ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA
7.0
เขียนโดย 
9nampakka
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
19.05K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
6) ช่วยเหลือ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้ออออออ.." เสียงถอดหายใจลากยาวออกมา
-"พักเที่ยงสักที" ไดกิพูดจากความเหนื่อยล้าจากการเรียนพร้อมตัวทรุดลงแนบโต๊ะ
"เปิดเทอมวันแรกก็สั่งการบ้านเป็นชุดเลยแหะ.." ไดกิพูดกับตัวเองเบาๆ
"นี้ไดกิ!!" เสียงริกะที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กพูดมาจากข้างหลังพร้อมตบหลังไดกิดังๆ
"หาาาา?" ไดกิหันไปคุยอย่างช้าๆพร้อมลากเสียงเนื่องจากความเหนื่อย
"นายชอบคุณมิยูริงั้นเหลอ?" ริกะพูดพร้อมแบบเอียงคอด้วยความสงสัย
-"เอ๋!!" ไดกิสะดุ้งออกจากโต๊ะจนลืมอาการเหนื่อยล้า
"จริงๆด้วยสิน่ะ ฟุฟุ" ริกะพเอามือปิดปากแล้วหันมามองไดกิด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
-"ไม่จริงสักหน่อย!!" ไดกิตอบแบบแก้ตัวหน้าด้านๆ
"ใช้เหลอ? ก็เห็นตอนเรียนเกือบทุกคาบชอบมองคุณมิยูริไม่ใช้เหลอ ถ้ายอมบอกชอบดีๆชั้นจะช่วยให้สมหวังเอง" ริกะเอียงตัวแล้วทำหน้าแบบเจ้าเล่ย์
"อะ...อืมฉันชอบคุณมิยูริ.." ผมแอบกระซิบข้างๆหูริกะ
"เอ๋~~..จริงๆด้วย คงอาจไม่สมหวังก็ได้แหนะ" ริกะเอามือตบไหล่ไดกิแบบเบาๆ
"ทำไมไหงงั้นล่ะ!!" ผมตอบด้วยความตกใจ
"ก็นายกับคุณมิยูริกับนายต่างกันจะตายย คุณมิยูริหัวดี แถมรวย แทบบสวยจนแทบจะเป็นดาวโรงเรียนเลยล่ะ- ถ้าเทียบกับนายแล้ว นายไม่ฉลาด แถมฐานะก็ไม่รวย หน้าตาก็ปกติมากด้วย~"
"ทำอะไรไม่ได้เลยเหลอริกะ.." ไดกิตอบแบบสิ้นหวัง
"แต่ไม่เป็นไรฉันเทพธิดาริกะผู้นี้จะช่วยให้สมหวังเอง!! เชื่อมือได้เลย!!" ริกะตอบแบบมั่นใจตัวเองพร้อมเอามือถุบกลางอก
"จริงน่ะๆ!!" ไดกิกระโจนไปหาริกะพร้อมพูดเสียงใส
"อื้ม!!..งั้นมาเริ่มกันเลย!! "ริกะพูดจบก็กำลังเดินไปไหนสักแห่ง
"ที่เริ่มนี้คือ..เริ่มอะไร.."ไดกิพูดแบบช้าๆ
"นี้คุณมิยูริ สนใจไปกินข้าวเที่ยงกับพวกเราไหม!!" ริกะพูดเสียงระรื่น ด้านหลังคุณมิยูริ
"เอ๋!! แผนที่ว่าคืองี้เองเหลอ" ไดกิพูดในใจเบาๆ
"อ่ะ...อืมแต่ชวนคนๆนั้นมาด้วยได้มั้ย" คุณมิยูริพูดด้วยเสียงเขิลแล้วชี้ไปที่อาราตะ
"ทำไมต้องชวนเจ้านั้นด้วย" ไดกิพูดในใจเบาๆ
"นี้ๆริกะเอาไงดี.." ไดกิดึงแขนเสื้อริกะพร้อมกระซิบข้างๆหู
"อืมมมม~ ผิดแผนนิดหน่อยแหะ..แต่ยังพอมีโอกาศอยู่" ริกะยืนกอดอกยังกับคิดอะไรอยู่
"ยะ..ยังไงล่ะ" ไดกิยืนมองด้วยท่าทางรุกรี้รุกรน
"เดี๋ยวฉันจะหาวิธีให้พวกเธออยู่กัน2คนเองน่ะไม่ต้องหวง!!"
"ทะ..ทำได้งั้นเหลอ" ไดกิเอามือทั้ง2ข้างจับที่ไหล่ริกะ
"เชื่อใจฉันคนนี้สิ" ริกะยืดตัวพูดด้วยน้ำเสียงแบบมั่นใจสุดๆ
"งั้นฝากด้วยน่ะริกะ!!" ไดกิโค้งตัวขอร้องริกะสุดหัวใจ
"ได้เลย...เริ่มแผนการ!!.."
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
