วุ่นรัก TJ sole

-  งานแถลงข่าว-

 

" ช่วงนี้ข่าวที่เขียนถึงพวกเรา นี่มีไม่เว้นวันเลยนะครับฮะฮะ ไหนจะเรื่องผู้หญิงของTJ sole ที่กลายมาเป็นน้องสาวของผม เรื่องแม่แท้ๆที่ทางค่ายปิดเอาไว้หลายปี.. ไหนจะเรื่องอุบัตติเหตุของแทยองที่จีนกลับมาเกาหลี ก็มีเหตุให้เข้าโรงพยาบาลอีกรอบ พวกเรารู้ว่าพวกคุณมีคำถามมากมายอยากจะถามพวกเรา พวกเราจึงรอให้แทยองหนึ่งในสมาชิกของเราสามารถฟื้นตัวและสามารถมาที่งานแถลง ข่าวครั้งนี้กับพวกเราได้ ทางค่ายของผมPYJ ได้ตัดสินใจจัดงานแถลงข่าวครั้งนี้ เพื่อที่จะให้ผม ลีดเดอร์ของTJ sole ได้อธิบายในทุกๆเรื่องและตอบคำถามจากพวกคุณครับ "

 

พี่ เทียร์สเอ่ยเปิดการแถลงข่าวอย่างสุภาพต่อหน้านักข่าวจากหลายสำนักและแฟนๆที่ อยู่ในส่วนหลังของหอประชุม พี่แทยองอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดว่าเป็นเพียงอุบัตติเหตุและเขาก็ไก ล้หายดีแล้วและงานที่จีนอาจจะไม่ได้กลับไปถ่ายต่อ ต่อด้วยพี่เทียร์สแถลงข่าวถึงเรื่องแม่แท้ๆของเขาที่ปิดเป็นความลับเสมอมา และโยงไปถึงการแต่งงานรอบสองของคุณแชรินกับคุณซึงฮยอน ซึ่งทำให้ฮานึล ผญ.ที่ ตกเป็นเหยื่อของแฟนคลับหัวรุนแรงรอบทำร้ายเธอกลายเป็นน้องสาวของเทียร์สไป ปริยาย และเขาจะยังไม่หยุดที่จะหาตัวคนร้ายที่ทำร้ายน้องสาวของเขา และถ้าเข้ามอบตัวจะลดโทษ...

 

"คุณฮานึลคะ ช่วยพูดอะไรถึงคดีนี้หน่อยได้ไหมคะ!?"

 

"เอ่อ ค่ะ ตอนแรกชั้นก็ไม่อยากจะลดโทษหรอกค่ะ... เพราะสิ่งที่ทำกับชั้นมันร้ายแรงมากมันทำให้ฉันกลายเป็นคนหวาดระแวงตลอดเวลา ด้วยซ้ำ! แต่หลังจากที่ชั้นได้ปรึกษากับพวกพี่ๆ มันไม่ผิดที่พวกเขาเกลียดชั้นเพราะไม่รู้ว่าจริงๆแล้วชั้นเป็นน้องของพี่ เทียร์ส พวกเขาไม่ผิดหรอกค่ะที่จะคิดไม่ชอบฉันเพราะคลิปพี่แทยองบอกจะจีบชั้น แต่ที่ผิดคือพวกเขากลับเอาความเกลียดแค้นนั้นมาทำร้ายฉันทั้งร่างกายและจิต ใจโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีก่อน มันคงจะดีถ้าคนร้ายยอมเข้ามอบตัวด้วยตัวเอง"

 

"แล้วสาเหตุที่แทยองได้รับอุบัตติเหตุที่ร้านคาเฟ่ที่ๆคุณฮานึลทำงานอยู่ นั่นแสดงว่าคุณแทยองเข้าไปหาคุณที่นั่นหรอครับบ!!?"

 

"จะถามอะไรช่วยคิดอีกรอบก่อนสิครับ! ผมบอกไปแล้วไงว่าผมก็ไปที่ร้านคาเฟ่นั่นด้วย" พี่เทียร์สตอบฉุนๆ

 

"แล้วคุณกับคุณแทยองไปที่ร้านคาเฟ่ทำไมครับ!! ทั้งๆที่คุณแทยองพึ่งกลับจากจีนแค่วันเดียว แต่กลับไม่พักไหนจะใส่เฝือกอยู่อีก!?"

 

"แสดงว่าคุณแทยองจีบน้องสาวคุณเทียร์ส ตามคลิปเมื่อหลายเดือนก่อนอยู่จริงๆหรอคะ!!?"

 คำถามแนวนี้ดังระงมทั่วสารทิศ

 

"พี่เทียร์ส จะตอบว่าไงดี" หญิงสาวกระซิบข้างๆร่างสูงที่นั่งมองหน้าแทยองเพื่อหาคำตอบ

 

"ไม่ ใช่อย่างที่ทุกคนคิดหรอกครับ!... เรื่องในคลิปนั้นผมก็แค่แหย่น้องเพื่อนเล่นๆน่ะครับ และที่ผมกับเทียร์สไปที่ร้านคาเฟ่นั้นก็เพื่อไปคุยกับเจ้าของร้าน เรื่องที่จะให้วงของเราเป็นพรีเซนเตอร์ให้ แต่ผู้จัดการร้านไม่อยู่เราเลยยังไม่ได้คุยกันเรื่องนี้ ไม่ได้ไปหาฮานึลแต่อย่างใด" แทยองตอบด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย เขาไม่สนแม้หญิงสาวจะจ้องหน้าเขาอย่างตกใจที่เขาโกหกออกไปหน้าด้านๆ!

 

หลัฃจากเลี่ยงคำถามจับผิดเรื่องแทยองกับฮานึลได้ หัวหน้าวงเลยรีบเปลี่ยนประเด็นไปพูดถึงเรื่องอัลบัมคัมแบ็คของวงแทน...............

 ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

หลัง จากจบการแถลงข่าวที่ปาไปเกือบสองชั่วโมง ผู้จัดการเสนอให้ไปกินมื้อเย็นด้วยกัน ถือเป็นการเลี้ยงส่งอดีตแม่บ้านพ่วงตำแหน่งน้องสาวนอกไส้ของพี่เทียร์ส

 

"ย๊า! ฮานึล!! เธอจะออกจากงานแม่บ้านทำไมไม่บอกพวกเราก่อนล้ะ!!" พี่ปาร์คจินใช้ตะเกียบชี้ๆมาที่ฉัน

 

"ใช่ พี่ฮานึล! ทำไมไปไม่ลาพวกเราเลยล่ะ! แถมไม่มาหาพวกเราที่คอนโดเลย ถ้าไม่มีงานแถลงข่าววันนี้ผมจะไม่ได้เจอพี่เลยรึไง!!!" จีมินพูดบ้างพร้อมทำหน้ามุ่ยใส่

 

"อ๋าา พี่ไม่ว่างเลยจีมินยุ่งกับร้านคาเฟ่ทุกวัน และอีกอย่างจะให้ชั้นไปคอนโดพวกนายบ่อยๆทำไมล่ะถ้าไม่มีธุระ ไม่อยากให้ชั้นไปหรือว่านายอยากให้ชั้นมาช่วยทำความสะอาดกันแน่เนี่ยย!!" ฉันเอาแขนล็อคคอจีมินที่นั่งข้างๆแรงๆ

 

"อ๊าา คแค่กๆ ปล่อยนะะ!!!" มือเล็กตีแขนชั้นใหญ่ ทุกคนหัวเราะกับท่าทางของน้องเล็ก ยกเว้นคนที่นั่งถัดจากจีมิน...... พี่แทยอง

 

"ก็ พูดถูกของเธอ ถ้าไม่มีธุระก็ไม่ต้องมาที่คอนโดพวกเราหรอก" คนที่นั่งเงียบมานานโพล่งขึ้น น้ำเสียงไร้ความรู้สึกนั้นทำให้ทั้งโต็ะพร้อมใจกันเงียบทันที

 

"อะ อืม ใช่! ไม่เห็นจำเป็นต้องไป! ชั้นไม่ได้มีธุระอะไรที่นั่นซักหน่อย" ชั้นทำลายความเงียบนั้นเอง

 

"พูดงี้ได้ไงวะแทยอง ฮานึลเป็นน้องพี่เทียร์สนะเว้ย!" พี่ปาร์คจินใช้ตะเกียบคู่เดิมชี้ๆมาฝั่งตรงข้าม

 

"ถึงเป็นญาติ แต่ก็ไม่จำไปหาถึงที่คอนโดที่มีแต่ผู้ชายหรอก" พูดลอยๆอย่างไม่สนใจคนที่ได้ยิน

 

"ไม่ต้องไปฟังมันหรอกฮานึล" พี่เทียร์สจากฝั่งตรงข้ามว่า พลางคีบซาซิมิให้ฉัน

 

"พี่เทียร์ส คีบให้ผมบ้างดิทีฮานึลยังคีบให้เลย!!" ปาร์คจินบ่น

 

"เอ้าๆ เอาไป!! อิจฉาฮานึลรึไง" บ่นๆแต่ก็คีบให้ปาร์คจินหลายชิ้น

 

"อิจฉา ดิ! พวกผมก็น้องพี่นะ ทำไมทำดีแต่กะพี่ฮานึลคนเดียวอ่ะะ!!" น้องเล็กบ่นบ้าง แต่ไม่ทันที่พี่เทียร์สจะแก้ตัว พี่แทยองก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง

 

"เธอเคยบอกหรอว่ายอมรับเป็นพี่น้องกัน? ทำดีมากไปไม่คิดหน้าหลังว่าเธอจะรู้สึกยังไง... น้องที่นายว่าอาจจะคิดอยากเป็นเมียนายก็ได้"

 

"ปังง/ เห้ยย มึงพูดอะไรของมึงวะไอ้แท!!! กุว่าวันนี้จะไม่อารมเสียเพราะมึงแล้วนะ!" ร่างสูงทุบโต็ะแรงและลุกขึ้น

 

"เหยย พี่เดี๋ยวมีคนเห็นจะเป็นข่าวเอานั่งก่อนๆ!" ปาร์คจินรีบคุมสถานะการณ์คว้าร่างสูงลงมานั่งข้างๆ

 

"นี่พวกพี่ยังไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกหรอ?" น้องเล็กหันซ้ายขวามองคนที่เขานั่งคั่นกลาง

 

"กลับมาเป็นเหมือนเดิม? แบบไหนล่ะที่เรียกว่าเหมือนเดิม?" แทยองกินไปพูดไปอย่างไม่รู้สึกอะไร

 

"พวก พี่คบกันไม่ใช่รึไง! แล้วทำไมถึงไม่คืนดีกันซักทีเนี่ย!!" จีมินเริ่มหงุดหงิดกะคนเป็นพี่ที่นั่งกินสบายใจเฉิบ แต่คนที่นั่งทางฝั่งซ้ายกลับวางตะเกียบตั้งแต่ประโยคถากถางเมื่อกี้แล้ว

 

"คบแบบไม่เต็มใจอะหรอ? คบทั้งๆที่รู้ว่าเค้าชอบคนอื่นอยู่แล้ว??"

พี่ แทยองเว้นจังหวะพูด ชั้นก็เอาแต่นั่งก้มหน้าฟังที่เขาพูดอยู่อย่างนั้น ถึงจะรู้ความจริงแล้วว่าพี่เทียร์สกับพี่แทยองไม่ได้มีอะไรเกินไปกว่าเพื่อน แต่พี่แทยองเองกลับคิดไปว่าชั้นชอบพี่เทียร์สมากกว่าพี่เค้า มันก็ถูกของเขา ชั้นชอบพี่เทียร์สมาก่อนพี่เค้านะ....

 

"ตอนแรกก็ว่าจะรอนะ แต่ไม่เอาแล้ววะ เหนื่อย! พยายามแค่ไหนก็ไม่เคยแคร์กุเลย"

ไม่ มีใครพูดอะไรนอกจากฟังที่พี่เขาพูด ชั้นก็ด้วย ฟังทุกคำที่หลุดออกมาจากปากของเขา ที่พี่เขาพูดหมายความว่ายังไงกัน ไม่เคยแคร์เลย? งั้นหรอ? สมองเริ่มปั่นป่วน หัวใจเริ่มสั่นไหวเพราะกลัวสิ่งที่เขาจะพูดออกมาต่อจากนี้

 

"กุคิดว่ากุควรหยุดได้แล้ววะ" พูดจบก็คีบสาหร่ายเข้าปาก

 

แหมะ น้ำหยดเล็กๆตกลงมาบนตัก...... แหมะ อีกครั้ง พึ่งรู้ตัวว่าตัวเองกำลังร้องไห้ ร่างเล็กรีบปัดน้ำตาออกจากแก้มอย่างลวกๆไม่ให้ใครสังเกตเห็น แต่คงไม่ทันสายตาของจีมินที่นั่งอยู่ข้างๆ

 

"พี่ฮานึล" เขากระซิบเบาๆ และจับมือหญิงสาวไว้เหมือนกำลังปลอบ

 

"มึงหมายความว่าไงแทยอง! หยุดอะไร!!" ปาร์คจินโพล่งขึ้น ทั้งโต็ะมีแทยองกินอยู่คนเดียวในขณะที่คนอื่นนั่งสังเกตการ์ณเงียบๆ

 

"หยุดหรอกตัวเอง... ให้มันจบๆไป ขอให้เธอลงเอยกับพี่ชายต่างไส้เร็วๆละกัน!"

 

"พรึ่บบ/ ไอแทย " ร่างสูงลุกพรึ่บหมายจะคว้าคอเสื้อคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม แต่กลับถูกมือเล็กรั้งเอาไว้

 

"ฮานึล..."

 

"ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ" ร่างเล็กลุกขึ้นยืนบ้าง แม้อีกมือจะพยายามรีบปัดน้ำตาที่ไหลออกมาแต่เทียร์สก็เห็นอยู่ดี

 

"ฮานึล.." เทียร์สทำได้แต่มองน้องสาวอย่างเจ็บปวดที่เธอพยายามเสแสร้งว่าไม่เป็นไร

 

"โอ๊ะ! วันนี้ชั้นมีนัดกับเพื่อนนี่นา ฮะๆขอตัวกลับเลยนะคะ" หญิงสาวรีบโค้งให้แล้วเดินออกจากร้านไปไม่หันมามองข้างหลังเลยซักครั้ง

 ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

"กินไม่ลงล่ะ กุกลับเลยล่ะกัน!" เทียร์สว่า

 

"พอใจรึยัง บอกเลิกกลางร้านอาหาร!" จีมินแขวะพี่แล้วลุกเดินตามเทียร์สไป

 

"แดกให้พอนะมึง!!" ปาร์คจินเทซาซิมิทั้งสองจานลงบนจานของแทยอง และเดินออกไปอีกคน

 .

 .

 .

 

ร่าง สูงนั่งมองซาซิมิที่พูนจานตรงหน้าคนเดียวเงียบๆ ฝนข้างนอกร้านเริ่มตกโปรยปราย...... หยดน้ำเล็กๆค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาคมเข้มเหมือนเม็ดฝนที่ค่อยๆไหลตามกระจก หน้าร้าน

 

"ฮานึล ไปเถอะ... ชอบคนที่เธอชอบ.... รักคนที่เธอรัก อย่ามารักคนอย่างพี่เลย........ ซักวันหนึ่ง พี่จะลืมเธอเอง.."

เขาค่อยๆหยิบแผ่นกระดาษเอสี่ที่พับยู่ยี่ในกระเป๋ากางเกงมาเปิดดู พร้อมๆกับความทรงจำก่อนที่จะออกจากรพ.ฉายขึ้นมาอีกครั้ง

 

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

"ในส่วนเทมพอรัล โลบ หรือ สมองกลีบขมับได้รับผลกระทบกระเทือนที่สุดพอๆกับสมองส่วนหน้า ซึ่งหมอขอแนะนำให้คุณแทยองมาเช็คอาการทุกเดือน และเลี่ยงกิจกรรมใดๆที่อาจส่งผลกระทบให้คุณเครียดหรือปวดหัว ประสาทการรับรู้ในการได้ยินอาจจะแย่ลงเรื่อยๆพร้อมๆกับความจำที่อาจแย่ลงไป ด้วย"

 

"ปิดเรื่องนี้เป็นความลับนะครับหมอ"