รักวุ่นวายของยัยsตัวแม่

“ราตรีฉันรักเธอนะ”เกรซพูดพลางเอาหน้าเข้ามาไซร้ที่คอของฉันราวกับลูกแมวที่มาออดอ้อนเจ้าของใบหน้าสีขาวแบบลูกครึ่งของเธอขึ้นสีแดงระเรือเล็กน้อย“ฉันก็รักเธอเหมือนกันนะคะเกรซ”ฉันตอบกลับไปด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวพนันได้เลยว่าตอนนี้หน้าฉันคงต้องแดงเป็นมะเขือเทศแน่ๆ“รัก รักที่สุดเลย!!”“เฮือก!!!”ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาในห้องนั่งเล่นเมื่อสาวข้างตัวดันเอาท่อนไม้(มือ)มาฟาดหน้าฉันปาบใหญ่ให้ตายสิยัยนี่มันแรงโคจริงๆ โอ๊ยเจ็บๆถ้าหน้าฉันพังเพราะหล่อนหล่อนจะรับผิดชอบยังไงยะ!!=[]=!!“อูยเจ็บๆฝันอะไรของเราเนี่ย”ถ้าขืนยัยเกรซรู้ล่ะก็ฉันคงต้องเอาหน้ามุดคอนกรีตแน่ๆน่าอายจริงๆให้ตายสิสงสัยจะขลุกอยู่กับยัยหื่นนี่บ่อยเลยฝันประหลาดๆฉันหันไปขู่ฟ่อใส่คนข้างกายที่กำลังหลับเป็นตายอยู่ข้างๆด้วยสภาพที่ดูยั่วสุดๆเพราะท่อนบนของเธอไม่ได้ใส่อะไรเลยที่บดบังเรือนร่างนั้นออกจากสายตาหื่นๆ(?)ของฉันก็มีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กกระทัดรัดผืนเดียวเท่านั้นทำให้ภาพตอนนี้มันดูล่อแหลมสุดๆ“เอือก”กลืนน้ำลาย“อืม”เกรซครางก่อนจะค่อยๆพลิกตัวไปอีกข้างจนผ้าเช็ดตัวไหลลงมากองที่พื้นพรวด!!กำเดาไหลพรั่งพรูออกจากจมูกหยดติ๋งๆตามทางเดินจนมาถึงห้องน้ำ(ใส่เกียร์หมาวิ่งเข้าห้องน้ำสุดชีวิต)“นี่มันอะไรกันเนี่ย!!”ฉันเป็นบ้าอะไรเนี่ยแค่เห็นยัยนี่เปลือยก็ถึงกับเลือดกำเดาไหลเลยรึไงกันแล้วไอ้ความรู้สึกอึดอัดนี่มันอะไรน่ารำคาญๆๆๆๆอ๊า!!!!ฉันตะโกนในห้องน้ำเสียงดังลั่นขณะที่เอาหน้าส่องเข้าไปในกระจกทรงกลมเหนือซิงค์ล้างมือ ตอนนี้หน้าของฉันมันแดงอย่างกับลูกตำลึงแหน่ะแถมมันยังร้อนแปลกๆอีกไม่สบายฉันต้องไม่สบายแน่ๆ...“ราตรีตั้งสติหน่อยสิยัยนั่นมันยัยหื่นเกรซนะยัยนั่นมันหน้าม่อเราก็แค่หลงกลใช่ฮ่าๆๆๆ”ตบหน้าตัวเองเรียกสติพลางวักน้ำมาล้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง1ชั่วโมงต่อมา“หาววฮืมราตรีตื่นแล้วหรอทำไมไม่ปลุกฉันเลยล..”เกรซจ้องหน้าฉันเขม็งเมื่อรู้ตัวว่าฉันกำลังมองหน้าเธอด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างกับตาลุงหื่นกามไม่มีผิด= =“ฉ..ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”ลุกขึ้นจากโซฟาก่อนตรงดิ่งไปที่ประตูห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
“ใจเย็นราตรียัยนั่นต้องเล่นสงครามประสาทกับเราแน่ๆ เราไม่ได้ชอบเกรซๆๆๆๆๆ”ก้มหน้ามองพื้นทั้งๆที่ตอนนี้สายตายังมิวายเหลือบไปดูที่ประตูห้องน้ำเป็นระยะๆไม่กี่นาทีต่อมาเกรซก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนักเรียนเต็มยศเจ้าหล่อนค่อยๆเข้ามานั่งที่โต๊ะอาหารบรรยากาศเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ“กึกๆๆๆๆๆ”เสียงกัดช้อนของฉันดังขึ้นราวกับเครื่องจักรเพื่อที่จะได้ระบายความอึดอัดที่อัดอั้นอยู่ในใจฉันในตอนนี้“เอ่อราตรี”“ค..คะ!”“ไม่สบายรึเปล่าเธอแปลกๆไปตั้งแต่เช้าแล้วนะ”เกรซเลืกคิ้วถามด้วยสีหน้าที่ดูหล่อกว่าปกติยัยนี่จะมาโปรยสเน่ห์อะไรใส่ฉันอีกล่ะ อ๊ะไม่นะตาฉันทำไมยัยนี่ถึงมีดอกไม้บานสะพรั่งเต็มฉากหลังได้ล่ะเนี่ยไม่สบายฉันไม่สบายชัวเลยงานนี้!!=[]=“ป..เปล่าค่ะ”ก้มหน้ามองไข่เจียวไหม้ที่ฉันทอดตอนเหม่อๆไม่รู้ทำไมเวลาทำอะไรฉันก็คิดถึงแต่หน้ายัยเกรซตลอดอ๊ากไม่นะพระเจ้า อุลตร้าแมน ยูเอฟโอ ก๊อตซิลล่า คิวเบย์ มาโดกะ ใครก็ได้ช่วยเอายัยบ้านี่ออกไปจากหัวฉันซักที...“นี่ราตรีเป็นอะไรรึเปล่าเธอดูหน้าซีดๆนะหรือว่าจะไม่สบาย”อีฟเธอจะมาจับผิดฉันทำแมวอะไรฟะอุส่าพยายามทำตัวไม่ให้มีพิรุธแล้วเชียว“อืมเปล่าค่ะ”หึๆๆๆเตรียมตัวเป็นศพแล้วรึยังคะคุณเพื่อนที่รักมากระตุกหนวดหมาแบบนี้คงไม่อยากตายแบบสวยๆสินะ“จริงหรอฉันว่าเธอดูเหนื่อยๆนะไปห้องพยาบาลมั๊ย”เกรซที่เดินอยู่ข้างๆฉันตรงปรี่เข้ามาหาพลางเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากของฉันเพื่อวัดไข้ปรี๊ดดด เสียงกาต้มน้ำเหมือนจะดังออกมาจากหูหน้าร้อนผ่าวไปหมดตอนนี้สายตาของฉันกำลังจ้องเกรซในระยะประชิดจนทำให้ลมหายใจสัมผัสกันได้เลยทีเดียว“เฮือก!!!”ย..ยัยโรคจิตยัยหน้าม่องานอดิเรกของเธอคือการแกล้งฉันใช่มั๊ยยะอ๊าไม่นะอึดอัดชะมัดว๊ากกกก!!“ร..ราตรีฉันว่าเธอไปห้องพยาบาลดีกว่ามั๊ยเธอไม่สบายแน่ๆเลยนะฉันว่า”เกรซกับอีฟรีบวิ่งเข้ามาพยุงฉันที่กำลังจะเป็นลมเพราะอุณหภูมิในร่างกายแต่เดี๋ยวนะห้องพยาบาล!!‘ใช่แล้วถ้าเราแกล้งป่วยเราก็จะไม่ต้องเข้าเรียนนี่นาหึๆๆๆ’เสียงในด้านมืดของฉันหัวเราะในลำคออย่างชั่วร้าย‘ไม่ได้นะราตรีเธอจะโดดเรียนได้ยังไงเธอต้องคอยนั่งมองเกรซสิยัยนั่นมันน่าม้อจะตายเธอไว้ใจมันหรอถ้ายัยบ้านั่นเกิดจีบคนอื่นมั่วขึ้นมาละไว้ใจไม่ได้เลยนะ’เสียงด้านดี(รึเปล่า)ของฉันพูดขึ้นมาบ้าง‘เอ๊ะว่าไงนะยัยนี่คิดจะเจือก(?)เรื่องคนอื่นรึไงฟะ’เสียงด้านชั่วเริ่มขึ้นเสียง
‘เรื่องคนอื่นที่ไหนล่ะนี่มันเรื่องของฉันต่างหากราตรีควรจะได้รับสิ่งที่ดีสิอย่างเรื่องการศึกษาก็สำคัญนะ(เหมือนตอนแรกนางจะไม่ได้พูดแบบนี้นะ)’‘อะไรนะยะยัยหน้าวอก’ราตรีด้านชั่วตะโกน‘ถ้าฉันวอกเธอก็ดับเบิลวอกแล้วล่ะยะแบร่’ราตรีด้านดี(?)แลบลิ้นปลิ้นตาใส่ราตรีชั่วด้วยท่าทางกวนส้นสุดฤธิ‘หึยยัยนี่จะไฟว้รึไงยะ!!!’ถกแขนเสื้อขึ้นจนถึงหัวไหล่‘มาเลยๆฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะแน่ซักแค่ไหน’แหว่งแขนไปมาขว้างวงแหวนบนหัวกับปีกกองไว้ข้างๆแต่ก่อนที่จะได้ทันทำอะไรทั้งราตรีชั่วและดีก็ต่างพากันถอนทับโดยพร้อมเพรียงแบบไม่ได้นัดหมายกว่าฉันจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว“นี่พวกเธอน่ะทำไมยังไม่รีบเข้าห้องเรียนอีกออดดังนานแล้วนะ”เสียงห้าวเอ่ยขึ้นจนอีฟสะดุ้งโหยงเธอค่อยๆหันไปหาต้นเสียงจนพบเข้ากับประธานนักเรียนจอมเผด็จการหรือในสรรพนามที่ทั้งโรงเรียนเรียกกันว่าเจ๊ปาล์ม“ค..คือเพื่อนเราดูท่าไม่ค่อยดีก็เลยว่าจะพาไปห้องพยาบาลน่ะแหะๆๆ”อีฟตอบเสียงแห้ง“หืมงั้นหรอถึงยังไงพวกเธอก็ทำผิดกฎโรงเรียนพอพาเพื่อนเธอไปส่งห้องพยาบาลเสร็จก็อย่าลืมไปห้องกรรมการนักเรียนเพื่อรับโทษด้วยล่ะอ้อแล้วทางที่ดีอย่าคิดหนีดีกว่านะคงจะรู้ใช่มั๊ยว่าถ้าหนีแล้วจะเป็นเช่นไร”รอยยิ้มดุจมัจจุราชถูกคลี่ออกมาจนบรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปโดยฉับพลัน อีฟกลืนน้ำลายฝืดๆลงคออย่างยากลำบากสงสัยคงจะนึกสภาพตอนที่ตัวเองจะถูกมาตราการขั้นเด็ดขาดของประธานปีศาจคนนี้ไม่ออกตัวอย่างวีรกรรมของเจ๊ปาล์มหรือประธานโรงเรียนนี้เท่าที่ฉันได้ยินมาแต่ละข่าวลือนั้นทำให้ฉันไม่กล้าโดดเรียนเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะนอกจากเธอจะเป็นคนที่ต่อกรได้ยากที่สุดแล้ว เธอยังขึ้นชื่อเรื่องความโหดเกรียนและความเผด็จการแบบขั้นสุดยอดเกินกว่าจะจินตนาการได้เลยทีเดียวเชียวเชื่อได้เลยว่าคำว่าปราณีไม่ได้ถูกจารึกอยู่ในพจนานุกรรมของเธอเป็นแน่แท้ยิ่งการทำโทษในแต่ละครั้งเท่าที่ฉันเคยเห็นอีฟกับพวกแก๊งบ้าบอเรนเจอร์โดนมาก็มีตั้งแต่ขั้นเบสิคอย่างขัดห้องน้ำจนถึงให้วิ่งมาราธอนเป็นกิโลๆโดยที่แบกเจ้าหล่อนไว้บนหลังให้นางเอาแซ่ฟาด= =ถ้าจะสรุปง่ายๆก็คือยัยคนนี้คือปีศาจในคราบมนุษย์อย่างแท้จริง“หืมยัยเผือกตรงนั้นน่ะมีปัญหาอะไรกับฉันรึไง”มาแล้วไงท่าอ่านใจในตำนาน!!“ป..เปล่าค่ะ”“หึอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าหล่อนคิดอะไรอยู่แล้วทำอะไรไว้บ้าง”ปาล์มตวัดสายตาเย็นเยียบมาทางฉัน
 “เฮือก!!!”ย..ยัยนี่น่ากลัวชะมัดฉันจะไม่ยุ่งกับตัวอันตรายอย่างกับระเบิดนิวเคลียร์อย่างแม่นี่เป็นอันขาดคิดแล้วสยองชะมัด ไม่สิถ้าจะให้คิดตามความเป็นจริงผียังดูน่ากลัวน้อยกว่ายัยนี่ซะอีก!“หึๆๆๆ”เจ้าหล่อนหัวเราะในลำคอก่อนจะเดินจากไปยัยนี่ร้ายกว่าฉันได้ยังไงกันฉันนางเอกนะยะยังไงก็ต้องร้ายที่สุดเซ่!!(ยังคงภูมิใจกับบทชั่วของตัวเองไม่เลิก)อ๊ะจริงสิยังไงก็ต้องใช้แผนโดดเรียนก่อนดีล่ะ!“โอ๊ยเกรซคะตอนนี้ชั้นรู้สึกปวดหัว ปวดท้อง เป็นไข้ ไม่สบาย หน้ามืด คล้ายจะเป็นลม เมายาดม อยากอาเจียน มากๆเลยค่ะ”แล้วก็ใช้แอ๊ตติ้งการแสดงผสมซักนิดหึๆๆๆ“โหราตรีเธอเป็นขนาดนี้ไปห้องพยาบาลดีกว่านะ”อีฟลุกลี้ลุกลน“ถ้าจะเป็นเยอะขนาดนี้ไปวัดแทนดีกว่ามั๊ยชอบเลขอะไรอ่ะเดี๋ยวฉันเป็นเจ้าภาพให้เองนะบอกมาเลยไม่ต้องเกรงใจ”เกรซยิ้มยียวนเธอได้ไปวัดก่อนแน่เกรซเดี๋ยวนี้ตอนนี้เลยดีกว่ามาๆ“เกรซพูดอะไรอย่างนั้นไปแช่งราตรีได้ยังไงล่ะ”อีฟพูดห้าม ดีมากเพื่อนด่ามันเข้าไป!!“โอ๊ยปวดท้องปวดหัวปวดตัวไปหมดไม่ไหวแล้วพาฉันไปห้องพยาบาลหน่อยสิคะ”ถ้าจะให้ดีวันนี้ทั้งวันไม่ต้องตามไปเรียนจะดีมาก“อ๊ะราตรีเราไปกันเถอะนะ”อีฟรีบหิ้วฉันวิ่งจ้ำเอาๆไปที่ห้องพยาบาลทันทีแต่ครูห้องพยาบาลดันไม่อยู่ซะนี่ฉันเลยได้สิทธ์นอนฟรีแบบไม่ต้องวินิจฉัยโรคดวงดีจริงๆเลยชั้นโฮะๆๆๆอึฟหายไปจากห้องพยาบาลเพื่อไปหาปาล์มที่ห้องกรรมการนักเรียนอย่างรวดเร็วฉันเลยเข้ามานอนที่ห้องพยาบาลอย่างโดดเดี่ยวแต่จะว่าโดดเดี่ยวก็ไม่ถูกล่ะนะเพราะว่าเตียงข้างๆฉันนั้นมีผู้หญิงผมยาวสีรุ้งกำลังนอนหลับอุตุอยู่ผ้าม่านผืนหนาถูกดึงมากั้นเตียงของฉันกับยัยหัวเรนโบวเผื่อไม่ให้ใครมาเห็นสภาพตอนนอนอันแสนจะน่ารัก(?)ของฉัน(นอกจากจะโรคจิตแล้วความหลงตัวเองนี่ไม่แพ้ใครจริงๆ)แอ๊ด ประตูไม้ของห้องพยาบาลค่อยๆแง้มเปิดออกถีงฉันจะมองไม่เห็นว่าเป็นใครแต่เสียงที่ลอดออกมานั้นก็ทำให้เดาได้ไม่ยาก“นี่ออยฉันบอกเธอแล้วไงว่าให้กลับเข้าไปนั่งเรียนด้วยน่ะทำไมถึงไม่ฟังกันเลยอยากจะโดนฉันลงโทษรึไง”ปาล์มส่งเสียงขู่ยัยผมเรนโบวจนขนแขนฉันพากันชูชันขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงด้วยอาการขนลุกซู่“อะไรกันล่ะก็เมื่อคืนฉันมัวแต่ทำงานนี่นาโปรดิวเซอร์ก็พาฉันออกงานนู้นรับงานนี้อยู่ได้ของีบหน่อยไม่ได้หรอ”ยัยคนที่ชื่อออยพูดสวนกลับอย่างไม่ยอมแพ้เดี๋ยวนะออยชื่อนี้มันคุ้นๆคงไม่ใช่ดาราฝาแฝดออยออมที่กำลังดังตอนนี้สินะ
“เธอก็ควรจะเคารพสถานที่หน่อยสิออยไม่ใช่มานอนห้องพยาบาลแบบนี้ถ้ามีคนเค้าป่วยมาจริงๆจะทำยังไง”ปาล์มพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูอ่อนโยนลง“นี่ปาล์มเธอจะอะไรกันนักกันหนาเรื่องแค่นี้เองอย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่สิ”“ต..แต่ข้อตกลงของเรา”“เรื่องนี้ฉันทำคนเดียวได้ถ้าเธอไม่อยากช่วยฉันแล้วก็ตามสบายนะอย่าเอาข้อตกลงอะไรมาอ้าง”“...”“แล้วไงจะมาบ่นฉันแค่นี้หรอถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอนอนต่อนะฉันง่วงเธอก็รู้นี่ว่าการที่ฉันแสร้งทำตัวเหมือนมีออมมันเหนื่อยน่ะ”ยัยผมรุ้งตวาดใส่ปาล์มเสียงดังลั่นแบบที่ถ้าเป็นฉันฉันจะไม่พูดอย่างนั้นเด็ดขาด“ไม่ล่ะเรื่องนี้ฉันสัญญาแล้วนี่ยังไงฉันก็ไม่กลับคำหรอกเรื่องตามหาฆาตรกรน่ะ”เสียงอันเย็นเยียบของปาล์มทำเอาใจฉันหล่นวูบเธอคงไม่ได้หมายถึงฉันสินะแต่ความคิดนั้นก็หยุดชงักลงจนแทบลืมหายใจเมื่อปาล์มเดินเข้ามาเปิดม่าน“หึๆๆๆคิดหรอว่าฉันไม่รู้น่ะว่าเธอหลบอยู่ตรงนี้ยัยฆาตรกร”
...................................................................................................................

ติดตามเรื่องอื่นๆหรือตอนที่ไวกว่าได้ที่เพจได้เลยค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
https://www.facebook.com/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%B4QwQ-%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0-127421940992898/