E-Ped Story สวัสดีความรัก
เขียนโดย 
Limbo
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 04.14 น.
แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) บทนำ (Part3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพอมาสังเกตดูแล้ว พวกที่เด่น ๆ ดัง ๆ ทั้งหลาย ส่วนใหญ่เขาก็แรดกันนะ ถึงจะทำตัว Bad แต่บางคนก็ตั้งใจเรียนปะวะ เหมือนฉันไง ถึงจะติดเกม แต่การเรียนก็เอาอยู่นะ
เพราะฉะนั้น ฉันจะแรดบ้าง!
ฉันเรียบร้อยและอยู่ในกฎระเบียบมา 8 ปี
ถึงเวลาแหกแล้ว!!
เย็นนั้น
บ้านของเป็ด
“แม่...”
“ว่าไง” แม่ตอบโดยไม่มองหน้า มือของหล่อนยุ่งอยู่กับการซอยหอมหัวใหญ่
“เป็ดอยากซอยผม”
“ไม่!”
ตอบแบบไม่คิดเลยเหรอ -O-
“ทำไมอะ?”
“แม่ขี้เกียจเก็บผมให้ มันเปียยาก ถ้าอยากซอยมากก็เปียผมไปเรียนเองนะ”
ไม่อะ ฉันเปียไม่เป็น -_-
“งั้นขอเจาะหูได้ไหม”
“โรงเรียนเขาไม่ให้เจาะไม่ใช่เหรอ”
“แค่เจาะหูเองนา คนอื่นเขายังเจาะกันเลย ไม่เห็นมีใครว่าอะไร”
…
แม่เงียบก่อนจะวางมีดลงแล้วเงยหน้ามองฉันช้า ๆ
...
“คนอื่นเขาจะทำอะไรก็ปล่อยเขาไป ไม่ต้องไปเลียนแบบ ถ้าลูกทำอะไรผิดแล้วคุณครูเรียกพบผู้ครองขึ้นมา คิดว่าแม่ว่างไปหาเหรอ แม่ต้องทำงานไหม? โตแล้วก็หัดคิดบ้างว่าอะไรควร อะไรไม่ควร เขามีกฎอะไรก็ทำตามไป จะได้ไม่ต้องมีปัญหาทีหลัง อยู่ในกฎมาได้ตั้งแต่ ป.1 จะมาแหกอะไรตอน ม.3”
แม่ขมวดคิ้วตอบอย่างรำคาญ ทำเอาฉันไม่กล้าพูดต่อเลย...
หงอยเลยดิ
“ทนไปเหอะ อีกนิดก็จบแล้ว จบม.3เมื่อไหร่อยากจะทำผมทรงอะไรก็ทำ เดี๋ยวแม่จะพาไปร้านเอง จะเจาะหูสัก 10 รู ก็ได้ แม่ไม่ห้ามละ”
เอาจริง?
นี่พูดจริงใช่ปะ?? *0*
“แม่แน่ใจนะ???” ฉันถามซ้ำด้วยดวงตาที่เป็นประกายมีความหวังแล้ว! อีเป็ดจะเลิกติ๋มแล้วโว้ย!!
“เออ แต่ให้จบก่อนนะ”
“โอเค >_<”
หลายวันผ่านไป...
กว่าจะจบม.3มันก็นานไหมวะ -_-
อีกกี่เดือน กี่วัน กี่ชั่วโมง กี่นาที กี่วินาที ฉันทนไม่ไหวแน่ ๆ เลยว่ะ -_-;
“เป็ด...”
“ว่า?” ฉันตอบเพื่อนหัวเถิกที่นั่งข้าง ๆ โดยไม่มองหน้าหล่อน เพราะตอนนี้ฉันกำลังยุ่งอยู่กับการวาดรูปผู้หญิงจับมือกับผู้หญิงอยู่
อ้อ ลืมบอกไป ในห้องนี้ไม่มีใครวาดรูปสวยเท่าฉันอีกแล้ว และฉันก็แต่งการ์ตูน วาดการ์ตูนช่องเป็นเล่ม ๆ ตั้งแต่ ป.2 แล้วนะเออ วาดเสร็จก็เอาให้เพื่อนสนิทอ่าน
โคตรน่ารักอ่ะ
ด้วยความที่ใครหลาย ๆ คนในห้อง 8 รู้ว่าฉันวาดรูปสวย พวกนั้นก็เลยชอบมาขอให้ฉันวาดรูปให้ ตอนแรกก็ใจดีช่วยวาดให้นะ หลัง ๆ มา งานที่ต้องส่งครูก็ให้ฉันทำด้วย เฮ้ย งานส่งครูนะเว้ย ไม่ใช่งานเล่น ๆ นี่กูต้องคิดงานให้พวกมึงอีกเหรอ? แล้วคะแนนอะ ฉันได้ด้วยไหม? ก็ไม่อะ
แล้วกล้าเถียงพวกมันไหม?
ไม่อะ ใครจะไปกล้ามีเรื่องด้วยวะ พวกนั้นมันนักตบของโรงเรียนเลยนะเว้ย -_-
สก๊อยก็งี้ ชิ!
“วาดรูปให้อีกี้เหรอ?” เพื่อนหัวเถิกที่นั่งข้าง ๆ ฉันถามต่อ
“ใช่ มันให้วาดผู้หญิงจับมือผู้หญิงแล้วมีหัวใจตรงกลาง กูงงว่ะ มันเป็นเลสเบี้ยน เป็นดี้ เป็นทอม หรือเป็นผู้หญิงวะ?”
“กูก็งง”
‘กี้’ ที่พูดถึงคือเพื่อนผู้หญิงที่ทำตัวห้าวเหมือนผู้ชาย ดูแล้วเหมือนทอม แต่เสือกชอบผู้หญิงด้วยกัน แต่วันก่อนฉันเห็นมันจูบกับผู้ชายหลังห้อง
สรุปมันเพศอะไรวะ? -_-
“เป็ด”
“อะไรอีกอีมายด์”
‘มายด์’ นั่นคือชื่อของผู้หญิงหัวเถิกที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ฉันนั่นแหละ หล่อนไม่ใช่เพื่อนสนิทของฉันหรอก แต่บังเอิญเรานั่งข้างกันมา 2 ปี แล้ว ตั้งแต่ ม.1 หล่อนเป็นผู้หญิงน่ารำคาญนะ รักสวยรักงาม ส่องกระจกได้ตลอดเวลา แอบเอาโทรศัพท์มาคุยกับผู้ชายในห้องเรียน แล้วยังชอบขอให้ฉันวาดรูปให้อีก แต่ก็จำเป็นต้องนั่งข้างหล่อนอ่ะ เพราะฉันไม่รู้จักใครแล้ว T^T
“ขนแขนมึงเยอะจังวะ ชาติที่แล้วมึงเกิดเป็นลิงเหรอ”
ดูอะไรไม่ดู มาดูคนแขนคนอื่น ว่างมาเหรอ? -_-
แต่ยอมรับ ว่าเยอะจริง -_-;
“ไม่ใช่แค่แขนนะ ขาก็เยอะ” พูดจบ ฉันก็ยกขาขึ้นพาดขานาง แล้วถกกระโปรงขึ้นให้นางดู
“เชี่ยยยยยย!!! โคตรเยอะ มึงเป็นผู้หญิงแน่เหรอวะ? -O-”
“เออ ญาติ ๆ กูก็เป็นแบบนี้หมดแหละ -_-”
“สนใจเอาออกไหม? เดี๋ยวกูทำให้” มายด์ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบขวดโลชั่นขนาดใหญ่ออกมาจากกระเป๋า
พี่มึงพกโลชั่นมาเรียนเหรอ? -O-
“ยังไม่หมดนะ มีนี่อีก” แล้วนางก็วางมีดคัตเตอร์ลงบนโต๊ะ
...
“มึงจะใช้คัตเตอร์กับโลชั่นโกนขนกูเหรอ? -_-”
“เอ้า ไม่ไว้ใจกูเหรอ? กูก็ใช้วิธีนี้กับขาตัวเองนะเว้ย” พูดจบ หล่อนก็ถกกระโปรงขึ้นให้ฉันดูขาอันขาวเนียนไร้ขนของหล่อน
อืม...มันก็น่าลองนะ มันอาจจะทำให้ความสวยของฉัน +1 ขึ้นมาก็ได้...
“เออ เอาก็เอา มึงทำดี ๆ นะ กูจะวาดรูปต่อ”
“โอเค”
10 นาทีผ่านไป
“โอ๊ย! ขนมึงเยอะว่ะ กูทำไม่ไหวละ กูเหนื่อย”
“อ่าว” อะไรวะ ความคึกในตอนแรกหายไปไหนหมด ผ่านไปแค่ 10 นาทีก็เหนื่อยแล้วเหรอ
“ไหนเอาขามาดูดิ้” ฉันดึงขาตัวเองกลับเพื่อดูว่าขนหายไปกี่เปอร์เซ็นต์
...
“ทำไมขนกูหายไปแค่ส่วนน่องวะ แล้วที่เหลืออะ มึงเหลือไว้ทำไม -_-”
“ก็มันเยอะ ครูก็สอนแล้วด้วย กูต้องเรียนไหมมึง” หล่อนตอบไป หัวเราะไปอย่างขำ ๆ นี่เป็ดโดนแกล้งอยู่เหรอคะ? -_-
“พูดงี้มึงจะไม่รับผิดชอบขากูเหรอ โคตรทุเรศอะ ใจคอมึงจะให้กูกลับบ้านสภาพโกนขนขาไม่เสร็จเนี่ยนะ? -O-”
“เออน่า กลับบ้านไปมึงค่อยไปทำต่อเองนะ ง่าย ๆ ทาโลชั่นก่อน แล้วค่อยเอาคัตเตอร์ขูด ๆ เดี๋ยวขามึงก็จะเนียนไร้ขนเอง”
…
สรุปวันนั้น ฉันต้องกลับไปเอาที่เหลือออกเองที่บ้าน...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
