บัลลังก์ฉิมพลี
เขียนโดย กรุงสยาม
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.26 น.
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 15.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
55) เรื่องราว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสถานการณ์เงียบเชียบอยู่สักครู่ อรทุมาถอยออกห่างเล็กน้อย..ปริฉัตรค่อยๆลุกขึ้นยืน
สีหน้าเกือบเบลอพลางหันมองคนที่เธอเรียกว่าพ่อมาตั้งแต่จำความได้
“ หมายความว่ายังไง? ”
อินเกษมสบตาปริฉัตร
“ มันหมายความว่ายังไง!!! ”
“ ต้อม..คือ... ”
“ พูดมาสิพ่อ!! พูดมาว่ามันไม่จริง! ” ปริฉัตรตาแดงกร่ำ
อินเกษมพูดไม่ออกเพราะหากพูดไปก็มีแต่จะเห็นน้ำตาของปริฉัตรเท่านั้น
“ อาอร! อาพูดเรื่องอะไร?! พูดอะไร!!! ”
“ ก็แกอยากรู้นักไม่ใช่เหรอ!! ฉันก็บอกให้แล้วไง! ”
มาลัยก้มหน้าลง...
ปริฉัตรตกตะลึงอยู่ในหัวจิตหัวใจ
“ ไม่จริง... ”
“ แกไม่ใช่ลูกของพี่อินกับพี่ดา.. ”
ทอปัดและตรีทิพย์ดวงตาตกตะลึงไม่หายรู้สึกสับสน
พัวพันกับเหตุการณ์ตรงหน้าเป็นอย่างมาก
“ ไม่จริง!!! ”
“ จริง! ” อรทุมาย้ำให้ฟังกันชัดๆ
“ เธอไม่ดีใจเหรอ? เธอไม่ใช่พี่น้องของพวกเขาไง.. ”
อาหญิงแบมือออกเบนไปทางสองสาวน้องพี่คล้ายแนะนำ
“ เธอรักเต้นักไม่ใช่เหรอ? วันนี้ทุกอย่างปรากฏให้เห็นแล้ว
ว่าเธอก็ไม่ใช่คนที่ผิดมนุษย์มนาอะไร ”
ปริฉัตรหายใจปากคอสั่นมองหน้าน้องสาวอันเป็นที่รัก
“ แกมันร้าย..เหมือนแม่ไม่มีผิด!!! ”
“ คุณอรพอเถอะค่ะ ” มาลัยร้องบอก
“ ไม่ต้องมายุ่ง!! อีขี้ข้า!!
ไม่ต้องมาสาระแนเรื่องของฉัน!! พูดมา..พูดมาให้หมด!!! ”
ปริฉัตรตวาดลั่น
อรทุมากัดฟันโมโหมากที่คนตรงหน้ายังไม่หยุดว่าร้ายคนอื่น
“ แกมันลูกคนใช้... ”
ปริฉัตรแทบทรุดกับประโยคนี้
“ ถ้าคนพวกนี้เป็นขี้ข้า!! แกมันก็มาจากโคตรของขี้ข้านั่นแหละ!!! ”
อรทุมาชี้หน้าอย่างโกรธกริ้ว
ลบเนื้อหาบางส่วน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ