ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA

7.0

เขียนโดย 9nampakka

วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.

  20 ตอน
  0 วิจารณ์
  19.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ตู้กดน้ำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"สูดดดดด...อ๊าาาา..ตรงนี้แหละเหมาะแก่การนั่งกินข้าวกลางวันแบบสุดๆ" ริกะยืดตัวพร้อมสูดอากาศเข้าไปเต็มปอดใต้ต้นไม้

 
 
 
 
"เอาตรงนี้สิน่ะ" อาราตะพูดตามหลังมา  
 
 
 
"ไหนใครเอาข้าวกล่องมาบ้างงง!!" ริกะหันมาพร้อมยกมือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
.
.
.
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆตามมา... 
.
.
.
 
"คงไม่มีสิน่ะ!! งั้นเดี๋ยวฉันกับอาราตะจะไปซื้อขนมปังที่โรงอาหารให้เอง!!..ส่วนไดกิกับคุณมิยูริไปซื้อน้ำน่ะ!!"  ริกะพูดพร้อมยกแขนชูขึ้น
 
 
 
 
 
"อ่ะ...โอ้.."ไดกิพูดพร้อมๆค่อยๆเอามือชูขึ้น  
 
 
 
 
 
"ตึก ตึก ตึก" เสียงเดินที่ตามๆกันมาของคน2คน
 
"อ่ะ..เอ่อออ..คุณมิยูริจะกินน้ำอะไรเหลอครับ" ไดกิค่อยๆพูดออกมาเนื่องจากความเขินอาย
 
 
 
 
"อ่ะ..เอาน้ำสตอเบอรี่น่ะ.." คุณมิยูริค่อยๆพูดออก เธอเดินก้มหน้าตลอดเวลาสงสัยคงจะเขิลเช่นกัน
 
 
 
 
"คุณมิยุริคงชอบอะไรหวานๆงั้นเหลอ" ไดกิพูดพร้อมเดินต่อไป
 
 
"อ่ะ..คะ..ค่ะ" คุณมิยูริสะดุ้งที่ไดกิจู่ๆก็ถามมา
 
 
 
 
 
 
"งั้นเหลอ...อ่ะถึงแล้วล่ะตู้ขายน้ำ" ผมมองคุณมิยูริแล้วหันไปชี้ตู้ขายน้ำตู้หนึ่งที่อยู่หลังโรงเรียน เป็นตู้สีน้ำเงินวางเรียงกันเป็นแนวนอนระนาบกำแพง 
 
 
 
 
"คุณมิยูริเอาน้ำสตอเบอรี่สิน่ะ..ส่วนอาราตะเอาชาเขียว และริกะเอาน้ำส้ม.." ไดกิพูดทวนในใจพร้อมกดที่ตู้ขายน้ำ
 
 
 
 
 
"คะ..คุณไดกิรู้เยอะจังเลยนะค่ะ" คุณมิยูริมองไดกิพร้อมทำหน้าสงสัย
 
 
 
"อ..อ่อพอดี2คนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กทั้งคู่น่ะ อาราตะช่วงประถม ส่วนริกะตอนอนุบาลน่ะ"
ไดกิตอบพร้อมกดตู้ขายน้ำ
 
 
 
 
"ฮึบ..ครบล่ะไปกันเถอะคุณมิยูริ" ไดกิหยิบกระป๋องน้ำทั้งหมดมาอยู่ในอ้อมแขน
 
"หะ..ให้ช่วยไหมค่ะ" มิยูริพูดพร้อมเอามือจับที่แขนเสื้อไดกิ
 
"ดะ..ได้สิ.." ไดกิหน้าแดงพร้อมค่อยๆแบ่งกระป๋องน้ำให้มิยูริถือ
 
 
 
 
ต่างคนต่างเดินถือกระป๋องน้ำพร้อมหันไปคนล่ะทางเนื่องจากต่างคนต่างหน้าแดงเขินอายกันอยู่
 
 
 
 
"โอ้!!...มาแล้วๆกำลังรออยู่เลยรีบมาเร็วๆสิฉันหิวน้ำจะตายแล้วว!!" ริกะพูดพร้อมเอามือโบก
 
 
"ไปกันเร็วๆเถอะ คุณมิยูริ" ไดกิหันมามองมิยูริ
 
 
 
 
"อืม.."คุณมิยูริสะดุ้งพร้อมพยักหน้าในขณะที่หน้าแดงอยู่
 
 
 
 
"มาแล้วๆ" ไดกิเริ่มวิ่งทันที
 
 
 
"เร็วๆสิคุณมิยูริ"   ไดกิหันมาพร้อมเอามือจับแขนเสื้อมิยูริแล้วก็จูงวิ่งไปด้วยกัน มิยูริกสะดุ้งแล้วก็วิ่งตามไดกิไป..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
 
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา