E-Ped Story สวัสดีความรัก

            
 
            ย้อนกลับไปเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว
            ปี พ.ศ. 2553
 
 
 
 
 
         
            และนี่คือหัวใจของฉัน หัวใจสีขาวบริสุทธิ์ของเด็กน้อยไร้เดียงสาอย่างฉันที่ชื่อ ‘เป็ด’
            ฉันอายุ 15 ปี และตอนนี้ก็เรียนอยู่ชั้น ม.3
            ที่สำคัญ ฉัน ‘สวย’ มาก
 
            แค่ในเกมน่ะ...
 
            ฉันเป็นเด็กติดเกม และเกมที่ฉันติดคือ ‘เกมเต้น’ 
            เกมที่ไม่ต้องลงดัน ไม่ต้องตีบวกของให้วุ่นวาย แค่กดให้เก่ง ๆ ทำตัวรวย ๆ และเติมตังซื้อชุด แต่งตัวให้สวย ๆ แค่นั้นก็เป็นที่สนใจของใครหลาย ๆ คนแล้ว และฉันก็ดังมาก เอ่ยชื่อฉันที่ไหนก็มีแต่คนรู้จัก แน่นอน มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นดาว รู้สึกพิเศษ เหมือนเป็นคนสำคัญ และฉันมีความสุขมาก!
           แต่มันก็แค่ในเกมเท่านั้น...
 
           ในโลกออนไลน์ ฉันมีตัวตน
            แต่โลกความจริง ฉันเป็นแค่ฝุ่นในอากาศ...
 
 
 
            สถานที่ที่ทำให้ฉันเป็นฝุ่นมากกที่สุดคือ โรงเรียน
            หลาย ๆ คนอาจจะเข้าใจว่า เด็กติดเกมหรือพวกที่มีโลกส่วนตัวน่ะ จะมีเพื่อนน้อย ฉันก็ยอมรับนะว่ามีน้อย แต่ถึงจะมีน้อย พวกเราก็สนิทกันมาก สนิทเพราะพวกเราเล่นเกมด้วยกันมาตั้งแต่ป.6ยังไงล่ะ
 
            …
 
            ใช่ พวกเรามันเด็กติดเกม -_-
  
            เพื่อน ๆ ของฉันเป็นนักเรียนเรียนดี เกรดได้ 3.5x ขึ้นไปกันทุกคน เป็นที่รักของครูบาอาจารย์ แต่งตัวก็ถูกระเบียบ  ทำตัวโคตรจะเรียบร้อย
            ฉันเองก็เหมือนกัน
            ถึงเกรดจะไม่เคยถึง .5 ก็เถอะ อย่างน้อยก็ 3.xx เหมือนกันล่ะวะ
            เอาจริง ๆ ฉันเป็นคนขี้เกียจนะ โง่เลขมาก แต่ไม่รู้ทำไมถึงรอดมาจนถึงทุกวันนี้ แถมยังติด Top 10 ของห้องอีก
            คุณครูตรวจข้อสอบถูกรึเปล่าคะ? =_=
            แต่นั่นก็เป็นเรื่องดี เพราะเกรดสวย ๆ มันทำให้ฉันไม่ต้องเรียนพิเศษ และไม่โดนบ่นเมื่อเล่นเกม
 
            มาว่าเรื่องแต่งตัวถูกระเบียบกันต่อ
            ด้วยความที่พวกเราอยู่ในกฎในเกณฑ์ ทำให้เราดูเป็นคนติ๋ม ๆ เรียบร้อย พวกดื้อ ๆ ซน ๆ BadBad ทั้งหลายเลยไม่ค่อยยุ่งด้วย
            หลายคนอาจจะมองว่าดี แต่ฉันว่าไม่ว่ะ
            ฉันอยาก Bad บ้าง อยากแรด อยากทำตัวผิดระเบียบ อยากนุ่งกระโปรงสั้นเหนือเข่า อยากซอยผมให้มันฟู ๆ  อยากทาปากแดงมาเรียน อยากจับกลุ่มคุยกับเพื่อนเรื่องผู้ชายบ้างที่ไม่ใช่เรื่องเกม
            เป็ดอยากแรดอะ เป็ดอยากแรดดดดดดดดดดดด
         
            ฉันเสียใจ ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาของเพื่อนร่วมชั้นเลย!
            ฉันอยากเด่นบ้าง ใครก็ได้ช่วยฉันที TOT
 
            ถึงตอนนี้ผู้อ่านคงจะคิดว่าฉันงี่เง่า
            อืมใช่ มันดูไร้สาระนะ
            แต่รู้อะไรไหม ว่าฉันเจออะไรมา...
 
 
            เหตุการณ์ที่ทำให้จ๊อยใน 1
            วันนั้น
            เพื่อนสนิทของฉันที่อยู่ห้อง 2 มาหาฉันที่ห้องแต่ไม่เจอ หล่อนก็เลยถามเพื่อนคนอื่นที่อยู่แถว ๆ นั้นว่า
            “แก ๆ เห็นเป็ดบ้างไหม? เป็ดห้อง 8 อ่ะ”
            “เป็ดเหรอ?... อ้อ นั่นไง เดินมากับแฟนตรงนู้น” ตัวประกอบตอบพลางชี้นิ้วไปที่ระเบียงทางเดิน
            เพื่อนฉันขมวดคิ้วแรง ๆ พลางคิดในใจว่า
            ‘อีเป็ดเพื่อนกูไปมีแฟนตอนไหนวะ!’
            พอเพื่อนฉันหันไปมองก็พบว่า ‘เป็ด’ ที่ตัวประกอบพูดถึง ไม่ได้หมายถึงฉัน แต่หมายถึง ‘เป็ดสวย’
 
            อีนั่นมันเป็ดสวย! ไม่ใช่เป็ดติ๋ม!!!!!!
            TOT
 
            หลังจากนั้นเพื่อนฉันก็ถามต่อ
           “ฉันหมายถึงเป็ดห้อง 8 อีกคนนึงน่ะ”
            แล้วรู้ไหม ตัวประกอบตอบว่าไง
 
            ...
 
            “โรงเรียนนี้มีเป็ดอื่นด้วยเหรอ? ขอโทษนะ เราไม่รู้จักจริงๆ”
 
            โคตรเสียใจ...
 
 
            เหตุการณ์ที่ทำให้จ๊อยใน 2
            วันนั้น
            ฉันเล่นเกม แล้วก็นัดเล่นกับเพื่อนผู้ชายในห้องเรียนเดียวกัน ชื่อ ‘โทชิ’ เขาก็ถือว่าเป็นคนดังคนนึงในโรงเรียนเลยนะ เพราะเขาเป็นนักร้องของวงโรงเรียน สาว ๆ กรี๊ดตรึมเลยล่ะ แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกอยากกรี๊ดเลยวะ หน้าตาก็งั้น ๆ อ่ะ
            อ้อ ฉันรู้จักหมอนี่ได้เพราะเขานั่งโต๊ะข้างหลังฉันน่ะ -_-
            พอเล่นด้วยกันสักพัก โทชิก็ชวนเพื่อน ๆ มาเล่นด้วย และเพื่อนเขาแต่ละคนเป้นคนดังในโรงเรียนทั้งนั้น!
            และนี่คือโอกาส! ฉันจะต้องทำความรู้จักพวกเขาให้มาก ๆ พวกเขาจะได้รู้จักฉันยังไงล่ะ! >_<
            “เฮ้ ผู้หญิงที่เล่นเก่ง ๆ น่ะ เรียนที่เดียวกับเราเหรอ” อ๊ะ! เขาเริ่มคุยกับฉันแล้ว
            “ใช่ๆ เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่นายคงไม่เคยเจอเราหรอก เราไม่สวย”
            “เหรอ ชื่ออะไรล่ะ เรียนห้องไหน?”
            “ชื่อเป็ด ห้อง8น่ะ”
            …
            เขาเงียบไปสักพัก ก่อนจะตอบกลับมา
            “อ๋อ เป็ด ห้อง8 ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ”
            เฮ้ยยยย เขารู้จักเราว่ะ กรี๊ดดดดดดด มีคนรู้จักคนติ๋ม ๆ อย่างเราด้วยเหรอ >_<
            “รู้จักจริงดิ?”
            “เอ้า ใครไม่รู้จักก็บ้าแล้ว เป็ดแฟนไอ้ต้นอะ”
 
            …
            เงิบ
            ...
 
            กู ไม่ เคย มี แฟน ครับ!
 
            “ไม่ใช่ ๆ นี่อีกเป็ดนึง ชื่อเป็ดเหมือนกัน อยู่ห้อง 8 เหมือนกัน แต่ไม่ใช่เป็ดแฟนต้น เราไม่มีแฟน”
            “อ้าว มีเป็ดอื่นด้วยเหรอวะ”
            …
 
            จ๊อยในสัดสัด!