บัลลังก์ฉิมพลี

“ อ๊ะ!..อื้ม!!..!!!!.. ”

 

มือเล็กคว้ากอบกุมเส้นผมหนาใบหน้าเรียวแหงนขึ้นสู่ด้านบน

พ่นลมหายออกปากสั่นเครือปล่อยเสียงของความสุขสม

แหบแห้งเสียจนแว่วหายไปในตอนท้ายพร้อมๆกับเรือนร่าง

ที่เกร็งค้างอยู่เพียงครู่ สาวน้อยที่ถูกอุ้มขึ้นไปนั่งอยู่บนแท่นของอ่างล้างหน้า

เสื้อคลุมที่สวมใส่หลุดออกจากไหล่เผยโชว์แผ่นหลังขาวจรดบั้นท้ายเนียนนุ่ม

 

เพชรเกล้าค่อยๆก้มมองเห็นใบหน้าของแบบสาวที่ยังซุกซน

อยู่กับเนื้อเต้าอกอิ่มของเธออย่างไม่ลดละจนพาให้ความสยิวกาย

เกิดขึ้นไม่จบไม่สิ้นฝ่ามือลูบไล้ศีรษะจนเส้นผมของตรีทิพย์ยุ่งเหยิงไปหมด

 

ร่างสูงเพลิดเพลินไปกับความหอมหวานจากเรือนร่างที่เธอหลงใหล

ออดอ้อนออเซาะจนเวลาของเช้าตรู่ล่วงเลยมาเป็นสาย

 

“ พี่เต้... ”

เสียงนิ่มเอ่ยขึ้นเบาๆมองริมฝีปากที่กำลังดูดดื่มอยู่กับทรวงอกของเธอจนหน้าแดงกร่ำ

“ ฮืม..~ ”

ตรีทิพย์ขานรับนิดหน่อยก่อนจะเลื่อนกลีบปากไต่ขึ้นมาตามลำคอระหง

สูดดมวนเวียนเข้ามาหาซอกคอหอมกรุ่นครางเสียงฮือฮาเร้าอารมณ์ร่างบางไม่ยอมหยุดหย่อน

 

“ พี่เต้.. ”

เพชรเกล้ารีบจับมือซนที่ยังไม่ได้ถอดถอนเรียวนิ้ว

ออกจากแหล่งกุหลาบชุ่มฉ่ำและกำลังบังคับให้ขยับเข้าออกอีกครั้ง

 

“ ไม่.. ” เสียงหวานตอบกลับเอาแต่ใจ

“ หยุดเดี๋ยวนี้ ”

ร่างบางดึงมือซนออกห่างเม้มปากแน่นเพราะเกือบจะหลุดเสียงที่น่าอายออกมา

“ พราวอ่ะ~ ”

ตรีทิพย์ที่ยังซุกใบหน้าอยู่กับซอกคอขาวผ่องเอ่ยเสียงโอดโอย

สองมือลูบไล้เรือนร่างเล็ก..เรียกว่าไม่อยากห่างแม้แต่นิดเลยจริงๆ

 

เพชรเกล้าดันใบหน้าสวยออกห่าง..

“ โลภ ”

“ โลภที่ไหน นิดเดียวเอง ”

“ ไม่นิดแล้ว ”

 

สาวน้อยก้มหน้าก้มตาพร้อมดึงเสื้อคลุมให้ขึ้นมาห่อหุ้มกายเช่นเดิม

ซึ่งก่อนหน้าที่นางแบบซุปตาร์จะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อย

เพื่อที่จะเตรียมตัวกลับก็ได้เชยชมยนโฉมเธอไปแล้วอย่างสุขสม แต่พอถึงคราวที่เธอ

จะมาทำธุระในห้องน้ำบ้างตรีทิพย์กับตามมารังแกกันไม่เลิก..

ใจคอจะไม่ลดหย่อนผ่อนเบากันเลยสินะ…

 

ร่างบางรวบเสื้อคลุมมาปกปิดความว่างเปล่าบริเวณด้านหน้า

พร้อมกับพาตัวเองลงจากแท่นปูนและจะเดินเข้าไปอาบน้ำ

ชำระร่างกายด้วยความเร่งรีบเพราะกลัวจะถูกรั้งตัวไว้อีก

ท่ามกลางพฤติกรรมอันก่อกวนของคนตรงหน้าที่ตั้งหน้าตั้งตา

ประทับรอยจูบกับใบหน้าของเธออยู่อย่างนั้น

 

" ไม่ๆ ไม่ให้ไปๆๆ "

ตรีทิพย์รีบกระเถิบร่างขวางทางสาวน้อยยื่นหน้าเข้ามาใกล้

หอมบ้างจูบบ้างโดนบ้างไม่โดนบ้างเพราะเจ้าหล่อนนั้นหลบหลีกปกป้องตัวเองน่าดู

 

" พี่เต้.. " มือเล็กดันร่างสูงให้ถอยห่าง

ทางด้านตรีทิพย์ก็ไม่รู้ว่าคึกคะนองอะไร

พอเห็นสาวน้อยนุ่มนิ่มใส่แบบนี้จึงยิ่งเป็นเหตุให้เธอหมันเขี้ยวเอามากๆ

 

" พราวจ๋า~~ "

ใบหน้าสวยทำสายตาหวานฉ่ำพอๆกับเสียงเรียกหา

ที่ปนลมหายใจฮือฮาจนน่าเสียวกายพร้อมกับเดินเข้าใกล้

หญิงสาวที่ตอนนี้ดวงหน้าตื่นตระหนกและเขินอายในเวลาเดียวกัน..

ร่างสูงพรวดจับแขนนิ่มอย่างรวดเร็ว!!!

 

" พี่เต้!..นิ!? เดี๋ยว!! "

 

เพชรเกล้ายื้อเรียวแขนที่ถูกดึงเพื่อจะลากเธอให้เข้าใกล้

ด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรนผสมรอยยิ้มเขินๆในพฤติกรรมที่อีกคนแสดงออกมา

 

นางแบบสาวกัดฟันหายใจเข้าออกแรงๆทำตัวเป็นกระทิงฉุนเฉียว

ในคราวออกวิ่งยังไงอย่างงั้นหมันเขี้ยวอยากจะแกล้งเจ้าหญิงร่างน้อยตรงหน้า

เสียให้แก้มแดงระเรื่อก่อนจะใช้แรงที่มีมากกว่า

ดึงร่างน้อยเข้ามารวบรัดพร้อมแสดงกิริยาอันกระหายๆให้อีกคนนั้นเห็น

 

" ฮือ..หยุดนะ! พี่! ปล่อยเดี๋ยวนี้!! พราวโกรธนะ! เดี๋ยวพราว! อ้า! พี่เต้บ้า!! "

เสียงนิ่มเอ่ยบอกด้วยหลากหลายจะพรรณนาและเสียงขบขัน

ที่มีอยู่นิดๆพร้อมๆกับใบหน้ายิ้มเขินหันหลบหนีริมฝีปากซุกซน

ที่เลื่อนมาทีละนิดๆจนสามารถดูดดุดเนื้อคอหยอกเอินแกล้งเธอให้จั๊กจี๋เล่น

" !!!!! "

ใบหน้าสวยซุกไซ้ซอกคอจูบจับดูดรัดตรงนั้นตรงนี้

อย่างกับคนหน้ามืดและยังพยายามจะดึงเชือกผูกเสื้อคลุมของสาวน้อยออกอีกครั้ง

 

" พี่เต้! อย่า!! "

“ อย่าอะไร!~ ”

ตรีทิพย์เงยหน้าขึ้นมองยิ้มเจ้าเล่ห์

เสียงลมหายใจหอบแรงดังจนทำให้อีกคนรู้สึกวาบหวาม

 

" อย่าเป็นแบบนี้นะ "

“ เป็นอะไร พูดมาสิพูดมา..~ ”

ร่างสูงคึกคะนองเวอร์มาก

“ ไม่! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ”

เพชรเกล้าอายปากหากจะพูดออกไป

 

“ ไม่ปล่อย~..จะปล้ำ! ”

“ อย่านะ! ”

ใบหน้าเรียวยิ้มแก้มแดงกร่ำเพราะรู้ว่าอีกคนนั้นกำลังแกล้งเธออยู่

“ อย่าอะไร! ”

เสียงหวานฟังดูรีบร้อนพร้อมริมฝีปากที่พุ่งเข้าจุ๊บสาวน้อยอย่างรวดเร็ว

“ นี่!!..อย่าหื่น! คนบ้า!! ”

ร่างบางทั้งเขินทั้งอายเอ่ยบอกสองมือตบสองแก้มคนตัวสูง

ก่อนจะเลี่ยงตัวออกมาได้เพราะอีกคนยอมปล่อยเธอทันที

เพชรเกล้ารีบวิ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำอย่างรวดเร็ว

ตรีทิพย์ยืนยิ้มหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งให้เจ้าหญิงแสนสวย

ให้อายม้วนได้มากขนาดนี้เช้านี้ช่างทำให้เธอมีความสุขเสียจริง…

 

 

เวลาผ่านไปนานเพชรเกล้าค่อยๆก้าวเท้าเดินเข้ามายังเตียงกว้าง

สายตาจับจ้องไปที่ร่างเพรียวเรียวยาวที่นอนคว่ำอยู่บนฟูกหนาอย่างสบายตัว

มองเห็นดวงตาของตรีทิพย์ปิดสนิทริมฝีปากเผยอออกนิดๆดูหมดฤทธิ์ไปเสียดื้อๆ

 

ร่างบางถอนหายใจออกมาเบาๆพลางเหลือบไปเห็นโทรศัพท์มือถือ

ที่อยู่ใกล้ๆกับฝ่ามือของนางแบบสาวไฟหน้าจอมีแสงสว่างเผยให้เห็นร่างๆ

ถึงวอลเปเปอร์ที่โชว์อยู่ดูเหมือนว่าจะเป็นรูปคน..เพชรเกล้าจึงทิ้งตัวนั่งลงเบาๆ

บริเวณริมเตียงและเอี้ยวร่างลงไปดูใกล้ๆ

 

ซุปตาร์ที่เผลองีบหลับไปสักครู่เริ่มกระดุกกระดิกตัวและค่อยๆปรือตาขึ้น

ใบหน้างัวเงียนิดหน่อยคลี่ยิ้มหวานๆออกมา

เมื่อลืมตาขึ้นมาเจอกับดวงหน้าจมูกโด่งเข้าพอดี

 

“ เสร็จแล้วเหรอจ๊ะที่รัก ”

ตรีทิพย์เสียงอ่อนเสียงหวานกระเถิบตัวเข้ามานอนหนุนตักสาวน้อย

 

“ มองอะไรเหรอ.. ”

“ มองรูปค่ะ ”

เสียงนิ่มตอบออกไปขณะยังคงมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

 

ตรีทิพย์เบิกตาโตหันมองเครื่องมือสื่อสารของตัวเอง

เห็นหน้าจอสว่างโล่งโชว์ภาพพื้นหลังที่เธอแอบถ่ายเพชรเกล้าไว้

ตั้งแต่วันแรกที่เจอ ร่างสูงรีบหยิบมือถือทันทีพร้อมกับลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าเรียวหันมองตาม นางแบบสาวคิดในใจว่าเจ้าหล่อนคงยังไม่ได้ทันได้เห็น..ชัดมั้ง?

 

“ พี่เต้มีรูปพราวด้วยเหรอคะ ”

 

ผ่าง!!! ซุปเปอร์โมเดลตรีทิพย์หน้าเปลี่ยนสีบ้างเสียแล้ว

 

“ คือ...?? พี่.. ”

ร่างสูงกลิ้งสายตาคิดถึงคำตอบที่ดีที่สุด

ทั้งที่เจ้าหล่อนมองมาด้วยสีหน้าที่ปกติแต่เธอนี่สิ..เป็นอะไร?!

 

“ พี่..เคย....ถ่าย ถ่ายไว้.......ค่ะ ”

ตรีทิพย์ยิ้มตอบออกไปอย่างมาดมั่น [i]เหรอ[/i] แต่เดี๋ยว?

“ พราวยิ้มไรอ่ะ ”

เธอร้อนตัวเองเมื่อเห็นสาวน้อยที่ก้มหน้าขยับผืนผ้าห่ม

ที่ยับยู่ยี่เล็กๆให้ดูเรียบร้อยๆแต่กับมีรอยยิ้มออกมาให้เธอเห็นอยู่เงียบๆ

 

“ ก็ตัวเองหน้าแดงทำไมล่ะ ”

เพชรเกล้าเงยหน้าและเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้น

เดินไปหยิบสิ่งของเล็กๆน้อยๆที่วางอยู่ในห้องน้ำ

 

ผู้เผยอปากค้างหันมองตามก่อนจะรีบวิ่งไปที่หน้ากระจก

เพื่อตรวจเช็คสีหน้าของตัวเองว่าเป็นอย่างที่อีกคนพูดจริงหรือไม่

 

“ หึ่ย..เป็นอะไรเนี่ย ”

เสียงหวานพูดกับตัวเองเมื่อเห็นใบหน้าอันแดงกร่ำ

 

เพชรเกล้าเดินออกจากห้องน้ำหันมองคนตัวสูง..

ตรีทิพย์จึงหันมาหาด้วยดวงหน้าที่เหวอเล็กๆ

 

“ เขินเป็นกับเขาด้วยเหรอ ”

[i]' นั่นสิ! บ้าจริง! นี่เธอเขินเหรอเนี่ย เนื่องในโอกาสอะไรกัน กับแค่ไปแอบถ่ายรูปไว้ ' [/i]

นางแบบหน้าสวยนิ่งคิดในใจ

 

" ไปหรือยังคะ " สาวน้อยถือกระเป๋ายืนรอตาแป๋ว

 

ตรีทิพย์รีบเรียกสติของตัวเองกลับมา ความเป็นสาวมั่นของซุปตาร์จึงปรากฏขึ้นอีกครั้ง

" จ้ะ "

ใบหน้าสวยยิ้มบอกก่อนจะเข้าไปโอบเอวบางและพาเดินคู่กันออกไป

 

 

ตรีทิพย์ตัดสินใจจ้างบริการของทางรีสอร์ทให้เป็นผู้ส่งเธอและเพชรเกล้า

กลับถึงยังจุดหมายส่วนรถทั้งสองคันนั้นจะถูกส่งตามกลับมาทีหลัง

เพราะเธออยากจะใช้เวลาในการนั่งรถสวีทอยู่กับสาวน้อยไปตลอดเส้นทางนั่นเอง

 

ภายในรถตู้วีไอพีห้าที่นั่งตรีทิพย์นั่งไขว่ห้างสบายๆ

มือซ้ายคล้องคอสาวน้อยที่นั่งกึ่งหันหลังเอนพิงแนบชิด

อยู่กับบริเวณอกซ้ายของเธออย่างเพลินใจ สองมือของเพชรเกล้ากำลังกดยิกๆ

อยู่กับโทรศัพท์มือถือของตัวเองแววตาและสีหน้าจริงจัง

พร้อมทั้งกัดริมฝีปากสนุกครึกครื้นอยู่กับการเล่นเกม

 

“ เฮ้อ!? ”

ร่างบางคิ้วขมวดร้องออกมาก่อนจะหันมองคนด้านหลัง

 

ใบหน้าสวยส่งยิ้มหวาน

 

“ เล่นแพ้อีกแล้ว.. ”

เสียงนิ่มโอดโอยด้วยความไม่ได้ดั่งใจ

 

ตรีทิพย์ดันศีรษะให้สาวน้อยขยับเข้ามาหาและยื่นจมูกเข้าไปหอมหน้าผากผุดผ่องหนึ่งฟอด

 

“ มาเล่นกับพี่ดีกว่ามา ”

" เล่นอะไรเหรอ "

" เล่นปูไต่.. "

เสียงหวานกระซิบบอกทำสายตาเล่ห์กลมือขวาเอื้อมจับมือนิ่มด้านซ้ายของเจ้าหล่อน

พร้อมก้มจุมพิตลงกับผิวนุ่มด้วยความทะนุถนอมเรื่อยมาจนถึงลำแขน

ใบหน้าเรียวเม้มปากเขินนิดๆเหลือบมองโชเฟอร์ผู้ขับเพราะกลัวจะเผลอมามองเห็นเธอเข้า

 

ตรีทิพย์เงยหน้าขึ้นยิ้มกรุ้มกริ่มดึงตัวเพชรเกล้าเข้าหาเบาๆ..สาวน้อยขืนตัวเล็กๆ

 

" เดี๋ยวเขาเห็น.. "

เสียงนิ่มกระซิบกระซาบ

 

" ไม่เห็นหรอก... "

ริมฝีปากสวยพึมพำเอ่ยบอกก่อนจะซุกลงไปหาเนื้อคอขาวนิ่มอย่างไม่รีรอ

 

" อย่ากัด..! "

 

เพชรเกล้าท้วงติงนิดหน่อยเมื่อคมฟันเริ่มกดลงกับส่วนผิวของเธอ

จนทำให้สยิวกายนิดๆสายตามองไปทางผู้ขับขี่ยังคงระแวงไม่หาย

 

" น่า..~ "

 

ร่างบางหรี่ตาลงตามเรือนร่างที่เกร็งสั่นเรียวปากเม้มแน่น

จิกนิ้วลงกับต้นขาของตัวเองอีกคนช่างเอาแต่ใจเสียจริง

 

" เจ็บแล้ว.. "

 

เพชรเกล้านิ่วหน้าในตอนท้ายก่อนที่นางแบบสาว

จะปล่อยริมฝีปากออกมาเธอรู้ดีว่าตรีทิพย์

กำลังหมันเขี้ยวในตัวเธอเป็นอย่างมาก..สาวน้อยก้มหน้าลูบคลำ

บริเวณรอยร้อนระอุเมื่อครู่ไปมา

 

" แถวนี้มีโฮเทลมั้ยนะ "

เสียงหวานพูดขึ้นพร้อมหันมองไปนอกรถ

 

" ฮื่อ! นั่งเฉยๆเลยด้วย! "

เสียงนิ่มแย้งขึ้นทันทีตรีทิพย์จึงได้แต่ดึงคนห้าม

เข้ามากอดรัดดับอาการอันรนรานของเธอไปพลางๆ

 

 

ท้องฟ้ามืดค่ำของเวลาสามทุ่มเศษ

บรรยากาศภายในไร่สตอว์เบอร์รีอรทุมาเงียบสงบเป็นปกติ...

 

เมื่อแสงไฟจากรถตู้สีขาวลาหายออกไปจากบริเวณบ้านหลังใหญ่

ร่างสูงจึงได้หันมองสาวน้อยตัวเล็กที่ยืนห่อหุ้มกาย

ด้วยผ้าผืนสวยสีชมพูริมฝีปากอ้าหาวนิดๆหน่อยๆ

พร้อมดวงตาที่ช่างปรืองัวเงียเพราะพึ่งตื่นจากการหลับใหล

 

“ เป็นยังไงคะ เมื่อยหรือเปล่า ”

ตรีทิพย์เดินเข้ามาหาเอื้อมประคองผิวแก้มยิ้มถาม

 

“ ฮืม..พราวง่วงจัง ” ดวงตางัวเงียหลับๆลืมๆ

“ งั้นรีบเข้าข้างในดีกว่าปะ เดี๋ยวไปนอนต่อบนห้องนะคะ ”

 

“ แล้วพราวก็ไม่อยากเดินด้วย ” เสียงนิ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

“ งอแงเหรอ..ฮึ ”

นางแบบสาวบีบแก้มนุ่มหมันเขี้ยวเสียจริง

 

ร่างบางก้มหน้างัวเงียไปตามเรื่องก่อนจะหันเดินเข้าไปยังด้านใน

โดยมีตรีทิพย์เดินตามไปด้วย..และเมื่อทั้งสองเข้ามาถึงบริเวณกลางบ้าน

สาวน้อยกับหยุดยืนนิ่งจนตรีทิพย์ที่ตามมาติดๆนิ่วหน้าสงสัย

เธอจึงยื่นจมูกๆเข้าไปชื่นใจแก้มใสเบาๆเพราะอยากหยอกล้อเพชรเกล้าเล่นๆ

 

“ หยุดทำไมล่ะคะ ง่วงไม่ใช่เหรอ ”

ตรีทิพย์เห็นเพชรเกล้ายืนมองอยู่กับอะไรบางอย่าง

เธอจึงหันมองตาม..สายตาคมกริบตกใจเล็กๆ

 

 

“ เสนียด!!!! ”

 

ผู้หญิงตัวสูงเสียงแหบๆเปล่งดังลั่นพร้อมกับสาดน้ำจากถังใบหนึ่ง

ที่ถืออยู่ตรงเข้ามาทันทีแต่ด้วยความรวดเร็ว ตรีทิพย์รีบดึงร่างบางถอยกลับมา

พร้อมกับหันกอดเนื้อตัวขวางกั้นผิวน้ำที่ซัดเข้าใส่ร่างเธอเต็มๆ………