
เป็นร้านประจำและเป็นร้านโปรดของคาวาระ
ใช่แล้ว คาวาระเป็นผู้ที่ชื่นชอบการทานไอศกรีมมาก และจาการทานของเขาทำให้ลุคนักเลงขาโหดอย่างเขากลายเป็นเด็กตัวน้อย ๆ ที่คลั่งไคล้ไอศกรีม
เขากับเพื่อน ๆ อีก 4 - 5 คน นั่งสนทนากันด้วยความสนุกสนาน
" รอบนี้นายยังเจ๋งเหมือนเดิมเลยนะเฟย์ "
เพื่อนคนหนึ่งของเขาพูดขึ้น ราวกับว่าจะสรรเสิญเขาไปชั่วชีวิตเลย
" ฉันว่ารอบนี้พวกมันอ่อนแอลงไปเยอะมากกว่านะ "
" ฮ่า ๆ ฮ่า "
เพื่อน ๆ เขาต่างหัวเราะและเฉลิมฉลองชัยชนะที่ได้มา
ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกอยู่มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินขึ้นมาบนร้าน แล้วตรงมาที่คาวาระ และเพียงไม่กี่อึดใจ ชายคนนั้นจับหัวของคาวาระกระแทกไปที่โต๊ะ จนแก้วใส่ไอศกรีมตรงหน้าคาวาระแตกกระจายและบาดหน้าของเขา
สถานการณ์ที่เกิดทำเอาคนอื่น ๆ ถึงกับช็อคจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งนิ่ง ๆ จ้องมองไปที่ชายคนนั้นและคาวาระที่กำลังมีเลือดใหลออกมาจากแผลของเขาไม่หยุด
" แกมามัวทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่เฟย์ !? "
ชายนิรนามตะโกนถามเขาในขณะที่มือเขายังจับที่หัวของคาวาระ
" ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ... "
เฟย์ตอบไปด้วยสภาพที่เลือดโชกหน้า
" ไม่มีอะไรงั้นเหรอ ??!! อย่ามาพูดบ้า ๆ นะ ไออ่อนแอเอ้ย !! แกมันก็เป็นแค่เศษสวะเห็นแก่ตัวแค่นั้นละ สิ่งที่แกควจจะทำคือตั้งใจเรียน จบมา หางานทำ เลี้ยงดูฉัน แค่นั้นก็พอแล้ว...พอกันที ตามฉันมา !! "
ชายคนนั้นหัวเสียเดินพรวดพราดออกไปจากร้านก่อน คาวาระในตอนนั้นกำลังจะลุกตามไป
เพื่อน ๆ ของเขาจึงได้ตัดสินใจที่จะคุยกับเขา
" นี่ๆ เป็นฉันสวนแล้วนะ "
" นั่นสิ กลัวอะไรกัน นายเก่งออกนะ "
" อีกอย่างหน้าตานายตอนนี้น่ะมัน.. "
" ฉันทำอะไรได้ที่ใหน... "
" อ้าว ! ทำไมละเฟย์ ? "
" นั่นพ่อฉันเอง "
เวลา 21.33 น.
ห้องของเฟย์
เฟย์นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวโปรด พลางส่องกระจกไป เพื่อที่เขาจะได้เย็บแผลที่หน้าของเขา
เขาใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะเย็บเสร็จ เขาค่อยหมอบหน้าไปบนโต๊ะ ด้วยความเหนื่อยเพลียต่อเหตุการณ์แต่ละอย่างในวันนี้ เขาชำเลืองมองไปที่ริมโต๊ะที่มีรูปของหญิงสาวคนหนึ่งอยู่
" ผมเหนื่อยจังเลย...คุณแม่... "
หลังจากที่เขามองรูปไปได้สักพัก เปลือกตาของเขาทั้งสองข้างก็ค่อย ๆ ปิดลง จนกระทั่งเขาหลับไป
เวลา 02.30 น.
คาวาระสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงปริศนาดังขึ้นมาในตัวบ้าน
เขาค่อยลุกเดินออกจากที่นั่งของตัวเองและพยายามเดินไปเปิดไฟ แต่ก็เหมือนจะมีปัญหาบางอย่างทำให้ไฟเปิดไม่ติด เขาจึงตัดสินใจจะเดินตามหาต้นตอของเสียงปริศนานี้
เขาค่อย ๆ เดินสำรวจไปทีละจุดของบ้าน แต่ก็ไม่พบอะไรจนเมื่อเขาเดินมาถึงทางหน้าประตูบ้าน เขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบเห็น ' แม่ของคาวาระ '
" ม..แม่.. "
ทันทีที่คาวาระเรียกเธอ เธอก็วิ่งหนีไปข้างนอกบ้าน
" ดะ..เดี่ยวก่อน !! "
เขาตัดสินใจวิ่งตามไปในช่วงเวลานั้นก็มีฝนตกลงมาด้วย
คาวาระวิ่งไล่ตามแม่ของเขากลางสายฝน ไปตามมุมถนน มุมแล้ว มุมเล่า จนกระทั่งเขาวิ่งตามแม่เขาทันแล้ว
" แม่ครับ !! "
ทันทีที่คาวาระตะโกนออกไป แม่ของเขาที่วิ่งอยู่ก็ค่อย ๆ ลดความเร็วลง จนในที่สุดก็หยุดสนิท เธอค่อย ๆ หันมาหาคาวาระ
นั้นทำให้คาวาระดีใจมากจึงรีบวิ่งเข้าไปหาเธอ
" พลั่ก !!!! "
เสียงดังปริศนาดังขึ้น ภาพตรงหน้าเขาคือร่างของแม่ที่ถูกรถบรรทุกชนจนกระเด็นไปกระแทกกับถนนหลายครั้งจนได้ยินเสียงกระดูกหักและเสียงของคนที่ถูกกระแทกแรง ๆ
ร่างของเธอไปหยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียนมาฮาระกุชิ
นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขานึกย้อนไปถึงเรื่องราวในอดีตที่เขาไม่มีวันลืม
เมื่อ 2 ปีก่อน
ครอบครัวทันดะเป็นครอบครัวที่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข พ่อแม่ลูกสามคน รักไคร่กันกลมเกลียว แต่มาวันหนึ่ง ในวันที่ 30 กันยายน
วันเกิดของคาวาระ พ่อแม่ของเขาวางแผนจะเซอร์ไพรซ์ที่ร้าน Ice cream garden แม่ของเขาอาสาจะไปรับเขา ซึ่งวันนั้นก็มีฝนตกมาพอดี คาวาระเห็นแม่ของเขากำลังเดินมาหา แต่ยังไม่ทันที่แม่เขาจะเดินมาถึงตัวเขา
จู่ ๆ ก็มีรถบรรทุกสีขาวพุ่งชนแม่ของเขาอย่างจัง
แม่ของคาวาระเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ พ่อของเขาก็ถึงกับใจสลาย และกล่าวโทษคาวาระ ว่าความผิดทั้งหมด เป็นเพราะคาวาระนั้นอ่อนแอจนไม่สามารถช่วยแม่เขาได้
ตั้งแต่นั้นมา เขาก็โหยหามาตลอด โหยหาความแข็งแกร่ง
' ความเก่งกาจ '
เพื่อที่เขาจะสามารถปกป้องคนที่เขาอยากจะปกป้อง
แต่บัดนี้ เขาก็ยังไม่สามารถช่วยแม่ของเขาได้อีกเป็นครั้งที่สอง
เวลา 03.00 น.
" ตูมมม !!! "
เสียงระเบิดใจกลางโรงเรียนมาฮาระกุชิเกิดดังขึ้น บัดนี้สิ่งที่ตัวเขาเองคิดว่าไร้สาระมาตลอด ได้ปรากฏอยู่ต่อหน้าเข้าแล้ว
' เฟียร์ '
เฟียร์ตนนี้มีรูปร่างคล้ายสิงโต แต่ตัวเป็นสีแดงฉาน มีสองหาง และเล็บที่ใหญ่และแหลมคมมีโซ่ขนาดใหญ่ล่ามอยู่ที่ขอ มีสามปากที่หัว
คาวาระหยิบกระบองเหล็กที่พกมาด้วยออกมาอย่างลนลาน เขากำมันแน่นราวกับว่าจะหักกระบองนั้นเป็นสองส่วนด้วยความกลัว
" ฉันจะไม่หนี !! กะอีแค่สัตว์ประหลาดแค่นี้...ถ..ถ้าฉัน..จัดการมันไม่ได้...ก็ไม่มีหน้าไปปกป้องคนอื่นแล้ว !! "
คาวาระพุ่งเข้าไปเผชิญหน้าด้วยความกล้าทั้งหมดที่มี แต่ลำพังเขากับกระบองเหล็กไม่สามารถทำอะไรมันได้เลยเอาแต่หลบหลีกไปมาจากการโจมตีที่ถ้าโดนครั้งเดียวก็ถีงตายได้เลย
เขาหลบจนกระทั่งมาจนมุมที่กำแพงตึกเรียน
เขาไม่ยอมหลบอีกต่อ ได้แต่กางสองแขนขึ้น และหลับตาลง เตรียมรับผลที่ตามมา
เฟียร์เขาพุ่งไปหาคาวาระด้วยความเร็ว
แต่ทันใดนั้น !! ก็มีใครบางคนโผล่มาขวางและใช้เท้าแตะมันออกไปด้วยความแรงที่สูงมากจนเฟียร์ปากฉีกและกระเด็นไปที่ข้างทาง
" ความกล้าของนาย ฉันนับถือจากใจเลยล่ะ "
" !?? "
คาวาระค่อย ๆ ลืมตามาดูเจ้าของเสียงตรงหน้า พบว่เจ้าของเสียงนั้นคือเอกนั่นเอง !!
< เอก ศัตรูตั้งตัวได้แล้วนะ >
" รับทราบ "
หลังจากเอกตอบรับเสียงของใครบางคนที่คาวาระไม่รู้จัก. เขาก็พุ่งไปหาเฟียร์ที่กำลังวิ่งเข้ามาหา จากนั้นเขาก็กระโดดหลบเหนือตัวของเฟียร์
ก่อนที่เอกจะคว้าหางของมันได้และทำการเหวี่ยงไปมารอบ จนพื้นที่รอบข้างเกิดลมพัดแรง เอกปิดท้ายการหมุนด้วยการโยนเฟียร์ไปกลางอากาศและกระโดดไปเหนือตัวของเฟียร์ ก่อนจะใช้กำลังขาทั้งหมดแตะจนเฟียร์ร่างอัดกระแทกพื้นจนแหลก
คาวาระที่ได้เห็นการต่อสู้ดังนั้นก็ถึงกับพูดไม่ออก
" ไง คาวาระ "
เอกทักทายคาวาระเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" อะ..เอก เมื่อกี้นาย "
" อ่า ช่างมันเถอะ เรื่องนั้นไว้ก่อน ฉันมีเรื่องสำคัญต้องคุยกับนาย "
" เรื่องอะไร "
" มาเข้าร่วมกลุ่มกับฉันมั้ย ? "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ