รักนี้ต้องมีความเจ็บปวด

"ยูกิ ยูกิตื่นหรือยังลูก"

"ตื่นแล้วค่ะ"

"ถ้าตื่นแล้วก้ลงมาทานข้าวเช้าไปโรงเรียนนะลูก"

"ค่ะ"

ฉันเดินลงบันไดมาที่ห้องครัวเพื่อทานข้าวเช้าไปโรงเรียน

"เป็นไงบ้างลูกติวหนังสือกับรินเมื่อวาน"

"ก็ดีค่ะแม่"

ติ้ง ต่อง

"ใครมาแต่เช้าเลย"

"เดียวหนูไปเปิดเองค่ะ"

ตึก ตึก ฉันวิ่งออกไปเปิดประตูบ้าน

"อ่าว รินมาแต่เช้าเลย"

"พอดีพี่เรนอาสาจะไปส่งที่โรงเรียนนะก็เลยมาชวนยูกิไปด้วยกันไหม"

"ไปรอแปบนะ เข้ามาก่อนสิ"

"จ้า"

ฉันเดินเข้าบ้านและรินกับพี่เรนก็เดินตามเข้ามาในบ้านด้วย ฉันได้ยินเสียงแม่ตะโกนออกมาจากในครัว

"ใครมาเหรอยุกิ"

"รินกับพี่เรนค่ะแม่ พวกเขามารีบไปโรงเรียน"

"อ่อ ชวนเขามาทานข้าวสิจ่ะ"

"ค่ะ"

"รินพี่เรนมาข้าวเช้าค่ะ"

"ทานเลยพวกเราทานแล้ว"

"งั้นรอแปบนะเดี่ยวเราไปเก็บของก่อนนะ"

"จ้า"

"ไม่ต้องรีบนะ"

"จ้า"

ฉันเดินขึ้นบันไดเพื่อไปปเก็บของที่อยู่ในห้องไม่นานแล้วก้เดินลงมาที่ห้องครัว

"เสร็จแล้วทำอะไรกันอยู่"

"ก็คุยนั้นคุยนี่กันนะ"

"อ่อเคไปกันเถอะ"

"อ่าวไม่ทานข้าวก่อนเหรอยูกิ"

"ไม่ล่ะเดียวสาย"

"ทานก่อนก็ได้นะครับน้องยูกิเดียวจะไม่สบายนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ"

"งั้นถ้ายูกิไม่ทานเดียวแม่จะเอาข้าวกล่องให้นะ"

"ค่ะ"

ฉันรับข้าวกล่องจากแม่แล้วเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถพี่เรนเพื่อไปโรงเรียน

"อ่าวรินไม่นั่งหน้าเหรอ"

"ไม่อ่ะยูกินั้งกับพี่เรนเลย"

"โอเคก็ได้"

"มันเดินไปนั่งหน้ารถแล้วพี่เรนก็ออกรถไปโรงเรียน โรงเรียนของเราอยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่และเป็นโรงเรียนชื่อดังของจังหวัดบรรยายกสในรถเงียบมาเพราะต่างคนต่างไม่คุยกันเลย
แล้วพี่เรนก็เริ่นบทสนทนาขึ้น

"วันนี่ตอนเรนน้องยูกิว่างไหมครับ"

"วันนี้เหรอค่ะ"

"ก็ว่างนะค่ะ"

"งั้นดีเลย เดียวตอนเย็นพี่ไปรับนะ"

"ค่ะ"

"พี่เรนเปิดเพลงหน่อยมันเงียบเกินไปอ่ะ"

"ได้"

พี่เรนเอื่อมมือไปเปิดเพลงให้รินเพลง ฉันก็คิดเหมือนกันว่าบรรยายมันเงียบมากๆๆเลยจนทำใหเรู้สึกอึดอัด 

"แล้ววันนี่พี่เรนไมีมีเรียนเหรอค่ะ"

"มีสิ"

"อ่อค่ะ"

ไม่นานพวกเราก็มาโรงเรียนฉันกับรินเตรียนตัวลงจากรถ

"พี่เรนตอนเย็นจะมารักใช่ไหม"

"ใช่ ทำไม"

"รินไม่กลับนะ"

"ทำไม อาจารย์นัดประชุมกรรมการนักเรียนนะ ให้ยูกิกับกับพี่นะ"

"อ่าวรินถ้ารินไม่กลับเดียวเรากลับเองก็ได้เสียเวลาพี่เขา"

"ไม่เป็นไรครับน้องยูกิเดี่ยวพี่มารับเองกลับเองมันอันตราย"

"นั้นสิยูกิ"

"ก็ได้ค่ะ"

พอคุยกันเสร็จพวกเราก็ลงจากรถเข้าโรงเรียน พวกเราแยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน ฉันกับรินเราอยู่คนล่ะห้องกันรินเรียนเก่งอยู่ห้อง 1-6 ส่วนฉันอยู่ห้อง 5-6 แต่เวลาพักกลางวันพวกเรามั้งจะมากินข้าวกลางวันด้วยกันตลอด เหมือนกันทุกวัน 

กริ๊ง กริ๊ง 

กริ๊งเข้าเรียนเริ่มขึ้นฉันรอเรียนวิชาแรกในห้องเราไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาละเรียนเรียนกันไปเรื่อยจนพักกลางวัน ฉันเดินหยิบกล่องข้าวออกไปข้างนอกเดินไปที่เดิมของพวกเรา ฉันมีเพื่อนในห้องนะมีไม่กี่คนแต่ฉันก็ชวนพวกเขามาทานข้าวด้วยพวกเขาก็มาฉันเดินมาที่ต้นไม้ต้นใหญ่ใกล้ๆสนามฟุตบอล ตอนนี้ในสนามเต็มไม่ด้วยพวกเด็กที่เล่นฟุตบอลกัน ฉันเดินมานั่งรอรินไม่นาริวก้เดินมานั่งข้างๆ 

"ยูกิ เป็นไงบ้าง"

"ก้ดีนะเรียนวันนี้"

"วันนี้วันสมัครของมหาลัยK ไม่ใช่เหรอ"

"เอ่อ ใช่ลืมไปเลย"

"เดียวเราทานข้าวเสร็จไปห้องสมุดกันไหม"

"ได้"

พวกเราทานข้าวกล่องกันและพูดคุยเรื่องการสมัครเข้ามหาลัยเพราะตอนนี้พวกเราเรียนอยู่ชั้นมธัยมศึกษาปี่ที่6 แล้วรอเตรียนเอนเข้ามหาลัย ฉันคิดเอาไว้ว่าจะเข้าคณะบริหารที่มหาลัยK เป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงมากๆและพี่เรนก็เรียนที่นั้นด้วยส่วนรินก็จะเข้าเหรอกันแต่รินจะเข้าคณะสถาปัตยกรรม รินเป็นคนวาดรูปสวยมากเลยส่วนฉันพอวาดได้แต่ไม่สวยเท่าริน พวกเรากินข้าวเสร็จก็ยังพอมีเวลาก่อนจะเข้าเรียนก็เลยไปห้องสมุดกันเพื่อไปใช้คอมสมัครสอบ ในห้องสมุดจะมีอยู่สองโชน คือโชนให้นั้งอ่านหนังสือสืบค้นจะอยู๋ด้านใน ส่วนโชนที่ให้เล่นคอมพิวอยู๋จะอยู่ด้านนอกฉันเดินไปดชนด้านนอนกเพื่อใช้คอมพิวเตอร์เราใช้นั้งข้างกันและสืบค้นการสมัครสอบฉันคลิกสมัครสอบและดูกำหนดการต่างๆที่จะต้องทำและเนื้อหาในการสอบ ไม่นานกริ่งเข้าเรียนก็ออกพวกเราปิดคอมและแยกย้ายกันไปเรียนในช่วงบ่ายต่อ

"ยูกิเราไม่ได้กลับนะ เดียวพี่เรนจะมากลับที่หน้าโรงเรียน 4 โมงนะ"

"อ่อ โอเคจ้า"

"จ้าไปก่อนนะ"

"จ้า"

ฉันเดินเข้าห้องไม่นานอาจารยืก้เข้ามาสอน เราเรียนไปเรื่อยๆจนเลิกเรียน ฉันเก็บของใส่กระเป๋าและเดินไปรอพี่เรนที่หน้าโรงเรียนไม่นานพี่เรนก็ขับรถมาเทียบฟุตบาท และลดกระจกลง

"สวัสดีครับ น้องยูกิ"

"สวัสดีค่ะพี่เรน"

ฉันเดินไปเปิดประตูและเข้าไปนั่งแล้วพี่เรนออกรถไป

"น้องยูกิรีบกลับบ้านไหมครับ"

"ไม่ค่ะทำไมเหรอค่ะ"

"พอดีพี่จะแวะซื้อของก็เลยจะพาน้องยูกิไปด้วยได้ไหมครับ"

"ได้ค่ะ"

ฉันตื่นเต้นมาที่ได้มานั้งงบนรถกับพี่เรนสองต่อสอง ฉันก็ไม่มีอะไรจะคุยกันพี่เขามีแต่พี่เขาที่ถามฉันมาฉันก็ตอบไปแบบกล้าๆกลัวๆ ไม่นานพี่เรนก็ขับรถเข้ามาที่ห้างแห่งหนึ่ง หาที่จอดรถไม่นานก็ลงจากรถ ฉันเดินตามพี่เรนไปแบบเงียบๆ

"น้องยูกิหิวไหมครับทานอะไรก่อนไหม"

"ไม่เป็นไรค่ะยังไม่หิวพี่เรนไปซื้อของก่อนก็ได้ค่ะ"

"ok  ครับถ้าอยากได้อะไรบอกพี่นะ"

"ค่ะ"

พวกเราเดินไปเรื่อยๆจนไปถึงร้านขายของขวัญพี่เรนพาฉันไปเลือกอยู่ของขวัญ

"น้องยูกิช่วยพี่เลือกหน่อยได้ไหมครับว่าจะซื้ออะไรให้เพื่อนพี่ดี"

"เพื่อนพี่ผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ"

"ผู้หญิงครับ"

"ผู้หญิงก็คงจะเป็นตุ๊กตาหรือไหมก้พวกของประดับนะค่ะ"

"ฉันพี่ว่าของของประดับดีกว่า"

พี่เรนเดินไปเลือกสร้อยแขนฉันก็ช่วยเลือกด้วย ฉันเห็นสร้อยที่มีจี้รูปผีเสื้อสวยมากเลยฉันอยากได้นะแต่ไม่เอาดีกว่า

"น่ายูกิอยากได้เหรอครับเดียวพี่ซื้อให้"

"ไม่เป็นไรค่ะเห็นว่ามันน่ารักดีนะค่ะ"

"ไม่อยากได้เหรอ"

"ไม่ละค่ะ"

"ครับ"

"น้องยูกิว่าอันนี้สวยไหมครับจีรูปพระจันทร์"

"สวยค่ะ"

"งั้นพี่เอาอันนี้ดีกว่า"

"เอาอันนี้ครับ"

"ค่ะ"

"น้องยูกิเดินดูของก่อนนะครับเดี่ยวพี่ไปจ่ายเงินก่อนนะ"

"ค่ะ"

ฉันเดินไปดูของรอบร้านไม่นานพี่เรนก้เรียกให้ไปหาและพวกเรากเเดินออกจากร้าน

"หิวหรือยังคับ"

"นิดหน่อยค่ะ"

"งั้นเราไปหาอะไรทานกัน"

"น้องยูกิอยากทานอะไรครับ"

"อาหารญี่ปุ่นค่ะ"

"ok ครับ"

พวกเราเดินมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นพี่เรนเลือกที่นั่งไม่นานพนักงานก็เดินมารับออเดอร์

"น้องยูกิทานอะไรครับ"

"เอาราเมนเนื้อ และเอาน้ำแตงโมปั่นนะค่ะ"

"ok ค่ะ"

"ส่วนผมเอาข้าวหน้าเนื้อพิเศษนะครับ น้ำชาเย็นนะครับ"

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"

"ยูกิชอบทานอาหารญี่ปุ่นเหรอครับ"

"ค่ะชอบมากเลย พี่เรนไม่ซื้อไปฝากรินเหรอค่ะ"

"ไม่ล่ะครับ เดี่ยวให้ทานอาหารกับแม่ดีกว่า"

"อ่อ ค่ะ"

วันนี้วันสมัครสอบนี้ครับสมัครเหรอยังครับ"

"สมัครแล้วค่ะ"

"ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจมาปรึกาาพี่ได้นะ"

"ค่ะ"

ระหว่างรออาหารมาเสริฟพวกเราก้คุยนั้นคุยนี้กันจนพนักงานมาเสริฟอาหารพวกเราก็นั่งทานอาหารจานเสร็จแล้วก็จ่ายเงินแล้วก็เดินออกจากร้านมา

"อิ่มไหมครับ"

"อิ่มค่ะขอบคุณนะค่ะที่พามาเลี้ยงอาหาร"

"ครับ"

พวกเราเดินมาที่ลาดจอดรถและเดินไปขึ้นรถแล้วพี่เรนก็ออกรถพวกเราก้คุยกันนิดหน่อย ฉันเริ่นรู้สึกง่วงๆแล้วก้หลับไป

"น้องยูกิถงบ้านแล้วครับ

"ถึงแล้วเหรอค่ะ"

"ครับ"

"ขอบคุณนะค่ะที่มาส่ง"

"ครับ แล้วเจอกันนะครับ"

"ค่ะ สวัสดีค่ะ"

ฉันเปิดประตูลงจากรถละพี่เรนก็ออกรถไปฉันยืนจนรถพี่เรนลับหายไปแล้วก็เดินเข้าบ้าน

"กลับมาแล้วค่ะ"

"ไม่ไหนมาจ้า แล้วใครมาส่ง"

"ไปส่งพี่เรนซื้อของที่ห้างมาค่ะ พี่เรนมาส่ง"

"จ้า เรนนี้โตขึ้นก็หล่อจังนะคงจะมาคนที่จีบเยอะแน่เลยนะ"

"คงเยอะอยู่มั้งหล่อขนาดนั้น"

"ทานข้าวมายังจ่ะ"

"ทานมาแล้วค่ะ หนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"

"จ้า"

ฉันเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องแล้วล่มตัวลงนอนที่เตียงคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาวันนี้โครตเขินเลยได้ไปช็อปปี้กับพี่เรนนั่งทานข้าวด้วยกันเขินมาเลยแต่ก็มีความสุขมากเลย ฉันนอนเล่นกลิ้งไปมาซักแปบแล้วก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแปรงฟัน ออกจากห้องน้ำมาก็เปิดมือถือเล่นแปยหนึ่งก็เห็นข้อความของรินส่งมาเข้าไปอ่าน

<เป็นไรจะนั่งรถกลับกับพี่เรน>
<เขินสิย่ะ>
<ได้ยินว่าไปเดินซื้อของมาด้วยไม่ใช่ไหม>
<ใช่>
<สนุกไหม>
<สนุกสิ>
<จ้า>
<ไปล่ะไม่คุยด้วยแล้ว>

<เขินล่ะสิ>

<จ่ะ ฝันดี>

<จ้าฝันดีนะๆๆๆๆ>