A MAN NOT HOME ชายไร้บ้าน
7.0
เขียนโดย Panitza
วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.55 น.
15 ตอน
4 วิจารณ์
17.46K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2559 21.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) โรงพยาบาลของฉันกับวันแย่ๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โยมบัติอย่ากังวลไปเลยเรื่องเจ้าแปลกนะมันเป็นเด็กดวงแข็งเป็นคนดีชอบเจรจามากกว่าใช้กำลังไม่ต้องกลัวหรอกว่ามันจะเป็นคนไม่ดีนี่ก็พึ่งจะ12ขวบเองยังมีเวลาสอนอีกมากอาตมาดูไม่ผิดครับ!หลวงตายันต์หลวงตาแห่งวัดคลองหลักห้ามีชื่อเสียงเรื่องรักษาคนและดูดวงชะตาเป็นที่นับถือของอาจารย์สมบัติมาตั้งแต่เล็กและเป็นพระอาจารย์ของพ่ออาจารย์บัติผมก็แค่เป็นห่วงไอ้ลูกชายคนนี้มันเป็นลูกชายคนเดียวของผมอยากให้มันเป็นเสาหลักของบ้านไม่ใช้ไม้หลักปักขี้เลนนะครับ โยมบัตินะขี้กังวลไปมั้งสายเลือดมันดีมันก็ต้องดี ดูตอนที่มันอายุ7ขวบสิที่โยมลืมลูกชายตัวเองบนรถ2แถวทีตัวเมืองราชบุรีมันยังกลับมาได้เลยเป็นเด็กคนอื่นคงโดนเอาไปขายแล้วโถ!หลวงตาว่าผมอีกแล้ว แต่ว่ามันมีอย่างนึงนะไอ้แปลกนะชีวิตมันไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอกนะไม่ได้เป็นคนชอบเที่ยวเตร่แต่ด้วยหน้าที่เพราะดวงมันตกที่เสาเรือนไฟไหม้จึงทำให้ไม่อยู่ติดบ้านต้องเข้าใจมันนะโยมบัติครับหลวงตา
โรงพยาบาลส่วนใหญ่ในกรุงเทพช่วงวันจันทร์ทีเปิดงานวันแรกจะเต็มไปด้วยคนเจ็บไข้ได้ป่วยและยิ่งเป็นโรงพยาบาลของรัฐยิ่งไม่ต้องพูดถึงหมอแปลกมาทำงานแห่งนี่ตั้งแต่จบมหาวิทยาลัยใหม่ๆนี่ก้เกือบ10ปีแล้วที่อายงค์เพื่อนอาจารย์บัติมาฝากกับหมอวัตรหัวหน้าใหญ่ของแผนกดูแลผู้สูงอายุเป็นหลักหมอแปลกก็เหมือนหมอทั่วไปที่จะจำคนไข้ไม่ค่อยได้แต่คนไข้จะจำหมอได้""ทำงานจนได้ขึ้นเป็นรุ่นพี่มีน้องหมอมากมายในแผนกซึ่งแต่ก่อนมีหมออยู่ไม่ถึง10คนจนปัจจุบันเกือบ30คนเข้าไปแล้วตึกเก่าๆก้รื้อทิ้งถูกแทนที่ด้วยตึกใหม่ยกเว้นตึกทีหมอแปลกทำงานซึ่งยังเป็นตึกเก่าอยู่ซ่อนอยู่ตรงกลางระหว่างตึกใหม่เป็นอาคาร2ชั้นสร้างมาตั้งแต่ยุคสงครามโลกครั้งที่2
พี่แปลกเป็นไงบ้างพี่งานแต่งน้องสาวดีไหมเสียงสาวน้อยออกสำเนียงคนภาคเหนือหมอแนนรุ่นน้องคนสนิทของหมอแปลก ก็เรียบร้อยดีอะแนนแล้วเราละไปเที่ยวไหนก็ขึ้นเวรที่โรงพยาบาลแถวปากน้ำส่วนสามีก็อยู่บ้านอ้าว!พี่โฮมไม่พาไปเที่ยวละสิรึไม่ตามใจให้ซื้อหนังสืออีกละเสียงแบบนี้ ไม่มีทางหรอกพี่แปลกที่สามีหนูจะไม่ตามใจทำไมละเราจะฟาดงวงฟาดงาอีก พี่แปลกหนูน้ำหนักลดลงแล้วนะมีแต่พี่นั้นแหละยังเข้าโครงการลดน้ำหนักของโรงพยาบาลอยู่ทุกปี ว่าไปนั้นแล้วพี่มลละเดี๋ยวก็คงมานะพี่รถติด ....งั้นพี่กลับไปห้องพี่ก่อนนะปานนี่คนไข้มารอแหละแล้วกลางวันพี่จะกินอะไรละเดี๋ยวน้องจะหามาให้แนนหามาเถอะพี่กินได้ทั้งนั้นไปละ
โดยปกติหมอแปลกจะทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลตั้งแต่แปดโมงเช้าถีงบ่ายสี่โมงบางทีก็สามโมงหน่อยๆแล้วก็ออกไปดูคนไข้ตามบ้านที่มาโรงพยาบาลไม่ได้จนถึงห้าโมงถึงกลับไปรับอ้วนกลมที่บ้านแม่ยาย บ้านคนไข้ของหมอแปลกบางคนก็จะมีอะไรแปลกๆเหมือนหมอที่ไปดูเพราะหมอบางคนที่โรงพยาบาลก็ไม่กล้าไปมีอยู่รายนึงมาอ้อนวอนขอหมอที่โรงพยาบาลไปดูที่บ้านก็ไม่มีหมอคนไหนไปจนหมอแปลกผ่านมาเจอเห็นว่าน่าสงสารเลยอาสาไปดูให้พวกหมอน้องๆก็บอกว่าอย่าไปเลยพี่แปลกมันอันตราย!ทำไมละ"""มันอยู่ในชุมชนแออัดที่ส่วนใหญ่จะมีแต่พวกติดยาแล้วเราก็ไม่รู้ว่าเป็นแม่พวกติดยารึเปล่านะพี่เสียงน้องๆห้ามเตือนรุ่นพี่แต่ถ้าเป็นแม่เราละลองคิดดูสิแล้วอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เลือกไม่ได้แต่คนเป็นลูกเลือกที่จะรักษาแม่ละ งั้นก็ตามใจพี่แปลกเถอะพวกหนูห้ามพี่ก็ไม่ฟัง
ตกเย็นหมอแปลกก็จอดรถอยู่ข้างริมถนนใหญ่และเดินเข้าไปในชุมชนแจงร้านถนนเป็นทางเดินยาวไปตลอด2ข้างทางมีบ้านเรือนปลูกติดกันจนแน่นเอียดข้างล่างเป็นน้ำเสียสีดำส่งกลิ่นเหม็นบ้านคนไข้รายนี่อยู่หลังสุดท้ายของถนนทางเดินหมอแปลกเดินผ่านผู้คนคนแล้วคนเล่าบางทีต้องหยุดให้รถมอเตอร์ไซด์ผ่านไปก่อน จนมาถึงบ้านหลังสุดท้ายเป็นบ้าน2ชั้นข้างบนเป็นไม้ข้างล่างเป็นปูนสวัสดีค่ะหมอเชิญข้างในก่อนเสีบงหญิงสุงวัยอายุราว47แม่นอนรออยู่ที่เตียงเห็นแฟนบอกว่าหมอจะเข้ามาหมอกลัวไหมเดี๋ยวขากลับพี่ไปส่งก็ได้ไม่ลำบากหรอกครับแล้วแต่ก่อนมันเป็นชุมชนอย่างนี่เหรอครับไม่หรอกค่ะแต่ก่อนเป็นทีรกร้างมีบ้านหลังเก่าๆของคนที่อยู่ริมน้ำเท่านั้นอย่าบอกนะครับที่กำแพงกั้นอยู่คือเป็นแม่น้ำเจ้าพระยาถูกแล้วหมอ งั้นผมขอดูคุณป้าก่อน
ไม่เห็นจะมีอะไรเลยก็แค่คนเยอะหน่อยมีกลิ่นเหม็นน้ำเน่าแต่คิดไปแล้วพวกหมอน้องๆมันก็คงไม่มาหมอแปลกคิดอยู่ในใจทันใดนั้น ปัง!ปัง!เสียงปืนดังมาแต่ไกลนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจยอมให้จับซะดีๆหมอแปลกก้มลงค่ะเสียงพี่ผู้หญิงที่บ้านคูณป้านี่"""หมอแปลกกระโดดลงข้างทางพร้อมกับก้มหัวหมอบลงกับพื้นพร้อมพี่ผู้หญิงและชายหนุ่มอีกคนที่หมอแปลกไม่รู้จักซึ้งขณะนี่มืออีกข้างถือปืนลูกโม่ขนาด.22ไว้ไอ้เดย์ไปที่อืนคนนี่ไม่ได้นี่หมอรักษาแม่กูเสียงพี่ผู้หญิงหันไปเอ็ดชายถือปืน...พลันชายถือปืนก็ลุกขึ้นพร้อมยิงปืนปัง!ปัง!สวนไปทางเจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังวิ่งตามมาติดๆหมอไม่ต้องกลัวนะค่ะเดี๋ยวก็จบแล้วยังไม่ทันขาดคำพี่ผู้หญิงชายถือปืนก็โดนชายขายไข่ปิ้งและขายไอศครีมตะขรุบจับตัวไว้พร้อมกับใส่กุญแจมือพร้อมปืนของกลางหมอแปลกค่อยลุกขึ้นพร้อมพี่ผู้หญิงเห็นไหมหมอเสร็จแล้วหมอแปลกยืนงงกับอาการหูอื้อจากเสียงปืนตำรวจทั้งในเครื่องแบบและนอกเครื่องแบบมาจากไหนไม่รู้เกือบ20คนเพื่อจับไอ้เดย์แค่คนเดียว กลับบ้านเถอะหมอไม่ต้องคิดอะไรมันไม่ได้มีบ่อยๆหรอกค่ะหมอแค่มาอยู่ผิดที่ผิดเวลาไปหน่อยพี่รู้ข่าวเลยรีบวิ่งมาบอกให้หมอกลับเข้าบ้านพี่ก่อนแต่พี่มาช้าไปพี่ขอโทษนะหมอแปลกครับ พี่สายสืบงวดนี่บอกช้าไปหน่อยแล้วคนแถวนี่เป็นอะไรบ้างรึเปล่าไม่เป็นอะไรหรอกหมอคนดีๆที่เขาไม่ได้ส่งยาเขาเตรียมตัวกันอยู่แล้วยกเว้นก็แค่หมอคนเดียวตอนแรกสายสืบนึกว่าหมอเป็นคนมารับยาแต่พี่บอกตำรวจให้แล้วว่าหมอมารักษาแม่ งั้นผมลากลับก่อนนะครับ หมอแปลกขึ้นรถขับไปด้วยอาการหูอื้อแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากนักเพราะแค่ไม่ชินกับเสียงปืนที่ไม่ค่อยได้ยินมานานto be continure
โรงพยาบาลส่วนใหญ่ในกรุงเทพช่วงวันจันทร์ทีเปิดงานวันแรกจะเต็มไปด้วยคนเจ็บไข้ได้ป่วยและยิ่งเป็นโรงพยาบาลของรัฐยิ่งไม่ต้องพูดถึงหมอแปลกมาทำงานแห่งนี่ตั้งแต่จบมหาวิทยาลัยใหม่ๆนี่ก้เกือบ10ปีแล้วที่อายงค์เพื่อนอาจารย์บัติมาฝากกับหมอวัตรหัวหน้าใหญ่ของแผนกดูแลผู้สูงอายุเป็นหลักหมอแปลกก็เหมือนหมอทั่วไปที่จะจำคนไข้ไม่ค่อยได้แต่คนไข้จะจำหมอได้""ทำงานจนได้ขึ้นเป็นรุ่นพี่มีน้องหมอมากมายในแผนกซึ่งแต่ก่อนมีหมออยู่ไม่ถึง10คนจนปัจจุบันเกือบ30คนเข้าไปแล้วตึกเก่าๆก้รื้อทิ้งถูกแทนที่ด้วยตึกใหม่ยกเว้นตึกทีหมอแปลกทำงานซึ่งยังเป็นตึกเก่าอยู่ซ่อนอยู่ตรงกลางระหว่างตึกใหม่เป็นอาคาร2ชั้นสร้างมาตั้งแต่ยุคสงครามโลกครั้งที่2
พี่แปลกเป็นไงบ้างพี่งานแต่งน้องสาวดีไหมเสียงสาวน้อยออกสำเนียงคนภาคเหนือหมอแนนรุ่นน้องคนสนิทของหมอแปลก ก็เรียบร้อยดีอะแนนแล้วเราละไปเที่ยวไหนก็ขึ้นเวรที่โรงพยาบาลแถวปากน้ำส่วนสามีก็อยู่บ้านอ้าว!พี่โฮมไม่พาไปเที่ยวละสิรึไม่ตามใจให้ซื้อหนังสืออีกละเสียงแบบนี้ ไม่มีทางหรอกพี่แปลกที่สามีหนูจะไม่ตามใจทำไมละเราจะฟาดงวงฟาดงาอีก พี่แปลกหนูน้ำหนักลดลงแล้วนะมีแต่พี่นั้นแหละยังเข้าโครงการลดน้ำหนักของโรงพยาบาลอยู่ทุกปี ว่าไปนั้นแล้วพี่มลละเดี๋ยวก็คงมานะพี่รถติด ....งั้นพี่กลับไปห้องพี่ก่อนนะปานนี่คนไข้มารอแหละแล้วกลางวันพี่จะกินอะไรละเดี๋ยวน้องจะหามาให้แนนหามาเถอะพี่กินได้ทั้งนั้นไปละ
โดยปกติหมอแปลกจะทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลตั้งแต่แปดโมงเช้าถีงบ่ายสี่โมงบางทีก็สามโมงหน่อยๆแล้วก็ออกไปดูคนไข้ตามบ้านที่มาโรงพยาบาลไม่ได้จนถึงห้าโมงถึงกลับไปรับอ้วนกลมที่บ้านแม่ยาย บ้านคนไข้ของหมอแปลกบางคนก็จะมีอะไรแปลกๆเหมือนหมอที่ไปดูเพราะหมอบางคนที่โรงพยาบาลก็ไม่กล้าไปมีอยู่รายนึงมาอ้อนวอนขอหมอที่โรงพยาบาลไปดูที่บ้านก็ไม่มีหมอคนไหนไปจนหมอแปลกผ่านมาเจอเห็นว่าน่าสงสารเลยอาสาไปดูให้พวกหมอน้องๆก็บอกว่าอย่าไปเลยพี่แปลกมันอันตราย!ทำไมละ"""มันอยู่ในชุมชนแออัดที่ส่วนใหญ่จะมีแต่พวกติดยาแล้วเราก็ไม่รู้ว่าเป็นแม่พวกติดยารึเปล่านะพี่เสียงน้องๆห้ามเตือนรุ่นพี่แต่ถ้าเป็นแม่เราละลองคิดดูสิแล้วอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เลือกไม่ได้แต่คนเป็นลูกเลือกที่จะรักษาแม่ละ งั้นก็ตามใจพี่แปลกเถอะพวกหนูห้ามพี่ก็ไม่ฟัง
ตกเย็นหมอแปลกก็จอดรถอยู่ข้างริมถนนใหญ่และเดินเข้าไปในชุมชนแจงร้านถนนเป็นทางเดินยาวไปตลอด2ข้างทางมีบ้านเรือนปลูกติดกันจนแน่นเอียดข้างล่างเป็นน้ำเสียสีดำส่งกลิ่นเหม็นบ้านคนไข้รายนี่อยู่หลังสุดท้ายของถนนทางเดินหมอแปลกเดินผ่านผู้คนคนแล้วคนเล่าบางทีต้องหยุดให้รถมอเตอร์ไซด์ผ่านไปก่อน จนมาถึงบ้านหลังสุดท้ายเป็นบ้าน2ชั้นข้างบนเป็นไม้ข้างล่างเป็นปูนสวัสดีค่ะหมอเชิญข้างในก่อนเสีบงหญิงสุงวัยอายุราว47แม่นอนรออยู่ที่เตียงเห็นแฟนบอกว่าหมอจะเข้ามาหมอกลัวไหมเดี๋ยวขากลับพี่ไปส่งก็ได้ไม่ลำบากหรอกครับแล้วแต่ก่อนมันเป็นชุมชนอย่างนี่เหรอครับไม่หรอกค่ะแต่ก่อนเป็นทีรกร้างมีบ้านหลังเก่าๆของคนที่อยู่ริมน้ำเท่านั้นอย่าบอกนะครับที่กำแพงกั้นอยู่คือเป็นแม่น้ำเจ้าพระยาถูกแล้วหมอ งั้นผมขอดูคุณป้าก่อน
ไม่เห็นจะมีอะไรเลยก็แค่คนเยอะหน่อยมีกลิ่นเหม็นน้ำเน่าแต่คิดไปแล้วพวกหมอน้องๆมันก็คงไม่มาหมอแปลกคิดอยู่ในใจทันใดนั้น ปัง!ปัง!เสียงปืนดังมาแต่ไกลนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจยอมให้จับซะดีๆหมอแปลกก้มลงค่ะเสียงพี่ผู้หญิงที่บ้านคูณป้านี่"""หมอแปลกกระโดดลงข้างทางพร้อมกับก้มหัวหมอบลงกับพื้นพร้อมพี่ผู้หญิงและชายหนุ่มอีกคนที่หมอแปลกไม่รู้จักซึ้งขณะนี่มืออีกข้างถือปืนลูกโม่ขนาด.22ไว้ไอ้เดย์ไปที่อืนคนนี่ไม่ได้นี่หมอรักษาแม่กูเสียงพี่ผู้หญิงหันไปเอ็ดชายถือปืน...พลันชายถือปืนก็ลุกขึ้นพร้อมยิงปืนปัง!ปัง!สวนไปทางเจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังวิ่งตามมาติดๆหมอไม่ต้องกลัวนะค่ะเดี๋ยวก็จบแล้วยังไม่ทันขาดคำพี่ผู้หญิงชายถือปืนก็โดนชายขายไข่ปิ้งและขายไอศครีมตะขรุบจับตัวไว้พร้อมกับใส่กุญแจมือพร้อมปืนของกลางหมอแปลกค่อยลุกขึ้นพร้อมพี่ผู้หญิงเห็นไหมหมอเสร็จแล้วหมอแปลกยืนงงกับอาการหูอื้อจากเสียงปืนตำรวจทั้งในเครื่องแบบและนอกเครื่องแบบมาจากไหนไม่รู้เกือบ20คนเพื่อจับไอ้เดย์แค่คนเดียว กลับบ้านเถอะหมอไม่ต้องคิดอะไรมันไม่ได้มีบ่อยๆหรอกค่ะหมอแค่มาอยู่ผิดที่ผิดเวลาไปหน่อยพี่รู้ข่าวเลยรีบวิ่งมาบอกให้หมอกลับเข้าบ้านพี่ก่อนแต่พี่มาช้าไปพี่ขอโทษนะหมอแปลกครับ พี่สายสืบงวดนี่บอกช้าไปหน่อยแล้วคนแถวนี่เป็นอะไรบ้างรึเปล่าไม่เป็นอะไรหรอกหมอคนดีๆที่เขาไม่ได้ส่งยาเขาเตรียมตัวกันอยู่แล้วยกเว้นก็แค่หมอคนเดียวตอนแรกสายสืบนึกว่าหมอเป็นคนมารับยาแต่พี่บอกตำรวจให้แล้วว่าหมอมารักษาแม่ งั้นผมลากลับก่อนนะครับ หมอแปลกขึ้นรถขับไปด้วยอาการหูอื้อแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากนักเพราะแค่ไม่ชินกับเสียงปืนที่ไม่ค่อยได้ยินมานานto be continure
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ