วุ่นรัก TJ sole

 "นี่ๆ จองกุก ทำไมเดี๋ยวนี้ยัยฮานึลมันดูเศร้าๆเนอะ ตั้งแต่กลับมาทำที่คาเฟ่ก็เปลี่ยนไปเลยอ่ะ" ลูกค้าคนสวยสะกิดถามบาริสต้าหนุ่ม
 
"นี่พี่ซูอาไม่รู้เรื่องอะไรเลยรึไงเนี่ย!! ไหนบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกันนี่"
 
"ห้ะ! เรื่องไร?? นอกจากเรื่องงานแถลงข่าวนั่นยังมีเรื่องอะไรที่ชั้นไม่รู้อีกหรอ!! หรือว่ายัยนั่นโดนแฟนคลับโรคจิตรังควานอีกแล้ว!?"
 
"ป่าว หรอกฮะ ผมก็นึกว่าพี่ฮานึลบอกพี่แล้วซะอีก คืองี้ เมื่ออาทิตย์ก่อนอ่ะผมก็มาเปิดร้านตามปกติแต่แปลกตรงที่พี่ฮานึลค้างอยู่ที่ ร้าน โทรมสุดๆอ่ะตาก็บวมหัวก็ฟู! ผมกะจะเข้าไปด่าซักหน่อยแต่อยู่ๆพี่แกดันร้องไห้ใส่ผมซะงั้นอ่ะ ผมเลยนั่งปลอบไล่ถามนู้นนี่ว่าเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายก็พอจับใจความได้ว่า พี่แทยองเค้าเหมือนจะบอกเลิกพี่ฮานึลมา พี่ฮานึลย้ำผมอยู่ได้ว่าไม่ได้ชอบพี่แทยองนะแต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงร้องไห้หนัก ขนาดนั้น-0-"
 
"เห้ยย จริงๆเลยนะฮานึล! เป็นอะไรไม่บอกกันเลย" ร่างบางมองเพื่อนสาวที่ง่วนกับการเช็ดกระจกร้านแล้วส่ายหัวไปมา
 ;:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
บ่ายวันนั้น...
 
ครืดดๆ/ "พี่ฮานึลลโทรศัพท์พี่!!!" จองกุกตะโกนเรียกพี่สาวที่ยุ่งอยู่หน้าเคาเตอร์
 
"ฮัลโหล กลับมาจากสิงคโปรแล้วหรอคะ? พ่อ"
 
"กลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ วันนี้ตอนเย็นมีนัดกินข้าวกับน้าแชรินนะ"
 
"คะะ! หนูต้องไปด้วยหรอ!!"
 
"เอ้า! ก็ที่พ่อเคยสัญญาเอาไว้ว่าพ่อกลับมาเกาหลีเมื่อไหร่เราจะมาทานข้าวแบบพร้อมหน้าพร้อมตากันไง^^"
 
"หนูจำได้ค่ะ แต่วันนี้เลยหรอคะ!?"
 
"ฮ่าๆๆตกใจแย่เลยสิ เซอรไพร์ส!!!! กะจะไปเสริมสวยก่อนมาใช่ไม๊ล่ะ^^"
 
"แหงสิคะ! เข้าร้านอาหารหรูระดับนั้น!"
 
"อื้มตามใจลูกเถอะ นัดตอน19.00 นะ ไว้ถึงแล้วโทรมา / ตื้ดด"
 :::::
"จะไปไหนหรอครับ? มีนัดหรอครับ?" จองกุกถามขึ้นหลังจากชั้นวางโทรศัพท์ลง
 
"อื้ม วันนี้คงเลิกงานเร็วนะ นัดกินข้าวตอน 19.00น่ะ พี่คงต้องไปเตรียมตัวก่อนซักชม."
 
"หืม อีกชม.ก็ได้เวลานัดแล้วหนิครับ? พี่ต้องไปได้แล้ว นี่มัน18.00!!!"
 
"ห้ะะะะะะ!!! อ้ากกกกพ่อนะพ่ออออ!!!!!"
 
 
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ใน ที่สุดก็ถึงซะที ภัตตาคารหรูที่ตั้งอยู่บนเขาสูงมีป่าล้อมรอบบริเวณ นั่งรถบัสเข้ามาก็ไม่ได้ต้องนั่งแท็กซี่ต่อเข้ามาอีก พ่อชั้นคิดยังไงถึงเลือกมากินร้านนี้กันนะ! เมื่อถึงหน้าภัตตาคารชั้นก็กดโทรหาทันที
 
"ฮัลโหล พ่อจองไว้ห้องไหนคะเนี่ย?"
 
"ห้อง104 ขึ้นลิฟมาที่ชั้น3 น่ะ เร็วๆเลยน้าแชรินมารอนานแล้วนะ!"
 
"ค้าาา /ตื้ด ด" ตัดสายแล้วรีบเดินหาลิฟทันที แต่ไม่ทันทีจะได้กดลิฟร่างเล็กรู้สึกเหมือนมีคนสะกิดไหล่เธอจากด้านหลัง เมื่อหันไปดูก็พบกับชายกลุ่มหนึ่ง
 
"มีอะไรรึป่าวคะ?"  ใครฟะ รู้จักหรอ คิดในใจพลางมองชายหนุ่มที่ดูเหมือนนักธุรกิจหรอะไรซักอย่าง-?-
 
"ฮ่ะๆ" เขาหัวเราะเบาๆ "ไม่เคยรู้เลยนะ ว่าจะมีคนไม่รู้จักชั้น น่าสนใจดีนี่!" พูดพลางมองไล่เท้าจรดหัวชั้นอย่างเปิดเผย
 
"เอ่อ ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นขอตัวนะคะ!" ชั้นกดลิฟถี่ๆให้ตายสิเมื่อไหร่ลิฟจะมา หมอนี่จะกินชั้นทางสายตาอยู่แล้วนะ!!!
 
"มีนัดกับใครหรอ? ชั้นขอซื้อเวลาเธอซักชั่วโมงสองชั่วโมงได้ไม๊?^^" อยู่ๆชายปริศนาคนเดิมก็ก้มมากระซิบข้างๆ
 
"ม ไม่ได้ค่ะ! ชั้นมีนัดแล้ว!" รีบถอยหนีแล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
 
"จะสำคัญแค่ไหนเชียวน้าา^-^" เขาเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆแถมยิ้มเหมือนคนบ้า
 
"หย หยุดนะ คุณจะทำอะไร!!!"
 
ซวบบบ!!!!!!!!!!!!!/ อยู่ๆร่างเล็กก็โดนใครซักคนที่มาจากด้านหลังโอบเอวคอดไว้แน่น
 
"ไม่เจอกันนาน ไอนิสัยชอบแย่งของๆคนอื่นนี่เหมือนเดิมเลยนะ!"
 
"พี่เทียร์ส!!!" พี่เค้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่รู้จักกับหมอนี่!?
 
"หืมม ผู้หญิงของนายงั้นหรอกหรอ? แหมมบังเอิญจังเนอะ^^" ชายปริศนาทำเสียงเหมือนจะแปลกใจ
 
"น้องสาวกุ อย่าแม้แต่จะคิด! จะไปไหนก็ไปกุไม่มีเวลาจะมาเสวนากับมึงหรอกอี้ป๋อ"
 
/ปิ้ป ครืดด ประตูลิฟเปิดพอดี พี่เทียร์สผลักชั้นเข้าไปทันที
 
"เอ่อ ชั้นไหนนะคะพี่เทียร์ส-?-"
 
"ชั้น3" ตอบไปจัดเนกไทตัวเองให้เข้าที่ วันนี้พี่เทียร์สหล่อสุดๆไปเลยกรี้ดด>=<
 
"เลิกจ้องชั้นได้แล้วฮานึล! แล้วเมื่อกี้หมอนั้นมันทำอะไรเธอรึป่าว?" รีบจับชั้นหมุนตัวดูหลายรอบ
 
"ไม่ๆไม่ได้ทำอะไรค่ะพี่เทียร์ส ดูเหมือนพี่กับคนนั้นจะรู้จักกันนะคะ?"
 
"อืม อี้ป๋อน่ะหรอ?"
 
"คะ??"
 
"มันลูกครึ่งเกาหลีจีน ขอโทษแทนมันละกันที่มันมารุ่มร่ามกับเธอ ขอโทษที่มาช้าด้วย"
 
"ห้ะ! คะ? ไม่เห็นต้องคิดมากเลย ฮานึลเองก็มาสายนะฮ่ะๆ แล้วทำไมพี่ต้องมาขอโทษแทนหมอนั่นด้วย"
 
"มันเป็นเคยเพื่อนสมัยตอนเป็นเด็กเทรนที่ค่ายน่ะ แต่ออกไปเข้าค่ายอื่นแทน..... ตอนนี้หันมาทำธุรกิจแทนภัตตาคารนี้ก็ของมัน"
 
"อ่ออค่ะ"
 
"รัก แรกของพี่ มันขโมยไปเมื่อนานมาแล้ว มันรักผู้หญิงคนเดียวกันกับที่พี่แอบรัก แล้วมันก็แย่งพี่ไป" อยู่ๆพี่เทียร์สก็พูดต่อๆทั้งๆที่ชั้นยังไม่ได้ถาม-?- พี่เทียร์สกับนายอี้ป๋อคงไม่ชอบหน้ากันเท่าไหร่สินะ
 
"พี่ไม่ยอมเสียเธอไปง่ายๆหลอกฮานึล"  หืมม พี่เทียร์สจับมือชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่นะกรี้ดด>0<
 
"ฮ่ะๆพี่เทียร์สก็พูดเวอร์ไป!" ชั้นแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อนความเขิน
 
"สัญญาว่าต่อจากนี้ไป ชั้นจะปกป้องเธอเองฮานึล" พี่เทียร์สจ้องจนชั้นแทบจะละลายคาลิฟอ้ากกเขินน>///////<
 
/ครืดด เมื่อมาถึงชั้น เราทั้งสองก็ตรงไปห้องที่นัดกันไว้ทันที
 .
 ..
 ....
..........
"วันนี้หนูฮานึลแต่งตัวซะสวยเลยน้าา" น้าแชรินพูดขึ้นหลังจากอาหารมาเสริฟ
 
"จริง ไม๊จ้ะเทียร์ส? ดูสิใส่เดรสสีหวานๆค่อยดูเหมือนผู้หญิงขึ้นมาหน่อย... นี่นะเทียร์ส! ปกติเวลาที่แม่ไปหาหนูฮานึลที่บ้านทีไรนะ ไม่เสื้อกล้ามก็เอาเสื้อพ่อมาใส่ ใส่กางเกงวอมบ้างล่ะบ็อกเซอร์ก็มีนะฮ่าๆ หัวจะยุ่งๆหน่อยด้วยมอมแมมๆด้วยใช่เลย!"
 
"จริง หรอครับคุณแม่? ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ" พี่เทียร์หัวเราะท้องขัดท้องแข็งจะขำอะไรนักหนานะ ชิ! ก็เวลาอยู่บ้านชั้นจะแต่งสวยไปให้ใครดูล่ะ และที่เอาเสื้อพ่อมาใส่ก็เพราะชั้นยังไม่ได้ซักเสื้อผ้าตัวเองนี่
 
"ฮ่าๆ อย่าทำหน้างอสิฮานึล! ยิ่งขี้เหล่อยู่ทำหน้าแบบนั้นยิ่งดูไม่ได้ใหญ่ฮ่าๆๆๆ!!" พ่อชั้นเองก็อีกคนT-T
 
"พอๆ พอเลยนะทั้งพ่อทั้งน้าแชริน!!! พี่เทียร์สก็พอๆกับหนูเนี่ยแหละ นี่นะ! ห้องนอนพี่เค้าที่คอนโดอ่ะเสื้อผ้าพี่เค้านี่ยั่งกะพรมแดงเลยกองไว้แทบทุก พื้นที่! กกน.ใส่ แล้วก็ไม่เอาใส่ตะกร้าผ้า หนูทนไม่ได้ต้องแอบไปเก็บเสื้อผ้าพี่เค้ามาซักประจำอ่ะ!! .....ทำไมมองหนูยังงั้นอ่ะพ่อ?"  หญิงสาวมองพ่อและน้างงๆ พี่เทียร์สก็สตั้นไปเลยแฮะ
 
"อ ฮะ ฮ่ะฮ่าๆๆ ไม่คิดว่าหนูฮานึลไปทำงานที่นั่นแล้วจะทำให้หนูกับเทียร์สสนิทกันมากขนาดนี้^^" น้าแชรินหัวเราะเก้อๆ
 
"ยังไงต่อจากนี้ไปเราต้องหัดซักกกน.ตัวเองบ้างนะเทียร์ส! แม่บ้านเหนื่อยแย่!!!" น้าแชรินตบไหล่ลูกชายแรง
 
"โถ่แม่อย่ามาล้อกันสิ!!!  ผมก็มีลืมบ้างเพราะมัวแต่ทำงานไงง!!!" ร่างสูงทำหน้ามู่งอนแม่ของเขา
 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
 
"เรา ไม่ได้อยู่คอนโดเดียวกับพี่แล้วหรอ? วันก่อนกดกริ่งไปไม่มีใครมาเปิดประตูเลย" หลังจากจบมื้อเย็นพี่เทียร์สก็ขอให้ชั้นมาเดินเล่นด้วยกันในป่าข้างหลัง ภัตตาคารเป็นเพื่อน
 
"อ๋อ ชั้นไปค้างบ้านซูอาเพื่อนของชั้นน่ะค่ะ เบื่อๆ"
 
"งาน แต่งจะจัดขึ้นในอีกครึ่งปีแล้วสินะ... นักข่าวต้องมาทำข่าวเรื่องนี้แน่ๆเพราะสมาชิกTJ sole ก็มา" พี่เทียร์สเดินพูดอย่างสบายใจ นี่เขาชอบเดินป่าสินะดูมีความสุขจัง
 
"ฮานึล แม่ของเธอจะมาไหม? ..... หืม เป็นไร? หยุดทำไมอ่ะ" ชายหนุ่มงงกับท่าทีแปลกๆของฮานึลที่อยู่ๆก็หยุดเดินแล้วหันมายิ้มแหยๆใส่
 
"แม่ของฮานึลท่านทิ้งชั้นไปแต่งงานใหม่ตั้งแต่ชั้นยังเด็กแล้วล่ะค่ะ พ่อไม่ได้ติดต่อกับเธออีกเลยตั้งแต่หย่ากัน"
 
"ขอโทษนะที่ทำให้นึกถึงเรื่องเศร้า...."
 
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชั้นจำหน้าแม่ไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ^^"
 
"ปะ กลับกัน เดี๋ยวพี่ชายคนนี้จะไปส่งให้ถึงที่บ้านเองนะ^0^" พี่เทียร์สพยายามทำให้ชั้นไม่ให้เศร้าสินะ พี่เขาจูงชั้นเดินไปพร้อมๆกัน
 :::::::::::::::::::::::::::
"สองคนนั้นเค้าสนิทกันแล้วสินะคะ^^" แชรินยืนมองลูกชายตัวเองเปิดประตูรถให้ฮานึลจากห้องอาหารชั้นบน
 
"เห็นแบบนั้นก็อุ่นใจแล้วล่ะ เจ้าเทียร์สลูกชายคุณดูท่าจะหวงน้องสาวตัวเองมากๆเลยล่ะฮ่ะๆ ถึงจะดูแปลกๆไปบ้างก็เถอะ"
 
"ดูท่าพ่อฮานึลจะตกหลุมรักพ่อเทียร์สของชั้นซะแล้วสิ^^" เสียงหวานพูดหยอกล้อผู้จะมาเป็นสามีของเธอ
 
"ฮ่าๆ แน่ล่ะ เทียร์สเป็นผู้ชายคนที่สองที่ผมห้ามไม่ให้เข้าใกล้ฮานึลไม่ได้สินะ^^"
 
"คะ? ไหงเป็นคนที่สองล่ะคะ? แล้วคนแรกคือใครหรอคะ???"
 
"ฮะๆ แทยองน่ะ เพื่อนของเจ้าเทียร์ส.... หมอนั่นไปนอนเฝ้าฮานึลตอนที่เธอถูกทำร้ายผมบังเอิญไปเห็นพอดี (จากตอนรักเธอนะ) ดู ท่าเหมือนว่าเทียร์สน่าจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของสองคนนั้นนะ....มาดูกันซิ ว่าไออาการเห่อหวงน้องสาวนอกไส้นี่จะใช้ได้กับเพื่อนสนิทตัวเองไหมฮ่ะๆ^^"