ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA

7.0

เขียนโดย 9nampakka

วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.

20 ตอน

0 วิจารณ์

19.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

6) ช่วยเหลือ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เห้ออออออ.." เสียงถอดหายใจลากยาวออกมา

-"พักเที่ยงสักที" ไดกิพูดจากความเหนื่อยล้าจากการเรียนพร้อมตัวทรุดลงแนบโต๊ะ

"เปิดเทอมวันแรกก็สั่งการบ้านเป็นชุดเลยแหะ.." ไดกิพูดกับตัวเองเบาๆ

"นี้ไดกิ!!" เสียงริกะที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กพูดมาจากข้างหลังพร้อมตบหลังไดกิดังๆ

"หาาาา?" ไดกิหันไปคุยอย่างช้าๆพร้อมลากเสียงเนื่องจากความเหนื่อย

"นายชอบคุณมิยูริงั้นเหลอ?" ริกะพูดพร้อมแบบเอียงคอด้วยความสงสัย

-"เอ๋!!" ไดกิสะดุ้งออกจากโต๊ะจนลืมอาการเหนื่อยล้า

"จริงๆด้วยสิน่ะ ฟุฟุ" ริกะพเอามือปิดปากแล้วหันมามองไดกิด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

-"ไม่จริงสักหน่อย!!" ไดกิตอบแบบแก้ตัวหน้าด้านๆ

"ใช้เหลอ? ก็เห็นตอนเรียนเกือบทุกคาบชอบมองคุณมิยูริไม่ใช้เหลอ ถ้ายอมบอกชอบดีๆชั้นจะช่วยให้สมหวังเอง" ริกะเอียงตัวแล้วทำหน้าแบบเจ้าเล่ย์

"อะ...อืมฉันชอบคุณมิยูริ.." ผมแอบกระซิบข้างๆหูริกะ

"เอ๋~~..จริงๆด้วย คงอาจไม่สมหวังก็ได้แหนะ" ริกะเอามือตบไหล่ไดกิแบบเบาๆ

"ทำไมไหงงั้นล่ะ!!" ผมตอบด้วยความตกใจ

"ก็นายกับคุณมิยูริกับนายต่างกันจะตายย คุณมิยูริหัวดี แถมรวย แทบบสวยจนแทบจะเป็นดาวโรงเรียนเลยล่ะ- ถ้าเทียบกับนายแล้ว นายไม่ฉลาด แถมฐานะก็ไม่รวย หน้าตาก็ปกติมากด้วย~"

"ทำอะไรไม่ได้เลยเหลอริกะ.." ไดกิตอบแบบสิ้นหวัง

"แต่ไม่เป็นไรฉันเทพธิดาริกะผู้นี้จะช่วยให้สมหวังเอง!! เชื่อมือได้เลย!!" ริกะตอบแบบมั่นใจตัวเองพร้อมเอามือถุบกลางอก

"จริงน่ะๆ!!" ไดกิกระโจนไปหาริกะพร้อมพูดเสียงใส

"อื้ม!!..งั้นมาเริ่มกันเลย!! "ริกะพูดจบก็กำลังเดินไปไหนสักแห่ง

"ที่เริ่มนี้คือ..เริ่มอะไร.."ไดกิพูดแบบช้าๆ

"นี้คุณมิยูริ สนใจไปกินข้าวเที่ยงกับพวกเราไหม!!" ริกะพูดเสียงระรื่น ด้านหลังคุณมิยูริ

"เอ๋!! แผนที่ว่าคืองี้เองเหลอ" ไดกิพูดในใจเบาๆ

"อ่ะ...อืมแต่ชวนคนๆนั้นมาด้วยได้มั้ย" คุณมิยูริพูดด้วยเสียงเขิลแล้วชี้ไปที่อาราตะ

"ทำไมต้องชวนเจ้านั้นด้วย" ไดกิพูดในใจเบาๆ

"นี้ๆริกะเอาไงดี.." ไดกิดึงแขนเสื้อริกะพร้อมกระซิบข้างๆหู

"อืมมมม~ ผิดแผนนิดหน่อยแหะ..แต่ยังพอมีโอกาศอยู่" ริกะยืนกอดอกยังกับคิดอะไรอยู่

"ยะ..ยังไงล่ะ" ไดกิยืนมองด้วยท่าทางรุกรี้รุกรน