ยัยนักข่าวจอม B*tch!! (18+)

 
(เวลาต่อมา ณ ร้านเสริมสวยควีนคลอเรีย)
 
“อึ้บ!!! อึ้บ!!! อ่า!!! เรียบร้อย! เฮ้อ กว่าจะรูดซิบเข้าได้!!!” ฉันในชุดเดรสเกาะอกสั้นสีดำแนบเนื้อและตรงบริเวณหน้าอกก็เว้าซะจนหน้าอกฉันแทบจะทะลักออกมา
   และเมื่อครู่ฉันก็พึ่งจะรูดซิบเสร็จหลังจากที่พยายามรูดซิบอยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมง ดีนะที่ฉันหอบเสื้อมาเปลี่ยนที่นี่ ไม่งั้นคงไปติดแหง่กอยู่ที่อพาทเมนต์แน่ๆ
 
“แหม!! ก็หน้าอกของเธอใหญ่ขึ้นนี่มันเลยรูดซิบยากขึ้น! ว่าแต่ไปทำอะไรมาทำไมหน้าอกถึงใหญ่ขึ้น!”
“ก็มีอยู่ช่วงหนึ่งเคยไปสัมภาษณ์เทลล่า นางแบบของเพลย์บอยไง ฉันเห็นว่านางหน้าอกสวยดีฉันก็เลยถามนางว่าทำยังไง เพราะหน้าอกของฉันตอนนั้นเล็กมาก! นางสงสารก็เลยให้วิธีบริหารหน้าอกมาแนะ!!”
“ต๊าย!!!! เริศมากคะคุณ ณ จุดจุดนี้!!!”
“อย่าพูดมากเลยรีบๆแต่งหน้าทำผมเถอะฉันมีนัดตอน 1 ทุ่มนะ!!” ฉันรีบเดินไปนั่งลงกับเก้าอี้เสริมสวย
“มาแล้วๆ ว่าแต่รายนี้ใครหรอแซ่บมั้ย!” ลูอิสถามฉันขึ้นขณะที่กำลังจัดการกับผมของฉัน
“เดลตัน จอห์นคะ!!!”
“ว้าย!!!!! ตายแล้ว!!!! แซ่บอะไรเบอร์นั้นคะคุณน้อง!!!! มีแต่สาวๆอยากจะกินเค้าทั้งนั้น! น้องนี่โชคดีมากเลยนะคะเนี่ย!!! ขนาดพี่เนี่ยเห็นแล้วยังอยากหย่ากับสามีตัวเองเลย!”
“โธ่ ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกลูอิส เอาเป็นว่าเดี๋ยวเสร็จคืนนี้แล้วจะมาเล่าให้ฟัง ตกลงป่ะ!”
“ตกลงคะคุณน้อง!!! หูย! พี่นี่จะจัดให้คุณน้องแบบงามๆจนคุณเดลตันต้องตกตะลึงไปเลย!!”
“จัดไปคะ!!!!” ว่าแล้วฉันก็จัดการพิมพ์แชทคุยกับคุณเดลตันที่ตอนนี้กำลังเดินทางกลับจากการถ่ายแบบ เพื่อจะมาทานข้าวกับฉันในคืนนี้
 
‘กำลังกลับอยู่ครับ อีกสักครู่ผมก็จะถึงคฤหาสน์ของผมแล้ว’
 
‘รับทราบคะ ดิฉันเองก็กำลังแต่งตัวรอคุณอยู่เลย’
 
‘ผมชักจะอยากเห็นคุณไวไวแล้วสิ’
              
‘แหม อย่าพึ่งใจร้อนสิคะ คุณเดลตันยังก็ได้เจอกันอยู่แล้วคะ’
 
‘ครับ ได้ครับผมจะรอแล้วเจอกันครับ’
              
‘แล้วเจอกันคะ’
 
          อุ๊ย เขินจัง! ทำไมเกิดมาเสน่ห์แรงแบบนี้นะ! ไม่คิดเลยว่าฉันจะมาเจออะไรดีดีแบบนี้เลย ถ้าวันนั้นไม่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นฉันก็คงไม่ได้มาเจออะไรดีดีแบบนี้หรอกจริงมั้ย
        อู้ว ใช่สิฉันลืมเล่าเรื่องคืนนั้นต่อเลย ทีแรกฉันกลับไปที่ห้องของฉันจัดการของทุกชิ้น ที่เป็นของอีตาจอร์แดนนั่นทิ้งไปหมดเลย ส่วนรูมเมทของฉันโทบี้ หมอนี่ก็เข้ามาปลอบฉันและบอกให้ฉันทิ้งชีวิตเก่าๆนี่ซะ
       ฉันเลยจัดการโทรหาพวกเพื่อนๆของฉันให้มาที่ห้องในคืนนั้นแล้วก็ดื่มเบียร์กัน เท่านั้นยังไม่พอเรายังไปต่อกันที่ผับจนเกือบเช้า โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาได้ยัง!!!! และดูเหมือนว่าตอนนั้นฉันจะสาบานตอนเมาว่าฉันจะฟันผู้ชายหล่อๆไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอคนที่ฉันต้องการ มันบ้าใช่มั้ยละ!!!  
      แต่ช่างเถอะตอนนี้ฉันเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่แล้ว ที่ดีกว่าการเป็นนักข่าวที่ต้องนั่งรายงานข่าวไปวันๆหรือต้องทำงานพาร์ทไทม์อย่างอื่นเพิ่มเพื่อมาเลี้ยงผู้ชายที่มันไม่ได้รักฉัน ช่างน่าสมเพชตัวเองจริงๆเลย
 
“เอาละเสร็จแล้ว! คุณเดลตันใหญ่ขนาดไหนอย่าลืมมาเล่าให้คุณพี่นะ!!!!”
“แหม ทะลึ่ง!! เดี๋ยวไว้มาเล่าให้ฟังละกัน แล้วเจอกัน” ฉันคว้ากระเป๋าแบรนด์เนมใบโปรดสีดำ ใบเล็กพร้อมกับเสื้อโค๊ชสีดำตัวใหญ่เพื่อนำมาคลุมไหล่ขาวๆของฉัน อีกทั้งสวมแว่นตากันแดดสีดำเพื่อให้ดูเซเลบนิดนึง และเดินเฉิดฉายออกจากร้านของลูอิส ทันทีที่ส้นสูงสีดำของฉันก้าวออกมาจากร้านของลูอิส เหล่าชายหนุ่มที่อยู่บริเวณนั้นทั้งหลายต่างจับจ้องฉันกันเป็นตาเดียว แน่ละก็ฉันสวยนี่!!!
 
(เวลาต่อมาเวลา 1 ทุ่มตรง)
 
               โอ๊ย!! ตายแล้วๆ!!! รถติดเป็นบ้าเลย!! แต่ดีนะที่ฉันมาถึงที่นี่ทันเวลา ฉันรีบสอดตัวเข้าไปลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังชั้นบนสุดของร้านอาหารแห่ง จากนั้นฉันจึงจัดการถอดแว่นดำออกและเก็บมันใส่ไว้ในกระเป๋า ถอดเสื้อโค๊ชออกด้วย เฮ้อ ฉันต้องใจเย็นและคุมสติให้ดี และอย่าไปประมาทต่อหน้าคุณเดลตันเด็ดขาด!!!
 
“ขอเสื้อคลุมด้วยครับมาดาม” พนักงานบริการกล่าวขึ้นอย่างสุภาพฉันจึงส่งเสื้อโค๊ชให้กับเค้าพร้อมกับพยักเล็กน้อย
“เอ่อ....ฉันมาดินเนอร์กับคุณเดลตัน”
“เชิญ ทางด้านนั้นเลยครับมาดาม” พนักงานต้อนรับอีกคนพาฉันไปยังโต๊ะที่คุณเดลตันสุดหล่อกำลังจัดสูทรอฉันอยู่ ต้องเดินเชิ่ดๆแบบสวยๆหน่อยแล้ว!
“สวัสดีคะ คุณเดลตันรอดิฉันนานมั้ยคะ” เมื่อคุณเดลตันได้ยินที่ฉันพูดขึ้น เค้าจึงลุกขึ้นยืนและจับมือกับฉันเป็นการทักทาย
“ไม่เลยครับ เชิญนั่งก่อนสิ” เมื่อได้ยินดังนั้น ฉันจึงยิ้มหวานๆให้คุณเดลตันสัก 1 ทีและค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้สุดหรูอย่างช้าๆ
“แล้วคุณสั่งอะไรไปรึยังคะ”
“ยังเลยครับ เพราะผมเองก็พึ่งจะมาถึงเมื่อสักครู่นี้เอง เอ่อ....ว่าแต่คุณสวยกว่าที่ผมคิดไว้สักอีก”
“ขอบคุณคะ คุณเองก็ดูมีเสน่ห์กว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลย”
“ขอบคุณ ว่าแต่คุณชอบทานอาหารอิตาเลี่ยนมั้ยครับ”
“ก็ไม่เชิงสักเท่าไหร่หรอก นานๆสักครั้งฉันถึงจะได้มาทานอะไรแบบนี้ ยิ่งกับคนแบบคุณยากด้วย นับว่าการได้มาทานกับคุณครั้งนี้ช่างเป็นอะไรที่พิเศษมาก”
“ด้วยความยินดีครับ”
“ว่าแต่ถ้าฉันขอสัมภาษณ์คุณที่นี่หลังจากที่เรารับประทานกันเร็จแล้วคุณสามารถให้ข้อมูลอะไรได้บ้าง”
“ก็อาจจะไม่เยอะมาก โดยเฉพาะเรื่องส่วนตัวซึ่งผมอาจจะไม่สะดวกที่จะคุยที่นี่”
“แล้วถ้าเป็น....ที่ที่มีความเป็นส่วนตัวอย่างบ้านคุณละ” ฉันเอ่ยถามคุณเดลตันด้วยน้ำเสียงที่ดูยั่วยวนบวกกับสายตาที่ดูเซ็กซี่เล็กน้อยทำให้คุณเดลตันถึงกับใช้มือเท้าคางเอาไว้ พร้อมกับจ้องไปที่ฉันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“หื่ม....คุณนี่ดูร้ายกว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะเลย”
“แรกๆที่เจอฉันก็คิดกันแบบทุกคนแหละ ตัวฉันเองก็เป็นคนชอบค้นหาอะไรที่มันดูลึกลับ อย่างเช่นเรื่องราวของตัวคุณที่ฉันยังไม่รู้อะไรทำนองนั้น แล้วตัวคุณละ”
“อื้ม.....คุณเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกอยากค้นหาเช่นกัน คุณเจสซิก้า งั้น เอาเป็นว่าหลังจากเราทานอาหารกันเสร็จแล้วเราไปต่อกันที่บ้านของผมก็แล้วกัน”
“ขอบคุณ” ฉันส่งยิ้มหวานแบบอ่อนๆไปให้คุณเดลตันเพื่อให้รู้สึกว่าฉันนั้นเขินอายเล็กน้อย และหลังจากนั้นก็มีพนักงานมารับออเดอร์ของโต๊ะเรา และนั่นทำให้เรามีเวลาพูดคุยกันต่อสักพักในระหว่างที่กำลังรออาหารมาเสิร์ฟ
“แล้วคุณเป็นคนที่ไหนหรอครับ”
“ดิฉันเกิดและโตในนิวยอร์ค ก่อนที่จะย้ายมาทำงานที่นี่”
“นิวยอร์คงั้น เหมือนเมื่อก่อนผมเคยเห็นคุณประกาศข่าวอยู่นะครับ”
“ตายจริงฉันไม่นึกว่าคุณจะได้ดูอะไรแบบนั้นด้วย”
“ผมพูดตรงๆนะตอนนั้นคุณก็อ่านข่าวดีเหมือนกัน แต่ก็นานๆครั้งที่ผมจะได้เห็นนักข่าวแบบคุณ แต่หลังจากนั้นผมก็ได้ยินชื่อนี้อีกครั้งเมื่อ 3 วันก่อนและจากนั้นนักข่าวแสนสวยที่เคยประกาศข่าวตอนเช้าในอดีตก็มาอยู่ที่นี่แล้ว แถมยังสวยกว่าเมื่อก่อนมากเลยคุณรู้ตัวมั้ย”
“แหม คุณนี่ก็ปากหวานดีจริงๆเลยนะคะ”
“ผมพูดความจริงเรื่องทีคุณสวยไง คุณไม่ชอบหรือไง”
“ชอบคะ แต่บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าผู้คนที่เข้ามาในชีวิตฉันนั้นสนใจแค่เปลือกนอกกันทั้งนั้น” ในระหว่างที่ฉันกำลังพูดนั้น
   ฉันก็จัดการลูบจี้ห้อยคอที่อยู่บนเนินอกของฉันไปมาเพื่อให้คุณเดลตันเครื่องร้อนนิดหน่อย ฉันเชื่อว่าเราจะได้ทานอาหารและจิบไวน์ขาวเล็กน้อยแค่นั้นแน่นอน
“อาหารที่ต้องการมาแล้วครับคุณเดลตัน”
“ขอบใจมาก อื้ม....รอบนี้ผมทานแค่นี้พอแล้วละ เดี๋ยวเช็คบิลรอผมได้เลยเพราะผมมีนัดพิเศษกับสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าของผมต่อ ฝากบอกผู้จัดการร้านให้หน่อยละกัน”
“ได้ครับคุณเดลตัน”
เยส! เป็นไปตามแผนคุณเดลตันเสร็จฉันแล้ว หลังจากทีนี้แหละหวานหมูค่า!!!!! เมื่อเป็นไปตามแผนแบบนี้ฉันก็จัดการพูดคุยยั่วยวนคุณเดลตันต่อสิคะ รออะไรอยู่!
“แลคุณจะมาทานที่นี่บ่อยจังเลยนะคะ”
“พอดีว่าที่นี่เป็นร้านของญาติห่างๆของผมเองครับ และผมเองก็ชอบอาหารของที่นี่มากอาจจะเพราะแม่ของผมเป็นคนอิตาลีด้วย ผมจึงชอบทานอะไรแบบนี้”
“อื้ม แบบนี้นี่เอง”
“แล้วคุณละชอบทานอะไรเป็นพิเศษมั้ย”
“ฉันชอบทานพวกพาสต้า แต่ก็ไม่ได้ทานพวกนี้บ่อยมากเท่าไหร่หรอกนะคะ”
“ว้าว ถ้าพวกพาสต้านี่ทำเก่งมากเลยนะครับ”
“จริงหรอคะ! วิเศษจังหวังว่าสักวันฉันจะได้ทานอาหารฝีมือคุณนะคะ”
“ผมก็หวังเอาไว้นั้นเหมือนกันครับ” คุณเดลตันเหยียดยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาที่ฉัน แหม....เสือเริ่มออกลายแล้วสินะ
“เอาละผมว่าเรารีบไปกันเถอะ”
“ดิฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันคะ” ว่าแล้วคุณเดลตันก็รีบจัดการเช็ดปากและเรียกเช็คบิลโดยทันที และหลังจากนั้นเราก็มุ่งไปยังลานจอดกันทันที แหม ไม่อยากจะคุยเลยนะว่าช่างเพอร์เฟ็คอะไรขนาดนั้น
    ทุกอย่างเป็นไปตามที่หวังไว้และตอนนี้ก็กำลังจะก้าวส้นสูงงามๆของฉันขึ้นไปบนรถสุดหรูของคุณเดลตัน กัน2ต่อ2 โอ๊ย อยากเม้ามอยให้ยัยตุ๊ดนรกนั่นฟังจังเลยคะ
 
(เวลาต่อมา ณ คฤหาสน์คุณเดลตัน)
 
               หลังจากที่นั่งพูดคุยกันบนรถกับคุณเดลตันได้สักพักในที่สุดพวกเราทั้งคู่ก็ได้มาถึงบ้านหลังใหญ่ของคุณเดลตัน ช่างเป็นอะไรที่ดูเวอร์วังอลังการมากคะ! ผิดกับอพาทเมนต์ของฉันลิบลับเลย
 
“เชิญเข้ามาเลยคุณเจสซิก้า” คุณเดลตันพูดขึ้นขณะที่กำลังกุมมือของเพื่อพาเข้ามายังข้างในของคฤหาสน์สุดหรูของเค้า
“ขอบคุณคะ อันที่จริงคุณเรียกฉันว่าเจสซี่ก็ได้นะคะ”
“งั้นคุณก็ต้องเรียกผมว่าเดลตันเฉยๆ ห้ามมีคุณนำหน้านะ”
“ได้คะ เดลตัน เอ่อ...ว่าแต่คุณอยู่คนเดียวหรอคะ”
“ใช่ พอดีว่าพ่อกับแม่ของผมท่านย้ายไปอยู่ที่อิตาลีตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว มันก็เลยทำให้ผมต้องอยู่ที่นี่คนเดียวกับไซบีเรียน 2 ตัวและก็แม่บ้านอีก 3 คนซึ่งตอนนี้พวกแม่บ้านก็กลับไปกันหมดแล้ว ซึ่งตอนนี้ก็เลยเหลือแค่ผมกบคุณยังไงละ”
“แหม คุณนี่ก็....”
“จริงสิคุณไปนั่งรอที่โซฟาในห้องนั่งเล่นของผมที่อยู่ทางด้านนู้นก่อน เดี๋ยวผมจะไปหยิบแชมเปญมาให้”
 
   เดลตันชี้ทางไปห้องนั่งเล่นให้กับก่อนที่จะเดินแยกออกไป เอาละลุย!! ฉันจัดการถอดส้นสูงออกวางมันให้เข้าที่ และถอดเสื้อโค๊ชออกไปแขวนไว้บนราวแขวนเสื้อ
 
    จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังห้องนั่งเล่นของเดลตันและเมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องกฌทำให้ฉันถึงตาลุกเป็นวาว ดูห้องนี่สิ! มีทั้งจอLCDที่ใหญ่มากจนเป็นห้องสำหรับดูหนังได้เลยแล้วไหนจะโซฟาที่นุ่มจนรู้สบายเอามากๆ
 
   โหย ถ้าฉันได้มาอยู่ที่นี่จะเป็นยังไงกันนะ ฉันวางกระเปาไว้บนโต๊ะกาแฟที่อยู่ด้านหน้า ก่อนที่จะกวาดสานตาไปรอบๆห้องในขณะที่กำลังรอคุณเดลตันไปหยิบแชมเปญมาให้
 
“รอนานมั้ยครับคุณคนสวย” เดลตันเอ่ยขึ้น พร้อมกับถือขวดแชมเปญด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งถือแก้วแชมเปญที่ตกแต่งลวดลายด้วยสีทอง 2 ใบ และเดินตรงมาทางฉันที่กำลังเปลี่ยนท่านั่งเป็นท่ายั่วนิดนึง
    เดลตันในชุดสูทตัวในแบบปลดกระดุม 3 เม็ดบนแบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันนะ เพราะมันทำให้ดูแซ่บมากจนเจสซี่จะไม่ทน!!!
“รอไม่นานเลยคะ แต่ว่าคุณปลดกระดุมบนแบบนี้ก็ดูเท่ไม่เบาเลยนะคะ”
“แหม คุณนี่ก็ปากหวานเหมือนผมเลยนะเนี่ย” เดลตันชมฉันในขณะที่เค้ากำลังเปิดขวดแชมเปญอยู่
“ก็ฉันพูดเรื่องจริงนี่คะ”
“ผมว่าเรามาดื่มกันดีกว่า” เดลตันจัดการรินแชมเปญลงในแก้วทั้ง 2 ใบ และยกมันขึ้นมาให้กับฉัน 1 ใบ
“ดื่ม!”
“ดื่ม!” เราชนแก้วกันเล็กก่อนที่จะดื่มมันเข้าไปกัน แต่ถ้าจะให้ฉันแกล้งดื่มอะไรแบบนี้หกใส่ชุดของฉันละก็ไม่มีทาง!!!
 
“ว่าแต่คุณมีแฟนรึยังเดลตัน”
“เคยมี แต่ตอนนี้กำลังหาอยู่ หาใครสักที่จะมาอยู่ข้างๆผม”
“แล้ว...........ตอนนี้คุณมีใครที่เล็งเอาไว้บ้างมั้ย”
“ก็อาจจะมีแต่ผมก็ยังไม่แน่จนกว่าผมจะได้รู้จักกับเธอคนนั้นจริงๆ”
“อื้ม....งั้นขอถามหน่อยคุณเคยคบมากี่คนแล้ว”
“อื้ม...ก็ประมาณ 7-8 คนได้แต่พวกผู้หญิงพวกนั้นมักจะคบผมที่ฐานะมากกว่าที่จะคบผมจากข้างในจริงๆ แล้วคุณละ”
“ฉันเคยคบกับผู้ชายกระล่อนๆคนหนึ่ง แต่หลังจากนั้นมาฉันก็แบจะไม่ได้คบกับใครอีกเลย”
“ผมเข้าใจคุณนะ เอ่อ...จริงสิ พรุ่งนี้ผมมีนัดถ่ายแบบกับนิตยสารของคุณด้วย”
“ดิฉันรู้อยู่แล้วละคะ”
“อื้ม....แล้วคุณมีอะไรจะถามผมอีกมั้ยครับ”
“อ๋อ ดิฉันถามไปหมดแล้วตั้งแต่เรานั่งรถมาที่นี่แล้วละคะ”
“ว้า...จริงด้วยสินะ”
“แล้วถามหน่อยคุณเคยมีเซ็กซ์มาแล้วกี่ครั้ง......” ฉันจ้องมองเดลตันด้วยสายตาที่ยั่วยวนอีกครั้งและครั้งนี้มันทำให้คุณเดลตันถึงกับต้องกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่เลยทีเดียว
 
“ก็......ไม่รู้สินะ...ผมไม่รู้จะพูดยังไงดีหรือว่า....คุณอยากจะลองดูละ.......”
 
“ก็น่าสนใจดีนะคะว่าแต่ถ้าทำแบบนั้น....คุณไม่กลัวหรือว่าพวกปาปารัซซี่จะมาแอบถ่ายแล้วเอาไปลงหนังสือพิมพ์หน้า 1 ว่านักแสดงชายสุดฮอตกำลังระเริงรักอันเร้าร้อนกับสาวปริศนาอะไรแบบนี้ละ...”
 
“ไม่กลัวหรอกเพราะกระจกในห้องนี้ถูกควบคุมด้วยรีโมท ผมสามารถเปลี่ยนให้มันกลายเป็นกระจกทึบได้” ว่าแล้วเดลตันก็จัดการหยิบรีโมทขึ้นมาและกดปุ่มเพื่อเปลี่ยนกระจกใสให้เป็นกระจกทึบโดยทันที
 
“เฮ้อ....นี่ฉันกำลังจะโดนเสือหนุ่มผู้หิวโหยขย่ำเอาหรอเนี่ย....ว้าย!!!!”
   ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบเสือหนุ่ม เอ่ย เดลตันก็จัดการกดให้ฉันลงนอนกับโซฟานุ่มๆแถมยังล็อคข้อมือของฉันมือของเค้าอีกด้วย
 
“และ.....เสือตัวนี้กำลังหิวโหยเหยื่ออันโอชะของมัน....จนบางทีก็คิดว่าถ้ายังรอเวลาให้ผ่านไปมากกว่านี้ผมคงจะคลั่งตายแน่ คุณรู้มั้ยว่าคุณสามารถทำให้ผมคลั่งได้ตั้งแต่อยู่ที่ร้านอาหารแล้ว”
“ฉันรู้อยู่แล้วคะ เดลตัน...” คำพูดของฉันทำให้เดลตันต้องปล่อยข้อมือของฉัน และจากนั้นฉันจึงใช้มือของฉันลูบไล้ไปที่ใบหน้าสุดฮอตของเดลตันอย่างอ่อนโยน
“แล้วคุณจะทำยังไงต่อละคนสวย”
“อื้ม....ฉันก็คงจะต้องกลายเป็นอาหารของเสือตัวนี้ยังไงละ”
    ว่าแล้วหลังจากที่ฉันพูดจบประโยคเดลตันก็จัดบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างดุเดือดและเร้าร้อน ร้อนซะจนฉันก็แทบจะคลั่งเป็นบ้า!
เดลตันผู้หิวกระหายยังไม่มีท่าทีที่จะละริมฝีปากเลยแม้แต่ฉันจึงใช้มือข้างหนึ่งจิกหัวของเค้าออกเพื่อให้เค้าหยุดการกระทำของเค้าที่ฉันจะขาดอากาศตายซะก่อน
 
“ใจเย็นหน่อยสิเดลตัน....”
“ผมว่าผมคงจะใจเย็นไม่อยู่แล้วซะด้วยสิ” ยังพูดไม่ทันขาดคำเดลตันก็จัดการถอดเสื้อของเค้าออกเผยให้เห็นซิกแพ็คอันสวยงามของเค้า กรี้ด!!!! เดี๋ยวๆนี่ยังไม่ใช่เวลา!!! มา!!! ต่อคะ!!!!
    จากนั้นเดลตันก็จัดการไซ้ที่คอของฉันไปมาอย่างดุเดือด ส่วนฉันเองที่เริ่มมีอารมณ์ร่วมบ้างแล้วก็ทำได้แค่จิกไปที่หลังคอของเดลตันเบาๆและใช้ขาของตัวเองสีกับขาของเดลตันไปมา แต่เดี๋ยวก่อน!!!
“นี่เดลตันฉันว่าใส่ถุงก่อนมั้ย”
“นั่นสินะ”
   เดลตันรีบลุกออกจากตัวฉันก้มลงไปหยิงถุงยางที่เก็บเอาไว้ในลิ้นชักของเค้า แหม.....แลจะเตรียมพร้อมนะ ส่วนฉันเองก็รีบลุกขึ้นนั่งและจ้องมองไปทั่วเนินอกที่ถูกดูดจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด เฮ้อ.....
 
“เสร็จแล้วที่รัก คุณพร้อมจะต่อรึยังหลังจากนี้ผมจะไม่ให้คุณได้พักแล้วนะ”
 
“จัดมา!!” ฉันใช้นิ้วกวักเรียกเดลตันให้เข้ามาจัดการฉันได้เลย!!!