บัลลังก์ฉิมพลี

          1 เดือนผ่านไป..

 

“ อืม..ก็ดีนะ ความจริงแฟชั่นชุดนี้จุดประสงค์ก็คือ
ต้อนรับซัมเมอร์ของเมืองไทย การจะไปถ่ายชุดว่ายน้ำที่มัลดีฟส์
ก็คงจะดูแปลกๆ ทะเลของไทยเรานี่แหละสวยไม่แพ้ชาติไหนๆ ”

 

บริษัทรักเกล้า เอ็นเตอร์เทนเม้นต์ จำกัด..เวลาเก้าโมงเช้า

ปิ่นรักกำลังนั่งสนทนาอยู่กับคุณเจมี่เจ้าของนิตยสารชื่อดัง

ที่วันนี้แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนเธอ คุณเจมี่จึงถือโอกาส

ขอคำแนะนำจากผู้บริหารใหญ่อย่างปิ่นรักรวมทั้งตรีทิพย์และทอปัดก็อยู่ด้วยเช่นกัน

 

“ ค่ะ มี่ก็กำลังลังเลอยู่สองจิตสองใจแต่พอได้ฟังอาปิ่นพูดแล้วก็ตัดสินใจได้แล้วล่ะค่ะ ”

ชายเจ้าสำอางน้ำเสียงและกิริยาท่วงท่าจริตจะก้านหญิ๊งหญิงเอ่ยบอก

“ ว่าแต่จะไม่เป็นการบกวนมากจนเกินไปใช่มั้ยจ๊ะเต้ ”

คุณเจมี่หันถามซุปเปอร์โมเดลตรีทิพย์

“ ไม่เลยค่ะ ยินดีมากๆเต้จะได้ถือโอกาสนี้กลับบ้านไปในตัว ”

ใบหน้าสวยยิ้มบอกฝ่ายผู้ถามทำหัวเราะคิ๊กคั๊ก..ปิ่นรักเหลือบมอง

“ ที่พักงานคราวก่อนเต้ไม่ได้กลับบ้านหรอกเหรอ ”

 

ตรีทิพย์หันไปสบตากับปิ่นรัก

เห็นแววตาที่รอฟังคำตอบแล้วก็ทำให้รู้สึกเสียวสันหลังร้อนตัวแปลกๆ

 

“ อ๋อ...ค่ะ พอดีเต้ไปเที่ยวที่อื่น....เพลินไปหน่อย ก็เลยไม่ได้กลับภูเก็ต ”

ร่างสูงยิ้มบางๆ ปิ่นรักจึงยิ้มพยักหน้าตามปกติ

 

“ อาปิ่นไปด้วยกันสิคะ ถือซะว่าไปพักผ่อนสมอง ” ทอปัดชักชวน

“ นั่นสิคะอาไปด้วยกันสิคะ จะได้จัดปาร์ตี้เล็กๆน้อยๆริมหาดกันซะเลย ”

คุณเจมี่เห็นดีด้วยเพราะเธอเอง

ก็อยากจะสนิทสนมกับผู้ใหญ่อย่างเป็นรักเอาไว้มากๆ

 

ผู้บริหารหญิงคลี่ยิ้มพลางเปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้า

เพื่อบ่งบอกว่าตนเองมีแต่งานเยอะแยะไปหมด

 

“ นะคะอา ต้าจะต้อนรับอาปิ่นกับน้องพราวอย่างเต็มที่เลยนะคะ ”

 

ตรีทิพย์แอบยิ้มพอใจ

“ พราวเหรอ พราวจะอยากไปหรือเปล่าอาก็ไมอยากบังคับเขานะ ”

“ อาพูดแบบนี้แสดงว่าตอบตกลงจะไปภูเก็ตด้วยกันแล้วใช่มั้ยคะ ”

ทอปัดสีหน้าลุ้นๆ

 

“ อืม..ก็ได้จ้ะ จะว่าไปก็ดีเหมือนกันตัวอาเองก็ทำงานตลอด
ยังไม่เคยได้พักจริงๆจังๆกับใครเขาสักที " ปิ่นรักยิ้มพูดกึ่งหัวเราะ

 

ซุปเปอร์โมเดลสาวผู้รับหน้าที่เป็นนางแบบในแฟชั่นเซตนี้

ลอบยิ้มพอใจเพราะเธอเป็นผู้เสนอสถานที่ในการถ่ายทำเอง

นั่นก็คือภูเก็ต..ตรีทิพย์เหลือบมองทอปัดส่งสายตาเป็นนัยๆ

ชมเชยที่พี่สาวของเธอทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายได้ดี

เรื่องที่ว่าปิ่นรักยอมตอบตกลงที่จะเดินทางไปที่นี่ด้วยกันอย่างง่ายดายจนไม่คาดคิด

 

" เต้เคยชวนอาแล้วนะคะแต่อาปฏิเสธคราวนี้เต้จะเสียใจมากๆถ้าอาปฏิเสธอีกครั้ง "

ตรีทิพย์ทำพูดตัดพ้อเพราะจุดประสงค์ของเธอนั้น

ต้องการให้ปิ่นรักไปเพื่อที่เพชรเกล้าจะได้ไปด้วย

 

" อาก็ไปแล้วนี่ไง เดี๋ยวจะยนโฉมฟาร์มมุก
บ้านเราเสียให้ทั่วเลยเตรียมตัวนำเสนอให้ดีก็แล้วกัน " ผู้บริหารหญิงยิ้มบอก

 

" ยินดีค่ะ " ริมฝีปากสวยตอบกลับส่งยิ้มให้

 

" เอาหล่ะ งั้นเดี๋ยวอาขอตัวไปประชุมก่อนนะทุกคน " ปิ่นรักกล่าวพร้อมลุกขึ้น

" ค่ะ งั้นมี่ลาตรงนี้เลยนะคะ "

คุณเจมี่ยืนตามประนมมือไหว้รวมทั้งตรีทิพย์และทอปัดด้วย

 

" จ้ะๆ "

ปิ่นรักรับการทำความเคารพของทั้งสามแล้วจึงเดินออกไปจากห้อง

 

" อ่ะต้า เดี๋ยวเราไปคุยรายละเอียดกับพี่หน่อย "

 

คุณเจมี่หันบอกทอปัดหญิงสาวพยักหน้า

และเดินคู่กันออกไปเช่นกัน.. ตรีทิพย์ยืนยิ้ม

ดีใจเป็นอย่างมากและหากเพชรเกล้าได้รู้

สาวน้อยจะต้องรู้สึกเช่นเดียวกับเธอแน่

ร่างสูงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าชาแนลของเธอ

ขึ้นมาก้มมองกดเบอร์พร้อมกับเดินตรงไปหาประตูเพื่อจะออกไปจากห้องนี้

 

แต่ระหว่างนั้นเป็นเวลาเดียวกันกับที่เพชรเกล้าได้เปิดประตูโพล่งเข้ามาพอดี!

 

" พราวจ๋า!! พี่กำลังจะโทรหาอยู่พอดีเลย "

 

ร่างบางหยุดยืนฟัง...เพราะตรีทิพย์รวบเอวเธอไว้พอดิบพอดี

 

" อีกห้าวันเราจะได้ไปภูเก็ตด้วยกันแล้วนะคะ " ร่างสูงยิ้มบอกตื่นเต้น

ใบหน้าเรียวเรียบเฉย...

 

" พี่กำลังจะถ่ายแฟชั่นชุดว่ายน้ำตอนแรก
ทางหนังสือเลือกโลเคชั่นที่มัลดีฟฟ์แต่พี่ไม่อยากห่างพราวไปไกลๆ
ก็เลยเสนอทะเลที่ภูเก็ตแล้วก็ถูกใจพี่เจมี่ด้วย..เพื่อพราวเลยนะคะดีใจมั้ย "

ใบหน้าสวยโน้มเข้าไปหา

" พราวไม่ให้ถ่าย.. "

เสียงนิ่มพูดขึ้นสีหน้าปกติพร้อมเอียงหลบจมูกโด่งๆ

นางแบบสาวกระพริบตาปริบๆประมาณสองวิได้

" แต่ว่า... "

" ไม่ได้ยินเหรอคะ " เพชรเกล้าแทรกขึ้นเรียบๆ

" .....ได้ยินค่ะ แต่คือว่าพี่รับปากผู้ใหญ่ไปแล้ว แล้วก็เซ็นสัญญาไปแล้วด้วย "

 

ตรีทิพย์ทำสายตาออเซาะยื่นจมูกเข้าไปคลอเคลียซอกคอหอมๆ

" ไม่!..ให้..ถ่าย..! "

เพชรเกล้าเริ่มหน้าบึ้งเสียงย้ำที่เริ่มแข็งๆ

ทำเอาซุปตาร์สาวต้องถอนจมูกออกมาจากผิวคอขาวๆ

 

" พราวจ๋า.. " ตรีทิพย์อยากให้สาวน้อยเข้าใจ

" จะเอายังไง "

ร่างบางถอยห่างเอ่ยถามแววตาไม่พอใจ

 

" โถ่~..พราว.. "

นางแบบสาวยื่นมือจะโอบกอดแต่สาวน้อยหันหลบปัดป่ายลำแขน

" อย่าให้เห็นว่าใส่นะ! "

เพชรเกล้าเอ่ยบอกเรียบนิ่งและหันเปิดประตูเดินออกไปทันที

" เอ้ยพราว! เดี๋ยว!? "

ร่างสูงคว้าตัวเอาไว้ไม่ทันตรีทิพย์รีบตามออกไปข้างนอก

" พราว!! "

แต่กับไม่ทันเวลาเพราะสาวน้อยเดินเข้าลิฟท์ไปอย่างรวดเร็ว

 

" อะไรเนี่ย!! ยังไม่ทันได้ชื่นใจเลยอ่ะ!! "

 

ใบหน้าสวยเคร่งเครียด..ทอปัดเดินกลับมา

หลังจากคุยธุระกับคุณเจมี่เสร็จสิ้น

 

" พี่ใช่มั้ยที่บอกพราวว่าเต้จะถ่ายชุดว่ายน้ำ "

" อือ พอดีเจอน้องพราวเมื่อตอนออกมา " ทอปัดตอบตามปกติ

 

" ทำยังไงดีเนี่ย! "

ตรีทิพย์ท้าวสะเอวมืออีกข้างเสยผมเสียอารมณ์

" มีอะไรเหรอ? " พี่สาวถาม

" พราวไม่ให้เต้ถ่าย!..พี่ไปบอกพี่เจมี่แปะว่าเต้ไม่ถ่ายล่ะ "

ร่างสูงพูดขึ้นยืนนึกหาหนทางชั่วครู่และบอกกับผู้จัดการของเธออีกครั้ง

" เฮ้ยยยยไม่ได้นะสัญญาก็ระบุไว้แล้วและเมื่อกี๊
พี่เจมี่ก็พึ่งเซ็นเช็คมาให้ครึ่งนึงแล้วด้วย ยกเลิกไม่ด๊าย " ทอปัดรีบบอก

“ โอ๊ย!ไม่เอาอ่ะ ไม่ถ่ายเดี๋ยวพราวโกรธ ”

“ นี๊ แต่แฟชั่นครั้งนี้มันซอฟๆนะ
แตกต่างจากที่เต้เคยถ่ายมาทุกๆปีน้องพราวอาจโอเคก็ได้ ”

“ ซอฟแค่ไหน? ” ใบหน้าสวยเลิกคิ้ว

“ ส่งไลน์ให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วไงยังไม่ได้ดูอีกเหรอ ”

ทอปัดมองไปที่โทรศัพท์เครื่องหรูที่น้องสาวถือไว้ในมือ

 

ตรีทิพย์สบตาพี่สาวชั่วครู่ก่อนจะรีบเปิดแอพยอดฮิตที่ว่านั่นทันที

ร่างสูงก้มมองแบบชุดว่ายน้ำต่างๆเล็กน้อย

เงยหน้านึกคิดซักประเดี๋ยว..และหันมองพี่สาวเธอ

“ กลับเองนะ ”

ตรีทิพย์บอกเสร็จก็รีบตรงเข้าไปยังลิฟท์ที่พึ่งเปิดออกเพราะส่งผู้โดยสาร

“ อะ..อ้าว!! เห้ย!? แล้วฉันจะกลับยังไงเล่า?! ” ทอปัดตะโกนตามหลังอย่างงงๆ...

 

 

เพชรเกล้านอนตะแคงปลายนิ้วเลื่อนดูรูปภาพ

แบบร่างชุดว่ายน้ำบนโทรศัพท์ของตรีทิพย์อยู่เรื่อยๆ

ในขณะที่คนด้านหลังก็กำลังคลอเคลียผิวคอเนียนนุ่มของเธอ

ไปด้วยความเพลินใจ..ใช่แล้ว..ตรีทิพย์รีบตรงดิ่งมาหาเพชรเกล้าถึงบ้าน

เพื่อจะให้สาวน้อยพิจารณาคอนเซ็ปชุดว่ายน้ำของเธอว่าผ่านไหม

เพราะเธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไร

ในเวลาอันกระชั้นชิดขนาดนี้ และด้วยความเซียนสนามของเธอนั่นเอง

จึงทำให้เพชรเกล้าตกหลุมพรางอยู่ใต้เรือนร่างไปตามระเบียบ

 

นางแบบสาวเลื่อนมือเข้าไปหาหน้าท้องแบนราบ

และลูบไล้ขึ้นมายังทรวงอกนิ่มๆลงน้ำหนักมือบีบกดเบาๆ

จนเพชรเกล้าต้องขยับเนื้อตัวหลีกหนี เธอยังคงสนใจอยู่กับ

รูปภาพเดิมๆบนจอมือถืออย่างมีสมาธิ

 

ร่างสูงจึงประคองให้สาวน้อยพลิกกลับมาหา

ซึ่งเจ้าหล่อนก็ยังคงจับจ้องอยู่กับสิ่งเดิมไม่วอกแวก

ใบหน้าสวยอมยิ้มค่อยๆก้มลงไปจูบจับซึมซับกับความขาวผ่อง

บนเนินเนื้อเนืองแน่นเพื่อดื่มด่ำกับความหวานหอม

ที่เธอไม่อยากจะห่างไปไหน จนร่างบางต้องเลี่ยงตัวออกไปสวมใส่เสื้อผ้า

เพราะหากนอนเปลือยอยู่เช่นนี้ก็คงจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่ร่ำไป..

 

และเมื่อเสร็จเรียบร้อยเพชรเกล้าจึงเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าตรีทิพย์

ที่กำลังนั่งอยู่บริเวณริมเตียงและสวมเสื้อของตัวเองเสร็จพอดี

ใบหน้าสวยฉีกยิ้มดูอารมณ์ดีเหลือเกินทอดสายตา

มองสาวน้อยชุดลำลองดูมาดคุณหนูที่ช่างน่าฟัดเสียจริง

 

 

ร่างสูงค่อยๆเอื้อมเกี่ยวเอวบางให้ร่างเล็กขยับเข้ามาหา

และดึงให้สาวน้อยขึ้นมาคุกเข่านั่งคร่อมกับหน้าขาของเธอ

จนร่างได้ใกล้ชิดสนิทสนม เพชรเกล้าโอบจับต้นคอ

ของคนที่กอดรัดเธอแนบแน่นไว้อย่างอัตโนมัติ

 

“ หายโกรธหรือยัง ”

ตรีทิพย์เอ่ยถามส่งสายตาออเซาะ

“ ก็ยังโป๊อยู่ดี.. ” สาวน้อยก้มหน้าเล็กน้อยพูดจางุ้งงิ้ง

“ นิดเดียวเอง..สัญญาค่ะว่าต่อไปจะถ่ายอีกแล้ว ”

ร่างสูงยื่นจมูกเข้าหอมแก้มแอบหมันเขี้ยว

“ นะ..หายโกรธนะ ”

เพชรเกล้าพยักหน้าหน่อยๆดวงหน้าเคลื่อนไหว

อย่างกับมีสปริงรองรับอยู่ในศีรษะเพราะดั้งโด่งๆ

ที่เอาแต่กดย้ำไปย้ำมากับพวงแก้มของเธอไม่ยอมหยุด

 

“ ฮือ.. ”

ร่างบางส่งเสียงขึ้นพร้อมหันหลบหลีก

 

“ ไม่อยากดำน้ำหาหอยมุกแล้วเหรอ ”

“ อยากค่ะ ”

สีหน้าของสาวน้อยยังคงงอนๆมือข้างหนึ่งเขี่ยคอเสื้อคนรักไปมา

“ งั้นยิ้มก่อนเร็ว ”

เพชรเกล้าเงยหน้าขึ้นคลี่ริมฝีปากเป็นเส้นตรง

ตรีทิพย์อมยิ้มที่เห็นเช่นนั้นร่างสูงจึงยื่นจมูกเข้าหอมซ้ายขวา

 

“ รักพี่เต้มั้ยคะ ”

เสียงหวานถามขึ้นริมฝีปากชิดผิวแก้ม

“ ไม่.. ”

เพชรเกล้าตอบเบาๆจนทำให้ผู้ฟังหัวเราะในคอ

เพราะน้ำเสียงของเจ้าหล่อนยังคงแง่งอนอยู่เหมือนเดิม

เช่นนั้นร่างสูงจึงขยับให้สาวน้อยนั่งลงข้างๆ

ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเดินไปหยิบสิ่งของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่..

 

ตรีทิพย์ชูตุ๊กตาที่เธอเป็นคนเก็บไว้ให้ดูเพราะก่อนจะมาที่นี่

เธอได้แว่บไปที่คอนโดเพื่อนำเอาสิ่งนี้มาให้เพชรเกล้าด้วย

 

“ นั่นเต้!! ”

“ หือ?? ”

ร่างบางเบิกตากว้างชี้นิ้วไปยังสิ่งที่เห็น ใบหน้าสวยหันขวับคลี่ยิ้ม

 

“ เต้น้อยของพราวนิ ”

ร่างบางวิ่งเข้าไปหาและจะแย้งคืน

แต่ตรีทิพย์ชูขึ้นข้างบนจนเธอเอื้อมหยิบไม่ถึง

 

“ ฮื่อฮื่อ อะไรๆ ”

ตรีทิพย์ยิ้มกัดฟันหยิกแก้มสาวน้อย

เพราะกิริยาช่างน่าหมันเขี้ยวนัก..เรียกตุ๊กตาว่าเต้เฉยๆไม่สิ เต้น้อย?

 

“ เอามานะ..!! ”

เพชรเกล้าจับตัวตรีทิพย์และเอื้อมหยิบตุ๊กตาของเธอแต่ไม่ถึง

ซุปตาร์สาวหัวเราะชอบอกชอบใจมือที่ว่าง

คล้องประคองสะเอวบางก้มจุมพิต

ใบหน้าเรียวด้วยความหมันเขี้ยวเหมือนเคย!

 

“ ลืมแล้วไม่ใช่เหรอไม่เห็นถามถึงเลยนิ ”

ร่างสูงยิ้มบอกขยับตุ๊กตาในมือหนี

 

“ ไม่ได้ลืมซะหน่อยพราวก็แค่ยังไม่ได้กลับไปเอา ”

เพชรเกล้ากระโดดอยากจะหยิบตุ๊กตาของเธอเสียให้ได้

“ เอาอะไรทิ้งให้อยู่กับพี่ตั้งนานพี่เปิดฟังเสียงพราวบอกรักทุกคืนเลย.. ”

ตรีทิพย์เสียงอ่อนเสียงหวานสาวน้อยชะงักหน้าตาแดงกร่ำ..!

‘ พราวรักพี่เต้นะคะ... ’

 

เพชรเกล้าอ้าปากค้างเมื่อได้ยินเสียงตัวเองแว่วมา

“ อ้า!!! ”

 

สาวน้อยเขินหน้าแดงหูแดงไปหมดยกมือปิดหน้า

ก่อนจะเริ่มทุบตีร่างสูงจ้าละหวั่นเอื้อมไขว่คว้าเจ้าตุ๊กตาตัวเดิม

จนสุดมือแล้วแต่ก็ยังหยิบไม่ถึงอยู่ดี

 

“ พี่เต้.. ”

ใบหน้าเรียวตาละห้อยหัวใจเต้นตึกตัก

และหอบเล็กน้อยเพราะเธอกระโดดหลายรอบแล้ว

 

“ ฮื้อ~..ว่าไงคะ..~ ”

นางแบบสาวเอื้อมมือประคองผิวแก้มอมยิ้มหวานๆ

“ ขอ... ” เสียงนิ่มพูดขึ้นบางเบา

“ ไหน..ขอยังไงคะ ” ตรีทิพย์จ้องมองแสนหลงใหล

 

เพชรเกล้าฉีกยิ้มเห็นฟันขาวๆและแบมือออก

ร่างสูงเม้มริมฝีปากเจ้าเล่ห์ลดสายตาต่ำและก้มลง

ไปจุมพิตกับเนื้อมือนุ่มเชยตามองสาวน้อยอีกครั้ง

ก่อนจะใช้ปลายนิ้วชี้เคาะกับริมฝีปากของเธอ

เป็นการบ่งบอกถึงความต้องการและจุดประสงค์

 

ร่างบางหลบสายตาลงจนเหลือบไปเห็นว่า

ตรีทิพย์กำลังถือตุ๊กตาอยู่ข้างลำตัว..เช่นนั้น!...

เพชรเกล้าจึงเอื้อมมือเข้าไปหาหมายจะหยิบตุ๊กตาของเธอมาเสียตอนนี้!!

 

“ อ่ะๆๆ ” ตรีทิพย์ชักมือหลบได้ทัน

“ ฮือ!!! ” สาวน้อยเขย่าตัวสะบัดสะบิ้งเพราะถูกขัดใจ

 

นางแบบสาวยืนมองตาหวานเห็นเจ้าหล่อนยืนคิดหาวิธี

และลังเลใจจนหน้าแดงกร่ำแถมมีเหงื่อซึม

ท่ามกลางความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้อง

 

“ งั้นเปิดอีกนะ ”

ตรีทิพย์ทำท่าจะกดเปิดสวิตช์ของตุ๊กตาตัวป่วน

“ ไม่ต้องแล้วไม่ต้องค่ะ ”

ร่างบางรีบเข้าไปจับมือซุปตาร์สาวและอีกคนก็รีบนำตุ๊กตาหลบอีกด้วย

 

เพชรเกล้าพ่นลมหายใจออกปากรวบรวมความกล้า

ก่อนจะเงยหน้าสบตาคนด้านบน..ค่อยๆยื่นริมฝีปาก

เข้าไปหาตรีทิพย์ช้าๆใจเต้นสั่นไปทั้งตัวและเมื่อใกล้จะถึงเป้าหมาย

ร่างสูงกับเงยหน้าขึ้นเสียอย่างนั้น ร่างบางจึงแข็งทื่อไปสักครู่?

 

“ เข้ามาใกล้ๆ ”

ริมฝีปากสวยเอ่ยบอกพร้อมกับดึงให้สาวน้อย

ขยับเข้ามาหาจนเกาะตัวเธอไว้

 

“ ทำไมเหงื่อแตกขนาดนี้ ตื่นเต้นอย่างกับไม่เคยทำ ” เสียงหวานยิ้มบอก

“ ทำไมต้องให้พราว...จูบด้วยอ่ะ ”

ร่างบางท้วงติงเพราะเธอเหมือนกำลังถูกแกล้ง

“ อ่ะ.. ”

ตรีทิพย์สบตาเพชรเกล้าสักครู่..ก่อนจะส่งตุ๊กตาในมือให้..

สาวน้อยรับมาถืออย่างงงๆ

 

“ พี่กลับล่ะ ”

นางแบบสาวเอ่ยบอกเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของเธอ

พร้อมกับหันหลังเดินออกไป

 

เพชรเกล้ารู้ทันทีว่าดูเหมือนอีกคนจะน้อยอกน้อยใจ

เธอจึงรีบวางตุ๊กตาลงบนโต๊ะและวิ่งไปขวางหน้าตรีทิพย์ไว้

ซุปตาร์คนสวยพลางจะเดินต่อแต่ร่างบางรีบเกาะตัวเธอ

ใบหน้าเรียวสูดลมหายใจฮึดสู้ก่อนจะเอื้อมรั้งต้นคอ

ให้ร่างสูงโน้มลงมาหาและประทับจุมพิต

ลงกับริมฝีปากสวยเบาๆ…..ค่อยๆขยับออกมา..

จ้องมองคนตรงหน้าสักครู่และค่อยๆขยับกลับเข้าไปที่เดิม

แตะแต้มความอ่อนนุ่มให้อีกครั้ง…..

 

ตรีทิพย์ปล่อยกระเป๋าที่ถืออยู่ตกลงสู่พื้นเลื่อนสองมือ

เข้ากอดเรือนร่างเล็กสอดแทรกปลายเข้าหาโพลงปากหอม

ดูดดุดความหวานดุจดั่งน้ำผึ้งเดือนดีแสนเพลิดเพลิน

หายใจสั่นพร่าพึมพำเสียงก้องในลำคอด้วยความครึกครื้น

ก่อนจะจับหุ่นอุ้มสาวน้อยขึ้นเดินวนกลับเข้ามายังเตียงกว้าง

ปล่อยร่างบางนอนราบพร้อมๆกับที่เธอได้ถาถมตามลงไปหาอย่างไม่เกรงใจ

 

มือข้างหนึ่งประคองดวงหน้าเรียว

ให้รับรสจูบของเธออย่างเต็มที่และแนบแน่น

เพชรเกล้าจิกปลายเท้าเกร็งตัวด้วยความตื่นเต้นในการระเริงรัก

 

“ กิ๊ง!!! ”

 

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นแหลม

พุ่งเข้าสู่โซนประสาทจนสองคู่รักสะดุ้งเสียสมาธิ

ใบหน้าเรียวหันมองไปยังต้นเสียง

 

“ คุณแม่ออกจากบริษัทแล้วค่ะ ”

“ ต้องตั้งนาฬิกาปลุกไว้ด้วยเหรอ ”

ร่างสูงยิ้มถามและจะก้มคลอเคลียต่อ

 

“ พี่เต้ต้องกลับจริงๆแล้วล่ะค่ะ ”

เพชรเกล้าดันตรีทิพย์เบาๆเพื่อที่จะลุกขึ้น

 

“ ฮืม..~ ไม่เอาอ่า..พี่ไม่ไปอ่ะ.. ”

นางแบบสาวสวมกอดซุกหอมไซ้คอ

 

“ ต้องรีบแล้วค่ะเร็ว ”

ร่างบางเบี่ยงตัวลงจากเตียงดึงมือตรีทิพย์ให้ตามมาด้วย

ฝ่ายซุปตาร์สาวก็แสนอิดออดเดินบ้างไม่เดินบ้าง

จนเพชรเกล้าต้องดึงลากกันอยู่สักครู่จวบจนกระทั่งมาถึงประตู…

 

“ พราว..คืนนี้เราวีดีโอคอลกันอีกนะ ”

ร่างสูงสอดแขนเข้ากอดรอบเอวบาง

“ ค่ะ ” สาวน้อยส่งยิ้มให้

“ ฮืม..อยากให้พราวไปอยู่กับพี่จัง.. ”

ใบหน้าสวยขยับเข้าคลอเคลียผิวแก้ม..

เพชรเกล้ายิ้มเขินหรี่ตาเคลิ้มๆไปกับจมูกโด่งๆที่เข้ามาดอมดม

 

“ พราวแม่มีเรื่อง!..? ”

 

สองสาวหันมองเพชรเกล้าตกใจเป็นอย่างมาก

เมื่อประตูห้องของเธอถูกเปิดออกพร้อมกับแม่ปิ่นรัก

ที่เดินพรวดเข้ามาอย่างรวดเร็ว ตรีทิพย์หน้าเสียนิดหน่อย

ค่อยๆชักมือออกจากสะเอวคอด..ปิ่นรักใช้สายตามองดูทั้งคู่

 

“ ตามแม่มาที่ห้องทำงาน เต้ด้วย.. ”

 

ปิ่นรักเอ่ยบอกลูกสาวเสียงเรียบก่อนจะหันไปบอกกับตรีทิพย์

และเดินออกไปทันที เพชรเกล้าขมวดคิ้วเคร่งเครียด

ยอมรับว่ากลัวมากใบหน้าสวยหันมองสาวน้อยด้านข้าง

เธอเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน..วันนี้คงถึงเวลาที่ปิ่นรักจะต้องรับรู้

เรื่องราวความสัมพันธ์ของเธอกับเพชรเกล้าเสียที………