บัลลังก์ฉิมพลี

“ อ๊ะ!..อื้ม!!..!!!!.. ”
 
มือเล็กคว้ากอบกุมเส้นผมหนาใบหน้าเรียวแหงนขึ้นสู่ด้านบน
พ่นลมหายออกปากสั่นเครือปล่อยเสียงของความสุขสม
แหบแห้งเสียจนแว่วหายไปในตอนท้ายพร้อมๆกับเรือนร่าง
ที่เกร็งค้างอยู่เพียงครู่ สาวน้อยที่ถูกอุ้มขึ้นไปนั่งอยู่บนแท่นของอ่างล้างหน้า
เสื้อคลุมที่สวมใส่หลุดออกจากไหล่เผยโชว์แผ่นหลังขาวจรดบั้นท้ายเนียนนุ่ม
 
เพชรเกล้าค่อยๆก้มมองเห็นใบหน้าของแบบสาวที่ยังซุกซน
อยู่กับเนื้อเต้าอกอิ่มของเธออย่างไม่ลดละจนพาให้ความสยิวกาย
เกิดขึ้นไม่จบไม่สิ้นฝ่ามือลูบไล้ศีรษะจนเส้นผมของตรีทิพย์ยุ่งเหยิงไปหมด
 
ร่างสูงเพลิดเพลินไปกับความหอมหวานจากเรือนร่างที่เธอหลงใหล
ออดอ้อนออเซาะจนเวลาของเช้าตรู่ล่วงเลยมาเป็นสาย
 
“ พี่เต้... ”
เสียงนิ่มเอ่ยขึ้นเบาๆมองริมฝีปากที่กำลังดูดดื่มอยู่กับทรวงอกของเธอจนหน้าแดงกร่ำ
“ ฮืม..~ ”
ตรีทิพย์ขานรับนิดหน่อยก่อนจะเลื่อนกลีบปากไต่ขึ้นมาตามลำคอระหง
สูดดมวนเวียนเข้ามาหาซอกคอหอมกรุ่นครางเสียงฮือฮาเร้าอารมณ์ร่างบางไม่ยอมหยุดหย่อน
 
“ พี่เต้.. ”
เพชรเกล้ารีบจับมือซนที่ยังไม่ได้ถอดถอนเรียวนิ้ว
ออกจากแหล่งกุหลาบชุ่มฉ่ำและกำลังบังคับให้ขยับเข้าออกอีกครั้ง
 
“ ไม่.. ” เสียงหวานตอบกลับเอาแต่ใจ
“ หยุดเดี๋ยวนี้ ”
ร่างบางดึงมือซนออกห่างเม้มปากแน่นเพราะเกือบจะหลุดเสียงที่น่าอายออกมา
“ พราวอ่ะ~ ”
ตรีทิพย์ที่ยังซุกใบหน้าอยู่กับซอกคอขาวผ่องเอ่ยเสียงโอดโอย
สองมือลูบไล้เรือนร่างเล็ก..เรียกว่าไม่อยากห่างแม้แต่นิดเลยจริงๆ
 
เพชรเกล้าดันใบหน้าสวยออกห่าง..
“ โลภ ”
“ โลภที่ไหน นิดเดียวเอง ”
“ ไม่นิดแล้ว ”
 
สาวน้อยก้มหน้าก้มตาพร้อมดึงเสื้อคลุมให้ขึ้นมาห่อหุ้มกายเช่นเดิม
ซึ่งก่อนหน้าที่นางแบบซุปตาร์จะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อย
เพื่อที่จะเตรียมตัวกลับก็ได้เชยชมยนโฉมเธอไปแล้วอย่างสุขสม แต่พอถึงคราวที่เธอ
จะมาทำธุระในห้องน้ำบ้างตรีทิพย์กับตามมารังแกกันไม่เลิก..
ใจคอจะไม่ลดหย่อนผ่อนเบากันเลยสินะ…
 
ร่างบางรวบเสื้อคลุมมาปกปิดความว่างเปล่าบริเวณด้านหน้า
พร้อมกับพาตัวเองลงจากแท่นปูนและจะเดินเข้าไปอาบน้ำ
ชำระร่างกายด้วยความเร่งรีบเพราะกลัวจะถูกรั้งตัวไว้อีก
ท่ามกลางพฤติกรรมอันก่อกวนของคนตรงหน้าที่ตั้งหน้าตั้งตา
ประทับรอยจูบกับใบหน้าของเธออยู่อย่างนั้น
 
" ไม่ๆ ไม่ให้ไปๆๆ "
ตรีทิพย์รีบกระเถิบร่างขวางทางสาวน้อยยื่นหน้าเข้ามาใกล้
หอมบ้างจูบบ้างโดนบ้างไม่โดนบ้างเพราะเจ้าหล่อนนั้นหลบหลีกปกป้องตัวเองน่าดู
 
" พี่เต้.. " มือเล็กดันร่างสูงให้ถอยห่าง
ทางด้านตรีทิพย์ก็ไม่รู้ว่าคึกคะนองอะไร
พอเห็นสาวน้อยนุ่มนิ่มใส่แบบนี้จึงยิ่งเป็นเหตุให้เธอหมันเขี้ยวเอามากๆ
 
" พราวจ๋า~~ "
ใบหน้าสวยทำสายตาหวานฉ่ำพอๆกับเสียงเรียกหา
ที่ปนลมหายใจฮือฮาจนน่าเสียวกายพร้อมกับเดินเข้าใกล้
หญิงสาวที่ตอนนี้ดวงหน้าตื่นตระหนกและเขินอายในเวลาเดียวกัน..
ร่างสูงพรวดจับแขนนิ่มอย่างรวดเร็ว!!!
 
" พี่เต้!..นิ!? เดี๋ยว!! "
 
เพชรเกล้ายื้อเรียวแขนที่ถูกดึงเพื่อจะลากเธอให้เข้าใกล้
ด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรนผสมรอยยิ้มเขินๆในพฤติกรรมที่อีกคนแสดงออกมา
 
นางแบบสาวกัดฟันหายใจเข้าออกแรงๆทำตัวเป็นกระทิงฉุนเฉียว
ในคราวออกวิ่งยังไงอย่างงั้นหมันเขี้ยวอยากจะแกล้งเจ้าหญิงร่างน้อยตรงหน้า
เสียให้แก้มแดงระเรื่อก่อนจะใช้แรงที่มีมากกว่า
ดึงร่างน้อยเข้ามารวบรัดพร้อมแสดงกิริยาอันกระหายๆให้อีกคนนั้นเห็น
 
" ฮือ..หยุดนะ! พี่! ปล่อยเดี๋ยวนี้!! พราวโกรธนะ! เดี๋ยวพราว! อ้า! พี่เต้บ้า!! "
เสียงนิ่มเอ่ยบอกด้วยหลากหลายจะพรรณนาและเสียงขบขัน
ที่มีอยู่นิดๆพร้อมๆกับใบหน้ายิ้มเขินหันหลบหนีริมฝีปากซุกซน
ที่เลื่อนมาทีละนิดๆจนสามารถดูดดุดเนื้อคอหยอกเอินแกล้งเธอให้จั๊กจี๋เล่น
" !!!!! "
ใบหน้าสวยซุกไซ้ซอกคอจูบจับดูดรัดตรงนั้นตรงนี้
อย่างกับคนหน้ามืดและยังพยายามจะดึงเชือกผูกเสื้อคลุมของสาวน้อยออกอีกครั้ง
 
" พี่เต้! อย่า!! "
“ อย่าอะไร!~ ”
ตรีทิพย์เงยหน้าขึ้นมองยิ้มเจ้าเล่ห์
เสียงลมหายใจหอบแรงดังจนทำให้อีกคนรู้สึกวาบหวาม
 
" อย่าเป็นแบบนี้นะ "
“ เป็นอะไร พูดมาสิพูดมา..~ ”
ร่างสูงคึกคะนองเวอร์มาก
“ ไม่! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ”
เพชรเกล้าอายปากหากจะพูดออกไป
 
“ ไม่ปล่อย~..จะปล้ำ! ”
“ อย่านะ! ”
ใบหน้าเรียวยิ้มแก้มแดงกร่ำเพราะรู้ว่าอีกคนนั้นกำลังแกล้งเธออยู่
“ อย่าอะไร! ”
เสียงหวานฟังดูรีบร้อนพร้อมริมฝีปากที่พุ่งเข้าจุ๊บสาวน้อยอย่างรวดเร็ว
“ นี่!!..อย่าหื่น! คนบ้า!! ”
ร่างบางทั้งเขินทั้งอายเอ่ยบอกสองมือตบสองแก้มคนตัวสูง
ก่อนจะเลี่ยงตัวออกมาได้เพราะอีกคนยอมปล่อยเธอทันที
เพชรเกล้ารีบวิ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำอย่างรวดเร็ว
ตรีทิพย์ยืนยิ้มหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งให้เจ้าหญิงแสนสวย
ให้อายม้วนได้มากขนาดนี้เช้านี้ช่างทำให้เธอมีความสุขเสียจริง…
 
 
เวลาผ่านไปนานเพชรเกล้าค่อยๆก้าวเท้าเดินเข้ามายังเตียงกว้าง
สายตาจับจ้องไปที่ร่างเพรียวเรียวยาวที่นอนคว่ำอยู่บนฟูกหนาอย่างสบายตัว
มองเห็นดวงตาของตรีทิพย์ปิดสนิทริมฝีปากเผยอออกนิดๆดูหมดฤทธิ์ไปเสียดื้อๆ
 
ร่างบางถอนหายใจออกมาเบาๆพลางเหลือบไปเห็นโทรศัพท์มือถือ
ที่อยู่ใกล้ๆกับฝ่ามือของนางแบบสาวไฟหน้าจอมีแสงสว่างเผยให้เห็นร่างๆ
ถึงวอลเปเปอร์ที่โชว์อยู่ดูเหมือนว่าจะเป็นรูปคน..เพชรเกล้าจึงทิ้งตัวนั่งลงเบาๆ
บริเวณริมเตียงและเอี้ยวร่างลงไปดูใกล้ๆ
 
ซุปตาร์ที่เผลองีบหลับไปสักครู่เริ่มกระดุกกระดิกตัวและค่อยๆปรือตาขึ้น
ใบหน้างัวเงียนิดหน่อยคลี่ยิ้มหวานๆออกมา
เมื่อลืมตาขึ้นมาเจอกับดวงหน้าจมูกโด่งเข้าพอดี
 
“ เสร็จแล้วเหรอจ๊ะที่รัก ”
ตรีทิพย์เสียงอ่อนเสียงหวานกระเถิบตัวเข้ามานอนหนุนตักสาวน้อย
 
“ มองอะไรเหรอ.. ”
“ มองรูปค่ะ ”
เสียงนิ่มตอบออกไปขณะยังคงมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือ
 
ตรีทิพย์เบิกตาโตหันมองเครื่องมือสื่อสารของตัวเอง
เห็นหน้าจอสว่างโล่งโชว์ภาพพื้นหลังที่เธอแอบถ่ายเพชรเกล้าไว้
ตั้งแต่วันแรกที่เจอ ร่างสูงรีบหยิบมือถือทันทีพร้อมกับลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าเรียวหันมองตาม นางแบบสาวคิดในใจว่าเจ้าหล่อนคงยังไม่ได้ทันได้เห็น..ชัดมั้ง?
 
“ พี่เต้มีรูปพราวด้วยเหรอคะ ”
 
ผ่าง!!! ซุปเปอร์โมเดลตรีทิพย์หน้าเปลี่ยนสีบ้างเสียแล้ว
 
“ คือ...?? พี่.. ”
ร่างสูงกลิ้งสายตาคิดถึงคำตอบที่ดีที่สุด
ทั้งที่เจ้าหล่อนมองมาด้วยสีหน้าที่ปกติแต่เธอนี่สิ..เป็นอะไร?!
 
“ พี่..เคย....ถ่าย ถ่ายไว้.......ค่ะ ”
ตรีทิพย์ยิ้มตอบออกไปอย่างมาดมั่น [i]เหรอ[/i] แต่เดี๋ยว?
“ พราวยิ้มไรอ่ะ ”
เธอร้อนตัวเองเมื่อเห็นสาวน้อยที่ก้มหน้าขยับผืนผ้าห่ม
ที่ยับยู่ยี่เล็กๆให้ดูเรียบร้อยๆแต่กับมีรอยยิ้มออกมาให้เธอเห็นอยู่เงียบๆ
 
“ ก็ตัวเองหน้าแดงทำไมล่ะ ”
เพชรเกล้าเงยหน้าและเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้น
เดินไปหยิบสิ่งของเล็กๆน้อยๆที่วางอยู่ในห้องน้ำ
 
ผู้เผยอปากค้างหันมองตามก่อนจะรีบวิ่งไปที่หน้ากระจก
เพื่อตรวจเช็คสีหน้าของตัวเองว่าเป็นอย่างที่อีกคนพูดจริงหรือไม่
 
“ หึ่ย..เป็นอะไรเนี่ย ”
เสียงหวานพูดกับตัวเองเมื่อเห็นใบหน้าอันแดงกร่ำ
 
เพชรเกล้าเดินออกจากห้องน้ำหันมองคนตัวสูง..
ตรีทิพย์จึงหันมาหาด้วยดวงหน้าที่เหวอเล็กๆ
 
“ เขินเป็นกับเขาด้วยเหรอ ”
[i]' นั่นสิ! บ้าจริง! นี่เธอเขินเหรอเนี่ย เนื่องในโอกาสอะไรกัน กับแค่ไปแอบถ่ายรูปไว้ ' [/i]
นางแบบหน้าสวยนิ่งคิดในใจ
 
" ไปหรือยังคะ " สาวน้อยถือกระเป๋ายืนรอตาแป๋ว
 
ตรีทิพย์รีบเรียกสติของตัวเองกลับมา ความเป็นสาวมั่นของซุปตาร์จึงปรากฏขึ้นอีกครั้ง
" จ้ะ "
ใบหน้าสวยยิ้มบอกก่อนจะเข้าไปโอบเอวบางและพาเดินคู่กันออกไป
 
 
ตรีทิพย์ตัดสินใจจ้างบริการของทางรีสอร์ทให้เป็นผู้ส่งเธอและเพชรเกล้า
กลับถึงยังจุดหมายส่วนรถทั้งสองคันนั้นจะถูกส่งตามกลับมาทีหลัง
เพราะเธออยากจะใช้เวลาในการนั่งรถสวีทอยู่กับสาวน้อยไปตลอดเส้นทางนั่นเอง
 
ภายในรถตู้วีไอพีห้าที่นั่งตรีทิพย์นั่งไขว่ห้างสบายๆ
มือซ้ายคล้องคอสาวน้อยที่นั่งกึ่งหันหลังเอนพิงแนบชิด
อยู่กับบริเวณอกซ้ายของเธออย่างเพลินใจ สองมือของเพชรเกล้ากำลังกดยิกๆ
อยู่กับโทรศัพท์มือถือของตัวเองแววตาและสีหน้าจริงจัง
พร้อมทั้งกัดริมฝีปากสนุกครึกครื้นอยู่กับการเล่นเกม
 
“ เฮ้อ!? ”
ร่างบางคิ้วขมวดร้องออกมาก่อนจะหันมองคนด้านหลัง
 
ใบหน้าสวยส่งยิ้มหวาน
 
“ เล่นแพ้อีกแล้ว.. ”
เสียงนิ่มโอดโอยด้วยความไม่ได้ดั่งใจ
 
ตรีทิพย์ดันศีรษะให้สาวน้อยขยับเข้ามาหาและยื่นจมูกเข้าไปหอมหน้าผากผุดผ่องหนึ่งฟอด
 
“ มาเล่นกับพี่ดีกว่ามา ”
" เล่นอะไรเหรอ "
" เล่นปูไต่.. "
เสียงหวานกระซิบบอกทำสายตาเล่ห์กลมือขวาเอื้อมจับมือนิ่มด้านซ้ายของเจ้าหล่อน
พร้อมก้มจุมพิตลงกับผิวนุ่มด้วยความทะนุถนอมเรื่อยมาจนถึงลำแขน
ใบหน้าเรียวเม้มปากเขินนิดๆเหลือบมองโชเฟอร์ผู้ขับเพราะกลัวจะเผลอมามองเห็นเธอเข้า
 
ตรีทิพย์เงยหน้าขึ้นยิ้มกรุ้มกริ่มดึงตัวเพชรเกล้าเข้าหาเบาๆ..สาวน้อยขืนตัวเล็กๆ
 
" เดี๋ยวเขาเห็น.. "
เสียงนิ่มกระซิบกระซาบ
 
" ไม่เห็นหรอก... "
ริมฝีปากสวยพึมพำเอ่ยบอกก่อนจะซุกลงไปหาเนื้อคอขาวนิ่มอย่างไม่รีรอ
 
" อย่ากัด..! "
 
เพชรเกล้าท้วงติงนิดหน่อยเมื่อคมฟันเริ่มกดลงกับส่วนผิวของเธอ
จนทำให้สยิวกายนิดๆสายตามองไปทางผู้ขับขี่ยังคงระแวงไม่หาย
 
" น่า..~ "
 
ร่างบางหรี่ตาลงตามเรือนร่างที่เกร็งสั่นเรียวปากเม้มแน่น
จิกนิ้วลงกับต้นขาของตัวเองอีกคนช่างเอาแต่ใจเสียจริง
 
" เจ็บแล้ว.. "
 
เพชรเกล้านิ่วหน้าในตอนท้ายก่อนที่นางแบบสาว
จะปล่อยริมฝีปากออกมาเธอรู้ดีว่าตรีทิพย์
กำลังหมันเขี้ยวในตัวเธอเป็นอย่างมาก..สาวน้อยก้มหน้าลูบคลำ
บริเวณรอยร้อนระอุเมื่อครู่ไปมา
 
" แถวนี้มีโฮเทลมั้ยนะ "
เสียงหวานพูดขึ้นพร้อมหันมองไปนอกรถ
 
" ฮื่อ! นั่งเฉยๆเลยด้วย! "
เสียงนิ่มแย้งขึ้นทันทีตรีทิพย์จึงได้แต่ดึงคนห้าม
เข้ามากอดรัดดับอาการอันรนรานของเธอไปพลางๆ
 
 
ท้องฟ้ามืดค่ำของเวลาสามทุ่มเศษ
บรรยากาศภายในไร่สตอว์เบอร์รีอรทุมาเงียบสงบเป็นปกติ...
 
เมื่อแสงไฟจากรถตู้สีขาวลาหายออกไปจากบริเวณบ้านหลังใหญ่
ร่างสูงจึงได้หันมองสาวน้อยตัวเล็กที่ยืนห่อหุ้มกาย
ด้วยผ้าผืนสวยสีชมพูริมฝีปากอ้าหาวนิดๆหน่อยๆ
พร้อมดวงตาที่ช่างปรืองัวเงียเพราะพึ่งตื่นจากการหลับใหล
 
“ เป็นยังไงคะ เมื่อยหรือเปล่า ”
ตรีทิพย์เดินเข้ามาหาเอื้อมประคองผิวแก้มยิ้มถาม
 
“ ฮืม..พราวง่วงจัง ” ดวงตางัวเงียหลับๆลืมๆ
“ งั้นรีบเข้าข้างในดีกว่าปะ เดี๋ยวไปนอนต่อบนห้องนะคะ ”
 
“ แล้วพราวก็ไม่อยากเดินด้วย ” เสียงนิ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“ งอแงเหรอ..ฮึ ”
นางแบบสาวบีบแก้มนุ่มหมันเขี้ยวเสียจริง
 
ร่างบางก้มหน้างัวเงียไปตามเรื่องก่อนจะหันเดินเข้าไปยังด้านใน
โดยมีตรีทิพย์เดินตามไปด้วย..และเมื่อทั้งสองเข้ามาถึงบริเวณกลางบ้าน
สาวน้อยกับหยุดยืนนิ่งจนตรีทิพย์ที่ตามมาติดๆนิ่วหน้าสงสัย
เธอจึงยื่นจมูกๆเข้าไปชื่นใจแก้มใสเบาๆเพราะอยากหยอกล้อเพชรเกล้าเล่นๆ
 
“ หยุดทำไมล่ะคะ ง่วงไม่ใช่เหรอ ”
ตรีทิพย์เห็นเพชรเกล้ายืนมองอยู่กับอะไรบางอย่าง
เธอจึงหันมองตาม..สายตาคมกริบตกใจเล็กๆ
 
 
“ เสนียด!!!! ”
 
ผู้หญิงตัวสูงเสียงแหบๆเปล่งดังลั่นพร้อมกับสาดน้ำจากถังใบหนึ่ง
ที่ถืออยู่ตรงเข้ามาทันทีแต่ด้วยความรวดเร็ว ตรีทิพย์รีบดึงร่างบางถอยกลับมา พร้อมกับหันกอดเนื้อตัวขวางกั้นผิวน้ำที่ซัดเข้าใส่ร่างเธอเต็มๆ………