บัลลังก์ฉิมพลี

          เพชรเกล้าเดินออกจากห้องน้ำในชุดเสื้อคลุม

มือข้างหนึ่งจับผ้าผืนสะอาดซับเบาๆอยู่กับใบหน้า

สาวน้อยตรงเข้ามาที่กระจกโต๊ะเครื่องแป้ง

เพื่อส่องดูรายละเอียดความสวยความงาม..

จนสายตาเหลือบไปเห็นรอยจารึกสีแดงอ่อนๆ

ที่แอบซ่อนอยู่กับลำคอของเธอ..โชคดี

ที่แม่เธอไม่บังเอิญเห็นเข้า ร่างบางอมยิ้มรู้สึกเขินขึ้นมา

“ แตร๊ง! ”

เสียงแอพยอดฮิตดังแจ้งเตือน

ใบหน้าเรียวหันมองและเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอ

สติ๊กเกอร์การ์ตูนถือรูปหัวใจขึ้นโชว์มาก่อนสิ่งใด

นำพาให้คนมองมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า

<a href="http://www.mx7.com/view2/z1oScXhEaafVENVl" target="_blank"><img border="0" src="http://www.mx7.com/i/b84/sMPTz5.gif" /></a>

ร่างบางเบิกตาขมวดคิ้วหันมองกระเป๋าของเธอ

ที่วางอยู่ใกล้ๆก่อนจะรีบยื่นมือไปเปิดและค้นหาบางสิ่ง.....เพชรเกล้าหยิบแผ่นบางๆ

ที่รูปทรงละหม้ายคล้ายบัตรเครดิตใช่!..มันคือคีย์การ์ด!!

“ เอามาใส่ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ”

เสียงนิ่มแปลกใจในความว่องไวและฝีมืออันแนบเนียนของตรีทิพย์

สองแก้มสาวน้อยผุดแดงขึ้นอย่างอัตโนมัติ..

นี่เธอต้องไปตามคำขอร้องใช่ไหม..เพชรเกล้านิ่งคิดอยู่ในใจ

ก่อนจะส่งสติ๊กเกอร์กึ่งล่อแล่กลับไปด้วยรอยยิ้มเขินๆ

<a href="http://www.mx7.com/view2/z1oSI9pF7g0fXOtL" target="_blank"><img border="0" src="http://www.mx7.com/i/a61/5T0wrl.gif" /></a>

<a href="http://www.mx7.com/view2/z1oSZaooIURYKBbk" target="_blank"><img border="0" src="http://www.mx7.com/i/972/ii5OEt.gif" /></a>

ไม่กี่วินาทีตรีทิพย์ก็ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

จนทำให้คนที่พึ่งก้มหน้าลงอ่านแก้มแดงอีกครั้ง

เพชรเกล้ารีบวางโทรศัพท์ทันทีทิ้งร่างนั่งลงกับเตียงนุ่มๆ

ลอบยิ้มเขินอายอยู่ร่ำไป…

เวลา 14:02 น.

สายตาคมกริบจ้องมองตัวเลขที่กำลังบอกลำดับชั้น

อย่างใจจดใจจ่อ..ตรีทิพย์ตบปลายนิ้วขึ้นลงกับลำแขน

ที่กำลังก่ายกอดอกด้วยรอเวลาที่แสนจะเดินช้า

ยามเธอเร่งรีบขณะนี้ ความเงียบในห้องแคบๆของลิฟท์

ทำให้นางแบบสาวต้องเก็บอาการอันรนรานของตัวเอง

ที่อยากพุ่งออกมาเผชิญโลกเสียเหลือเกิน เพราะเธอไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว

" กิ๊ง! "

และเมื่อถึงชั้นที่กำหนดร่างสูงจึงรีบเดินออกจากลิฟท์

ไปอย่างรวดเร็วเป้าหมายคือห้องพักสุดหรูของเธอ..

อยากจะรู้จริงๆว่าสาวน้อยจะมาตามอย่างที่ขอหรือไม่

เพราะเธอพึ่งส่งโลเคชั่นไปเมื่อตอนเช้าแต่เพชรเกล้าไม่ได้ตอบอะไรกลับมา

อีกทั้งตอนนี้ก็เลยเวลานัดด้วย

และเมื่อตรีทิพย์เปิดประตูเข้ามาถึงที่ห้องของเธอ..

ใบหน้าสวยหันมองดูรอบๆแต่กับไม่เจอใคร

ซุปตาร์สาวชักสีหน้าผิดหวังในเวลาต่อมา

เธอจึงหิ้วกระเป๋าไปวางลงบนโต๊ะในโซนครัว

ด้วยท่าทางที่ห่อเหี่ยวและหายตื่นเต้น

" คอยดูเถอะเดี๋ยวจะงอนบ้าง "

เสียงหวานพึมพำกับตัวเองเบาๆ

ก่อนจะหมุนตัวหันเดินเข้าไปในห้องนอนแต่..?

ตรีทิพย์หันมองไปยังโซฟาที่เมื่อครู่รู้สึกว่าเธอจะสะดุดกับอะไรบางอย่าง

" พราว.. "

ริมฝีปากสวยยิ้มพูดขึ้นเมื่อเธอเห็นเพชรเกล้า

นอนหลับซุกตัวอยู่บนโซฟาตัวเรี่ยมเชี่ยม

ร่างสูงรีบก้าวเท้าเข้าไปหาทันที.....และค่อยๆนั่งลงข้างกายอย่างเบาเสียงยิ้มแก้มปริ

ใบหน้าสวยค่อยๆโน้มลงไปหอมแก้มนิ่มสาวน้อย

ที่ใช้เสื้อตัวหนึ่งของเธอห่มกายไว้ จมูกโด่งย้ำซ้ำๆ

ชื่นใจครั้งแล้วครั้งเล่าก่อนจะสอดแขนเข้าไป

ดันตัวร่างบางขึ้นมากอด..ตรีทิพย์อมยิ้มหอมแก้ม

เพชรเกล้าต่อด้วยความคิดถึงจนแก้มขาวบุ๋มบี้

“ ฮือ.. ”

สาวน้อยเริ่มส่งเสียงและปรือตาขึ้นจากการหลับใหล

“ หืม..หอมจังเลย ”

เสียงหวานกัดฟันพูดหมันเขี้ยวยังคงชื่นใจแก้มนิ่มอยู่อย่างนั้น

เพชรเกล้ากระพริบตางัวเงีย

“ ฮือ..ง่วง..~ ”

“ ง่วงเหรอ.. ”

ริมฝีปากสวยยิ้มบอกออเซาะก่อนจะกดจุมพิตลง

กับกลีบปากบางอย่างนุ่มนวล

ลบเนื้อหาบางส่วน