รักนี้ต้องมีความเจ็บปวด

"อะแอ่ม ทำอะไรอยู่ยูกิ"

"ป่าว แค่เห็นพี่เขาหลับการเลยเอาผ้ามาห่มให้"

"เหรอ เห็นยิ้นสักกว้างเลยนะ"

"ป่าวใครยิ้ม"

"จ้า"

"แล้วนี้ลงมาทำไมเหรอ"

"ก็เห็นลงมานานก็เลยลงมาดูและก็เห็น..."

"เห็นอะไร"

"ป่าว"

"ไปติวหนังสือกันต่อเถอะปล่อยเขาไปนั้นล่ะ"

"อื้ม"

ฉันตกใจเมื่อได้ยินเสียงของริน รินมาตามฉันไปติวหนังสือต่อเพราะฉันออกมานานแล้วฉันเดินตามรินไปในห้องแล้วก็ติวหนังสือฉันต่อพวกเราติวหนังสือกันจนเย็น

ครอก ครอก

"แม่ให้มาตามไปทานข้าว"

"ค่ะ"

"โห่ถ้าจะติวกันหนักขนาดนี่พักบ้างนะเดียวจะสับสน"

"ค่ะ"

"ไปทานข้าวกัน ยูกิก็ทานข้าวเย็นก่อนนะแล้วค่อยกลับ"

"ค่ะ"

ฉันกับรินตัวหนังสือกันจำเย็นแล้วพี่เรนก็ขึ้นมาตามพวกเราไปทานข้าวเย็นกันแล้วฉันก็เก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน ฉันเดินตามพี่เรนลงไปที่ห้องครัวเพื่อทานข้าวเย็นกับพวกเขา 

"สวัสดีค่ะแม่"

"สวัสดีจ้า เป็นยังไงบ้างติวหนังสือ"

"สนุกมากเลยยค่ะ"

"แล้วยูกิจะเรียนต่อที่ไหนจ่ะ"

"หนูว่าจะเรียนต่อที่มหาลัยKค่ะ"

"ที่เดียวกับพี่เรนนี่"

"จริงเหรอค่ะ"

"ใช่จ้า"

ฉันหันไปมองพี่เรนที่กำลังตักข้าววเข้าปากฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าพี่เขาเข้ามหาลัยนี่เพราะมหาลัยนี่เป็นมหาลัยชื่อดังของประเทศและมีค่าเทอมที่แพงพอสบควรแต่ฉันก็อยากจะเรียนที่นี่ฉันต้องเข้าเรียนที่นี่ให้ได้เพืื่อจะได้เจอพี่เขา

"ยูกิ ยูกิ"

"หา"

"ไม่ทานเหรอ"

"ทานสิ พอดีคิดอะไรเพลินอ่ะ"

"จ้า รีบกินเถอะจะได้กลับเดียวจะมืดเสียก่อน"

"จ้า"

"เรนเดียวเดินไปส่งน้องกลับบ้านนะ"

"อุ้ย ไม่เป็นไรค่ะคุณป้าเดียวหนูเดินกลับเองค่ะบ้านอยู่ใกล้แค่นี่เอง"

"ไม่ได้จ้ามันมืดแล้วอันตรายให้พี่เขาไปส่งดีกว่านะ"

"นั้นสิครับน้องยูกิให้พี่ไปส่งดีกว่านะ"

"ก็ได้ค่ะ"

พอทานข้าวเสร็จฉันเดินไปเก็บของที่ห้องรินแล้วเดินลงมาสวัสดีคุณป้าและคุณลุงแล้วก้เดินออกไปหน้าบ้าน 

"ยูกิบ๊าย บาย "

"อ่าวรินไม่ได้ส่งเราที่บ้านกับพี่เรนเหรอ"

"ไม่ดีกว่าไม่อยากไปรบกวนพวกเธอนะ"

"รบกวนอะไรริน" <\\\\>

"ป๊าว ไปเถอะ พี่เรนฝากดูยูกิด้วยนะ"

"ได้เลย"

ฉันเดินกลับบ้านกับพี่เรน พี่ของพวกเราอยู่ห่างกันคนละซอยฉันเดินมาาเล่นที่นี่บ่อยมาก ตอนนี่ฉันเดินกลับบ้านกับพี่เรนสองคน หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลยเพราะไม่มีใครพูดอะไรเงียบมาตลอดทางเรียน

"น้องยูกิอยากเข้ามหาลัยพี่เหรอครับ"

"คะ ค่ะ"

"ดีจะเลยนะครับ พี่อะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะครับ"

"ค่ะ"

"แล้วน้องยูกิจะเข้าสาขาอะไรครับ"

"สารสนเทศค่ะ"

"สาขาเดียวกับพี่เลย"

"จริงเหรอค่ะ เรียนยากไหมค่ะ"

"ก็ยากอยู่นะ แต่ถ้าน้องชอบก็ไม่มีอะไรยากเหรอ"

"ค่ะ"

พวกเราเดินไปคุยไปจนถึงหน้าบ้านฉัน

"ถึงแล้ว"

"ขอบคุณนะค่ะที่มาส่งหนูถึงบ้าน"

"ครับไม่เป็นไร "

"งั้นหนูเข้าบ้านก่อนนะค่ะ"

"ครับ พี่กลับก่อนนะบ๊าย บาย"

"กลับบ้านดีๆๆค่ะ"

"ครับ"

ฉันเดินเข้ามาก็เห็นแม่น้องดูทีวีอยู่ 

"กลับมาแล้วค่ะ"

"กลับมาแล้วเหรอใครมาส่งนะ หล่อเชี่ย"

"พี่เรนค่ะ"

"อ่าวเรนเหรอทำไมไม่ชวนเขาเข้าบ้านก่อนละ"

"ก้เห็นมันมืดแล้วก็เลยไม่ได้ชวน"

"ที่หลังชวนพี่เขาเข้ามาด้วยนะแม่อยากเห็น"

"ค่ะ"

ฉันเดินขึ้นไปในห้องวางของแล้วเดินไปเปิดคอมเล่นสักพักก็ไปอาบน้ำนอน