E-Ped Story สวัสดีความรัก
เขียนโดย 
Limbo
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 04.14 น.
แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บทนำ (Part2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ย้อนกลับไปเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว
ปี พ.ศ. 2553
และนี่คือหัวใจของฉัน หัวใจสีขาวบริสุทธิ์ของเด็กน้อยไร้เดียงสาอย่างฉันที่ชื่อ ‘เป็ด’
ฉันอายุ 15 ปี และตอนนี้ก็เรียนอยู่ชั้น ม.3
ที่สำคัญ ฉัน ‘สวย’ มาก
แค่ในเกมน่ะ...
ฉันเป็นเด็กติดเกม และเกมที่ฉันติดคือ ‘เกมเต้น’
เกมที่ไม่ต้องลงดัน ไม่ต้องตีบวกของให้วุ่นวาย แค่กดให้เก่ง ๆ ทำตัวรวย ๆ และเติมตังซื้อชุด แต่งตัวให้สวย ๆ แค่นั้นก็เป็นที่สนใจของใครหลาย ๆ คนแล้ว และฉันก็ดังมาก เอ่ยชื่อฉันที่ไหนก็มีแต่คนรู้จัก แน่นอน มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นดาว รู้สึกพิเศษ เหมือนเป็นคนสำคัญ และฉันมีความสุขมาก!
แต่มันก็แค่ในเกมเท่านั้น...
ในโลกออนไลน์ ฉันมีตัวตน
แต่โลกความจริง ฉันเป็นแค่ฝุ่นในอากาศ...
สถานที่ที่ทำให้ฉันเป็นฝุ่นมากกที่สุดคือ โรงเรียน
หลาย ๆ คนอาจจะเข้าใจว่า เด็กติดเกมหรือพวกที่มีโลกส่วนตัวน่ะ จะมีเพื่อนน้อย ฉันก็ยอมรับนะว่ามีน้อย แต่ถึงจะมีน้อย พวกเราก็สนิทกันมาก สนิทเพราะพวกเราเล่นเกมด้วยกันมาตั้งแต่ป.6ยังไงล่ะ
…
ใช่ พวกเรามันเด็กติดเกม -_-
เพื่อน ๆ ของฉันเป็นนักเรียนเรียนดี เกรดได้ 3.5x ขึ้นไปกันทุกคน เป็นที่รักของครูบาอาจารย์ แต่งตัวก็ถูกระเบียบ ทำตัวโคตรจะเรียบร้อย
ฉันเองก็เหมือนกัน
ถึงเกรดจะไม่เคยถึง .5 ก็เถอะ อย่างน้อยก็ 3.xx เหมือนกันล่ะวะ
เอาจริง ๆ ฉันเป็นคนขี้เกียจนะ โง่เลขมาก แต่ไม่รู้ทำไมถึงรอดมาจนถึงทุกวันนี้ แถมยังติด Top 10 ของห้องอีก
คุณครูตรวจข้อสอบถูกรึเปล่าคะ? =_=
แต่นั่นก็เป็นเรื่องดี เพราะเกรดสวย ๆ มันทำให้ฉันไม่ต้องเรียนพิเศษ และไม่โดนบ่นเมื่อเล่นเกม
มาว่าเรื่องแต่งตัวถูกระเบียบกันต่อ
ด้วยความที่พวกเราอยู่ในกฎในเกณฑ์ ทำให้เราดูเป็นคนติ๋ม ๆ เรียบร้อย พวกดื้อ ๆ ซน ๆ BadBad ทั้งหลายเลยไม่ค่อยยุ่งด้วย
หลายคนอาจจะมองว่าดี แต่ฉันว่าไม่ว่ะ
ฉันอยาก Bad บ้าง อยากแรด อยากทำตัวผิดระเบียบ อยากนุ่งกระโปรงสั้นเหนือเข่า อยากซอยผมให้มันฟู ๆ อยากทาปากแดงมาเรียน อยากจับกลุ่มคุยกับเพื่อนเรื่องผู้ชายบ้างที่ไม่ใช่เรื่องเกม
เป็ดอยากแรดอะ เป็ดอยากแรดดดดดดดดดดดด
ฉันเสียใจ ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาของเพื่อนร่วมชั้นเลย!
ฉันอยากเด่นบ้าง ใครก็ได้ช่วยฉันที TOT
ถึงตอนนี้ผู้อ่านคงจะคิดว่าฉันงี่เง่า
อืมใช่ มันดูไร้สาระนะ
แต่รู้อะไรไหม ว่าฉันเจออะไรมา...
เหตุการณ์ที่ทำให้จ๊อยใน 1
วันนั้น
เพื่อนสนิทของฉันที่อยู่ห้อง 2 มาหาฉันที่ห้องแต่ไม่เจอ หล่อนก็เลยถามเพื่อนคนอื่นที่อยู่แถว ๆ นั้นว่า
“แก ๆ เห็นเป็ดบ้างไหม? เป็ดห้อง 8 อ่ะ”
“เป็ดเหรอ?... อ้อ นั่นไง เดินมากับแฟนตรงนู้น” ตัวประกอบตอบพลางชี้นิ้วไปที่ระเบียงทางเดิน
เพื่อนฉันขมวดคิ้วแรง ๆ พลางคิดในใจว่า
‘อีเป็ดเพื่อนกูไปมีแฟนตอนไหนวะ!’
พอเพื่อนฉันหันไปมองก็พบว่า ‘เป็ด’ ที่ตัวประกอบพูดถึง ไม่ได้หมายถึงฉัน แต่หมายถึง ‘เป็ดสวย’
อีนั่นมันเป็ดสวย! ไม่ใช่เป็ดติ๋ม!!!!!!
TOT
หลังจากนั้นเพื่อนฉันก็ถามต่อ
“ฉันหมายถึงเป็ดห้อง 8 อีกคนนึงน่ะ”
แล้วรู้ไหม ตัวประกอบตอบว่าไง
...
“โรงเรียนนี้มีเป็ดอื่นด้วยเหรอ? ขอโทษนะ เราไม่รู้จักจริงๆ”
โคตรเสียใจ...
เหตุการณ์ที่ทำให้จ๊อยใน 2
วันนั้น
ฉันเล่นเกม แล้วก็นัดเล่นกับเพื่อนผู้ชายในห้องเรียนเดียวกัน ชื่อ ‘โทชิ’ เขาก็ถือว่าเป็นคนดังคนนึงในโรงเรียนเลยนะ เพราะเขาเป็นนักร้องของวงโรงเรียน สาว ๆ กรี๊ดตรึมเลยล่ะ แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกอยากกรี๊ดเลยวะ หน้าตาก็งั้น ๆ อ่ะ
อ้อ ฉันรู้จักหมอนี่ได้เพราะเขานั่งโต๊ะข้างหลังฉันน่ะ -_-
พอเล่นด้วยกันสักพัก โทชิก็ชวนเพื่อน ๆ มาเล่นด้วย และเพื่อนเขาแต่ละคนเป้นคนดังในโรงเรียนทั้งนั้น!
และนี่คือโอกาส! ฉันจะต้องทำความรู้จักพวกเขาให้มาก ๆ พวกเขาจะได้รู้จักฉันยังไงล่ะ! >_<
“เฮ้ ผู้หญิงที่เล่นเก่ง ๆ น่ะ เรียนที่เดียวกับเราเหรอ” อ๊ะ! เขาเริ่มคุยกับฉันแล้ว
“ใช่ๆ เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่นายคงไม่เคยเจอเราหรอก เราไม่สวย”
“เหรอ ชื่ออะไรล่ะ เรียนห้องไหน?”
“ชื่อเป็ด ห้อง8น่ะ”
…
เขาเงียบไปสักพัก ก่อนจะตอบกลับมา
“อ๋อ เป็ด ห้อง8 ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ”
เฮ้ยยยย เขารู้จักเราว่ะ กรี๊ดดดดดดด มีคนรู้จักคนติ๋ม ๆ อย่างเราด้วยเหรอ >_<
“รู้จักจริงดิ?”
“เอ้า ใครไม่รู้จักก็บ้าแล้ว เป็ดแฟนไอ้ต้นอะ”
…
เงิบ
...
กู ไม่ เคย มี แฟน ครับ!
“ไม่ใช่ ๆ นี่อีกเป็ดนึง ชื่อเป็ดเหมือนกัน อยู่ห้อง 8 เหมือนกัน แต่ไม่ใช่เป็ดแฟนต้น เราไม่มีแฟน”
“อ้าว มีเป็ดอื่นด้วยเหรอวะ”
…
จ๊อยในสัดสัด!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
