บัลลังก์ฉิมพลี
เขียนโดย 
กรุงสยาม
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.26 น.
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 15.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
38) ง้อนี้เป็นเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ1 เดือนผ่านไป..
“ อืม..ก็ดีนะ ความจริงแฟชั่นชุดนี้จุดประสงค์ก็คือ
ต้อนรับซัมเมอร์ของเมืองไทย การจะไปถ่ายชุดว่ายน้ำที่มัลดีฟส์
ก็คงจะดูแปลกๆ ทะเลของไทยเรานี่แหละสวยไม่แพ้ชาติไหนๆ ”
บริษัทรักเกล้า เอ็นเตอร์เทนเม้นต์ จำกัด..เวลาเก้าโมงเช้า
ปิ่นรักกำลังนั่งสนทนาอยู่กับคุณเจมี่เจ้าของนิตยสารชื่อดัง
ที่วันนี้แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนเธอ คุณเจมี่จึงถือโอกาส
ขอคำแนะนำจากผู้บริหารใหญ่อย่างปิ่นรักรวมทั้งตรีทิพย์และทอปัดก็อยู่ด้วยเช่นกัน
“ ค่ะ มี่ก็กำลังลังเลอยู่สองจิตสองใจแต่พอได้ฟังอาปิ่นพูดแล้วก็ตัดสินใจได้แล้วล่ะค่ะ ”
ชายเจ้าสำอางน้ำเสียงและกิริยาท่วงท่าจริตจะก้านหญิ๊งหญิงเอ่ยบอก
“ ว่าแต่จะไม่เป็นการบกวนมากจนเกินไปใช่มั้ยจ๊ะเต้ ”
คุณเจมี่หันถามซุปเปอร์โมเดลตรีทิพย์
“ ไม่เลยค่ะ ยินดีมากๆเต้จะได้ถือโอกาสนี้กลับบ้านไปในตัว ”
ใบหน้าสวยยิ้มบอกฝ่ายผู้ถามทำหัวเราะคิ๊กคั๊ก..ปิ่นรักเหลือบมอง
“ ที่พักงานคราวก่อนเต้ไม่ได้กลับบ้านหรอกเหรอ ”
ตรีทิพย์หันไปสบตากับปิ่นรัก
เห็นแววตาที่รอฟังคำตอบแล้วก็ทำให้รู้สึกเสียวสันหลังร้อนตัวแปลกๆ
“ อ๋อ...ค่ะ พอดีเต้ไปเที่ยวที่อื่น....เพลินไปหน่อย ก็เลยไม่ได้กลับภูเก็ต ”
ร่างสูงยิ้มบางๆ ปิ่นรักจึงยิ้มพยักหน้าตามปกติ
“ อาปิ่นไปด้วยกันสิคะ ถือซะว่าไปพักผ่อนสมอง ” ทอปัดชักชวน
“ นั่นสิคะอาไปด้วยกันสิคะ จะได้จัดปาร์ตี้เล็กๆน้อยๆริมหาดกันซะเลย ”
คุณเจมี่เห็นดีด้วยเพราะเธอเอง
ก็อยากจะสนิทสนมกับผู้ใหญ่อย่างเป็นรักเอาไว้มากๆ
ผู้บริหารหญิงคลี่ยิ้มพลางเปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้า
เพื่อบ่งบอกว่าตนเองมีแต่งานเยอะแยะไปหมด
“ นะคะอา ต้าจะต้อนรับอาปิ่นกับน้องพราวอย่างเต็มที่เลยนะคะ ”
ตรีทิพย์แอบยิ้มพอใจ
“ พราวเหรอ พราวจะอยากไปหรือเปล่าอาก็ไมอยากบังคับเขานะ ”
“ อาพูดแบบนี้แสดงว่าตอบตกลงจะไปภูเก็ตด้วยกันแล้วใช่มั้ยคะ ”
ทอปัดสีหน้าลุ้นๆ
“ อืม..ก็ได้จ้ะ จะว่าไปก็ดีเหมือนกันตัวอาเองก็ทำงานตลอด
ยังไม่เคยได้พักจริงๆจังๆกับใครเขาสักที " ปิ่นรักยิ้มพูดกึ่งหัวเราะ
ซุปเปอร์โมเดลสาวผู้รับหน้าที่เป็นนางแบบในแฟชั่นเซตนี้
ลอบยิ้มพอใจเพราะเธอเป็นผู้เสนอสถานที่ในการถ่ายทำเอง
นั่นก็คือภูเก็ต..ตรีทิพย์เหลือบมองทอปัดส่งสายตาเป็นนัยๆ
ชมเชยที่พี่สาวของเธอทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายได้ดี
เรื่องที่ว่าปิ่นรักยอมตอบตกลงที่จะเดินทางไปที่นี่ด้วยกันอย่างง่ายดายจนไม่คาดคิด
" เต้เคยชวนอาแล้วนะคะแต่อาปฏิเสธคราวนี้เต้จะเสียใจมากๆถ้าอาปฏิเสธอีกครั้ง "
ตรีทิพย์ทำพูดตัดพ้อเพราะจุดประสงค์ของเธอนั้น
ต้องการให้ปิ่นรักไปเพื่อที่เพชรเกล้าจะได้ไปด้วย
" อาก็ไปแล้วนี่ไง เดี๋ยวจะยนโฉมฟาร์มมุก
บ้านเราเสียให้ทั่วเลยเตรียมตัวนำเสนอให้ดีก็แล้วกัน " ผู้บริหารหญิงยิ้มบอก
" ยินดีค่ะ " ริมฝีปากสวยตอบกลับส่งยิ้มให้
" เอาหล่ะ งั้นเดี๋ยวอาขอตัวไปประชุมก่อนนะทุกคน " ปิ่นรักกล่าวพร้อมลุกขึ้น
" ค่ะ งั้นมี่ลาตรงนี้เลยนะคะ "
คุณเจมี่ยืนตามประนมมือไหว้รวมทั้งตรีทิพย์และทอปัดด้วย
" จ้ะๆ "
ปิ่นรักรับการทำความเคารพของทั้งสามแล้วจึงเดินออกไปจากห้อง
" อ่ะต้า เดี๋ยวเราไปคุยรายละเอียดกับพี่หน่อย "
คุณเจมี่หันบอกทอปัดหญิงสาวพยักหน้า
และเดินคู่กันออกไปเช่นกัน.. ตรีทิพย์ยืนยิ้ม
ดีใจเป็นอย่างมากและหากเพชรเกล้าได้รู้
สาวน้อยจะต้องรู้สึกเช่นเดียวกับเธอแน่
ร่างสูงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าชาแนลของเธอ
ขึ้นมาก้มมองกดเบอร์พร้อมกับเดินตรงไปหาประตูเพื่อจะออกไปจากห้องนี้
แต่ระหว่างนั้นเป็นเวลาเดียวกันกับที่เพชรเกล้าได้เปิดประตูโพล่งเข้ามาพอดี!
" พราวจ๋า!! พี่กำลังจะโทรหาอยู่พอดีเลย "
ร่างบางหยุดยืนฟัง...เพราะตรีทิพย์รวบเอวเธอไว้พอดิบพอดี
" อีกห้าวันเราจะได้ไปภูเก็ตด้วยกันแล้วนะคะ " ร่างสูงยิ้มบอกตื่นเต้น
ใบหน้าเรียวเรียบเฉย...
" พี่กำลังจะถ่ายแฟชั่นชุดว่ายน้ำตอนแรก
ทางหนังสือเลือกโลเคชั่นที่มัลดีฟฟ์แต่พี่ไม่อยากห่างพราวไปไกลๆ
ก็เลยเสนอทะเลที่ภูเก็ตแล้วก็ถูกใจพี่เจมี่ด้วย..เพื่อพราวเลยนะคะดีใจมั้ย "
ใบหน้าสวยโน้มเข้าไปหา
" พราวไม่ให้ถ่าย.. "
เสียงนิ่มพูดขึ้นสีหน้าปกติพร้อมเอียงหลบจมูกโด่งๆ
นางแบบสาวกระพริบตาปริบๆประมาณสองวิได้
" แต่ว่า... "
" ไม่ได้ยินเหรอคะ " เพชรเกล้าแทรกขึ้นเรียบๆ
" .....ได้ยินค่ะ แต่คือว่าพี่รับปากผู้ใหญ่ไปแล้ว แล้วก็เซ็นสัญญาไปแล้วด้วย "
ตรีทิพย์ทำสายตาออเซาะยื่นจมูกเข้าไปคลอเคลียซอกคอหอมๆ
" ไม่!..ให้..ถ่าย..! "
เพชรเกล้าเริ่มหน้าบึ้งเสียงย้ำที่เริ่มแข็งๆ
ทำเอาซุปตาร์สาวต้องถอนจมูกออกมาจากผิวคอขาวๆ
" พราวจ๋า.. " ตรีทิพย์อยากให้สาวน้อยเข้าใจ
" จะเอายังไง "
ร่างบางถอยห่างเอ่ยถามแววตาไม่พอใจ
" โถ่~..พราว.. "
นางแบบสาวยื่นมือจะโอบกอดแต่สาวน้อยหันหลบปัดป่ายลำแขน
" อย่าให้เห็นว่าใส่นะ! "
เพชรเกล้าเอ่ยบอกเรียบนิ่งและหันเปิดประตูเดินออกไปทันที
" เอ้ยพราว! เดี๋ยว!? "
ร่างสูงคว้าตัวเอาไว้ไม่ทันตรีทิพย์รีบตามออกไปข้างนอก
" พราว!! "
แต่กับไม่ทันเวลาเพราะสาวน้อยเดินเข้าลิฟท์ไปอย่างรวดเร็ว
" อะไรเนี่ย!! ยังไม่ทันได้ชื่นใจเลยอ่ะ!! "
ใบหน้าสวยเคร่งเครียด..ทอปัดเดินกลับมา
หลังจากคุยธุระกับคุณเจมี่เสร็จสิ้น
" พี่ใช่มั้ยที่บอกพราวว่าเต้จะถ่ายชุดว่ายน้ำ "
" อือ พอดีเจอน้องพราวเมื่อตอนออกมา " ทอปัดตอบตามปกติ
" ทำยังไงดีเนี่ย! "
ตรีทิพย์ท้าวสะเอวมืออีกข้างเสยผมเสียอารมณ์
" มีอะไรเหรอ? " พี่สาวถาม
" พราวไม่ให้เต้ถ่าย!..พี่ไปบอกพี่เจมี่แปะว่าเต้ไม่ถ่ายล่ะ "
ร่างสูงพูดขึ้นยืนนึกหาหนทางชั่วครู่และบอกกับผู้จัดการของเธออีกครั้ง
" เฮ้ยยยยไม่ได้นะสัญญาก็ระบุไว้แล้วและเมื่อกี๊
พี่เจมี่ก็พึ่งเซ็นเช็คมาให้ครึ่งนึงแล้วด้วย ยกเลิกไม่ด๊าย " ทอปัดรีบบอก
“ โอ๊ย!ไม่เอาอ่ะ ไม่ถ่ายเดี๋ยวพราวโกรธ ”
“ นี๊ แต่แฟชั่นครั้งนี้มันซอฟๆนะ
แตกต่างจากที่เต้เคยถ่ายมาทุกๆปีน้องพราวอาจโอเคก็ได้ ”
“ ซอฟแค่ไหน? ” ใบหน้าสวยเลิกคิ้ว
“ ส่งไลน์ให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วไงยังไม่ได้ดูอีกเหรอ ”
ทอปัดมองไปที่โทรศัพท์เครื่องหรูที่น้องสาวถือไว้ในมือ
ตรีทิพย์สบตาพี่สาวชั่วครู่ก่อนจะรีบเปิดแอพยอดฮิตที่ว่านั่นทันที
ร่างสูงก้มมองแบบชุดว่ายน้ำต่างๆเล็กน้อย
เงยหน้านึกคิดซักประเดี๋ยว..และหันมองพี่สาวเธอ
“ กลับเองนะ ”
ตรีทิพย์บอกเสร็จก็รีบตรงเข้าไปยังลิฟท์ที่พึ่งเปิดออกเพราะส่งผู้โดยสาร
“ อะ..อ้าว!! เห้ย!? แล้วฉันจะกลับยังไงเล่า?! ” ทอปัดตะโกนตามหลังอย่างงงๆ...
เพชรเกล้านอนตะแคงปลายนิ้วเลื่อนดูรูปภาพ
แบบร่างชุดว่ายน้ำบนโทรศัพท์ของตรีทิพย์อยู่เรื่อยๆ
ในขณะที่คนด้านหลังก็กำลังคลอเคลียผิวคอเนียนนุ่มของเธอ
ไปด้วยความเพลินใจ..ใช่แล้ว..ตรีทิพย์รีบตรงดิ่งมาหาเพชรเกล้าถึงบ้าน
เพื่อจะให้สาวน้อยพิจารณาคอนเซ็ปชุดว่ายน้ำของเธอว่าผ่านไหม
เพราะเธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไร
ในเวลาอันกระชั้นชิดขนาดนี้ และด้วยความเซียนสนามของเธอนั่นเอง
จึงทำให้เพชรเกล้าตกหลุมพรางอยู่ใต้เรือนร่างไปตามระเบียบ
นางแบบสาวเลื่อนมือเข้าไปหาหน้าท้องแบนราบ
และลูบไล้ขึ้นมายังทรวงอกนิ่มๆลงน้ำหนักมือบีบกดเบาๆ
จนเพชรเกล้าต้องขยับเนื้อตัวหลีกหนี เธอยังคงสนใจอยู่กับ
รูปภาพเดิมๆบนจอมือถืออย่างมีสมาธิ
ร่างสูงจึงประคองให้สาวน้อยพลิกกลับมาหา
ซึ่งเจ้าหล่อนก็ยังคงจับจ้องอยู่กับสิ่งเดิมไม่วอกแวก
ใบหน้าสวยอมยิ้มค่อยๆก้มลงไปจูบจับซึมซับกับความขาวผ่อง
บนเนินเนื้อเนืองแน่นเพื่อดื่มด่ำกับความหวานหอม
ที่เธอไม่อยากจะห่างไปไหน จนร่างบางต้องเลี่ยงตัวออกไปสวมใส่เสื้อผ้า
เพราะหากนอนเปลือยอยู่เช่นนี้ก็คงจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่ร่ำไป..
และเมื่อเสร็จเรียบร้อยเพชรเกล้าจึงเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าตรีทิพย์
ที่กำลังนั่งอยู่บริเวณริมเตียงและสวมเสื้อของตัวเองเสร็จพอดี
ใบหน้าสวยฉีกยิ้มดูอารมณ์ดีเหลือเกินทอดสายตา
มองสาวน้อยชุดลำลองดูมาดคุณหนูที่ช่างน่าฟัดเสียจริง
ร่างสูงค่อยๆเอื้อมเกี่ยวเอวบางให้ร่างเล็กขยับเข้ามาหา
และดึงให้สาวน้อยขึ้นมาคุกเข่านั่งคร่อมกับหน้าขาของเธอ
จนร่างได้ใกล้ชิดสนิทสนม เพชรเกล้าโอบจับต้นคอ
ของคนที่กอดรัดเธอแนบแน่นไว้อย่างอัตโนมัติ
“ หายโกรธหรือยัง ”
ตรีทิพย์เอ่ยถามส่งสายตาออเซาะ
“ ก็ยังโป๊อยู่ดี.. ” สาวน้อยก้มหน้าเล็กน้อยพูดจางุ้งงิ้ง
“ นิดเดียวเอง..สัญญาค่ะว่าต่อไปจะถ่ายอีกแล้ว ”
ร่างสูงยื่นจมูกเข้าหอมแก้มแอบหมันเขี้ยว
“ นะ..หายโกรธนะ ”
เพชรเกล้าพยักหน้าหน่อยๆดวงหน้าเคลื่อนไหว
อย่างกับมีสปริงรองรับอยู่ในศีรษะเพราะดั้งโด่งๆ
ที่เอาแต่กดย้ำไปย้ำมากับพวงแก้มของเธอไม่ยอมหยุด
“ ฮือ.. ”
ร่างบางส่งเสียงขึ้นพร้อมหันหลบหลีก
“ ไม่อยากดำน้ำหาหอยมุกแล้วเหรอ ”
“ อยากค่ะ ”
สีหน้าของสาวน้อยยังคงงอนๆมือข้างหนึ่งเขี่ยคอเสื้อคนรักไปมา
“ งั้นยิ้มก่อนเร็ว ”
เพชรเกล้าเงยหน้าขึ้นคลี่ริมฝีปากเป็นเส้นตรง
ตรีทิพย์อมยิ้มที่เห็นเช่นนั้นร่างสูงจึงยื่นจมูกเข้าหอมซ้ายขวา
“ รักพี่เต้มั้ยคะ ”
เสียงหวานถามขึ้นริมฝีปากชิดผิวแก้ม
“ ไม่.. ”
เพชรเกล้าตอบเบาๆจนทำให้ผู้ฟังหัวเราะในคอ
เพราะน้ำเสียงของเจ้าหล่อนยังคงแง่งอนอยู่เหมือนเดิม
เช่นนั้นร่างสูงจึงขยับให้สาวน้อยนั่งลงข้างๆ
ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเดินไปหยิบสิ่งของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่..
ตรีทิพย์ชูตุ๊กตาที่เธอเป็นคนเก็บไว้ให้ดูเพราะก่อนจะมาที่นี่
เธอได้แว่บไปที่คอนโดเพื่อนำเอาสิ่งนี้มาให้เพชรเกล้าด้วย
“ นั่นเต้!! ”
“ หือ?? ”
ร่างบางเบิกตากว้างชี้นิ้วไปยังสิ่งที่เห็น ใบหน้าสวยหันขวับคลี่ยิ้ม
“ เต้น้อยของพราวนิ ”
ร่างบางวิ่งเข้าไปหาและจะแย้งคืน
แต่ตรีทิพย์ชูขึ้นข้างบนจนเธอเอื้อมหยิบไม่ถึง
“ ฮื่อฮื่อ อะไรๆ ”
ตรีทิพย์ยิ้มกัดฟันหยิกแก้มสาวน้อย
เพราะกิริยาช่างน่าหมันเขี้ยวนัก..เรียกตุ๊กตาว่าเต้เฉยๆไม่สิ เต้น้อย?
“ เอามานะ..!! ”
เพชรเกล้าจับตัวตรีทิพย์และเอื้อมหยิบตุ๊กตาของเธอแต่ไม่ถึง
ซุปตาร์สาวหัวเราะชอบอกชอบใจมือที่ว่าง
คล้องประคองสะเอวบางก้มจุมพิต
ใบหน้าเรียวด้วยความหมันเขี้ยวเหมือนเคย!
“ ลืมแล้วไม่ใช่เหรอไม่เห็นถามถึงเลยนิ ”
ร่างสูงยิ้มบอกขยับตุ๊กตาในมือหนี
“ ไม่ได้ลืมซะหน่อยพราวก็แค่ยังไม่ได้กลับไปเอา ”
เพชรเกล้ากระโดดอยากจะหยิบตุ๊กตาของเธอเสียให้ได้
“ เอาอะไรทิ้งให้อยู่กับพี่ตั้งนานพี่เปิดฟังเสียงพราวบอกรักทุกคืนเลย.. ”
ตรีทิพย์เสียงอ่อนเสียงหวานสาวน้อยชะงักหน้าตาแดงกร่ำ..!
‘ พราวรักพี่เต้นะคะ... ’
เพชรเกล้าอ้าปากค้างเมื่อได้ยินเสียงตัวเองแว่วมา
“ อ้า!!! ”
สาวน้อยเขินหน้าแดงหูแดงไปหมดยกมือปิดหน้า
ก่อนจะเริ่มทุบตีร่างสูงจ้าละหวั่นเอื้อมไขว่คว้าเจ้าตุ๊กตาตัวเดิม
จนสุดมือแล้วแต่ก็ยังหยิบไม่ถึงอยู่ดี
“ พี่เต้.. ”
ใบหน้าเรียวตาละห้อยหัวใจเต้นตึกตัก
และหอบเล็กน้อยเพราะเธอกระโดดหลายรอบแล้ว
“ ฮื้อ~..ว่าไงคะ..~ ”
นางแบบสาวเอื้อมมือประคองผิวแก้มอมยิ้มหวานๆ
“ ขอ... ” เสียงนิ่มพูดขึ้นบางเบา
“ ไหน..ขอยังไงคะ ” ตรีทิพย์จ้องมองแสนหลงใหล
เพชรเกล้าฉีกยิ้มเห็นฟันขาวๆและแบมือออก
ร่างสูงเม้มริมฝีปากเจ้าเล่ห์ลดสายตาต่ำและก้มลง
ไปจุมพิตกับเนื้อมือนุ่มเชยตามองสาวน้อยอีกครั้ง
ก่อนจะใช้ปลายนิ้วชี้เคาะกับริมฝีปากของเธอ
เป็นการบ่งบอกถึงความต้องการและจุดประสงค์
ร่างบางหลบสายตาลงจนเหลือบไปเห็นว่า
ตรีทิพย์กำลังถือตุ๊กตาอยู่ข้างลำตัว..เช่นนั้น!...
เพชรเกล้าจึงเอื้อมมือเข้าไปหาหมายจะหยิบตุ๊กตาของเธอมาเสียตอนนี้!!
“ อ่ะๆๆ ” ตรีทิพย์ชักมือหลบได้ทัน
“ ฮือ!!! ” สาวน้อยเขย่าตัวสะบัดสะบิ้งเพราะถูกขัดใจ
นางแบบสาวยืนมองตาหวานเห็นเจ้าหล่อนยืนคิดหาวิธี
และลังเลใจจนหน้าแดงกร่ำแถมมีเหงื่อซึม
ท่ามกลางความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้อง
“ งั้นเปิดอีกนะ ”
ตรีทิพย์ทำท่าจะกดเปิดสวิตช์ของตุ๊กตาตัวป่วน
“ ไม่ต้องแล้วไม่ต้องค่ะ ”
ร่างบางรีบเข้าไปจับมือซุปตาร์สาวและอีกคนก็รีบนำตุ๊กตาหลบอีกด้วย
เพชรเกล้าพ่นลมหายใจออกปากรวบรวมความกล้า
ก่อนจะเงยหน้าสบตาคนด้านบน..ค่อยๆยื่นริมฝีปาก
เข้าไปหาตรีทิพย์ช้าๆใจเต้นสั่นไปทั้งตัวและเมื่อใกล้จะถึงเป้าหมาย
ร่างสูงกับเงยหน้าขึ้นเสียอย่างนั้น ร่างบางจึงแข็งทื่อไปสักครู่?
“ เข้ามาใกล้ๆ ”
ริมฝีปากสวยเอ่ยบอกพร้อมกับดึงให้สาวน้อย
ขยับเข้ามาหาจนเกาะตัวเธอไว้
“ ทำไมเหงื่อแตกขนาดนี้ ตื่นเต้นอย่างกับไม่เคยทำ ” เสียงหวานยิ้มบอก
“ ทำไมต้องให้พราว...จูบด้วยอ่ะ ”
ร่างบางท้วงติงเพราะเธอเหมือนกำลังถูกแกล้ง
“ อ่ะ.. ”
ตรีทิพย์สบตาเพชรเกล้าสักครู่..ก่อนจะส่งตุ๊กตาในมือให้..
สาวน้อยรับมาถืออย่างงงๆ
“ พี่กลับล่ะ ”
นางแบบสาวเอ่ยบอกเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของเธอ
พร้อมกับหันหลังเดินออกไป
เพชรเกล้ารู้ทันทีว่าดูเหมือนอีกคนจะน้อยอกน้อยใจ
เธอจึงรีบวางตุ๊กตาลงบนโต๊ะและวิ่งไปขวางหน้าตรีทิพย์ไว้
ซุปตาร์คนสวยพลางจะเดินต่อแต่ร่างบางรีบเกาะตัวเธอ
ใบหน้าเรียวสูดลมหายใจฮึดสู้ก่อนจะเอื้อมรั้งต้นคอ
ให้ร่างสูงโน้มลงมาหาและประทับจุมพิต
ลงกับริมฝีปากสวยเบาๆ…..ค่อยๆขยับออกมา..
จ้องมองคนตรงหน้าสักครู่และค่อยๆขยับกลับเข้าไปที่เดิม
แตะแต้มความอ่อนนุ่มให้อีกครั้ง…..
ตรีทิพย์ปล่อยกระเป๋าที่ถืออยู่ตกลงสู่พื้นเลื่อนสองมือ
เข้ากอดเรือนร่างเล็กสอดแทรกปลายเข้าหาโพลงปากหอม
ดูดดุดความหวานดุจดั่งน้ำผึ้งเดือนดีแสนเพลิดเพลิน
หายใจสั่นพร่าพึมพำเสียงก้องในลำคอด้วยความครึกครื้น
ก่อนจะจับหุ่นอุ้มสาวน้อยขึ้นเดินวนกลับเข้ามายังเตียงกว้าง
ปล่อยร่างบางนอนราบพร้อมๆกับที่เธอได้ถาถมตามลงไปหาอย่างไม่เกรงใจ
มือข้างหนึ่งประคองดวงหน้าเรียว
ให้รับรสจูบของเธออย่างเต็มที่และแนบแน่น
เพชรเกล้าจิกปลายเท้าเกร็งตัวด้วยความตื่นเต้นในการระเริงรัก
“ กิ๊ง!!! ”
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นแหลม
พุ่งเข้าสู่โซนประสาทจนสองคู่รักสะดุ้งเสียสมาธิ
ใบหน้าเรียวหันมองไปยังต้นเสียง
“ คุณแม่ออกจากบริษัทแล้วค่ะ ”
“ ต้องตั้งนาฬิกาปลุกไว้ด้วยเหรอ ”
ร่างสูงยิ้มถามและจะก้มคลอเคลียต่อ
“ พี่เต้ต้องกลับจริงๆแล้วล่ะค่ะ ”
เพชรเกล้าดันตรีทิพย์เบาๆเพื่อที่จะลุกขึ้น
“ ฮืม..~ ไม่เอาอ่า..พี่ไม่ไปอ่ะ.. ”
นางแบบสาวสวมกอดซุกหอมไซ้คอ
“ ต้องรีบแล้วค่ะเร็ว ”
ร่างบางเบี่ยงตัวลงจากเตียงดึงมือตรีทิพย์ให้ตามมาด้วย
ฝ่ายซุปตาร์สาวก็แสนอิดออดเดินบ้างไม่เดินบ้าง
จนเพชรเกล้าต้องดึงลากกันอยู่สักครู่จวบจนกระทั่งมาถึงประตู…
“ พราว..คืนนี้เราวีดีโอคอลกันอีกนะ ”
ร่างสูงสอดแขนเข้ากอดรอบเอวบาง
“ ค่ะ ” สาวน้อยส่งยิ้มให้
“ ฮืม..อยากให้พราวไปอยู่กับพี่จัง.. ”
ใบหน้าสวยขยับเข้าคลอเคลียผิวแก้ม..
เพชรเกล้ายิ้มเขินหรี่ตาเคลิ้มๆไปกับจมูกโด่งๆที่เข้ามาดอมดม
“ พราวแม่มีเรื่อง!..? ”
สองสาวหันมองเพชรเกล้าตกใจเป็นอย่างมาก
เมื่อประตูห้องของเธอถูกเปิดออกพร้อมกับแม่ปิ่นรัก
ที่เดินพรวดเข้ามาอย่างรวดเร็ว ตรีทิพย์หน้าเสียนิดหน่อย
ค่อยๆชักมือออกจากสะเอวคอด..ปิ่นรักใช้สายตามองดูทั้งคู่
“ ตามแม่มาที่ห้องทำงาน เต้ด้วย.. ”
ปิ่นรักเอ่ยบอกลูกสาวเสียงเรียบก่อนจะหันไปบอกกับตรีทิพย์
และเดินออกไปทันที เพชรเกล้าขมวดคิ้วเคร่งเครียด
ยอมรับว่ากลัวมากใบหน้าสวยหันมองสาวน้อยด้านข้าง
เธอเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน..วันนี้คงถึงเวลาที่ปิ่นรักจะต้องรับรู้
เรื่องราวความสัมพันธ์ของเธอกับเพชรเกล้าเสียที………
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
